Maleisië & Sabah, Oost Borneo, incl. huurauto

Malakka

Vanaf Singapore zijn we met een bus naar Malakka gegaan. Elk uur vertrekken er vanaf Lavender street bussen rechtstreeks naar Malakka. Ter plaatse kan je heel goedkoop een kaartje kopen. De reis duurde ongeveer vier uur. In Malakka zijn we op het station afgezet en vervolgens zijn we met de taxi naar het hotel gegaan (Renaissance Malakka). We zijn lopend naar het centrum gegaan en hebben Dutch square en de Heerenstraat bezichtigd. ’s Avonds zijn we bij Harveys gaan eten, lekker en gezellig maar erg westers en niet goedkoop. Ook had anti-muggenmiddel geen overbodige luxe geweest, want we zijn veel gestoken door muggen. We zijn met de fietstaxi terug gegaan naar het hotel. In plaats van 20 ringit hebben we met afdingen 10 ringit moeten betalen. De volgende dag hebben we bij het hotel een rondtocht door de stad met gids gemaakt. Echt een aanrader. De gids heeft ons door de hele stad geleid, onder meer langs het Portugees fort, het Portugese oorlogsschip (museum), het onafhankelijkheidsmuseum en diverse tempels. ’s Avonds zijn we om de hoek bij hotel Renaissance gaan eten bij een Nyonya restaurant, erg lekker en goedkoop.

Kuala Lumpur

Vervolgens zijn we met een vooraf geboekte taxi van Malakka naar Kuala Lumpur gegaan. In Kuala Lumpur hebben we de hop on hop off bus genomen bij het conventiecentrum. Het Novotel ligt dichtbij het conventiecentrum en de Petronas Towers. We hebben heerlijk gegeten bij Haka in de buurt van het hotel. De volgende dag zijn we om 7.45 uur naar de Petronas Towers gelopen. We hebben in de rij gestaan voor kaartjes voor de skybridge. Er zijn dagelijks een gelimiteerd aantal gratis kaartjes verkrijgbaar. De kassa gaat open vanaf 8.30 uur. Eerst hebben we gekeken naar een informatieve film en daarna zijn we met de lift naar boven gegaan. Het uitzicht is prachtig. De volgende dag zijn we naar de Batu Caves gegaan. Dat is een soort bedevaartsoord voor Hindu’s. Er wordt een informatieve film vertoond en er zijn een heleboel treden te beklimmen naar de tempel in de grot. Een taxi naar de Batu Caves kost 30 ringit (enkele reis).

Taman Negara

Van Kuala Lumpur zijn we naar Taman Negara (nationaal park) gegaan. We werden opgehaald bij hotel Crown Plaza met de bus om vervolgens met de boot naar het park te worden vervoerd. De boottocht is prachtig en gaat geheel door de jungle. In Taman Negara hebben we bij de receptie van het hotel Mutiara drie excursies geboekt. We hebben onder begeleiding van een gids een nachtwandeling gemaakt door de jungle. De gids heeft uitleg gegeven over de insecten die we zijn tegengekomen. Verder hebben we de canopy walkway (brug door de boomtoppen) gelopen onder begeleiding van een gids zijn we naar het beginpunt gegaan en de gids heeft onderweg uitleg gegeven over de flora en fauna. Ook zijn we met een boot naar een “natuurlijke jaccuzi” gegaan waar we hebben gezwommen. Aan de overkant van de rivier hebben we visspullen gehuurd en hebben we een boot geregeld waarmee we naar een strand zijn gebracht waar het goed vissen was. We hebben twee vissen gevangen.

Cameron Highlands

Van Taman Negara zijn we per boot teruggebracht naar de haven. Daar hebben we de huurauto gekregen waarmee we naar de Cameron Highlands zijn gereden. In de Cameron Highlands hebben we een Boh theeplantage bezocht. We hebben een theefabriek bezichtigd en heerlijke thee gedronken met een gebakje erbij. Ook hebben we een jungle wandeling gemaakt, maar het pad was slecht begaanbaar. We hebben gegeten bij Oldies and Goodies, een goed chinees restaurant in Brincheng.

Penang

Van de Cameron Highlands zijn we met de huurauto naar Penang gereden. Onderweg hebben we een hele grote moskee bezocht. We zijn over de brug naar Penang gegaan en zijn in Georgetown langs een aantal bezienswaardigheden gereden. Om vanuit Georgetown naar ons hotel op batu ferringhi te komen was niet eenvoudig. We zijn meerdere malen verkeerd gereden doordat de route slecht is aangegeven. Maar het hotel, Parkroyal Penang, was prachtig. Het ontbijt was heerlijk met alles erop en eraan. De zonsondergang is prachtig. We hebben gegeten bij een cocktailbar aan het strand, ongeveer 200 meter links van het hotel.

Langkawi

Vanaf Penang zijn we naar Langkawi gegaan per boot. Het Westin hotel Langkawi was ook een prachtig hotel. Ook hier was het ontbijt geweldig met met sushi, flensjes, roti, nasi, cakejes, smooties en glazen champagne. Verder is er een waterbar, waar je vanuit het zwembad drankjes kan bestellen en aan de bar kan zitten. We hebben een duikexcursie geboekt in het hotel en hebben gedoken op een eiland Palau. We hebben onder meer haaien en baracuda’s gezien. Kortom het was een geweldige vakantie en een aanrader voor iedereen die houdt van grote steden, natuur en ontspanning.

Uw reisverslag hier?

Wij ontvangen graag uw reisverslag van een gemaakte reis met NRV. U verdient hier tevens reispunten mee, die u weer kunt inwisselen voor korting op uw reis met NRV! Meer info

In februari hebben we de Maleisië-totaal reis gemaakt. Het was onze eerste kennismaking met Azië. Na vier uur vertraging kwamen we rond elf uur ’s morgens aan op de luchthaven van Kuala Lumpur. Daar stond bij de gate al een dame te wachten om ons te begeleiden naar de koffers en onze transfer naar het hotel, prima geregeld dus. Kuala Lumpur is een drukke en chaotische stad (let op met oversteken!) waar wij ons uitstekend vermaakt hebben.

Chinatown

Het hotel (Ancasa) ligt naast Chinatown, waar je ’s avonds goed kunt vertoeven. De manier waarop de marktkooplui hun waar aan de man proberen te brengen vonden we zeer komisch, en afdingen is een must. Ze verwachten niet anders. Ook lekker eten op een terras buiten in Chinatown is een aanrader: je komt ogen te kort met al die mensen die aan je voorbij trekken. We hebben veel te voet gedaan, wij vinden dat je dan altijd het meest ziet, maar vanwege de warmte hebben we ook een aantal keren een taxi genomen. Deze kun je werkelijk overal aanhouden en ze zijn niet duur.

Teman Negara en Kuala Tembeling

Onze volgende stop was Taman Negara, de reis per bus vonden we al bezienswaardig. Je verlaat langzaam de drukte van de grote stad en komt in een rustige omgeving met allerlei dorpjes. Het hotel in Taman Negara is alleen per longboat bereikbaar, en deze heerlijke tocht duurt ongeveer drie uur, heel relaxed. Wij vonden twee nachten Taman Negara genoeg. Er zijn genoeg excursies die je kunt doen, want bij het hotel is niet veel te doen. Het eten is er trouwens prima; we hebben ons ook een keer laten overvaren (voor 1 ringgit) naar de floating restaurants aan de overkant voor een lunch (Family Restaurant: prima!). Onze huurauto stond al klaar toen we aankwamen in Kuala Tembeling, zodat we nu met eigen vervoer naar Cherating gingen. Het hotel in Cherating ligt aan het strand en is heerlijk rustig. De oostkust is ook wat traditioneler dan de westkust.

Kota Bahru

Naar Kota Bahru –de volgende stop- is het ongeveer vijf uur rijden, dit is een leuke route langs de kust. Kota Bahru is druk; we kwamen ’s middags om twee uur aan en wilden absoluut de markt zien die alle reisgidsen aanbevelen. Via het hotel hebben we een taxi genomen, autorijden en vooral parkeren is hier moeilijk. De markt is zeer bezienswaardig en kleurrijk, de handelaren bestaan hier vooral uit vrouwen. Op de begane grond is de verkoop van groente, fruit, vis en gevogelte en op de eerste en tweede verdieping (vanaf hier kun je goed fotograferen) verkoopt men kruiden, kleding en huishoudelijke artikelen. Vanaf de markt zijn we te voet naar het hotel gegaan, dit is een oase van rust en luxe. Het Chinese restaurant op de vierde verdieping is een aanrader.

Penang

Langs de Thaise grens gaat de reis naar Penang. Georgetown is zeer druk. Na ons hotel te hebben gevonden hebben we de auto hier geparkeerd en niet meer gebruikt. Ook hier zijn er weer voldoende taxi’s en voor de prijs hoef je het niet te laten. In veel reisgidsen wordt Penang als druk en toeristisch omschreven maar wij vonden het er heerlijk. Georgetown is druk, maar bezienswaardigheden als Little India en Chinatown zijn aan te bevelen. Het hotel ligt aan het strand en ’s avonds gingen we per taxi naar de avondmarkt in Batu Ferringhi. Hier hebben we ook heerlijk gegeten bij de stalletjes en weer te veel gekocht op de markt. We hadden hier in Penang wel langer willen blijven, maar na twee nachten was de volgende stop Cameron Highlands. De weg er naar toe is stijgen, met zeer veel bochten. Huur daarom een auto met automaat, dat scheelt je zeker honderden keren schakelen.

Strawberry Park hotel

Door de omgeving en de temperatuur –rond twintig graden- vergeet je dat je in Maleisië zit en waan je je eerder in Zwitserland. Het is er prachtig met de theeplantages en de bergen. Strawberry Park is een prima hotel met wederom een goede keuken en vriendelijk en behulpzaam personeel. Wij hebben tijdens onze reis trouwens alleen maar vriendelijkheid ervaren, en “kan niet” bestaat volgens ons niet in Maleisië. De mensen hier doen alles om het je naar de zin te maken.

Pangkor Island

Onze reis werd afgesloten met vijf dagen op Pangkor Island. De huurauto konden we in Lumut achterlaten en per ferry voeren we naar Pangkor. Pangkor Island is niet groot en er is niet heel veel te doen. We hebben een tour met de taxi gedaan, deze brengt je waar je wilt, en wacht ook nog op je. Dus: verplicht relaxen bij het resort. Zonnen, zwemmen, heerlijk eten en een cocktail drinken op je onderwaterkruk bij het zwembad. Niet echt een straf, toch? Je komt hier echt tot rust na alle indrukken die je tijdens de reis opdoet. Na vijf dagen op dit heerlijke eiland stond onze chauffeur klaar om ons weer naar het vliegveld van Kuala Lumpur te brengen –alweer: goed geregeld.

Geen dierenleed

Gelukkig hebben we geen dierenleed ervaren waar we vooraf bang voor waren. Wel moet je je vooraf realiseren dat huisdieren in Maleisië een andere functie hebben dan in Nederland, waar honden en katten (ook door ons!) als het ware vertroeteld worden. Dat gebeurt daar dus niet. Ook zien dieren er niet altijd even florissant uit, maar als de mensen niet zo veel hebben schiet er voor de viervoeters ook wat minder over. Wij hebben voldoende katten heel relaxed bij mensen zien slapen of in de directe omgeving van b.v. visboeren zien zitten zonder dat ze weggejaagd werden zodat we moeten concluderen dat ofschoon we zelf anders met dieren omgaan het met het dierenleed wel meevalt. Onze kennismaking met Azië is ons goed bevallen en we keren zeker terug naar Maleisië (ja, via de NRV!) Vivian en Johan Mulder

Uw reisverslag hier?

Wij ontvangen graag uw reisverslag van een gemaakte reis met NRV. U verdient hier tevens reispunten mee, die u weer kunt inwisselen voor korting op uw reis met NRV! Meer info

9 april

Met tussenstop in Kuala Lumpur, landen we in de middag op Kuching-airport, (Borneo). En daar staat onze privé chauffeur met een naambord met onze voornaam op ons te wachten. Drie overnachtingen zijn gereserveerd in het Hilton hotel. Een slimme zet die extra nacht die wij boekten in het prachtige Hilton, daarom nauwelijks last gehad van een jetleg en bij aankomst heerlijk uitgerust aan het prachtige zwembad van het hotel.

10 april

De volgende dag een city tour door Kuching, en 's middag weer relaxen aan het zwembad waar we in slaap vallen en rood, bruin wakker worden.

11 april

Via een half uurtje varen op de Zuid-Chinese zee, een geweldige ervaring, gaan we Bako National park bezoeken, in een mum ben je door en door nat door de hoge luchtvochtigheid. Drup, drup, drup.

12 april

We bezoeken het Oerang oetan centrum, erg leuk! Onze reis vervolgt met gemotoriseerde kano dwars door de jungle! naar Longhouse voor één overnachting bij de Ibans.

13 april

De volgende morgen een uitgebreide wandeling met onderhoud over de traditionele leefwijze van de Ibans, na afloop genieten we van een lekker diner aan de oever van de rivier. Dit verzorgt door Iban Mike, kip en groente gekookt in bamboe kokers op een open vuur. Daarna in een gemotoriseerde kano door de jungle naar in dit geval de veerboot die ons brengt naar Hilton Batang Ai resort, waar we met muziek en een drankje verwelkomt worden.

14 april

We vliegen naar Kuala Lumpur waar we verblijven in een hotel met om de hoek China town. Volop nepperts te koop en een drukte van belang tot in de late avond gonst het hier van de drukte, opvallend dat we één van de weinige toeristen zijn.

