Welkom op de blogpagina van NRV
Rondreis India

21-daagse groepsreis 'Hoogtepunten van Vietnam' | Maart 2017


"We hebben een prachtige reis gemaakt door een heel erg mooi land. We hebben genoten van alles wat we hebben gezien en van de aardige mensen die we hebben ontmoet. John, onze gids was geweldig en we hebben van hem heel veel geleerd over Vietnam."


Dag 1 & 2
Vandaag om 09.45 vertrokken. We hebben Marja opgehaald en zijn naar Schiphol gereden. Mooi op tijd aanwezig om nog de miljoenen dongs op te halen bij het GWK, en in te checken. Lekker gevoel hoor. Miljonair. 14.30 uur vertrokken met Emirates naar Dubai. Geweldige vliegtuigmaatschappij. Ruime plaatsen en goed voorzien van eten en drinken. 24.00 Dubai tijd aangekomen op een immens groot vliegveld. Zo mooi. De hallen waar je doorloopt lijken wel de gangen van een super de luxe hotel. Wat winkels betreft weet je niet wat je ziet. Zoveel en zo luxe. Je snapt niet dat er zoveel mensen van die dure dingen kunnen kopen. Aangekomen in hal A en daarna met een trein naar hal B om weer verder te gaan. Weer al die luxe winkels. En zo hebben ze meer verdiepingen. We hebben onze ogen uitgekeken. Vanuit Dubai weer verder naar Vietnam met een tussenstop van 80 min. in Jangoon in Myanmar. Met al het tijdsverschil waren we om 15.00 uur in Hanoi. Eerst even uitgerust en daarna op sjouw de stad in om wat te eten te zoeken. Na het eten nog een wandeling gemaakt in de buurt van het hotel. We logeren in de oude stad dus allemaal leuke winkeltjes en stalletjes. Iedereen zit hier buiten te eten op straat. (Wij niet hoor, want het zag er niet al te fris uit) de afwas wordt ook op straat gedaan in een vies emmertje. Brrrr. Maar Vietnamezen kunnen daar zeker tegen. Na de wandeling nog een wijntje in hotel en vroeg naar bed.

Dag 3
Vannacht 10 uur geslapen en nu zijn we weer helemaal uitgerust van de reis. Vandaag met z’n drietjes de oude stad van Hanoi verkend. Eerst onze koffers achtergelaten in het hotel voor de komende 3 dagen en onze overnachtingstas. Die halen we vanavond hier weer op als de taxi ons komt halen bij dat hotel. Ons hotel is in het centrum dus meteen in het leuke deel. Allemaal drukke straten vol met auto’s en brommertjes. Alles toetert en niemand stopt als je wilt oversteken. Levensgevaarlijk als je toch wilt oversteken maar het is ons gelukt want ik kan dit nog schrijven. De zijstraten zijn heel smal met hele kleine winkeltjes. Soms niet breder dan de deur. Overal zitten mensen op straat te eten voor hun winkeltje. Er worden vuurpotten gebruikt om iets te BBQ‘en. Kleine restaurantjes met lage tafeltjes en hele kleine lage stoeltjes zitten vol. Soort kabouterland. Geen restaurantjes waar wij kunnen eten. Elke straat heeft zijn eigen specialiteit. Straat vol waar alleen fournituren worden verkocht of alleen zilver of vlaggen of blikken pannen. Erg leuk om te zien. Op de markt waar we waren is een taak weggelegd voor Marianne Thiemen. Kikkers worden er levend gevild en leeggehaald. Hebben we maar niet gefilmd. Brrrr. Schildpadden zonder schild om te eten. De kippen worden geplukt wanneer je er extra voor betaald. Verder heel veel groente en fruit. Kruiden en kleding etc. Geluncht bij het meer van Hanoi. Lekker eten maar jammer genoeg een mevrouw aan de kassa die ons probeerde af te zetten. Vanmiddag weer verder gewandeld door de stad en nog een paar tempels bezocht. Aan het eind van de middag en moegewandeld hebben we een uur bij het meer gezeten. Erg leuk want half Hanoi komt daar wandelen op zondagmiddag. Een soort Vondelpark. Muziek en jongeren die staan te dansen. Heel gezellig. Studenten spreken je aan om hun Engels te oefenen of voor schoolprojecten. We hebben hiervoor drie interviews gegeven en nog een jongen geholpen om zijn boze vriendinnetje weer blij te krijgen. Goede daden weer gedaan. Na het eten retour hotel om tassen op te halen en op de taxi te wachten om naar het station te gaan. Op station een gedoe om het goede perron te vinden. Niemand snapte dat we een voucher hadden voor een ticket naar Sapa. Gelukkig was er één mevrouw die een beetje Engels kon lezen en voor ons een geldig ticket zou regelen. Nu hopen we maar dat we in de juiste trein zitten/slapen. We konden het vierde bed bijkopen zodat we niemand anders erbij krijgen. We hebben waarschijnlijk wel teveel betaald voor dit 4e bed want we werden wel erg verwend door de mevrouw die ons ticket heeft geregeld. Als het goed is worden we morgen in Lao Cai wakker.

