Bezienswaardigheden Egypte

Op zo’n 20 kilometer van hoofdstad Cairo liggen misschien wel de bekendste iconen van Egypte; de Piramides van Gizeh. De zes piramides, verdeeld in 3 kleine en 3 grote piramides, behoren tot de oudste bouwwerken van Egypte en zijn waarschijnlijk gebouwd rond 2500 voor Christus. De 3 grote piramides, de Piramide van Cheops, de Piramide van Chefren en de Piramide van Mykerinos, werden ooit gebouwd voor farao Cheops, als dodentempel voor de farao zelf, zijn zoon Chefren en kleinzoon Mykerinos. De Piramide van Cheops is de grootste van de drie en wordt daarom ook wel de ‘Grote Piramide’ genoemd. Vandaag de dag is de piramide het enige overgebleven van de zeven klassieke wereldwonderen.
Aan de Oostzijde van het complex bevindt zich de Sfinx van Gizeh, het grootste sfinxbeeld ter wereld.

De hoofdstad van Egypte en tevens grootste stad in het Midden-Oosten, wordt door de Nijl gescheiden in twee districten; Cairo en Gizeh. Hoewel de stad met haar 20 miljoen inwoners een enorm drukke en soms hectische stad is, proeft u nergens het dagelijks leven van het Midden-Oosten zo goed als in Cairo. Het Egyptisch Museum in het hart van de stad herbergt een enorme collectie oudheden uit de tijd van de farao’s en mag tijdens een bezoek aan de hoofdstad niet ontbreken. Op de Khan El Khalili Bazaar proeft u het dagelijks van de Egyptenaren goed. Niet alleen toeristen vinden het heerlijk langs de vele kraampjes te dwalen, ook de lokale bevolking komt hier graag voor het kopen van de beste kruiden en specerijen van de stad. Ingeklemd tussen de Piramides van Gizeh, op slechts 20 kilometer buiten de stad, is dit bovendien een uitstekend startpunt voor een prachtige reis langs de vele oudheden van het land.

De rivier de Nijl is met haar ruim 6000 kilometer één van de langste rivieren ter wereld. De rivier ontspringt als de Witte Nijl in het Victoriameer en als de Blauwe Nijl in het Tanameer in Ethiopië en komt samen om verder te stromen als de Nijl in het zuiden van Soedan. In het Noorden van Egypte mondt de Nijl uit in de Middellandse Zee en vormt daar de Nijldelta, het meest vruchtbare stuk grond van heel Egypte. Sowieso zijn de oevers van de Nijl, waar de meerderheid van de Egyptische bevolking woont, het enige vruchtbare gebied van het verder uit woestijn bestaande Egypte. De schitterende, groene oevers van de Nijl vormen dan ook een uniek contrast met de oranjerode woestijngebieden die hier aan grenzen. Omdat de Nijl al eeuwen lang de levensader van Egypte is, bevinden alle grote steden, historische bouwwerken en tempels zich langs de oevers van de Nijl en is de rivier een enorm populair gebied voor een boottocht of meerdaagse cruise.

De Vallei der Koningen, net buiten de stad Luxor, is de collectieve begraafplaats van de farao’s uit het ‘Nieuwe Rijk’, zoals de periode tussen 1500 en 1000 voor Christus ook wel wordt genoemd. De vallei, die volledig uit steen en rotswanden is gehakt, herbergt 63 graven van farao’s uit de periode van het Nieuwe Rijk, hoewel wetenschappers ervan overtuigd zijn dat de vallei nog meerdere, onontdekte graven bevat. De reden om de graven in dit desolate gebied te plaatsen heeft te maken met de inhoud van de graven. De farao’s uit het Nieuwe Rijk werden vaak in weelde begraven met meubilair, rijtuigen en juwelen en men was bang voor grafrovers. Helaas heeft de natuurlijke camouflage de graven niet kunnen beschermen en is een deel al lang geleden geplunderd door arme arbeiders uit de omgeving. Vandaag de dag is een deel van de 63 tombes te bezichtigen, waarvan de bekendste het graf van Toetanchamon is.

Zo’n 300 kilometer ten zuiden van de bekende stad Aswan ligt het kleine dorpje Abu Simbel, waar zich één van de oudste tempels van Egypte bevindt. De tempel, die ooit gebouwd door farao Ramses II om zichzelf en zijn vrouw, koningin Nefertari te eren, maar ook om vijanden vanuit het zuiden af te schrikken, is één van de indrukwekkendste tempels van het land. Om vijandige buren schrik aan te jagen, liet Ramses II de poort van de tempel versieren met vier, 22 meter hoge standbeelden van zichzelf. Tussen de benen van de vier standbeelden zijn kleinere standbeelden van zijn vrouw Nefertari en enkele van zijn 100 kinderen te zien. De tempel is zo gebouwd dat de zon twee dagen per jaar, in februari en oktober, precies de tempel in schijnt en drie van de vier heilige beelden in de tempel belicht. Het verhaal gaat dat Ramses II dit precies zo liet bouwen, om twee van zijn grootste militaire overwinningen te vieren.
De tempel kent naast haar historische verhaal, ook een meer recente geschiedenis. Bij de aanleg van de Aswandam en het Nassermeer in 1960, bedoeld om de vele overstromingen van de Nijl tegen te gaan, moest de gehele tempel verplaatst worden om te voorkomen dat het enorme bouwwerk onder water zou verdwijnen. UNESCO en National Geographic sloegen de handen in een en wisten de tempel in grote blokken te zagen en opnieuw op te bouwen, op een locatie die 65 meter hoger en 200 meter verder van de rivier af lag. Een interessante gedachte wanneer u de tempel bezoekt!

De Oostkust van Egypte grenst aan de Rode Zee, een binnenzee die naast Egypte grenst aan Jordanië, Israël, Soedan, Eritrea, Saoedi-Arabië en Jemen. De zee heeft haar wonderlijke naam waarschijnlijk te danken aan de hoeveelheid rode blauwwieren die het water bevat, waardoor het water soms een roodachtige gloed kan hebben. Voor de kust van Egypte en Soedan bevat de Rode Zee grote hoeveelheden koraal, waardoor de onderwaterwereld van de Rode Zee één van de mooiste en bekendste ter wereld is. De badplaatsen aan de Rode Zee, waarvan Hurghada in Egypte de bekendste is, zijn dan ook enorm populair bij duikers en snorkelaars. Het prachtig gekleurde koraal, de vele tropische vissen en het heldere, warme zeewater zijn een waar spektakel tijdens een kijkje onder water. De Rode Zee wordt daarnaast aan twee zijden begrensd door woestijnen, waardoor in het gebied weinig regen valt en warmte lang wordt vastgehouden. De badplaatsen aan de Egyptische kust zijn daardoor de meest zonzekere stranden van Noord-Afrika.