15 april

Na een uitgebreide city tour laten we ons afzetten in één van de vele winkelcentra’s, wat een assortiment, geen achtergrond muziekje maar muziek op volume en altijd met een stevige beat! De aardige taxichauffeur op de terugweg naar ons hotel blijkt een muziek liefhebber te zijn, en de één na de andere CD wordt ten gehore gebracht. Na een verblijf van 3 nachten in het Ancasa hotel en dit met een kamer met een indrukwekkend uitzicht verlaten wij 17 april het hotel om per huurauto de verkoeling op te zoeken dus op naar….Cameron Highlands. Even is het zoeken hoe we Kuala Lumpur uit moeten komen, veel één richtingsverkeer maar het blijkt allemaal mee te vallen en spoedig rijden we op de doorgaande weg richting onze bestemming. Aangekomen in Cameron Highlands, is het zelfs wat kil, we zijn de 23 graden duidelijk niet meer gewend. Na één overnachting in Strawberry Park vertrekken wij 18 april met onze huurauto naar Penang. We rijden over een prima weg naar de 7 km lange brug die het vaste land verbind met het eiland Penang. Helemaal goed gereden en dat in de spits!…..na een half uur parkeren we onze huurauto bij het hotel, die de volgende dag door Avis wordt opgehaald.

19 april

Volgende dag bezoeken we o.a. de Botanische tuin van Penang, van planten en bloemen kijken daar komt niet veel van terecht, we zijn helemaal druk met de camera’s om de apen, die zich als kwajongens gedragen vast te leggen op beeld. Wat kunnen die gasten zwemmen!

20 april

Het ligt in de bedoeling dat we vliegen naar het eiland Langkawi, maar onze vlucht is uitgevallen, wordt nu in de namiddag…. dus…we hebben nog een dag in Penang die we besteden aan de tempel sleeping Boedha. Op het einde van de middag vliegen we naar het eiland Langkawi waar we opgewacht worden door een vriendelijke chauffeur, die ons brengt naar een uitstekend resort.

26 april

Na 6 dagen genieten van zon, zee en een Bounty strand komt een einde aan deze fantastische vakantie en vliegen we via Kuala Lumpur weer terug naar Amsterdam.

12 november

Om 8.30 komt Adam ons ophalen bij het hotel voor een bezoek aan het Bako National Park. Het is inmiddels behoorlijk warm, en dat is wel even wennen als je net uit temperaturen van 8 graden komt. We gaan met een kleinen motorboot via een uitmonding van de rivier langs de prachtige kust naar het Bako National Park. Adam laat ons zien welke trail we gaan maken, zo’n 1,5 km. Maar wel met klimwerk! Er zijn daar diverse trails te maken, o.a. 1 van 7 km., die wordt vaak gedaan door gasten die ook die de lodges op het park blijven overnachten. Onderweg zien we de alom bekend neusapen, ze zijn goed te zien omdat e vaak mensen door het park lopen, waardoor ze niet bang zijn. Momenteel leven er zo’n 350 in het Bako National Park. Verder leven er hier ook Makaken en de grijsrug aap, die had ook een hele speciale naam, maar die is even kwijt! Buiten diverse soorten apen leven er hier ook hele bijzondere zwijnen, die makkelijk te observeren zijn. Ze hebben lange snuiten met een enorme baard, en wroeten flinke gaten in de grond. En Borneo zou niet compleet zijn zonder slangen, een prachtig appelgroen exemplaar ligt te koesteren op een tak in de zon, geweldig om zo’n dier in zijn eigen omgeving te kunnen observeren. Na de warme en inspannende wandeling gaan we bij de ingang van het park eten, het terras is al druk bezet, en we worden gewaarschuwd niet op de hoeken te gaan zitten, want dan kan er weleens een aap met je lunch vandoor gaan! Dus wij netjes wat naar het midden, en jawel….in een flits van een seconde verdwijnt mijn lunchbox en zie ik verderop in het gras een Makaak heerlijk van mijn sandwiches smullen!!! Ach, zo’n beest gun je ook wat. Na deze magere lunch gaan we weer per boot naar de jetty waar vandaan Adam ons naar het hotel brengt. En we zitten net op tijd in de auto, want boven ons breekt de hel los, onweer en een enorme tropische regenbui!!!

13 november

Vanmorgen om 8.00 uur vertrokken, om naar het Semonggok Wildlife Rehabilitation Centre te gaan. Hier worden Oerang oetangs weer voorberied om terug te gaan in de natuur. Deze zijn vaak gevangen door mensen of hun leef gebied is door boomkap verdwenen. Het is 9.00 uur en ze worden dan door de rangers gevoerd, zodat je ze uit de bossen dichterbij ziet komen. Al gauw komt er een vrouwtje met 2 jongen richting het plateau waar het voedsel ligt. Prachtig, de kleinste zit om haar middel geklemd een de grotere wacht op zijn moeder in de boom. In totaal even er 26 in dit centrum, en je krijgt ze natuurlijk nooit allemaal te zien, het is immers geen dierentuin, de dieren komen alleen wanneer ze honger hebben. Na dit bezoek rijden we verder. Onderweg bezoeken we een lokale markt waar Adam wat inkopen doet voor onze avondmaaltijd bij de Iban stam, waar we onderweg naar toe zijn. We vervolgen onze weg en komen bij een weggetje wat naar beneden loopt en er ligt een klein smal houten bootje waarin we moeten om via de rivier bij de Ibans te komen. Prachtig om zo via de rivier die overweldigende natuur te kunnen aanschouwen. Na ongeveer 30 minuten varen komen we bij het Iban dorp langs de rivier. Dit is echt heel indrukwekkend, dat mensen zo kunnen leven, alles zelf verzorgen van voedsel, huisvesting etc. We mogen slapen in het guest house, wat enkele jaren door de Ibans gebouwd is, heel primitief, je slaapt ahw, in een lange barak met schotjes er tussen op een matras met alleen een klamboe. De douche is regenwater, maar de fantastische ervaring die je hier beleefd, daar kan geen 5 sterren hotel tegen op!!! We krijgen een rondleiding door het longhouse en maken kennis met het stamhoofd en de medicijnman. S avonds rond 20.30 worden we verwacht voor de opvoering van de krijgsdans. Intussen is het hier enorm gaan regenen, maar gelukkig hebben de Ibans goed gebouwd, alles is waterdicht! Door deze stromende regen gaan we naar het longhouse van de Ibans waar we welkom worden geheten en na het drinken van een glas rijstwijn, wat overigens een pittig drankje is, krijgen we de strijddans in de originele kledij te zien. Hierna volgt het geven van de geschenken die we onderweg gekocht hebben. Ibans delen alles samen, dus we hebben voor ieder gezin, het zijn er 28, hetzelfde gekocht, schriften, potloden, thee, en snoep, wordt eerlijk verdeeld. De volgende ochtend, na een heerlijke nacht slapen onder de klamboe worden we al vroeg gewekt door de hanen. Die hebben ze hier genoeg, voor consumptie, maar ze houden ook hanengevechten. Niet die bloederige met messen aan de poten, maar gewoon voor de eer. Even later krijgen we een demonstratie en het is heel vreemd te zien hoe fanatiek dat er aan toe gaat. Na dit spektakel krijgen we les in blaaspijp schieten, en een demonstratie hoe rubber uit de bomen getapt wordt en vervolgens tot rubbermaten verwerkt wordt. Hierna gaan we samen met Adam en een Iban strijder een wandeling maken door het prachtige stuk jungle dat om het dorp ligt. Hij laat ons zien hoe ze vallen plaatsen en we komen ook langs hun begraafplaats. Wanneer een Iban sterft wordt het lichaam in het bos begraven, en alles wat hun dierbaar was wordt op het graf gezet, tot en met een transistorradio! We lunchen weer in het guest house, en onze gids heeft samen met een Iban een heerlijke lunch gemaakt op traditionele wijze in bamboestammen. Dan is het tijd om het Iban dorp te verlaten en we gaan weer via de rivier terug naar onze auto om naar de ferry te gaan die ons naar het Batang Ai Longhouse Resort zal brengen. Dit ligt aan een prachtig meer, helemaal in stijl van een echt Longhouse. De middag hebben we heerlijk aan het zwembad doorgebracht om alle indrukken van de afgelopen dagen rustig te verwerken.

15 november

Het Borneo avontuur zit er al bijna op en we gaan met de ferry weer naar het vaste land om naar Kuching te rijden vanwaar we per vliegtuig naar Kuala Lumpur gaan.

16 november

Vanmorgen om 10.00 uur zijn we met de shuttle bus van het hotel naar KLCC gebracht. We willen natuurlijk een bezoek brengen aan de voetgangersbrug van de beroemde Petronas Towers. Maar helaas, de kaarten voor vandaag zijn al allemaal uitverkocht, dat is wel balen, maar gelukkig heeft KL genoeg andere leuke dingen te bieden, zoals een prachtig winkelcentrum onder de towers, en natuurlijk het geweldige Chinatown waar je ook heerlijk kunt shoppen en eten.

17 november

Vandaag hebben we een dagtrip naa Malacca geboekt. We zijn om 9.15 opgehaald om een bezoek aan deze historische stad te brengen. Met een Duits echtpaar, een stelletje uit Hong Kong en een Vietnamese dame, gaan we onderweg. De eerste stop is St.John’s Church, door de Portugezen gebouwd. Daarna gaan we langs diverse tempels, de straat van Malacca, het Portugese burcht, en natuurlijk het rode Stadhuys, door de Nederlanders gebouwd. We weten nu waarom het rood is. De Maleisische bevolking was het niet eens met de tax die de Nederlanders overal over berekende, en spuwden tegen de muren. En omdat ze pruimtabak gebruikten, was hun speeksel rood, nadien heeft men het hele gebouw maar rood geverfd!

18 november

We gaan met onze huur auto vanaf KL richting de Cameron Highlands. Het links rijden is even wennen, maar de wegen zijn goed in Maleisie en de bewegwijzering ook. We gaan iets eerder de grote weg af, om door de heuvels langs de prachtige Iata Iskandar waterval richting ons hotel in Tnah Rata te gaan. Het is overigens heerlijk dt het hier even wat koeler is! Onderweg zie je overal prachtige heuvels met theeplantages en het tweede produkt dat er verbouwd wordt zijn aardbeien. Alles wordt verkocht in het model van aardbeien, tot oorwarmers toe. De bouwstijl van de huizen en hotels is nog helemaal in de Engelse koloniale sfeer, wat heel gezellig aandoet. Zo ook ons hotel Strawberry Park waar we een heerlijk High tea nemen met een pracht uitzicht over die groene heuvels.

19 november

Na een heerlijk koele nacht, eindelijk weer eens lekker zonder airco met de ramen open geslapen, rijden we verder naar Penang. Al snel wordt het warmer wanneer we richting de kust komen. Een 13,5 km. Lange brug brengt ons naar Penang en het drukke Georgetown. Na wat zoeken hebben we ons hotel gevonden, waar we de komende 2 dagen aan het strand zullen vertoeven.

21 november

Om 7.15 opgehaald bij ons hotel om naar de ferry te gaan die ons naar onze laatste bestemming, Langkawi zal brengen. Na een tocht van ruim 3 uur komen we aan op dit prachtige bounty gebeuren. Langkawi bestaat uit een archipel van 101 eilanden, en met vloed zijn dat er 99!!! Het heeft prachtige witte stranden, een vriendelijke bevolking en heerlijk restaurants waar je de lekkerste vis kunt eten! De natuur is hier ook weer overweldigend, neushoornvogels, zee arenden en beo’s en allerlei andere prachtig gekleurde vogels vliegen hier rond.

22 november

Vandaag hebben we een Mangrovetour op het programma staan. We beginnen met een bezoek aan een grot waar allerlei stalagmieten en duizenden kleine vleermuisjes te zien zijn. Met een zaklantaarn laat onze gids Cairo ze zien, je mag niet flitsen, want dat verstoord hun rust. Met de boot vervolgen we onze tocht langs de prachtige mangrove en Cairo verteld ons hoe het eco systeem werkt en wat er zoal leeft. De lunch hebben we bij een restaurant op het water waar we ook de pijlstaart roggen mogen voeren, een hele leuke ervaring. Na de lunch gaan we naar de plaats waar Expeditie Robinson is opgenomen. Hier houden we een stop om even lekker te zwemmen en op het strand te liggen. Onze laatste stop is de plaats waar de visarenden gevoerd worden. Uniek om deze vogels zo dicht bij te kunnen zien. Kortom, een excursie die zeker de moeite waard is!

23 november

Vandaag is het alweer onze laatste dag. Vanavond om 19.30 worden we opgehaald om via Kuala Lumpur weer naar Amsterdam te vliegen. Nog gauw een dagje genieten van het prachtige strand en alle ervaringen van deze prachtige reis, die als je van een beetje avontuur en veel natuur houdt, zeker moet maken!!