 

Dag 4
We zijn vandaag inderdaad in Lao Cai wakker geworden. 05.45 uur werd er op ons deurtje geklopt dat de trein er bijna was. Snel aankleden en een kattenwasje. Onze gids stond al bij het station te wachten om ons met de taxi bus naar Sapa te brengen. Pham, een hele aardige vrouw in Huong klederdracht. Haar Engels is redelijk goed te verstaan dus daar hebben we mazzel mee. Ontbeten in een ander hotel en onze bagage wel vast naar het eigen hotel gebracht. Om 09.30 zijn we weer opgehaald om een tracking te maken. Volgens de reisbeschrijving zou het een eenvoudige wandeling worden maar dat is dus een beetje mislukt. Puur klimmen en klauteren langs de rijstvelden waar helaas nu geen rijst groeit omdat het winter is. Ze zijn wel al bezig om de velden weer klaar te maken voor beplanting. Ook zonder de rijst zo mooi om te zien. Hele steile hellingen in terrasvorm voor de rijst. Kleine riviertjes en meertjes. We zijn langs kleine dorpjes gewandeld en gezien hoe de bergbevolking hier leeft. Wel heel, heel erg eenvoudig. Houten huisjes van planken met allemaal kieren ertussen. Het vriest hier in de winter dus kun je nagaan hoe het dan moet zijn. Geen elektriciteit. Geen waterleiding en geen riolering. De meeste huisjes hebben een vloer van aangestampte grond en alle kippen en andere dieren lopen in en uit. De vrouwen proberen wat te verkopen aan ons en lopen echt kilometers mee in de hoop dat je toch wat koopt. We hebben geluncht in een “restaurantje” in de bergen. Heel lekker en puur Vietnamees. Daarna weer verder de bergen in. Zo mooi maar wel een beetje vermoeiend als je al een paar nachten niet goed hebt geslapen. Gelukkig kruisten we een pad waar de taxibus kon komen anders hadden we nog zeker een paar uur door moeten lopen. Door de taxi bus weer opgehaald om naar het hotel terug te gaan want teruglopen was geen optie. Te ver nog en te warm. Zo mistig als het begon vandaag zo helder en warm werd het later. Je zou er wat van krijgen om je zo uit te sloven. Er werd ons gezegd warme kleding mee te nemen voor Sapa omdat het daar koud zou zijn. Niet dus. Het was vandaag zeker 26 graden. We waren om 16.30 in ons hotel terug. Ook in Sapa lopen overal vrouwen en kindjes in allerlei klederdrachten. Heel fleurig om te zien. Iedere stam heeft zijn eigen dracht en aan de kleur kun je zien waar ze thuishoren. Na een prima maal vandaag maar vroeg naar bed.

Dag 5
Vanochtend om 09.30 weer vertrokken uit het hotel met onze lieve gids. We zijn eerst naar Cat Cat geweest. Een toeristisch dorpje waar veel handicraft wordt verkocht. Het ligt tegen de berg aangeplakt. De stalletjes staan helemaal tot beneden in het dal. Dus een flinke afdaling gemaakt. Verder gelopen naar een waterval en via een hangbrug naar de overkant van de rivier. Daarna weer omhoog geklauterd via een prachtige route met uitzicht op de rivier. Bovengekomen met de auto weer terug naar Sapa voor een lunch. In Sapa nog naar de overdekte markt geweest en toen weer met de auto naar een dorpje in de bergen. Een gewoon dorp niet speciaal voor toeristen. Leuk om te zien hoe de mensen leven in zo’n dorp. Het bleek het dorp te zijn waar onze gids woont en ze vroeg wat we wilden doen, een grot bekijken of mee naar haar huis. Die keus was niet moeilijk. Haar huis natuurlijk. Volgens Pham, de gids, een stukje lopen van 20 minuten tegen de berg op. Dat was dus wel even meer. En ook steiler dan verwacht. Tenslotte lopen wij niet elke dag in de hitte tegen een berg op. Ze heeft voor de begrippen daar een groot huis. Een grote ruimte met een betonnen vloer met een vuurplaats en een afgescheiden gedeelte waar je kunt slapen. Een kastje en een paar planken met potten en pannen. Een schotel en een tv. 4 plastic krukjes en een campingtafeltje. Op de zolder is er ruimte voor de voorraden. Het hele huis hadden ze zelf gebouwd met hulp van het dorp. Als je belasting betaald mag je hout kappen in de jungle en daarvan een huis bouwen. Ook wil ze een soort B&B beginnen dus ook een afgescheiden ruimte voor de toekomstige gasten. Later zijn we ook nog mee geweest naar het huis van haar schoonmoeder. Daar wel nog een aangestampte aarden vloer. Het huis zat vol met vrouwen die allemaal wilden weten waar we vandaan kwamen enz. Na dit bezoek de berg weer afgedaald en beneden weer in de auto om terug te gaan naar Lao Cai waarna we weer teruggaan met de nachttrein naar Hanoi. Heerlijk gegeten en nu geen gezoek naar perron of trein want we werden heel aardig door iemand van het restaurant tot in onze coupé gebracht.
 