Kuala Lumpur

Na een korte transfer worden we vriendelijk verwelkomd in het Renaissance Hotel dat in de Gouden Driehoek van de stad gelegen is. Ook al komen we ‘s morgens aan, toch mogen we al direct onze intrek in de kamer nemen zonder dat we hiervoor een meerprijs moeten betalen. De kamers zijn heel erg luxueus, ruim en het uitzicht op de Petronas Towers maakt het plaatje echt compleet. Aan de poolbar kan je lekker een drankje nemen en je zou echt gezworen hebben dat je niet midden in een wereldstad zit. Het zwembad is prachtig aangelegd met palmbomen, exotische planten, een waterval,… De restaurants in het hotel hanteren Europese prijzen, maar de service is er heel wat beter dan wat wij in Europa gewend zijn. Elk detail is af en de steaks smaken overheerlijk. De excursies die we via NRV boekten, vallen heel erg in de smaak. Tijdens de city tour bezoeken we de Petronas Towers en het Nationaal Museum en maken we erg mooie foto’s op diverse locaties in de stad. Ook de dagexcursie naar Malakka is zeker de moeite. Na een rit van 2 uur waan je je eerder in de Nederlandse Antillen dan in Maleisië. Malakka is echt een prachtige stad met een rijke geschiedenis en ziel. Er zijn in de straten meer trishaws (mooi versierde fietsen die soms zelfs muziekboxen hebben) dan mensen te bespeuren en de sfeer is er dan ook erg bijzonder. Een aanrader!!!

Penang

Na drie nachten nemen we afscheid van Kuala Lumpur en vliegen we naar Penang. Daar verblijven we twee nachten in het Goldens Sands Resort by Shangri-la. In één woord: wauw!! De open receptie en het ontbijtrestaurant zijn modern ingericht, de tuinen zijn tot in de puntjes verzorgd en de zwembaden zijn groots. Groot pluspunt (althans voor mij) is de grote Häagen Dasz-stand aan het zwembad, waar je zelfs de smaak Belgian Chocolate kan kiezen. De kleine geneugtes des levens !!! Het restaurant aan het strand, Sigi’s, serveert heerlijk voedsel (de lasagne is echt een geweldige keuze) voor een democratische prijs en de bediening is vlot. In de kamer hebben we een kingsizebed, een megaplasmascherm, een badkamer met raampjes, kortom veel luxe, echt meer dan we zouden kunnen wensen. Op Penang hebben we een eilandtour geboekt en die is erg speciaal (in de goede zin van het woord). Hoewel Penang geen groot eiland is, is het toch best de moeite om eens een keer het ganse eiland te doorkruisen. De fruitbomen op grote hoogte, de authentieke huizen en ook de slangentempel zijn leuke bezienswaardigheden op een paradijselijk eiland dat weldra spijtig genoeg helemaal volgebouwd zal zijn. Een echte aanrader is ook om een trishaw (fietstaxi) te huren voor twee uur en je in Georgetown te laten rondvoeren. Het is een echte belevenis om met de fiets tussen al die auto’s tussen te murwen en ook om de echte sfeer op te snuiven in Little India en Chinatown. In 37 graden met twee Belgen een ganse stad rondfietsen, lijkt me een heel zwaar beroep, het zijn dan ook vooral de oudere, armere mensen die deze traditie in stand blijven houden. Binnen een tiental jaar zullen er op Penang waarschijnlijk - spijtig genoeg - geen fietstaxi’s meer rondrijden. ‘s Avonds is het erg gezellig om vanaf het hotel langs de evening market te lopen. Natuurlijk is deze niet te vergelijken met die van Chinatown in Kuala Lumpur, maar er worden toch ook heel wat spullen tegen heel interessante prijzen aangeboden (DVD’s, tassen,…). Spijtig dat onze koffers nu al te zwaar zijn en dat we ook nog via de douane in Schiphol moeten passeren. Dus een gouden tip: zeker niet iedere avond langs de markt lopen!!

Langkawi

Na afscheid te hebben genomen van een prachtig exotisch eilandje nemen we de ferry naar Langkawi, wat op zich al een spectaculaire uitstap is. Stel je geen grote ferry voor, zoals de ferries waarmee we naar Engeland varen, maar gewoon een kleine speedboot die echt wel over de golven zoeft. Het gaat er heftig aan toe en het water spat tegen de ramen. Onze overtocht duurt toch bijna 3 uur en half, maar dat is afhankelijk van het weer. Als je de haven in Kuah binnenvaart, word je begroet door een grote stenen arend, de trots van Langkawi. We kunnen haast niet wachten om deze white bellies ook in het echt te bewonderen. Ook deze keer worden we weer met een luxewagen vervoerd naar onze volgende bestemming, het Berjaya Langkawi Resort. Ja, het is niet alleen een mondvol, maar je mond zal ook openvallen van verbazing. Terwijl de vorige twee hotels het hoofdzakelijk van hun luxe moesten hebben, zijn de chalets hier verspreid binnen een jungledomein. Het leuke is dat je niet naar je huisje hoeft te lopen, maar dat er vanaf de receptie een open busje vertrekt dat je door het ganse resort rijdt en ook naar het oriental village (een shoppingdomein niet zover van het hotel wat niet echt indrukwekkend is, maar wat toch een leuke taxvrije winkel heeft ). Wanneer we onze kamer binnenlopen, voelen we de houten grond langzaam wiebelen en dringt het tot ons door dat we in een chalet op hoge houten palen zullen wonen voor de komende vier dagen. Ook hier valt zeker niks op de accomodatie aan te merken (ze hebben zelfs paraplu’s voorzien en die zullen we ‘s avonds al onmiddellijk nodig hebben). Vooral het terras is erg leuk, hoewel wij niet echt een room with a view hebben. Toch hebben we aan de boom langs het terras onze eigen Maleisische vliegende lemur met baby hangen, wat toch ook lang niet iedereen kan zeggen. Blijkbaar zit er in deze jungle toch wel wat wildlife. Ook hier enkel semi-overdekte ruimtes en een heel verzorgd zwembad met een verzonken poolbar. ‘s Avonds eten we in het Beach Restaurant, dat, zoals de naam het al doet vermoeden, direct aan het strand gelegen is. De kookkunsten zijn er voortreffelijk. Een leuk detail is ook dat de koks in een grote open keuken het eten bereiden, wat voor een gezellige interactie met de gasten zorgt. Een echte aanrader als je op Langkawi verblijft, is een dagcruise met Stardust. Aan de receptie zal men u met plezier helpen bij het uitkiezen van de voor u geschikte excursie. Wij kiezen dus voor een dagje varen met een driemaster langs de vele eilanden van Langkawi. Alles aan deze excursie bevalt ons. Niet alleen zijn we maar met 12 personen aan boord, wat voor een rustige en amicale sfeer zorgt, maar ook het buffet ‘s middags en de ganse dag gratis drank (frisdranken, bier, witte en rode wijn,…) vallen bij iedereen goed in de smaak. Aan de boot is een jacuzzinet verbonden en vanaf de boot kan je ook kajakken. Speciaal is ook dat we in groepjes met een klein speedbootje de grotten gaan verkennen, wauw wat een prachtige ervaring. Na de tocht met de houten zeilboot stappen we over op een kleinere boot die ons naar de mangroven met arenden brengt. Mijn mening is dat het niet goed is om wilde dieren te voeden, maar blijkbaar wordt hier op een verantwoorde manier met deze toch wel indrukwekkende dieren omgegaan. Daarna bezoeken we nog een fish farm, maar dat is niet echt de moeite. Na een vermoeiende dag trekken we ons terug in ons gezellige houten huisje.

Kuching

De vakantie is al meer dan half en we zijn al aan onze voorlaatste bestemming, Kuching, toe. Joehoe, eindelijk gaan we naar Borneo, het koninkrijk van de orang oetans. Hopelijk krijgen we er veel te zien. In Kuching logeren we in het Hilton Kuching, een stadshotel met goede faciliteiten dat volop gerenoveerd wordt. De hoogste etages zijn aan de beurt en wij slapen daar net onder, veel geboor en lawaai dus, maar ja, gelukkig zijn we niet veel in het hotel en krijgen we als compensatie korting in de restaurants van het hotel. Ook wordt iedere ochtend een krant onder de deur geschoven, wat een leuk extraatje is. Het ontbijt is zeer uitgebreid zoals in de andere hotels, maar er is opmerkelijk meer warm eten ‘s morgens. Dit komt waarschijnlijk doordat de meeste reizigers Aziaten zijn en ‘s morgens al direct de dag inzetten met noedels en chicken marsala. Onze Belgische maagjes zijn daartegen echter niet bestand en wij houden het bij een thee met croissant. Onze dagtrip naar Sarawak Cultural Village was een meevaller. Eigenlijk hadden we hiervan niet zoveel verwacht, eerder een soort Bokrijk, maar in werkelijkheid was het een echt dorp met mooie beplanting en water. De huizen van de verschillende stammen zijn over een (niet te groot, godzijdank, het was 38 graden) domein verspreid. De inrichting is echt subliem, alle details kloppen en het dorp voelt niet aan als een replica, maar als ‘the real thing‘. Een fijn souvenir is ook het paspoort dat je krijgt met de verschillende stempels van de stammen. Leuk om aan je fotoalbum toe te voegen! Na ons bezoek van de huizen is er ook nog een culturele show voorzien in een lekker gekoelde zaal. De show is entertainend, grappig, authentiek en het uur is veel te snel om. Eigenlijk is dit te vergelijken met de uitstap naar de Ibans, maar dan voor mensen met minder tijd die geen zin hebben om in een longhouse op de grond op een matje te gaan slapen (met alle respect).

Orang Oetans

De dag nadien gaan we ‘s morgens naar Semenggoh naar de orang oetans. Yes, eindelijk is het zover. Eigenlijk ben ik wel een beetje nerveus, want niet iedere dag zijn de apen ook effectief te zien. Het gaat hier nu eenmaal niet om een zoo, dus afwachten maar… Blijkbaar is het our lucky day en we krijgen aan de ingang al direct een oma met kleindochtertje te zien in de boom. Verder in het woud zien we de oudste en ook de zwaarste aap van de bende, hij weegt zo’n 100 kilo, wat op zich nog meevalt. Het slechtste nieuws is eigenlijk dat ze in hun vier poten vier keer meer kracht hebben dan mensen. Daarom krijgen we ook eerst een briefing alvorens we het woud in kunnen. De dieren voederen, met je camera flitsen of lawaai maken zijn uit den boze. Bij wijze van afschrikkingseffect krijgen we ook nog foto’s te zien met de beten die al veroorzaakt werden door wilde orang oetans. Nu is iedereen ineens wel een heel stuk stiller geworden, effect bereikt dus. Ik kan iedereen aanraden om deze dieren eens in het wild te gaan bekijken, ze lijken zo erg op ons en hun gedrag is soms gewoon hilarisch. In de namiddag maken we een stadsrondrit in Kuching. We bekijken de waterfront en de verschillende katten in de stad (Kuching is Maleis voor kat), wat een mooie afsluiter is van een tof verblijf in een niet zo toeristische stad. Daarna gaan we nog even relaxen aan het zwembad en daarna op naar onze laatste bestemming.

Shangri-La

De transfer naar Shangri-la’s Rasa Ria duurt lang (Maleisië is één grote file) en het regent. Niet echt de verhoopte aankomst in dit luxehotel. Gelukkig is de ontvangst wel heel hartelijk en het voelt als thuiskomen. De deur van de taxi wordt geopend en een traditioneel geklede dame ontvangt ons door op de grote gong bij de ingang te slaan. Daarna begint een man op een soort xylofoon te spelen. Wat een verwelkoming! We mogen rustig gaan zitten, krijgen een koud doekje om ons zweet af te vegen en een welkomstdrankje. Na het inchecken worden we zelfs door de receptiebediende naar onze kamer begeleid en daar krijgen we uitleg over waar alles ligt en hoe alles werkt. Tja, dat zijn we niet gewend. ‘s Avonds zijn we erg moe en bestellen roomservice. Tegen alle verwachtingen in komt het eten snel en het is nog lekker warm ook. Uit beleefdheid geven we de jongen van de roomservice een fooi. Hij bekijkt ons verrast en vraagt niet-begrijpend “is this for me?”. Ja, natuurlijk… Blijkbaar is men in Maleisië niet gewend om fooien te geven en te krijgen. Vreemd voor ons, want in andere landen staat men haast te bedelen bij het brengen van koffers of roomservice. Leuk, in dit land voelen we ons tenminste geen Europese melkkoeien… Dit laatste hotel aan een hagelwit strand dient om onze batterijen op te laden en alle indrukken die we in dit prachtig land hebben opgedaan, te laten bezinken. We genieten dus volop van de faciliteiten van het hotel. Naast zwemmen en wegzakken in onze zeer comfortabele ligzetels gaan we ook eens een kijkje nemen in het natuurreservaat van het hotel. Eigenlijk hadden we hiervan iets meer verwacht, maar we zien slecht twee jonge orang oetans die na twee minuten alweer verdwenen zijn. Tja, gelukkig gaat de bijdrage die we hiervoor betalen (12,5 euro per persoon) naar het opvangcentrum voor orang oetans in Sepilok, waarmee het hotel samenwerkt. Ons geld is dus goed besteed.

Sublieme ervaring

Om te relaxen en uitgerust weer naar huis terug te keren, probeer ik een aromatherapiemassage van een uur en deze is echt zalig. Mijn man neemt golfles en dat is echt een aanrader. De baan is perfect, de lessen zijn niet duur en de lichte regen op de golfbaan is heerlijk fris. Dit hotel is een perfecte afsluiter van onze reis van zeventien dagen door Maleisië. Als we op de laatste dag in onze taxi naar de luchthaven stappen en ons Maleisië-verhaal ten einde loopt, speelt de radio “how can I just let you walk away, let you leave without a trace” en zonder dat ik nog achterom kijk, rijden we weg van het grote domein van Shangri-la. Enkele tranen stromen over mijn wang, als Phil Collins verder zingt “there’s just an empty space” en ik weet dat dit meer dan een vakantie was, het was een sublieme ervaring. Maleisië en de Maleisiërs zitten in mijn hart…

Een bezoek aan Malakka is zeer de moeite waard, al had men het dichter bij Kuala Lumpur mogen leggen. De afwisseling met Taman Negara is een mooie overgang van de stad naar de natuur, die overigens in heel Maleisië altijd aanwezig is. De tocht met de boot duurt wel enige tijd, maar de afwisseling onderweg vergoed veel. De activiteiten in Taman Negara zijn zeker de moeite waard. Vanaf nu een aantal dagen met de auto. De wegen in Maleisië zijn in orde. De verkeersregels zijn anders, maar daar wen je gauw aan. Links rijden blijkt geen probleem, omdat iedereen het doet, behalve bromfietsen, die overigens heel hard kunnen. Getoeter hebben wij niet gehoord.

In Cherating volgt een prachtig verblijf aan het strand, waar overigens in deze tijd (april) niemand te bekennen was. Het verblijf in hotel Renaissance Kota Bharu was van buitencategorie. De stad zelf was interessant, maar niet geschikt om per voet te ontdekken. Apart maar erg rommelig. Eten langs de straat voor een paar euro. Het geven van een fooi werd geweigerd en men reageerde beledigd. Dit drukt de pret uiteraard niet. Tijdens de rit naar Penang Island kon zo maar een olifant langs de weg ontdekt worden. Bij het zoeken naar de brug van het vaste land naar Georgetown kan het van pas komen, te weten dat Pulau eiland betekent. Georgetown wordt pas heel laat vermeld op de borden. Georgetown is eveneens een zeer interessante stad. Het eiland bekijken is met een paar uurtjes gebeurt.

Het bezoeken van de Cameron Highlands is weer een totaal andere prettige bezigheid. Weer een prima hotel en goede verbindingen met deze streek. Hou wel rekening met de dagelijkse bui in de namiddag. Tenslotte het verblijf in hotel Pankor Island Beach Resort is een mooie afsluiter. We hebben geprobeerd het eiland met de fiets te bekijken, maar hebben daarna enige kilometers van af gezien. 20% Stijging is leuk voor 1 of 2 keer. Met de scooter gaat het beter. Ga ook eens eten bij het eerste restaurant buiten het resort bij Daddy’s Café (taxi). Heerlijk dineren op het strand. Deze trip is zeker een aanrader. Wij hebben ons tijdens onze trip altijd veilig gevoeld en gemerkt dat we meer dan welkom waren. Fiet en Jo.

Woensdag 22 juni: Dubai - Kuala Lumpur

Rond 3:20 stond ineens last boarding call op de borden. Oeps, toch maar gaan instappen. Om 3:55 vertrok het vliegtuig, de EK346 naar Kuala Lumpur. Tegen 15:00 arriveerde het toestel volgens plan. Maar toen kwam het. De douane. We hadden al ontdekt dat je een in reis visum moest invullen, maar voordat je zover was stond je eerst bijna 2 uur in de rij. Niks aan te doen. Toen we er eenmaal doorheen waren volgde de bagageband. Die was inmiddels leeg. Een partij koffers hadden ze eraf gehaald en op de vloer ergens neer gezet. Ok, ook gevonden. Bij de uitgang vonden we onze chauffeur die ook 2 uur had moeten wachten. De vrolijk pratende Indisch Maleise Raja hield ons bezig met uitleg over alles wat voorbij kwam tijdens de trip naar het Ancasa hotel in KL, vlak bij Chinatown. Daarna inchecken, en even wat slapen. Later op de avond zijn we nog even kort China town market op gelopen. Maar het was heet, druk, plakkerig... We waren snel klaar. Daarna naar bed.

Donderdag 23 juni: Kuala Lumpur

Vandaag de eerste echte vakantiedag. Ons plan was om de 420m hoge Petronas Twin Towers te bezoeken. We kregen door het hotel een shuttle busje aangeboden wat ons wel wat leek. Maar toen we om 10:45 aankwamen waren de tickets op. Tickets werden beperkt uitgegeven en we waren net te laat. De wachtrij was gesloten. Morgen nog eens proberen maar dan wat vroeger. We besloten niet te gaan winkelen in het sjieke KLCC, Kuala Lumpur Convention Center, maar kaartjes te kopen voor de hopon hopoff bus. Even wachten en toen startte de tocht met de bus. We bezochten KLCC Craft center, waar je de handgemaakte artikelen kon kopen. Op zich wel leuk maar het mooist was eigenlijk de tuin en wat Maleise bruiloftskleding. Vervolgens bezochten we de Hindoe tempel Sri Mahamariman uit 1873. Deze tempel ligt vlak bij Chinatown in een zijstraatje. Een beetje verborgen tussen de rommelige winkeltjes. Een tempel met geschiedenis. Hij is herbouwd in steen in 1968, maar is desondanks schitterend om te zien. Prachtig door de veelheid aan details, kleur en schoonheid. Een zeer mooie Hindoe tempel. Daarna bezochten we het aan de overzijde van de grote weg langs China town gelegen central Market. Het was slechts enkele minuten lopen. Het was een soort grote bazaar met airconditioning. Behoorlijk groot met talloze winkeltjes. Leuk om te bezoeken. Daarna weer door met de bus naar little India. Heel bijzonder, een soort Indische wijk met een veelheid aan gekleurde versieringen. Je herkent de typische stijl meteen. We wandelden de straat door en bekeken de winkeltjes. Na een stukje met de bus kwam Lake Gardens waar we besloten de vlindertuin te bezoeken. Taman Rama Rama heette het. Wonderbaarlijke naam, blijkbaar is Rama Rama iets als “vlinder” De vlindertuin was 3 min lopen vanaf de bus stop maar zeer de moeite waard. 20rm pp entree, en reken op een warme zeer vochtige atmosfeer. Extreem. We bewonderden de honderden vlinders maar evengoed de paradijselijke tuin. De enorme luchtvochtigheid deed je erg transpireren. Maar daarom niet getreurd want het droogt weer snel. Toen was het wel tijd om te eten maar de bus zat vast in het hopeloze KL verkeer. Uiteindelijk besloten we vlak bij de towers uit te stappen en te lopen naar het restaurant dat we `s ochtends gezien hadden bij het congrescentrum naast KLCC. We aten er heerlijk. Aziatische natuurlijk. Voor 29 ringit (5E) samen lekker gegeten en gedronken.

Vrijdag 24 juni: Kuala Lumpur

We stonden vroeg op om op tijd te zijn voor tickets voor de twin towers, maar helaas.... Ook om 08:45 waren de tickets op. Er waren er ook geen 1300 maar slechts 500 en dat was er voor 09:00 doorheen. Jammer, Hadden we dan al om 7:30 voor de poort moeten staan? We besloten de bus te pakken en weer zaken te bezoeken die we gisteren hadden overgeslagen. Eerst het national museum. We dronken eerst wat want MJ had het zwaar. Ze had opnieuw te weinig geslapen en de ogen vielen haast dicht. Het museum was wel aardig maar zoals met museums meestal gaat: je wordt er niet helemaal door wakker geschud. Nadat we alles hadden bekeken wachtten we op de city tour bus. In de omgeving zag je nog enkele van de vele hoge gebouwen in KL. Indrukwekkend hoog, vrijwel alles nieuwbouw uit de laatste 15 jaar. KL moet toch zeer welvarend zijn als je dat afmeet aan de enorme investeringen die het doet. De volgende stop was het vogelpark en het Orchidee park. Het birds park was enorm. Omvangrijk, met losvliegende vogels in talloze soorten. Erg leuk aangelegd, en het was zeker een bezoek waard ondanks de vrij hoge entree van 45rm. Het orchideepark, gelegen aan de overkant van de weg, kenmerkte zich door klein maar fijn. Erg mooie orchideeën in flinke groepen bij elkaar gaf een fantastische aanblik. Diverse soorten in prachtige kleuren. We volgden de weg en besloten de KL tower te bezoeken. In de bus kochten we een kaartje tegen gereduceerde prijs en dat leek ons wel een mooie afsluiting van de dag. De KL tower was wel bijzonder. Met 22 km per uur ging de lift naar 250m waar een uitkijk platform was. Je kon ook naar het hoger gelegen restaurant maar dan alleen met reservering. We keken een poosje rond naar de vele hoge gebouwen waaronder de twin towers, en na een uur hadden we het wel gezien. We wachtten op de bus maar het drukke verkeer maakte dat de bus maar niet kwam, zodat we besloten maar een taxi te nemen naar het hotel. Hoe? Simpel, je loopt de straat af en steekt je hand op. Simpel geregel. 10 min en 20rm later ben je bij het Ancasa bij China Town. Te duur eigenlijk, maar goed. We hebben snel wat gegeten bij de Mac tegenover want het was al weer 19:30. How Time Flies….

Zaterdag 25 juni: Kuala Lumpur - Taman Negara

Vandaag startte de dag om 7:00 met ontbijt want om 7:45 werden we afgehaald bij ons hotel voor de reis naar Taman Negara. We werden naar Crowne Plaza gebracht waar we. Na even wachten werden opgehaald. De bus bracht ons in 15 min naar Crowne Plaza maar daarna was het nog bijna een uur wachten tot de bus arriveerde. Een hele bus voor ons alleen. Niemand reisde mee. We reden bijna 3 uur tot aan Taman Negara Jetti waar de boten aanmeerden. Longboats, lang, smal, alu dakje erboven tegen de zon, motor achterop, zoals je in Azie vaker ziet. We moesten eerst registreren, 2rm voor toegang, en fotocamera belasting... Oh nee: permit betalen. 2x5rm. Allemaal heel officieel met getekende en gestempelde formulieren. Een beetje onzinnig leek het wel. Het is gewoon een toeristen heffing. En wie controleert zoiets? Rond 13:30 vertrok onze boot voor een tocht van 2,5 uur over de Tembling rivier. De boot voer behoedzaam door het relatief ondiepe water, beetje de vaargeul opzoekend. Het was enerzijds wel leuk, zo snel door het water, Maar na een tijdje vielen je de ogen dicht. Om 16:00 meerde hij aan. We checkten in en kregen een upgrade huisje toegewezen. Een leuk klein huisje met woonkamer, slaapkamer en badkamer. We koelden eerst even wat af want alles was behoorlijk warm en vochtig. Echt zoals in een tropisch regenwoud hoort. We wandelden wat door het complex en kwamen een grote hagedis, soort varaan, tegen, een everzwijn, en een verzameling apen die op een dak klommen. Het was inmiddels 18:00 uur geworden en wilden even wat afkoelen. Koud water uit de diepvries smaakte nu wel heerlijk. We keken nog wat rond, liepen een klein stukje het jungle pad op om even te proberen. En besloten daarna te gaan eten. Een restaurant was er maar dus niet erg goedkoop. Gelukkig wel goed gegeten.

Zondag 26 juni: Taman Negara

Vandaag deden we mee aan de Canope walk, daar hadden we ons gisteren voor aangemeld. Om 09:30 vertrok de guided tour maar we moesten ons 10 min van tevoren melden en zorgen dat we een foto permit hadden. Die hadden we al gekocht. Er schijnt echt op gecontroleerd te worden. We werden uitgerust met twee flesjes water en gingen op pad met onze gids Abdulah. In de jungle vertelde de gids over bepaalde planten die blauw kleurden in het zonlicht, lianen waaraan je kunt herkennen of je in een primair bos bent, over lianen die de boom wurgen, de latex boom, gember, en nog veel meer. Een prachtige weg door het miljoenen jaren oude tropische oerwoud. Het was wel een inspannende tocht met een stevige klim. Fitness was er niks bij. Je transpireerde zeker wel een halve liter. Alles was nat. Je moest echt flink water bij je hebben, en ook iets met suiker om wat energie bij te tanken was wel handig. Je verloor ook flink zouten door alle transpiratie. Het pas was erg stijl soms. Grote treden aangelegd maar daardoor nog steeds inspannend, en veel over de kronkelige wortels en stenen op de paadjes. Abdullah had blijkbaar nergens last van ? We liepen naar de twee hoogste uitkijk punten waar je een prachtig uitzicht had over de rivier. Op de terugweg sloeg Theo zijn enkel om en raakte even in onbalans. Hij viel, brak keurig de val, maar sloeg daarbij zijn vingers om. Eentje was gebroken of uit de kom en stond echt helemaal scheef. Oeps, da’s niet goed. Met hulp van een van de andere gasten werd de vinger weer erin getrokken. Plop. Dat was al wat beter. Hij was dus uit de kom en niet gebroken. Een tweede vinger en de enkel hadden ook averij opgelopen. We liepen verder naar de Canopy walkway. Bij de ingang op bankjes kon je even rusten. Door de pijn van de omgeslagen vingers en enkel werd Theo even onwel. Wat later herstelde het iets na 2x paracetamol, en besloten we toch de tocht af te maken. Meters hoog over aan kabels hangende paden liep je van boom naar boom. Een machtig uitzicht. Dit hadden we toch niet willen missen. De gids had geregeld dat we met een boot terug konden. Hoewel dat niet echt nodig was, was het wel even fijn. We rustten wat in ons huisje waarna we het park in wandelden. De enkel was wat dik maar het ging wel. We aten bij ons vaste restaurant bij gebrek aan alternatieven. Net toen we wilden gaan begon het te regenen. Een tropische hoosbui. Met paraplu (die hadden ze er beschikbaar want het gebeurde blijkbaar regelmatig) liepen we door de stromende regen.