Dag 6
Vanmorgen weer in Hanoi wakker geworden. Beter geslapen dan op de heenreis. We hadden nu geen vipbehandeling. We konden het 4e bed niet meer bijkopen zoals op de heenreis.. We hadden een aardige Vietnamese reisgenoot. Gelukkig geen boerende Chinees. Geen gratis koffie en thee, geen pantoffeltjes zoals op de heenreis. Misschien hebben we toen toch iets teveel betaald voor het 4e bed. In Hanoi is het veel kouder dan in Sapa en het motregende. 100% luchtvochtigheid noemen ze het hier. Beslist geen regen. Dat is als het met bakken uit de lucht komt. Om 05.45 werden we in ons hotel afgezet waar natuurlijk nog geen kamers voor ons waren. Dan maar wat hangen in de lounge. Om 07.00 konden we ontbijten, nog even hangen in de lounge en om 10.00 naar onze kamer. Douchen en de hort op. We hebben de Jadebergtempel bezocht in het grote meer van Hanoi. Het is beslist een kunst om hier over straat te lopen. Niet alleen het oversteken is lastig maar de stoepen staan vol met geparkeerde brommers/scooters. Het kleine stukje wat overblijft tussen de winkels en de scooters staat vol met spullen van de winkeltjes of er zitten mensen die iets koken of zitten te eten. Slalom over de stoep en de weg. Vanmiddag hebben we onze verkrampte spieren laten masseren zodat we weer soepel over alle rotzooi kunnen springen. Vanavond de rest van de groep en de gids, John, ontmoet. Een heerlijk welkomstdiner met de hele groep en nog een afzakkertje in het hotel genomen.




Dag 7
Na een uitgebreid ontbijt een stadswandeling wezen maken met de hele groep. Was een beetje een herhaling voor ons omdat we zondag zelf al een groot deel van het oude Hanoi hadden doorkruist. Was wel weer heel erg leuk. Ergens in een klein tentje de originele Hanoi koffie gedronken. Op hele kleine krukjes aan lage tafeltjes koffie met een speciale ei schuimlaag gedronken. Leek meer een dessert dan een kopje koffie. Daarna met de riksja weer alle straten doorgereden waar we al eerder hadden gelopen. Dat we nog leven is werkelijk een wonder. Het verkeer gaat hier kriskras door elkaar heen. Loeidruk. Stoplichten doen ze niet aan. Ze gaan wel op rood en groen maar niemand stoort zich eraan. Wie het hardst kan toeteren mag eerst. Soms reden we links van de weg en soms rechts. Net hoe het het beste uitkwam om niet te botsen. Af en toe doodeng als er een auto recht op je afkomt op een kruispunt. Best een kunst van alle bestuurders om zo over de weg te slalommen zonder elkaar te raken. In een authentiek restaurant geluncht. Heerlijk. Daarna het waterpoppen theater bezocht waar we een show hebben bekeken. Het podium is water en de poppenspelers staan achter een scherm tot hun middel in het water om een soort marionetten met lange stokken te bedienen. Heel apart. Hanoi is de enige plek ter wereld waar ze dit doen (later op de reis zagen we ook theaters in andere steden).




Dag 8
Vanmorgen met de bus een stadstour gemaakt door Hanoi. We zijn naar het mausoleum van Ho Chi Minh geweest. Giga gebouw. Daarna het presidentieel paleis bezocht en de eenzuilige pagode, het monument van Hanoi. Daarna de Tempel van de Literatuur bekeken en daarna nog naar het museum van de vrouw geweest. Afgelopen dagen zeiden ze hier dat het niet regent maar 100% vochtigheid is. Wij noemen zoiets motregen maar vandaag was het vast wel 180% vochtig want de paraplu was wel nodig vandaag. Vanmiddag weer door Hanoi gezworven. Naar de overdekte markt geweest. Een soort Beverwijk in het kwadraat. Zoveel spullen dat je je afvraagt wie dat in hemelsnaam allemaal moet kopen. We beginnen nu toch wel een beetje af te slijten van al dat geloop. Vandaag laatste nacht in Hanoi. Morgen naar Halong Bay. Weerberichten zijn helaas nog niet goed. JAMMER.




Dag 9
Vanmorgen om 07.30 vertrokken uit Hanoi richting Halong Bay. Helaas vandaag weer een regenachtige dag. Met een korte pauze waren we daar om 12.00 uur en zijn we op de boot gestapt waar we vannacht ook zullen overnachten. We hebben een leuke hut met eigen badkamer. Tijdens het varen geluncht op de boot en om een uur of 2 overgestapt op een kleine boot om verder een lagune in te varen. Gelukkig is het nu wel droog en ook wat helderder weer. Het is een prachtig gebied. Allemaal rotsen in het water. Duizenden kleine eilandjes. Genieten van het uitzicht. Later weer overgestapt in roeiboten wat een hele toestand was omdat er ook een groep Chinezen was die allemaal voordrongen bij de roeiboten. De gids hield goed in de gaten wie er eerst mocht instappen dus dat kwam wel goed. Wel ontzettend veel lol gehad met die rare Chinezen omdat ze op de foto wilden met die lange Hollanders. Wij om de beurt poseren met een Chinees. Klein en groot samen op een foto is het summum voor een Chinees. Lachen. Na de roeitocht nog een grot bezocht. Zo mooi. Ron wilde niet alle trappen op in de grot dus die bleef achter. Alleen had hij dan in de boot moeten blijven omdat wij niet op hetzelfde punt weer terugkwamen. Bootje voer al weg voor hij dat in de gaten had naar het eindpunt van de wandeling. Foutje. Na de wandeling in de grot moesten we dus toch Ron weer ophalen. Teruggevaren naar onze grote boot, een soort Jonk, waar we heerlijk hebben gedineerd en nog gezellig hebben zitten kletsen met elkaar. Vanavond een enorm onweer. Een flits en klap tegelijk. Het bootpersoneel was buiten bezig en sprongen met z’n drieën tegelijk naar binnen. Iedereen geschrokken maar wel nog heel. Nu slapen en hopen dat het morgen wel mooi weer is.