Maandag 27 juni: Taman Negara - Cerateng

Na het ontbijt werden we opgehaald, om 09:00 uur. We hadden dus een strak programma. Voor het ontbijt hebben we bij de receptie gevraagd om onze tassen naar de boot te brengen. Dat ging heel lustig. Een klein electrisch wagentje haalde alles op (was best een stukje lopen anders) en bracht het net boven de haven. Vandaar ging het met een karretje aan een kabel omlaag. Zelf moest je 4 trappen lopen. We hadden een boot voor ons alleen. Na ruim 2 uur varen arriveerden we bij Tembling Jetty. Een kalme tocht over een brede ondiepe rivier, door het bruine water een beetje Mekong gelijkend. We waren nog wat te vroeg voor onze huurauto dus wachtten even. Na een half uur kwam de Avis man de auto brengen. Eerst alles gecontroleerd op beschadigingen, toen formaliteiten en 10 min later was alles geregeld. Naar een internationaal rijbewijs vroeg hij niet. Zo spannend was net blijkbaar niet. We reden aan richting Jerantut. Daarna de E8. Tolweg op richting Kuantan. Onderweg stopten we even bij een wegrestaurant. Ik weet niet waarom we dachten dat het zou lijken op een in Nederland, want het had meer weg van een markt met eet bankjes. We kochten wat boterham met ei en waagden ons niet aan de talloze kip en vis die uitgestald stond in de warme zomerlucht. We reden weer verder en lieten onze blikjes staan. Overal waar je kwam vergaarden mensen blikjes en plastic, ik denk voor statiegeld. Onderweg viel de GPS uit. Stroom op. Niet gedacht aan de auto oplader meenemen. Dan maar zonder GPS. We reden tot aan afslag 833. En toen de A3 op richting noorden. Het was toch verder dan gedacht. Even vragen bij een tankstation: 10 min. Ok, toen reden we eerst nog voorbij want het was amper aangegeven. Als je Legend volgt, dat stond wel 10x aangeven, dan ben je bij de buren. We checkten in en woonden direct aan het zwembad. Eerst even zwemmen en luieren. In de avond zijn we lekker gaan eten, het eigen restaurant van Holiday Villa. Er was niks te doen. We waren de eerste en bijna enige gasten. We aten lekker, wandelden nog wat door de prachtige tuin, en zochten onze kamer op.

Dinsdag 28 juni: Cerateng

Een dagje om Kuantan te ontdekken. We reden eerst naar de Surang Pandan watervallen. Nou, dat viel niet echt mee. De weg waar het moest liggen vonden we wel maar nergens een bordje waterval. Het was een beetje blind zoeken. We besloten een politie agent te vragen. Die had blijkbaar op school geslapen. Hij was zeer vriendelijk maar sprak amper Engels. Twee anderen werden erbij gehaald en die haalden een voerde erbij. Lang verhaal kort: ze wisten het ook niet echt en kwamen niet veel verder dan op onze kaart aanwijzen wat we al wisten. We zochten nog verder maar tevergeefs. Jammer. We wilden er ook geen dag aan stukslaan. Dan maar naar de Sjeik Ahmet Moskee. We parkeerden in de buurt en liepen het laatste stuk langs de drukke weg en de vele kleine typisch Aziatische winkeltjes en eetstalletjes. De moskee was vrij modern en een bewaker gaf ons toestemming even rond te kijken. Natuurlijk moest Marie Jose een gewaad aan want dat is gebruik in hun cultuur. De vrouwen gesluierd achter het scherm, de mannen in de grote zaal. Bidden naar Allah. Typisch waren de kleine brandkluizen die tegen pilaren aan stonden. Soort offerblok, of een originele spaarpot in mega omvang. Delen wat je kunt missen zoals de Koran dat beschrijft. We keken nog even naar de biddende moslims en verlieten de moskee. We moesten van de gids nog even het gastenboek tekenen. Grappig... In een gebedshuis. We gaven de bewaker/ gids een fooi en bedankten hem met een handdruk. Oh nee, een vrouw mocht hij geen hand geven. We reden verder naar de Berjaya mega shopping mall, parkeerden er op de 4e etage nadat we eindelijk de ingang hadden gevonden voor autos. Wat een enorm complex zeg. We keken rond langs de vele winkeltjes. Maar na een tijdje heb je het gezien en zoek je de auto weer op. We reden naar het riverfront park. Een wandelweg naast de rivier, leuk aangelegd. Maar er kwam snel donkere lucht aan en we dachten beter in de auto te zitten zodra het onweer losbarsten. We reden terug naar ons hotel, en namen nog even een duik in ons heerlijk warme zwembad. Het water was voor Nederlandse begrippen enorm warm en prettig. Misschien wel 27C of zo.

Woensdag 29 juni: Cerateng - Kota Bharu

We stonden vroeg op om het ontbijt van 07:00 te hebben. Niet aan gedacht, maar dan zie je de prachtige zonsopgang over de Chinese zee. Super. Het ontbijt was a la carte. Het leek wel of we de enige gasten waren. Vandaag stond de rit naar Kota Bharu op het programma. Het waren ruim 300 km rijden in ca 5 uur. De weg ging door enorme plantages van kokosnoot palmen. Zoveel dat je een half uur lang niets anders zag dan palm bossen. De GPS stond de hele weg aan en dat was opnieuw niet zo slim want dicht bij Kota Bharu was de stroom weer op. Dan maar met de kaart en de info op de Tomtom. Maar de straten en Kampungs kwamen totaal niet overeen met elkaar. Beetje gepuzzel was het, maar het leek of de A3 ook de 134 was. Even later bleek dat de 134 ook Jalan Sultan Yahya Petra heette en daar lag ons hotel ergens. Naja, een hoog gebouw van 18 etages is snel gevonden. We parkeerden en gingen naar de receptie. Wat een prachtig hotel was het zeg. Erg ruim, fraai en stijlvol ingericht, grote kamer met mega flatscreen en super breed bed. We trokken even later erop uit met de taxi. Eerst naar de central market. Dit was een groente, fruit en vlees markt. Erg grappig om te zien. Talloze vruchten die we nog nooit eerder zagen, en specerijen in zakjes, schaaltjes en pakjes. Geen idee wat het allemaal was. Op de etage waren nog meer kruiden. We keken nog wat rond, liepen in de omgeving langs de mooie gebouwen en wilden het cultureel centrum bezoeken. Maar het lukte niet om snel een taxi te vinden en lopen leek wat ver. Toen we er aankwamen bleek er maar 30 min voorstelling van trommelaars te zijn en die was bijna afgelopen. Vanwege iets met een Islamitische feestdag. Naja, we liepen verder en bezochten de grootste shopping mall, de KB Mall. Daar was het lekker koel en onze transpiratie op de T-shirts droogde langzaam op. We aten maar eens Italiaans voor de afwisseling want een Pizza Hut was er. Inmiddels was het donker geworden en liepen we naar het Renaissance hotel waar we nog wat uitrustten voor we naar bed gingen.

Donderdag 30 juni: Kota Bharu - Penang

Eerst rustig ontbijten in zo'n sjiek hotel. Erg luxe was het. En zodra je waagde je mes en vork neer te leggen bij een lege bord kwam iemand aansnellen om het vast op te ruimen. Heerlijk gegeten. Even uitchecken. Ik hoop dat het allemaal goed zou gaan want ze zouden de borg die met creditcard was betaald annuleren. Moet je dus maar op vertrouwen. Toen gingen we op weg. Nadat we Kota Bharu hadden verlaten en op de grote weg zaten gaf Tomtom aan dat we moesten afslaan. Zeker een afkorting. We reden de smallere weg op die naarmate we verder kwamen vol gaten en kuilen zat. Het leek wel een slalom. Vervolgens werd ie smal. Als in zeer smal. Net genoeg voor 1 auto. Als er een brommer aan kwam moest je royaal de berm in. Even dachten we van : wat is dit. We kwamen door Kampungs waar de tijd had stil gestaan en waarschijnlijk nooit een westerling kwam. Maar uiteindelijk bereikten we weer de bewoonde wereld na deze oerwoud rit en konden we weer wat snelheid maken. We reden over de A4, een prachtige weg door het groene regenwoud. Een weg met 600 bochten. Geteld hebben we ze niet maar het zou best kunnen kloppen. Je kon redelijk doorrijden (80) Ondanks dat het soms op de Alpen leek. Tegen 12:00 bezochten we Banding Lakeside Inn wat net achter de brug over het meer lag. Tijd voor koffie. Na de tussenstop reden we verder naar Penang. Een lange weg door mooi gebied, soms door plantages van kokos en banaan bomen. Tegen 16:00 naderden we Penang en moesten we even tanken. 2 Ringit per liter, dat is zo`n 50ct. Hmmmm..... Bij ons 1,60 eur. 3x zoveel. Toen we Penang naderden begon het druk te worden op de weg. We betaalden tol voor de brug en reden de 13,5 km lange brug over in het drukke verkeer. Het was de langste brug in Maleisië en de op 3 na langste in geheel zuidoost Azië. Erg oppassen was het in het drukke verkeer. Met hulp van Tomtom vonden we het hotel gemakkelijk. Even spullen uit de auto pakken en snel naar binnen want het was met gemak 35C buiten. Het inchecken duurde lang maar daarna hadden we een lekker koele kamer om even uit te rusten. We besloten nog even naar het strand te lopen grenzend aan het hotel. Daar waren ze aan het kite surfen. Wel leuk om eens te zien maar zelf ook eens meedoen sloegen we deze keer over. We liepen nog even verder maar er was niets te beleven dus pakten we de auto en reden naar Tensa shopping mall. We keken daar wat rond en aten er. Daarna nog even de stad in maar bij parkeren hoorden we al dat om 21:00 alles sloot. Het was 20:45. We keken toch wat rond bij de Chinees Maleis aandoende winkeltjes en eetstalletjes, en gingen toen terug naar Flamingo hotel.

Vrijdag 1 juli: Penang

Vandaag stond Penang op programma. We ontbijtten rustig en vertrokken richting Kek Lok Si tempel. De pagoda van 10.000 Buddha's. Het was weer even wurgen door het drukke verkeer. Het reed allemaal behoedzaam en vriendelijk-chaotisch zou je kunnen zeggen. Als je wacht kan het wel 10 min duren voor er ruimte is. Als je voorzichtig aan rijdt dan houdt men wat in en rijd je gewoon mee. We reden ergens verkeerd, draaiden om, andere kant helemaal terug rijden, nog eens proberen, namen toen een afslag te vroeg, ... Jammer, hele ritueel nog eens want keren gaat daar echt niet, en toen zaten we op de goede weg. De tempel lag op een berg, een stukje rijden tot bij Aire Itam. Nee, het wordt nergens aangegeven. Je moet het maar weten. Daar ging de weg slingerend de berg op. We wisten niet waar de tempel lag dus volgden de weg. We kwamen uit bij een drinkwater bassin met een dam. Dat was wel aardig maar niet wat we zochten. We reden wat terug en daar was de tempel. Naja, meer een complex van tempels waar ze 20 jaar aan gebouwd hadden. Prachtig gemaakte gebouwen, beelden en een imposante 30,2m hoge bronzen standbeeld van Kuan Yin. Het dak boven het standbeeld wordt gedragen door 16 bewerkte pilaren en is nog niet af. We keken rond in alle tempels en bewonderden de bonte pracht aan figuren. Ze hadden er een wensboom. Je kon er lintjes kopen voor "geluk, succes, gezondheid, of rust oid." Tuurlijk kochten we een bende wensen voor 1rm per stuk en hingen ze in de boom. Nadat we alles bewonderd hadden reden we een stukje terug naar een iets lager gelegen complex tempels. Opnieuw waren we onder de indruk. We hadden een tempeltje verwacht maar niet dit. We lieten alles op ons inwerken en wandelden nog wat rond in de warme zon. 33C was het wel. Vervolgens reden we naar beneden richting Georgetown. We bekeken daar townhall uit de Engelse tijd, en liepen langs het fort Cornwallis uit 1804 dat helaas gesloten was. Daarna parkeerden we de auto en liepen little India in waar het nog een beetje leek op India van 100 jaar geleden. Beetje rommelig en vies, en typische winkeltjes. Ook erg veel juweliers. We liepen nog door China town en toen hadden we het wel gezien. Bovendien waren we wat moe en nat van transpiratie. We stapten in de auto om ook eerst wat af te koelen. Je bent dat warme vochtige weer niet zo gewend. We besloten terug te rijden naar ons hotel en daar nog wat van strand of zwembad te genieten.