Dag 10
We hebben heerlijk geslapen op de boot. Was ook wel te verwachten na het happy hour van gisteravond. Het is nog steeds bewolkt maar gelukkig wel droog. De baai is prachtig in het vroege ochtendlicht. Het water van zilver en de eilandjes omgeven met een zilveren waas. Het maakt helemaal niet uit dat we geen zonsopkomst kunnen zien hier. Het is evengoed zo mooi. Na het ontbijt weer op het kleine bootje gestapt wat aldoor achter de grote jonk mee gesleept wordt. Hiermee naar een eilandje gevaren. Bovenop de berg was een uitzichtpunt. Er ging een trap naar toe zodat je “makkelijk” naar boven kon klimmen. Het was een trap van minimaal 400 treden en allemaal op verschillende afstand van elkaar dus we hebben onze training voor vandaag weer gehad. Het was wel de moeite waard. Terug op de jonk een vroege lunch en weer naar de wal gevaren en met de bus verder op route. We gaan vandaag overnachten in Ninh Binh. Een prachtige reis via de rijstvelden naar dit stadje. 's Middags nog even gewandeld door de stad. Weer een lokale markt bezocht. We hebben maar geen foto’s gemaakt maar hier liggen dus echt de gefileerde honden met de koppen er nog aan op de vleeskraam. Brrrr. Kippen worden geslacht waar je bij staat. Leuk voor de blanke toeristen om te zien denken ze dus met een big smile. Van mij hoeft het niet hoor. Trouwens, sowieso raar om vlees op een kraampje te zien of op een kleedje op de grond zonder koeling in zo’n warm land. Vietnamezen kunnen daar zeker tegen. Er komen hier heel weinig toeristen dus toen een moeder met 2 dochters ons zag lopen vroeg ze in haar beste Engels of we wat tijd hadden om met haar dochter te praten. Een heel verlegen meisje dat van moe haar Engels op ons moest oefenen. Dus wij maar allerlei vragen bedenken zodat ze in ieder geval iets moest zeggen in haar schoolengels. Volgend jaar examen maar of ze dat gaat redden. Ze moet nog veel oefenen. De mensen zijn hier ontzettend aardig. Iedereen zegt gedag of zwaait of wil met je op de foto. Beetje raar wel.




Dag 11
Vanochtend naar een natuurgebied bij Ninh Binh vertrokken om te gaan varen in Sampans. Kleine bamboe roeiboten. Het was er werkelijk prachtig. Een moerasgebied met prachtige bergen. Het is hier ook een gedeelte van het Karstgebergte van Halong Bay. Rotsen waarvan het lijkt of ze zomaar zijn neergegooid. Het was nog steeds bewolkt met af en toe motregen maar voor het uitzicht maakte dat niet uit. Puur genieten. Daarna nog Hue Lu bezocht. De hoofdstad van Vietnam in het jaar 1000. Er zijn alleen nog 2 tempels maar wel 2 mooie. We hebben er nog een portemonnee gevonden van een Brit. Vol met geld pasjes creditcard enz. Probeer die man maar te vinden op zo’n terrein. In de portemonnee zat een rekening van een hotel in Hanoi. Onze gids heeft het hotel gebeld en die wisten de naam van de gids van de Brit. Daarna die gids gebeld en toen bleek dat de bus waar de Brit in zat net zou vertrekken bij de tempels. Man eruit en hij huilde van geluk dat de portemonnee terecht was met alles er nog in. Na de lunch hebben we een fietstocht gemaakt langs de rijstvelden over hele kleine modderige paadjes. Af en toe zo erg dat je wiel niet meer draaide vanwege de modderklonten. Tricky. Staaltje stuurmanskunst van heb ik jou daar. Wel genieten van het prachtige uitzicht over de velden. Vanavond weer met de trein naar Hué. Dit keer minder luxe dan de trein naar Sapa. Nu geen gratis koffie, geen karretje met drankjes om te kopen, geen slofjes die door de mevrouw van de trein aan je voeten worden gedaan en geen water en geen banaantjes voor ontbijt. Wel een bed dus slapen kunnen we en de drank hadden we toch zelf al mee. Welterusten.



 

Dag 12
Vanmorgen in Hué wakker geworden. Ondanks het gerammel van de trein heerlijk geslapen. De rit duurde 12 uur en dan is het wel fijn als je dit slapend kunt doen. Om 09.30 waren we op het station. We hadden 5 minuten om uit te stappen en dat is best haasten met 26 mensen met koffers maar het is ons wel gelukt. In ons hotel een super ontbijt gehad wat we maar meteen als lunch hebben benoemd. Heerlijke sushi, Vietnamese warme hapjes en uiteraard ook de broodjes en alle soorten ei. Fruit in alle soorten. Teveel en zo moeilijk kiezen. Na de brunch even naar de kamer om op te frissen. In Hué is het eindelijk zonnig en veel warmer dan in het noorden. Wel vochtig warm. Echt tropen. We zijn met een boot over de parfum rivier gevaren. Rook vroeger naar parfum, vanwege een soort gras wat in de rivier groeide vandaar de naam, nu niet meer. We roken niets. Na de boottocht naar de oudste pagode van Hué geweest en daarna naar de keizerlijke citadel en de verboden paarse stad bezocht. Prachtige tempels en gebouwen. Dit is het keizerlijk paleis wat tot 1945 nog werd gebruikt door de keizerlijke familie en waar gewone mensen niet mochten komen. Het is nu nog zo dat de poort waar vroeger alleen de keizer doorging nog steeds niet mag worden gebruikt. Vietnam is nu communistisch maar op dit soort dingen zijn ze heel streng. Van de keizerlijke troon mochten ook geen foto’s worden gemaakt. Na het paleis nog naar de keizerlijke tombe geweest. Een megagroot complex wat al door de vierde keizer tijdens zijn leven is gebouwd. Hij gebruikte die tombe een beetje als buitenverblijf. Bijzonder idee van zo’n man. Er is zelfs een theater bij zodat hij zich niet verveelde als hij daar was en een bibliotheek. 10 jaar heeft hij ervan kunnen genieten. Net toen we alles bekeken hadden begon het ontzettend te regenen dus snel terug naar de bus en toen maar voor een vroeg diner besloten. Weer superlekker gegeten. Voor het eten kun je hier goed terecht en niet duur. Vanavond nog met een paar mensen van de groep een barretje opgezocht. Wij allemaal aan het bier en Marja wilde koffie met melk. Dat lukte dus niet. Ze snapten er helemaal niets van. Meisje in de bar sprak geen Engels en de menukaart waar wel 12 soorten koffie opstond was er waarschijnlijk alleen voor de show want wat ze ook aanwees, ze snapte er niets van. Ze kwamen wel steeds met ijskoffie, of koffie met drank of koude koffie in een kopje maar geen warme koffie met melk. (Wie drinkt er dan ook koffie?)




Dag 13
Vandaag weer vroeg op pad. Richting Hoi An. Een prachtige route gereden met de bus over de Wolkenpas. Dit is de grens tussen Noord- en Zuid-Vietnam. Over de pas is het weer heel anders. Veel warmer. Hier geen lente meer maar het droge seizoen. (Hopen we). Onderweg nog een museum bezocht met opgravingen van het Champan volk. In Hoi An aangekomen en na het inchecken in het hotel meteen een prachtige fietstocht gemaakt van 4 en een half uur langs de rijstvelden en allemaal leuke dorpjes. Je ziet dan echt goed hoe de mensen hier leven. Mooie huizen maar ook hele kleine hutjes. Van alles door elkaar. We zijn weer wezen varen in sampans. Dit keer ronde mandbootjes die je met 1 of 2 peddels voortbeweegt. Het zijn originele vissersbootjes maar je krijgt wel een beetje een Efteling gevoel als je in zo’n mandje ronddobbert. Er passen 3 personen in. Marja en ik en de mevrouw die roeide. Het mensje was 70 jaar dus we hebben maar wel mee gepeddeld. De tocht liep een beetje uit omdat we zo laat begonnen dus met terugfietsen moesten we over stikdonkere paadjes fietsen, geen licht op de fiets dus dan weet je ook niet waar de gaten in de weg zitten. Een heel bijzondere ervaring. Ook nog even langs een tailor geweest om wat te bestellen. Ik hoop dat het mooi wordt. Morgen moet het al klaar zijn. We waren pas om halfacht weer bij het hotel.

Dag 14
Vandaag weer vroeg op om met de groep een stadswandeling te maken in Hoi An. Het is een hele leuke stad met drukke straten met prachtige koloniale huisjes. Weer op een lokale markt geweest. Je blijft daar je ogen uitkijken naar alle vreemde dingen die daar gebeuren. Stallen met vlees waar de klanten zelf de stukken vlees oppakken en kijken of ze het willen kopen zoals wij bij de supermarkt kijken welke appels in het zakje gaan. Brrrr. Schoon is anders. Geen koeling ook. Verder zijn er vissen te koop die nog op straat liggen te spartelen of slakken die alle kanten op kruipen. Heel veel fruit en groenten en heel veel stalletjes waar ze al dat eten al klaarmaken. Leuk om te zien maar vast niet leuk om te eten. Na de markt een boottocht gemaakt op de rivier naar een dorpje waar veel meubelmakers werken. Alleen waren ze geen meubels aan het maken maar de werkplaats aan het vertimmeren dus niet veel aan om te zien. Teruggekomen vanaf de boot nog naar wat oude koopmanshuizen geweest daterend uit 1600. Prachtige buitenkant. Heel erg groot maar volgens onze begrippen een armoedig huis vanbinnen. Eén zo’n huis is pas gekocht door iemand voor meer dan een miljoen dollar. Je zou denken dat een paar honderd dollar genoeg zou zijn. Vanmiddag nog een Crea Bea momentje. We konden lampions maken. Best wel leuk geworden. Hoi An is de stad van de lampions. Alle straten hangen er vol mee. Heel leuk om te zien. Vanmiddag gezwommen bij het hotel in een piepklein zwembadje en daarna met de taxi terug naar de stad om onze bestelde kleding op te halen. De taxi koste wel 1 euro. Morgen maar extra pinnen. Er moet nog wat veranderd worden aan de bestelde broek en blouse dus morgen weer terug. Er is een internationaal foodfestival in de stad dus een drukte van belang en alles verlicht met lampions. Terug bij hotel stond de overbuurvrouw al te zwaaien dat de was klaar was. Makkelijk, kun je het niet vergeten. Alles weer netjes. Hele volle zak wasgoed voor 5 euro laten wassen. Daar ga je zelf niet voor rommelen in je wasbak.