Zaterdag 2 juli: Penang - Cameron highlands

We stonden op ons gemakkie op en namen ontbijt. Het was druk bij het ontbijt. Beetje merkwaardig hoe moslims in Burka een ontbijt eten. We vertrokken om 09:00 richting Butterworth, dat aan het andere einde van Penang bridge lag. Het verkeer was al weer druk. Er was geen tol station bij de brug. Blijkbaar betaalde je op de heenweg meteen voor een retourtje. We reden over de E1, een mooie snelweg. Dat schoot goed op maar was meteen ook oer saai. Onder Ipoh kon je Cameron highlands vanuit het zuiden of vanuit het noorden naderen. Tegen advies van Tomtom en de eigen beschrijving kozen we voor de langzame slingerweg vanuit het noorden. Het bleek een heel erg mooie weg door de groene bergen. Een weg met echt honderden bochten. Maximum snelheid was 80 maar je haalde echt maar 40 of zo. Geen verkeerde keus, we hadden immers tijd genoeg. Onderweg stopten we bij een planten kwekerij annex toeristen winkel. Beetje chinees winkeltje. Men bood ons aan strawberry koffie te nemen. Vreemde combinatie. Maar wel te drinken. Terwijl we er zaten arriveerde een hele bus Chinezen die prima pasten bij de winkel. Wij vielen wat uit de toon. Het ging weer verder richting zuiden en toen zagen we een bordje Bee Farm. Een soort winkeltje leek het maar als je naar beneden liep kwam je in een prachtige bloementuin waar veel bijen woonden. De bloemen waren werkelijk prachtig. We bleven er een tijdje en liepen toen terug naar de auto. Langs de weg waren allemaal kraampjes, winkeltjes met groente, fruit en speelgoed. Daartussen zagen we de Vlindertuin op een reclamebord. Het leek eigenlijk niks. Toch maar even kijken. De tuin was lager gelegen. Eenmaal binnen werd je overdonderd door de hoeveelheid prachtige vlinders. Zoveel hadden we er nog nooit bij elkaar gezien, en zulke mooie kleuren... We maakten wat foto’s en bewonderden de tuin die ook een beetje dierentuin was. Zo waren er slangen, blad insect, reuzen sprinkhaan, tak insect en kameleon. Het zeker een bezoek waard. We reden weer verder en tegen 16:00 uur waren we vlak bij ons hotel. Langs de straat was van alles te doen, en het was erg druk met auto's en mensen. Overal waren kraampjes alsof je over de markt reed. We moesten nog een paar km voordat we Heritage hotel zagen. We checkten in en streken neder in een grote kamer om even wat uit te rusten. Tegen de avond trokken we er nog even op uit om de omgeving te bekijken en te eten. Het hotel lag op een heuvel en aan de voet van de heuvel lagen winkeltjes en een soort markt met eettentjes. We hadden het niet zo op die open lucht stalletjes omdat het er allemaal niet zo hygiënisch aan toe ging. We vonden restaurant Jasmine dat erg oranje uitstraalde. Overal zag je iets van Nederland, inclusief PSV, Molens en muziek van Guus Meeuwis. De eigenaar, mr Fong, had 16jr een Chinees restaurant gehad in Assen en sprak dus Nederlands. Hij zei nog: Nederlanders bestellen altijd ossenhaas met frietjes en sla. Grappig was ie wel. De Aziatische mensen die waren binnengestroomd aten twee soorten gerechten: rijst (enkelen) en Frietjes (de overige). Gek, wat wij in Aziatisch eten zien hebben zijn natuurlijk met Europese Frietjes van de Aviko. We aten er erg goed, bijzonder lekker, en keerden terug naar het hotel want verder was er weinig te beleven.

Zondag 3 juli: Cameron highlands

Vandaag een impressie van de Cameron Highlands. We reden enkele km noordwaarts door het drukke verkeer want er was blijkbaar opnieuw markt. Zonder brokken te maken wurgden we ons tussen de auto's brommers en voetgangers door tot we weer konden rijden. Tot aan de Bee Farm. Daar ging een smal weggetje omhoog. Eerst reden we het voorbij. Eigenlijk hadden we in Cameron nog amper thee plantages gezien. Dat ging snel veranderen. Het smalle weggetje kronkelde de bergen in, dwars door uitgestrekte thee plantages. Eigenlijk was het weggetje veel te smal voor toch redelijk veel bezoekers van de BOH plantage, dus het was behoorlijk passen en meten. Op veel stukken kon je elkaar domweg niet passeren. De fris groene thee velden lagen als een tapijt over de hellingen en dalen. We maakten foto's van het gebied zoals het ook op de ansicht kaarten staat. Aan het einde van de weg lag het bezoekers centrum en daarachter de fabriek waar de oogst werd verwerkt tot thee. Je mocht er rondkijken. Wel bijzonder als je bedenkt wat wij meestal van de thee zien (in zakjes of pakjes). 4 miljoen kilo werd er jaarlijks verwerkt. We moesten natuurlijk de DOH thee proeven in het restaurant en wat thee kopen voor thuis. We hadden het zo'n beetje gezien en daalden weer af over het smalle weggetje. We reden naar Brinchiang waar we over de lokale markt liepen en de koopwaar bekeken. De mensen hier hadden wat met aardbeien want behalve de vruchtjes zag je hier aardbei kussentjes, paraplu, en er liepen mensen rond met aardbei oorwarmers... Stel je voor.. In tropisch Maleisië. We winkelden nog wat en vonden een Chinese horlogemaker. Die repareerde Theo's horloge even en maakte een andere armband aan het horloge van Marie Jose. Voor 5E. Dat was goed geregeld. Langzaam aan liepen we terug naar de auto en keerden terug naar het hotel. Theo wilde nog even uitzoeken waar we morgen exact moesten zijn voor de ferry naar Pankor Island. Het was nog wat vroeg om te eten dus wandelden we wat rond bij ons hotel waar eigenlijk niks te beleven viel. Dus reden we raar beneden om nog eens nar die tempel te zoeken die we eerder niet zagen liggen. Na een kort bezoek aan een cactus centrum zag MJ heet ineens op een bord aan de overkant van de straat. De Sam Poh boeddhist tempel was vlak bij. Een mooie tempel, vooral ook vanwege de mooie goudkleurige beelden. Erg verzorgd zag het uit. We bekeken het complex eens goed en reden terug naar de hoofdweg waar we opnieuw bij Jasmine lekker hebben gegeten.

Zondag 4 juli: Cameron highlands - Pangkor Island

We stonden vroeg op en om 08:10 reden we weg voor een rit van 3,5 uur naar Lumut Jetty waar de ferry naar Pangkor vertrok. De weg was werkelijk prachtig. Mrt heel veel bochten slingerde de weg zich door het oerwoud. Overal om ons heen waren meters hoge banaan bomen en varens. Immens veel en alles was super groen. De grond was oranje-rood gekleurd. De weg was redelijk goed maar vanwege de bochten in deze bergweg kwam je toch niet boven de 40 a 50km vooruit. Niet erg hoor want zo kon je ook meer zien. Onderweg stopten we even bij een mooie waterval bij Ismeander ??. Daar keken we nog wat rond, klommen tot boven bij de waterval, bewonderden de grote schorpioen die iemand net gevangen had, en startten de motor van de Toyota Corolla Altris weer. We reden de highlands uit en daar werd de weg breder en vlakker. Dat schoot beter op. We reden naar Ipoh, wat noordelijk ligt, om vervolgens zuidwaarts te gaan naar Lumut. Op de Tomtom kon je alleen het adres ongeveer instellen. Bij Lumut wees het echter zichzelf wel hoe je moest rijden en weldra hadden we de Jetty (haven terminal) bereikt. Even zoeken, maar tegenover de moskee was het kantoor van Pankor Island Beach Resort. We meldden ons netjes om 12:00 en parkeerden even later de auto in de grote centrale parking. Voor de zekerheid maakten we wat foto’s van de auto en ticket om achteraf gedoe te voorkomen. We wandelden nog wat rond aan de haven waar men duidelijk op toerisme was ingesteld. Om 13:30 was de mevrouw van kantoor bij de checkin counter in de terminal waar ze een "hokje" had. We ruilden de autosleutels en parkeer reçu voor tickets naar Pangkor. De boot deed er 30 min over om het eiland te bereiken. Een kleine boot maar er konden toch wel 80 man of zo in. Toen we aanmeerden en de bagage was uitgeladen werden we met een busje naar het resort gebracht voor 2 hele dagen relax vakantie. Het resort lag aan zee en vanuit onze kamer hadden we een view on the beach en de pool. Een kamer met een soort hemelbed. Wel grappig. We rustten wat uit en gingen de omgeving even wat verkennen.

Maandag 5 juli: Pangkor Island

Vandaag lekker lang uitgeslapen. Een rustig daje aan het zwembad stond op het programma. Eerst lekker ontbeten. Ze hadden zelfs kaas naast de vele Aziatische warme gerechten die hier blijkbaar op het ontbijt menu horen te staan. Ze hadden ook internet PC's wat mail beantwoorden wel makkelijker maakte. We luierden lekker op het strand en zwommen in de Pacific Ocean. Het water was heerlijk warm, misschien wel 25C en aan het strand was bijna niemand. Super rustig. Het witte strand liep heel zachtjes af de zee in dus het was er heerlijk zwemmen. Hier en daar zag je krabjes snel in een holletje schieten. De zon was erg warm maar de wind verkoelde lekker. Oppassen met verbranden dus. We luierden lekker tot een uur of 4. Tegen 19:00 uur gingen we dineren bij het buffet restaurant. 65rm das toch prijzig voor lokale begrippen.

Dinsdag 6 juli: Pangkor Island

En opnieuw lekker geslapen en gegeten. Vlak aan het strand ontbijten was wel bijzonder. We besloten het eiland zelf te gaan ontdekken. We huurden twee fietsen, hadden een kaartje van Pangkor op de telefoon dus wat kon er mis gaan? We reden weg maar het was wel erg zwaar. Vlak fietsen ging wel maar weldra ging het stevig berg op. 10% was heel normaal en dat betekende de fiets omhoog duwen, berg op. Het zweet dreef van ons lichaam en we dronken in no time alle water op. Snel weer wat bijgekocht in een Chinees winkeltje. Het ging allemaal wel maar het was toch stevige fitness. De weg was wel mooi, en we kwamen door diverse kampungs, dorpjes. Ze hadden allen een paar dingen gemeen: rommelig, verwaarloosd, beetje vreemd ruikend, kleine eetstalletjes aan de weg met vieze plastic stoeltjes. Niet iets waar een westerling snel zou dineren. We reden soms wat verkeerd omdat wegwijzers op Pankor ofwel in Maleis waren of ontbraken. Maar we vonden de weg wel. We stopten onderweg bij een winkeltje om wat drinken te kopen. Typisch naar gedroogde vis ruikend zoals Chinese winkels vaak aanbieden. De eigenaar kwam even bij ons zitten op het stoepje en was bijzonder vriendelijk en belangstellend. Hij wilde weten waar we vandaan kwamen en gaf ons tips om te bezoeken... In gebrekkig Engels was toch een leuk praatje mogelijk. We namen afscheid en ploeterden weer door bij over de 30C. Bergje op en bergje af. Toen we terug waren bij het hotel hebben we eerst eens goed uitgerust en veel vocht bijgetankt. Onze kleding was kliedernat van transpiratie. Wat een onderneming hadden we weer bedacht. In de avond zijn we gaan eten op 25mtr van de pacific, aan de bruisende zee op het witte strand.... Dat was wel vol te houden. Er was een gourmet buiten uitgestald en het eten was lekker en erg compleet. In buffet style. Er was ook een dansgroep die Malaysia stijl danste, en een band die bekende nummers zong. MJ moest ook even meedansen met de Maleise dansers, en dat deed ze erg goed. Het was inmiddels laat in de avond geworden. We wandelden nog even onder de verlichte palmbomen en genoten van de bruisende golven en het mooie resort voor we naar bed gingen.

Woensdag 7 juli: Pangkor Island - Kuala Lumpur - Dubai

We hadden tijd genoeg want om 12:30 vertrok de veerboot pas. Dus rustig opstaan en ontbijten van het uitgebreide buffet vol Aziatische gerechten. Gebruikelijk was blijkbaar om ook in de ochtend warm te eten. We luierden nog wat en tegen 12:00 checken we uit en gingen we met de bus naar de Jetty. Die was keurig op tijd en lag al klaar. Het was wel bitter koud op de boot. De AC stond vast op 15C. We vertrokken voor een tocht van 30min naar Lumut. Daar stond het minibusje al te wachten en we reden meteen aan naar KLIA. Het was een rit van bijna 4 uur. De chauffeur was wel gezellig en vertelde over Maleisië en alles was we om ons heen langs de weg zagen. Eenmaal bij KL begon het bewolkt te worden en er viel een enkel spatje. Eenmaal bij KLIA gaven we de chauffeur een goede fooi want hij was 8uur voor ons onderweg geweest. De huurauto bij de Jetty weer oppikken en zelf rijden was wellicht goedkoper geweest. Bij de incheck counter stond een lange rij te wachten dus dat duurde even. Daarna door de controle, douane wat je je in reis papiertje moest afgeven en opnieuw vingerafdrukken moest achterlaten. Daarna kochten we voor veel geld een flesje water want de ringits moesten toch op. Tja, en toen kwam er weer een controle en weer mocht er geen flesje mee. We waren wat verontwaardigd maar deden net als velen het flesje van de hand en passeerden de laatste check voor de gate. De Emirates EK347 stond al klaar en we stapten meteen in. Iets later dan gepland, om 20:10 vertrok het vliegtuig volgens plan. Het waren zo'n 5.500km naar Dubai en er was een tijdverschil van 4 uur. Het was 6:07 echte vliegtijd. Het was toch weer een heel stuk vliegen maar om 22:20 landde het toestel op het warme Dubai. Het was er toen nog 38C. We waren in no time uit het vliegtuig en gingen naar de immigration checkpoint, vrezend voor weer een uur wachten. We waren snel uit het vliegtuig en ook snel door de controle. Als je de naam van je hotel meteen wist en waar je vanaf kwam dan was je wel ok. Overal mannen in witte gewaden met zo`n ring op hun hoofd. Heel "arabisch". Het duurde wel even voor de bagage er was. Bijzonder was dat op het scherm stond hoe lang het maximaal nog duurde voordat alle bagage op de band lag, en dat tikte langzaam af. We vonden snel onze taxi die ons naar het Holiday Inn Downtown bracht. Daarna snel wat gaan slapen.