Dag 15
Vandaag een rustig dagje. Uitgeslapen tot 08.00 uur. Eerst even de stad in geweest om de bestelde kleding op te halen. De broek was mooi geworden maar de zijden blouse helemaal mislukt dus die mogen ze houden. Vanmiddag met de taxi naar het strand geweest. Echt een relaxdag. Massage bij de overbuurvrouw en vanavond weer de stad in naar het foodfestival. Zo gezellig met alle verlichting van de lampions en alle eetstalletjes en de muzikanten.




Dag 16
Vandaag een lange reisdag gehad van Hoi An naar Qui Nhon. Wel mooi de rijstvelden te zien met de bergen erachter. Hier was de rijst al rijp en zijn ze aan het oogsten. De wegen zijn hier niet al te best. Af en toe grote gaten in de weg dus gaan we af en toe zigzaggend over de weg. Ook loopt er zo nu en dan een kudde koeien op straat. Er zijn onderweg zoveel leuke dingen te zien, brommers met een sleep van metalen buizen van wel 3 meter lang, wel met een rode vlag dit keer. Hele families op een brommer, pa en moe helemaal ingepakt met mondlappen voor en helmen op en de kinderen ertussenin zonder helm of iets. Scooters zo vol geladen dat je de bestuurder niet meer ziet. Scooters met iemand achterop die een aanhangwagentje vasthoudt of zelfs een brommer met een koelkast achterop. LOS. Van de verkeersregels hier snap je ook helemaal niets. Iedereen doet maar wat. Links of rechts passeren. Langzaam rijden op de 2e baan. Net hoe het uitkomt maar het gaat bijna altijd goed. Misschien wel beter dan bij ons met alle regels en boze mensen omdat iemand iets fout doet. Onderweg gestopt bij het memorialmuseum van My Li. Hier hebben de Amerikanen in 1968 een heel dorp uitgemoord. Afschuwelijk. Ons hotel voor vannacht is weer super. Het ligt aan het strand. Aangekomen eerst even gezwommen om af te koelen en daarna een stoombad genomen om weer op te warmen.




Dag 17
Vanochtend om 5 uur klaarwakker. Onze kamer keek uit op het strand en daar was het vanmorgen om 5 uur al loeidruk met allemaal sportende mensen. Ook heel veel zwemmers. Groepen Tai Chi'ers en mensen die aan het badmintonnen waren. Hoe bedenk je het om die tijd. Misschien vanwege de temperatuur want 's middags sporten is gekkenwerk in de hitte. Ik ga hier helemaal dichtgroeien door de heerlijke ontbijten. Vanmorgen om 8 uur vertrokken naar Nha Trang. Weer een hele mooie route met aan de ene kant de bergen en de andere kant uitzicht op de zee. Ook weer veel rijstvelden van het prachtigste groen. Echt genieten zo mooi. We zijn gestopt bij een authentiek vissersdorp. Het hele strand lag vol met sampans, ronde mandbootjes, waarmee ze de zee opgaan om naar hun vissersboot te gaan. In het dorpje wel keurige huisjes. Zo te zien binnen in huis schoon maar het erf voor het huis is een vuilnisbelt. In de huiskamers zie je een kastje staan, wat stoelen, een tv en verder niets. Geluncht aan een strand. Prachtige locatie maar voor het eerst dat het eten niet zo lekker was. Beetje jammer. We waren om 15.30 bij ons hotel en dat ligt ook aan het strand. Nu wel een boulevard om over te steken. Kamer met uitzicht op de zee. Zo mooi. De zee is hier veel warmer. Je kunt er zo in lopen zonder voorzichtig door te komen. Het lijkt wel of je in je bad stapt. Heerlijke golven maar niet om op te frissen. Hotel is verder een beetje duf dus vanavond met de taxi naar de stad om te eten. Super gegeten bij de Sailing Club. Wel erg duur. Wel 40 euro met z’n tweetjes. Wel dessert, bier en koffie erbij.

 



Dag 18
Vanmorgen was het de bedoeling om 07.45 te vertrekken vanuit het CalmSeas Hotel maar het personeel was er wel heel erg calm. De koffers moesten om die tijd nog allemaal naar beneden gebracht worden. Dus die tijd hebben we niet gehaald. Met veel moeite vanwege een tegenstribbelende lift zelf de koffers opgehaald en 20 minuten later dan schema op weg. Een prachtige route gereden naar Dalat. Dalat ligt in de bergen, temperatuur is hier een stuk koeler. Onderweg nog een dorpje bezocht van een etnische minderheid. De naam ben ik vergeten. Deze mensen leven nog volgens hun oude cultuur en dat houdt in dat ze afgezonderd leven van de redelijk moderne Vietnamezen. Kinderen gaan amper naar school (ondanks een leerplicht wet) dus van ontwikkeling is bijna geen sprake. Armoedige toestand in het dorp. Vanaf het dorp ging het echt de bergen in. Prachtige uitzichten op de bergen en dalen. Af en toe een waterval maar vanwege het droge seizoen geen spectaculaire watervallen. De streek rond Dalat is een kassengebied. Zover je kon kijken kassen waar groente en bloemen worden gekweekt voor de hele wereld. De mensen verdienen er goed aan. Mooie huizen in Dalat. Het is een erg Franse stad. We hebben het zomerpaleis van de laatste keizer bekeken. Het leek erg op het KRO-gebouw in Hilversum. Zelfde architectuur. Binnen een beetje oude troep. Wel een mooie tuin erbij. Het Crazy huis van Dalat bezocht. Een kunstobject van de dochter van de president. Een raar bouwsel. Meer een soort doolhof met allemaal trappen en kamertjes. Verder naar de pagode van Dalat geweest. Dit was wel heel mooi, ook nog een koffiefabriek bezocht van een vriend van de gids. Leuk om te zien en fijn voor de vriend dat hij klanten had. Laat in de middag kwamen we bij ons hotel voor vannacht. Heel grappig. Het hotel bestaat uit verschillende villa’s met prachtige kamers. Voor het diner had de gids ons een restaurant (Dalathouse) aangeraden waar we lekker zouden kunnen eten. Wij met een paar ernaartoe. Eerst wat te drinken besteld. Dit duurde al heel erg lang voor er wat kwam. We zijn er niet aan toegekomen om wat te eten te bestellen. Elke keer als we probeerden te zeggen wat we wilden eten was de serveerster verdwenen. Drama. We hebben betaald voor de drankjes (ging ook erg moeizaam) en zijn maar weer weggegaan om iets anders te zoeken. Een groepje bleef wel. Een paar kregen eten en twee andere niet. Die hebben de restjes van de borden gegeten van degene die wel eten kregen. Echt idioot. Toch maar in ons hotel gegeten. Wat ons dus was afgeraden. Snelle bediening en erg lekker. Daar hadden we dus niet eerst een eind voor hoeven lopen en ons ergeren.