Donderdag 8 juli: Dubai

We namen een taxi naar Emirates shopping mall, een enorm uitgestrekt winkel centrum. De weg ging over de Al Zayed road die langs alle grote gebouwen liep. We zagen de Burj Arab, Emirates towers, en de Burj Khalifa. Het was jammer genoeg wel wat nevelig. Het ritje kostte ca 50 dirham, ongeveer 10E en was 20min rijden maar zeer de moeite waard. We waren wat overdonderd door de westerse uitstraling van winkels in de Emirates mall en de mensen. Mooi was het, erg verzorgd en schoon. Heel bijzonder was de indoor ski piste. Je gelooft het bijna niet maar buiten is het 42C en binnen kun je skiën met een heuse afdaling en ski lift. Je moet maar niet vragen hoeveel energie nodig is om het grote gebouw en de winterse piste te koelen. Maar energie lijkt hier geen enkel probleem, en aan zonne energie doen ze helemaal niet. Je zou hier prachtige opbrengst scoren. Wat gek hoe we in de wereld verschillend tegen dingen aankijken. De mensen die je zag waren heel wisselend. Soms Arabisch in zwarte burkas of mannen in witte gewaden, maar ook veel westerse mensen zag je. Enorm veel verscheidenheid. Dubai was zondermeer heet en het was begin zomer. Men leefde hier blijkbaar binnen in de zomer terwijl in de winter de temperatuur zakte tot aan 22C. Tegen 14:00 zouden we mee gaan met een georganiseerde rondrit door de stad dus we zorgden dat we op tijd klaar stonden. De grote bus bleek een Toyota Aygo met privé chauffeur te zijn. We reden meteen weg en bezochten Deire, het 'oudere' deel van de stad, de haven en de creek en kwamen langs het nieuwe palmeiland project dat vanwege geldgebrek even stil lag. We stopten af en toe voor een foto. Hoe warm het was? Onze gids moest zeggen 42 maar het was vaak tegen de 50 of erover zei hij. Als we ergens uitstapten liet hij de motor en de AC aan. We bezochten Jumeira beach, bekeken de Burj Arab (man man wat was het heet), en een sjiek winkelcomplex waar je meteen een verkoper aan je vastgeplakt kreeg die je wat moest aansmeren. Gruwel. Beleefd lieten we merken nergens belangstelling voor te hebben. We gingen verder naar Madinat Jumeira, een prachtig winkel stadje met een wel heel bijzondere Arabische uitstraling. Een stukje leek wel klein Venetie. Erg mooi. Als we tijd hadden gehad waren we langer gebleven. Daarna kwam hotel atlantis op het palm eiland. We reden het palm vormige eiland op en langs de vele luxe wooncomplexen. Angelina Jolie moest er een huis hebben. Het was onzeker of we bij hotel Atlantis binnen mochten maar we hadden geluk. Ins`Allah zei ie bog. Het hotel was super mooi en bijzonder. Voor de rijke mensen ontworpen. Onbeschrijfelijk. Ook was er een immens groot aquarium venster met exotische vissen. We keken er onze ogen uit. Toen we het weer gezien hadden trokken we weer de warmte in. Het was inmiddels 16:30 geworden en gingen op weg naar de Burj Khalifa. Aan de Burj Khalifa grensde de Dubai shopping mall. Dat was de grootste die we ooit zagen. Een enorm complex dat alleen al voor parkeren 10 etages had. Je kon er gemakkelijk verdwalen tussen de diverse Souks . Onze gids liet ons het immense aquarium zien in de mall en waar de ticket desk was... Zodat we niet zouden verdwalen. Het was wel 15 min lopen, zo immens groot was het. We wisselden onze ticket voucher, die we via internet hadden gekocht, in tegen tickets en om 18:30 werden we bij de "at the top" verwacht. Je moest wel tickets vooraf kopen want er is slechts beperkte toegang en met wat pech kun je dus niet meer naar boven. We hadden dat voorzien en ze via internet met creditcard gekocht op de Khalifa website. Dat werkte prima. Eerst moesten we door een controlepost, en dan ging het met de snel lift 10m/sec omhoog naar de 124e etage. Bijna 430 meter hoog was het observatie dek waar je kon uitkijken. Buiten rondlopen met enkel een dikke glasplaat van 3 mtr hoog tussen de veilige observatie en ene heel lange val naar beneden. Het uitzicht was er adembenemend. Ondanks de warme wind die er zachtjes blies genoten we een hele poos van het prachtige uitzicht. Langzaam aan werd het donker en gingen overal lichtjes aan. Daarmee veranderde het zicht weer en was er reden nog langer te blijven. We hadden ook een kaartje gekocht om met de kijker te kijken maar dat was achteraf gezien weinig spectaculair. We gingen weer met de lift naar beneden en lazen nog wat over de constructie van het gebouw. In 2009 was het voltooid en op enig moment werkten er 12.000 mensen aan het bouwwerk. Ongelofelijk. We waren rond 20:30 beneden en hadden honger gekregen. Er was een zeer gevarieerde foodcourt en we kozen Asia-wok waar we lekker hebben gegeten. Om 21:00 uur was er buiten een fontein show, dat hadden we vanuit de toren ook al gezien. Even kijken naar het indrukwekkende schouwspel van water en licht. Toen nog maar even terug om het aquarium te bekijken. Enorm was het. We gingen maar eens een uitgang zoeken waar taxi pickup point was, en zo kwamen we door een caravaan-souk die sprookjesachtig aandeed, lans de ijsbaan (onvoorstelbaar als het buiten 50c is) en een grote waterval. Toen maar de buitenwarmte in want het was zeker nog 38C of zo. Even wachten op een taxi (was een wachtrij) en toen door het drukke verkeer naar het hotel aan Al Rigga Road. 35 Dirham kostte het (7E), viel nog niet tegen.

Vrijdag 9 juli: Dubai - Düsseldorf

De laatste dag, of althans een deel. Omdat we pas om 12:00 worden opgehaald voor de vlucht hadden we na het ontbijt nog tijd. We telden onze laatste Dirhams en besloten de Jumeira moskee te bezoeken. Deze moskee werd gezien als de mooiste of belangrijkste in Dubai. We gingen erheen met een taxi. Dat kostte niet veel en was best snel. De moskee was eigenlijk niet zo heel bijzonder. Van buiten was ie wel aardig en van binnen wat sober. Het bijzondere was wel dat je voor 10 dirham kon deelnemen aan een multi culturele info sessie waar mensen uit het land vertelden over gebruiken, religie en kleding. Het was wel bijzonder dat mee te maken. Over wat men droeg onder de witte en zwarte gewaden en wat verplicht was en wat vrijwillig en zo. Het duurde ongeveer een uur en veel meer tijd hadden we ook niet. We namen een van de vele taxi's in Dubai naar het hotel, checkten uit, regelden bij de receptie de shuttle taxi naar de luchthaven en even later waren we al aan het inchecken. Het ging allemaal heel soepeltjes. We aten en dronken nog wat in de grote en zeer moderne luchthaven terminal totdat het tijd was om in te stappen. Het was niet goedkoop dus van taxfree shopping kwam niets terecht. Om 14:45 vertrok onze vlucht Emirates EK57 naar Du?sseldorf. Om 19:40 arriveerden we, gerekend met 2 uur tijdsverschil is dat een vlucht van 6 uur en 22 minuten. De vlucht verliep probleemloos en was gemakkelijk te hebben nu we overdag vlogen. Dan heb je minder het gevoel dat je ritme is verstoord. De stopover in Dubai was een erg goed idee gebleken. De auto stond op 2436 in P5 geparkeerd. We noteren dat altijd zodat je na twee weken niet hoefde te gaan zoeken.

Aangekomen in Little India, zijn alle straten versierd en zien we overal lichtjes. Het is de voorbereiding van het Divali, het lichtjes feest, de overwinning van het goede over het kwade, van het licht over de duisternis en van de gelukzaligheid over de onwetendheid. Het is het belangrijkste Hindoe feest wat heel India met elkaar verbindt. Overal staan kraampjes waar men kleine gekleurde snuisterijen en zoetigheden verkoopt, welke de families elkaar met Divali cadeau doen. Heel erg leuk om dit zo mee te maken, en natuurlijk een mooi moment om wat leuke souvenirs te scoren! Na het zien van al dat lekkers hebben we intussen ook honger gekregen, en we wagen ons in een authentiek Indiaas restaurantje. Geheel op ons gevoel bestellen we 2 maaltijden, want we weten bij God niet wat er op het menu kaart staat, en laten ons verassen. En het is een verassing! Op een soort dienblad met een groot bananenblad krijgen we schaaltjes met rijst, vlees, groenten en verschillende rode en oranje sausjes. Je moet die over de rijst doen, maar mijn hemel wat is dit heet! Ben inmiddels na alle Azië reizen echt wel wat gewend maar dit is wel een beetje to spicy!!! Met rode wangen en verdoofde lippen verlaten we het restaurant, weer een ervaring rijker, En genieten nog even van alle geuren en kleuren, om vervolgens lekker naar ons bedje te gaan!

Na het ontbijt zijn we met de metro richting China Town gegaan, waar vandaan we opstappen op de hop on hop off bus. Een makkelijke en voordelige manier om alle leuke plekjes van Singapore te gaan zien. Eerste stop; Chinatown. Niet zo authentiek als Little India, ook veel nieuwer, maar er is van alles te koop wat overbage kan bezorgen! Lekker geluncht in een visrestaurant, en de volgende bestemming uitgekozen: De Botanische tuin van Singapore. Deze is enorm groot, en aangelegd op een heuvel. Er is zoveel te zien, dat je echt keuzes moet maken, anders kan je het niet in een dag bekijken. Wij kiezen de National Orchid Garden. Onvoorstelbaar hoeveel soorten orchideeën er zijn en in zoveel kleuren en maten. De tuinen zijn echt prachtig aangelegd en onderhouden, je kunt hier blijven fotograferen! Er is ook een “Cool House” waar de vegetatie van de berggebieden van het regenwoud te zien zijn. Heerlijk om hier even in te vertoeven, want het is ook echt koel! Intussen is het al bijna half 7, en onze voeten beginnen op te spelen van al dat geslenter. We nemen de bus, die vlakbij ons hotel stopt, en na een uurtje rusten en een frisse douche, gaan we eten bij de food corner naast het hotel, waar allerlei gerechten verkrijgbaar zijn.

Intussen is het alweer onze laatste dag in Singapore. Na een ochtend relaxen bij het zwembad op het dakterras van het hotel, gaan we 's middags met de metro en bus naar de Singapore Zoo, om de nachtsafari, welke rond 18.00 begint mee te maken. Het schijnt dat China de reuzenpanda’s hieraan heeft uitgeleend, alleen zitten ze helaas nog in Quarantaine en zijn ze pas eind van het jaar voor het publiek te zien. Maar er zijn voldoende andere leuke dingen, een show met vuurspuwers, dieren die allerlei leuke dingen doen, en natuurlijk een ritje met de tram langs alle dieren die s ’nachts actief zijn. Kortom, je mag de Zoo van Singapore niet missen!

Om 9.00 uur worden we met de taxi opgehaald om naar het vliegveld te gaan, vanwaar we met Asian Airlines naar Kuala Lumpur vliegen. Na 40 minuten vliegen komen we aan op KLIA, waar we opgehaald worden door de lokale vertegenwoordiger, die ons naar ons hotel in China Town brengt, waar we s avonds lekker gaan eten.

De andere dag worden we al vroeg opgehaald om samen met 2 andere Duitse stellen met een busje naar Kuala Tembeling gaan, om vandaar uit per longtailboot naar Taman Negara te varen. Na 2,5 uur varen komen we bij het prachtige resort in Taman Negara. We krijgen een mooie ruime lodge en 2 paraplu’s, welke erg hard nodig zijn, bleek na een half uur. De regen komt met bakken uit de lucht, en onze avondwandeling wordt uitgesteld naar morgen. Daarvoor in de plaats krijgen we een film over de flora en fauna van Taman Negara. Na afloop hebben we toch nog een cadeautje, 3 tapirs, een familie wilde zwijnen en een stekelvarken scharrelen tussen de lodges! Geweldig, daarvoor hoef je dus niet eens de jungle in!

Om 8.30 staat onze gids al bij de lodge voor de Canopy Walk, we gaan vroeg weg, dan is het nog niet zo druk en niet zo warm. Onderweg Verteld hij van alles over de planten, de dieren, en de oorspronkelijke bewoners van het regenwoud, de Orang Asli. Ineens zien we een Mouse Deer, de kleinste hertensoort tussen de bosjes struinen, prachtig! Na een wandeling van 1,5 uur over gemakkelijk aangelegde paden, komen we bij de Canopy Walk. Op een hoogte van 60 meter kan je over de boomtoppen lopen. In totaal zijn er 7 hangbruggen van elk 50 meter, die met platformen met elkaar verbonden zijn. Het uitzicht is geweldig, een mooie beloning na zo’n wandeling over een wiebel brug! In de middag gaan we per boot naar de Orang Asli, de oorspronkelijke bewoners van het regenwoud. Zij leven nog echt in rieten hutten en de mannen jagen om voedsel voor hun gezin te verzorgen. We krijgen een demonstratie hoe ze vuur aanmaken en met blaaspijpen schieten. Heel bijzonder, hoe deze mensen met zo weinig middelen kunnen leven. Het is ook heel apart, dat de Orang Asli negroïde uiterlijk hebben, dat zou je in Azië niet verwachten. Na 2 uur varen we terug om lekker te relaxen bij onze lodge, waar weer de zwijnenfamilie voorbij komt.