Dag 19
In onze mooie kamer een erg onrustige nacht gehad. Om 01.30 leek het of er iemand aan de deur van onze kamer rommelde. Niets te zien op de gang. Stil. Weer in bed begon het weer. Gekrabbel aan de deur. Kijken, weer niets. Toen leek het of het geluid uit de kast kwam. Kijken, weer niets. Elke keer als we weer stil in bed lagen weer dat gekrabbel. We hebben toen besloten dat er geen inbrekers waren maar dat er ergens een dier zat te krabbelen. Waarschijnlijk achter de kast. Dit duurde tot 03.00 uur. Heel hard geluid. Het waren denk ik muizen, gelukkig bleven ze achter de kast. Om 8 uur vertrokken uit het hotel en een prachtige route gereden van Dalat naar Phan Thiet via de Bellevue pas. Door de bergen langs koffie en theeplantages. Mooie meren en riviertjes. Dichter bij de kust kwamen we door een soort woestijnlandschap. Hoge zandduinen met lage begroeiing. Ik wist niet dat ze dat hier ook hadden. Vroeg in de middag waren we al bij ons hotel. Een heel mooi resort aan het strand met ook een heel groot zwembad waar we de middag heerlijk op een bedje hebben gelegen. De zee was te ruw om in te zwemmen. Jammer want ook hier is het zeewater heel warm. Wel fijn zo’n rustdag. Beetje zwemmen, boekje lezen. Het lijkt wel vakantie. We blijven hier jammer genoeg maar 1 nacht. Morgenmiddag gaan we weer verder naar Saigon.

 



Dag 20
Vanmorgen nog heerlijk in de nu wat rustiger zee gepoedeld en in het zwembad gezwommen. De zee is hier ook weer heel warm. Na de lunch vertrokken naar Saigon waar we om een uur of 5 aankwamen. Van het rustige resort zijn we nu in een miljoenenstad. Al die miljoenen rijden allemaal tegelijk op een brommer door de straten. Het is hier nog drukker dan in Hanoi. Ook hier is er geen mens die verkeersregels kent. Oversteken is dus nog lastiger dan in Hanoi. We hebben voor het diner nog een wandeling gemaakt met de gids door straatjes die zo smal zijn dat we bang waren dat een nogal stevige man uit onze groep, vast zou komen te zitten. Zelfs in deze straatjes zitten de mensen voor hun huis te eten of gezellig te praten. Met de knieën tegen die van de overburen. Ook in deze straatjes gaan ze er nog met hun brommer doorheen want die wordt in de kamer gestald. Hele kleine kamers met een altaartje en een kastje, en dus die brommer. Ik denk dat ze 's nachts een slaapmatje uitrollen naast die brommer. De huizen zijn wel een paar verdiepingen hoog dus een drukte in de straat. Verder gelopen naar gewone straten met mooie winkels. Ook hier natuurlijk heel veel mensen op straat. Na het eten zijn we nog naar de Bitexco financiële Tower geweest. Op de 50e verdieping met een prachtig uitzicht over de stad een superduur kopje koffiegedronken. 99000 dong voor een koffie, 5 euro, normaal is koffie 75 cent. Teruggelopen naar ons hotel. Het verkeer was nu een heel klein ietsje rustiger maar nu zaten alle tentjes bomvol met pratende, schreeuwende, muziek makende mensen. Je kunt het je niet voorstellen zoveel mensen. 11 uur 's avonds en één stroom van mensen op de been.




Dag 21
Vanmorgen een stadstoer gemaakt. Het operagebouw, het oude postkantoor, de kathedraal en mooie straten met superdure winkels (de PC Hooft van Saigon) bezichtigd. Een oorlogsmuseum door gehold, pure propaganda, dus niet interessant. De overdekte markt bezocht en nog wat dingetjes gekocht. Afdingen blijft een sport. Toen we vanmiddag bij de bakker een broodje zaten te eten begon het vreselijk te regenen en te onweren. Gelukkig zaten we droog. De bui afgewacht voor we verder gingen want de straten stonden helemaal blank. Duurde een half uur en daarna weer mooi weer. Nog een beetje bewolkt. Vanmiddag een riksja tour gemaakt door de oude stad. De riksja mannen storten zich letterlijk in de knopen op een kruispunt. Rode stoplichten doen ze niet aan. Gewoon doorrijden. Je ziet dan de auto’s en brommers recht op je afkomen. Zo eng. Het lijkt meer op een soorten zeilen. Hoe ze zich een weg banen door het drukke verkeer. Van links naar rechts over de straten. Af en toe dacht ik echt dat ik het niet zou kunnen navertellen maar er zijn geen ongelukken gebeurt. Zelfs een ambulance met zwaailicht laten ze niet voorgaan. Onderweg wel hele leuke dingen gezien. Lastig om na te vertellen. Ook hier net als in Hanoi zijn de winkels per straat verschillend. Straat vol met stoffenzaken, straat met bloemen, straat met radio’s, straat met alleen maar kinderspeelgoed en ga zo maar door. We hebben bijna 3 uur geriksjaad. (Is dit een woord?) Compleet door elkaar geschud en misselijk van alle uitlaatgassen kwamen we weer bij het hotel aan. Maar leuk was het wel. Kan geen achtbaan op de kermis tegenop. Vanavond heerlijk Italiaans gegeten. Weer eens wat anders dan rijst of noedels.

 



Dag 22
Vanmorgen een tocht gemaakt naar Cu Chi. Hier zijn de tunnels van de Vietcong. Was wel heel indrukwekkend om te zien. Wat moet dat vreselijk geweest zijn in die jungle. Wel raar dat het verhaal hier vanuit de andere kant verteld wordt terwijl wij het vanuit de Amerikaanse kant bekijken. Vanmiddag zijn we doorgereden naar een Caoistische tempel waar we een dienst hebben bijgewoond. Tenminste een gedeelte daarvan. Heel bijzonder hoe zo’n dienst gaat. Iedereen, allemaal in het wit gekleed, zit op de grond in kleermakerszit te murmelen terwijl er een groepje staat te zingen en een orkest van Aziatische instrumenten hen begeleid. Daartussendoor slaat er steeds iemand op een gong en blaast er iemand op een soort badmeesters fluit. Bij de fluit buigen ze allemaal tegelijk voorover met het hoofd op de grond. Dan weer allemaal rechtop tot de volgende fluit. Niet te snappen wat er allemaal gezongen wordt maar wel erg grappig om te zien. Het was een heel groot tempelcomplex met een eigen ziekenhuis, een school, bibliotheken allemaal door vrijwilligers gerund. Daarna weer terug naar Saigon voor ons laatste nachtje hier. Morgen nog naar de Mekong Delta.




Dag 23
Vanmorgen het drukke Saigon verlaten en weer verder doorgereisd naar Cantho, stad in de Mekong Delta. Weer een mooie route die kant op langs de rijstvelden en rubberplantages. In de buurt van Cantho hebben we een boottocht gemaakt over de Mekong rivier en aangelegd op een van de eilanden. De rivier is immens breed. Heel mooi, het lijkt wel of je op een heel groot meer vaart zo ver zijn de oevers. Op het eiland een fietstocht gemaakt langs hele kleine paadjes. Zo leuk want dan kom je langs de dorpjes en zie je hoe ze hier leven. De mensen hebben hun huizen half in het water staan op palen. Sommige huizen zijn mooi maar andere erg armoedig. Alles door elkaar. De paden worden omzoomd door bananenbomen. Heel veel jackfruit en mangobomen en dourian bomen. Je hoeft hier maar een zaadje in de grond te laten vallen of het groeit. Later weer verder met de boot de rivier op. Er is heel veel scheepvaart op de rivier en daarvoor is een drijvende markt. Hele gezinnen wonen op de boten waar ze hun spullen verkopen. Vooral veel fruit en groentes maar ook kleding. Heel apart. Verder hebben we een kokosfabriekje bezocht. Hier maakten ze van alles van de kokosnoten die hier groeien. Van snoep tot olie en van alles daartussenin. Op de terugweg met de boot begon het vanuit het niets te stortregenen. Iedereen drijf. Gelukkig regent het hier warm water en ben je na de bui ook meteen weer droog. Nu laatste nachtje in Vietnam.




Dag 24
We hebben vanmorgen nog een boottocht gemaakt naar de drijvende markt op een zijrivier van de Mekong. De marktmensen wonen weken op hun boot waar ze de spullen verkopen aan de schepen die hier varen. Een bamboestok op de boot geeft aan wat ze verkopen door bijvoorbeeld een ananas of een meloen aan die stok te binden. Schepen vol met meloenen of duizenden ananassen. Of een soort restaurant boot waar je eten kunt kopen. Erg leuk om te zien. Vanmiddag zijn we weer naar Saigon gegaan waar we een nieuwe gids kregen omdat John al naar het vliegveld moest om naar Hanoi terug te vliegen. We hebben nog wat door Saigon gewandeld en hebben in een heel luxehotel koffiegedronken. Het duurste kopje koffie ooit. 10 euro hier in Vietnam is wel heel erg veel maar het was dan wel voor Civetkoffie en dat is in Nederland helemaal niet te betalen. Dit was dus wel onze kans. Nog een heerlijk diner gebruikt en toen naar het vliegveld gegaan voor een lange thuisreis.

Dit reisverslag is geschreven door R.Krijnen. 


Meer wereldse verhalen