Na het ontbijt varen we weer terug om richting Kuala Lumpur te gaan waar we een nacht zullen verblijven om onze reis af te sluiten met een verblijf op Tioman Island. Inmiddels zijn we alweer 2 dagen op het prachtige Tioman Island. We verblijven in het Berjaya Resort. Een prachtig aangelegd resort, met heel veel faciliteiten, aan een prachtig bounty strand. Het is echt een aanrader om hier je rondreis af te sluiten. Het personeel is vriendelijk, alles is schoon, en er is van alles te zien, zelf varanen van 2 meter, die langs je huisje bivakkeren! Geweldig om deze oerdieren zo dichtbij te kunnen zien. Wat dieren betreft, dagelijks komt er ook nog een apen familie op het dak van het restaurant bij het zwembad om suikerzakjes te stelen! Het is jammer dat we hier maar 5 dagen zijn, want Tioman Island is een plek om terug te komen! Dit was voor ons de 4e keer dat we in Maleisië waren, maar niet de laatste keer in dit gastvrije mooie land.

Taman Negara

Van de bruisende stad naar de oudste jungle in de wereld! Een bijzondere en zeer verfrissende overgang. Het was een groot avontuur. De transfer was een bootje die ons midden in de Taman Negara jungle bracht. Eenmaal in de jungle hadden wij een prachtig huisje in de jungle wat het ultieme avontuur compleet maakte. Wij hebben de canopy walk gelopen en een jungle tour gemaakt per boot. Heerlijk relax in een boot en genieten van een panorama view. Aapjes in de bomen, prachtige oer en natuur geluiden en het kolkende water. Heerlijk! Ook de staf van het resort was zeer vriendelijk en behulpzaam. Tijdens onze reis was ik 30 weken zwanger en zowel de staf als de rest van de bevolking waren bezorgd en extra vriendelijk. Zij probeerde alles zo aangenaam en comfortabel mogelijk te maken. In de oeroude jungle waren prachtige bomen te zien die al honderden jaren oud zijn. Ook zijn er verschillende excursies zoals wild water rafting te boeken.

Cameron Highlands

Na het verblijf in de jungle kregen wij onze huurauto en hebben wij een panorama route gereden naar de Cameron Highlands. De twee dagen in de Highlands waren precies genoeg. Het was een verfrissende verandering daar het klimaat een stuk koeler is dan in de rest van het land. De Cameron Highlands kent veel geschiedenis wat terug te vinden is in de dorpjes. Wij hebben een excursie geboekt naar de diverse aardbei boerderijen en theevelden die je daar veelvuldig zult aantreffen. Ook op deze plek zaten wij in een goed hotel. Alles was goed geregeld. Er zijn niet heel veel excursies te boeken maar dat is aan de ene kant ook wel fijn. Het zorgt ervoor dat je gedwongen bent je rust te pakken voor de volgende plekken die je in deze rondreis zal bezoeken.

Penang

Na de cameron highlands zijn wij naar de stad Penang gereden. Wauw! Een hotel met zeezicht maakte het af. Verschillende strandjes zoals monkey beach en black sand beach geven je een mooie weergave van de afwisselende natuur. Daar ik zwanger was hebben wij het rustig aangedaan en lekker genoten van een dagje strand. Tevens hebben wij een rit gemaakt met het treintje wat je naar de hoogste berg in Penang brengt. Van daaruit heeft men een prachtig uitzicht over de stad. Ook in Penang wordt je begroet door diverse aapjes die in het rond rennen. Wij hebben een bezoek gebracht aan de vogeltuinen. Het is niet te vergelijken met de vogeltuinen zoals wij die in Nederland kennen. Het is exotischer en de vogels lopen en vliegen om je heen. Erg leuk voor mensen die met kinderen reizen.

Langkawi

Het laatste deel van onze prachtige vakantie was Langkawi. Dit was voor ons, ondanks alle andere mooie plaatsen, toch echt het hoogtepunt. Wij hebben een tocht gemaakt naar het maiden lake en we hebben de excursie island hopping gemaakt. Langkawi telt 99 eilandjes die als een archipel bij elkaar liggen. Dit geeft een prachtig uitzicht. Kristalhelder water, witte stranden en prachtige flora en fauna. Werkelijk een pareltje van de wereld. Ik wou dat wij langer de tijd hadden gehad in Langkawi maar helaas zat onze vakantie na twee dagen langkawi er weer op.

Ik kijk nog regelmatig naar foto’s en video’s van onze vakantie. Maleisië heeft een grote indruk op mij gemaakt. De bevolking is oprecht vriendelijk, geduldig en erg behulpzaam. Ik had daar niet het idee dat men mij dingen wilde opdringen. Alles ging vrij harmonieus. Maleisië kent een grote diversiteit aan landschappen en cultuur. De islam, het boeddhisme en hindoeïsme worden in alle rust en vrede gepraktiseerd. Men lijkt daar een groot respect voor elkaar te hebben en elkaar in hun waarde te laten. Wij hebben vele mooie gebouwen, moskeeën, stranden en natuurgebieden gezien. Ik zou deze veilige en plezierige reis aan iedereen aan willen raden. Tevens wil ik een compliment maken naar NRV die de reis ontzettend goed hebben georganiseerd. Wij hadden de reis last minute geboekt maar alles was mogelijk! Tevens een compliment naar de gids en chauffeurs die ook ontzettend hard hun best hebben gedaan. Zij hebben het ons gemakkelijk en comfortabel gemaakt. Ik kijk al uit naar een nieuwe rondreis met de NRV!

Woensdag 20 november 2013 - Melaka - Kuala Lumpur

Deze chauffeur had blijkbaar wel eens vaker in een bus gereden. Het ging in ieder geval een stuk soepeler dan de heenweg. Na een paar dagen in Maleisië te hebben doorgebracht werd het steeds duidelijker dat men gewoon niet auto kan rijden. Men doet maar wat, zelfs op de snelwegen. Na een uurtje of twee kwamen we langzaam maar zeker in de buurt van Kuala Lumpur. Het zou niet lang meer duren voordat we de stad binnen zouden rijden. Een kilometer of wat voor de stad draait de chauffeur een keer of wat aan het stuur en stopt bij een afgelegen bus- en treinstation. Eindpunt! Dat kwam nogal als verrassing. Navraag leerde dat we hier vandaan verder moesten met de trein. Na flink gesleep met de koffers bereikten we de bovenverdieping van het station. De dame achter het informatieloket had waarschijnlijk een schriftelijke cursus Engels gevolgd en met haar onverstaanbare informatie kwamen we geen steek verder. Wel wees ze naar een rijtje automaten. Gelukkig stond hier een allervriendelijkste Maleisische jongedame, die ons haarfijn het systeem van de muntjes uitlegde en ook nog eens de weg wees naar de juiste trein. Nog geen 5 minuten later waren we al onderweg naar KL. In de stad aangekomen moesten we nog even overstappen en nog een keer de koffers slepen naar een hogere verdieping, alwaar de monorail zou vertrekken naar ons hotel. Voor de tweede keer deze vakantie kwamen we hijgend en puffend aan bij ons hotel. De portier van Hotel Istana wist niet hoe hij ons zo snel mogelijk de koffers afhandig moest maken, want gasten in een 5 sterren hotel die koffers slepen, dat kan natuurlijk niet! Nadat we bijgekomen waren van de eerste indrukken in deze enorm luxe lobby met rondom varkensleren banken en kilometershoge plafonds, melden we ons bij de receptie om de kamersleutel te bemachtigen. Natuurlijk waren we weer veel te vroeg en moesten we ruim anderhalf uur wachten. Na het welkomstdrankje maar eens de buurt verkennen en een hapje eten. Snel bereikten we de Chinese wijk en ploften neer op het eerste de beste terrasje. Het biertje en de spare-ribjes smaakten heerlijk. Terug in het hotel bleken de schoonmakers hun werk te hebben gedaan en zoefden we met 1 van de 6 liften naar de 15e verdieping om ons op te frissen. Louk en Hanneke hadden geluk met hun kamer aan de voorzijde, met zicht op de Petronas Towers. Wij keken op het zwembad en lagen daar binnen een paar minuten op een heerlijk ligbedje te genieten. 's-Avonds hebben ons tegoed gedaan aan een enorm buffet. Dat de lift ons nog boven kreeg was een wonder. De volgende dag vroeg en uitgebreid ontbeten (ja, alweer buffet) en daarna de stad in. Eerst maar naar de Menara KL Tower. Louk had zich enorm verheugd in het filmen van de mooie uitzichten op 300 M. hoogte. Helaas ging dat niet door, want er mocht boven helemaal niet gefilmd worden en de camera mocht ook niet mee. De stoom kwam bij Louk uit z'n oren. Agnes en ikzelf wilden wel heel graag naar boven. De lift bracht ons in no-time naar 278 M. hoogte. Op deze verdieping was tenminste glas en dat vond ik al eng genoeg. De uitzichten waren werkelijk adembenemend. Hierna zijn we de stad verder gaan verkennen en veel bekende en minder bekende dingen gezien. We wilden natuurlijk het zo bekende birdpark bekijken en besloten hier maar na toe te wandelen. Pfff, die afstand viel flink tegen, maar wat was het de moeite waard om te bezoeken. De meest uiteenlopende vogels vliegen in dit enorme park rond. We moesten er allemaal niet meer aan denken om lopende naar ons hotel te gaan en lieten ons door een taxi vervoeren naar het dichtstbijzijnde monorailstation. De volgende dag hebben we de Petronas Towers van dichtbij bekeken. Ook hier weer geen geluk voor Louk, want de kaarten voor deze dag waren al vergeven. Dan maar met de trein naar het oudste gedeelte van KL: Kampung Baru. Daarna door de Chinese en Indiase wijken gewandeld. 's-Avonds heerlijk Indiaas gegeten en ons lekker lui laten vervoeren door de monorail. 

Zaterdag 23 november 2013 - Kuala Lumpur - Taman Negara

Bijtijds moesten we ontbijten vandaag, want om 8.30 uur moesten we al klaar staan voor onze transfer naar Taman Negara. Na wat rondrennen met onze koffers bleek het Istana Hotel te beschikken over nog een entree, gelegen aan de zijstraat en een verdieping lager. Tja, dat moet je maar weten. Beneden aangekomen stond ons busje al te wachten. De chauffeur had gezellig z'n vrouw meegenomen..... Na wat gekringel door Kuala Lumpur reden we al vlot de snelweg op, om deze na een flink aantal kilometers weer te verlaten en via een lange weg naar boven uiteindelijk uit te komen in Kuala Tembeling. Op een parkeerplaats met restaurantje, kantoor en wachtplek werden we met koffers en al gedropt. We konden nog niet vertrekken, want er moest nog gewacht worden op nog een aantal gasten voor Mutiara Taman Negara. Maar om een uur of een was het dan zover. Wel even de koffers de trappen afslepen, want het hiervoor bedoelde railsysteem was natuurlijk alweer jaren defect. We mochten plaatsnemen in een lange, smalle houten boot en ook de koffers vonden nog een plekje. Na het omdoen van de reddingvesten werd de motor gestart. Ruim twee uur later bereikten we het resort. Het karretje-op-rail deed het hier gelukkig wel. Na een allerhartelijk ontvangst kregen we de sleutel van onze huisjes en werden even later de koffers bezorgd. Even opfrissen en snel een bierje scoren op het terras. O, dat is lekker, ze hebben ook kleine sataytjes. Mmmmm. Hanneke, Louk en Agnes zijn nog even aan de overkant gaan kijken en ik moest heel even de vele indrukken verwerken. En dat gaat het beste als ik er even bij ga liggen. 's-Avonds hebben we heerlijk gegeten in het restaurant op het resort. Het diner werd nog even verstoord door een tapir, die op bezoek kwam. De volgende dag hadden we een jungletour mét gids afgesproken. Na het ontbijt vertrokken we met een kleine groep de jungle in. De gids stopte regelmatig om van alles uit te leggen over de vruchten, bomen, beesten enz. enz. Na een flinke klim kwamen we terecht op een uitzichtpunt, waar eigenlijk -behalve bomen- niets te zien was. Dus net zo hard weer naar beneden en op naar de Canopy Walk. Deze touwbruggen hangen op zo'n 40 M. hoogte in de bomen en daar zag ik nogal tegenop. Maar tot m'n grote verbazing leek de hoogtevrees even uitgeschakeld en wandelde ik net als de rest, fluitend over de smalle plankjes. Dag twee in Mutiara hadden we ons aangemeld voor een bezoek aan de waterval. Eerst een flink stuk met de boot, dan wat wandelen en als beloning lekker zwemmen. Met de boot over de snelstromende rivier was inderdaad geweldig. De wandeling wat minder, vooral omdat we moesten uitkijken voor de enorme olifantendrollen (en geen olifant te zien). De waterval was niets bijzonders en het water erg koud en ook nog eens bruin. Een enkeling, waaronder Agnes, waagde zich in deze bruine blub. Na dezelfde route, maar dan omgekeerd natuurlijk waren we nét voordat te regen losbarstte terug in het hotel. Inmiddels was er ook nog een Foxgroep aangekomen, waardoor het 's-avonds gezellig druk was in het restaurant. Bij het ontbijt kwam een van de fox reizigers ontstemd vertellen dat hij was aangevallen door een tapir, met een enorme wond op z'n rug als gevolg. Het beest was door het personeel met stokken het restaurant uitgejaagd en had toen 'zomaar' de Nederlandse toerist aangevallen. De man was -begrijpelijk- nog helemaal ontstemd. Wij maakten ons weer klaar voor de boottocht terug naar Kuala Tembeling. 

Maandag 25 november 2013 - Taman Negara - Tanah Rata

Op de parkeerplaats in Kuala Tembeling stond onze huurauto al te wachten. Na het ondertekenen van zo'n 100 verschillende formulieren en het instellen van de navigatie konden we dan eindelijk vertrekken. Stuur aan de verkeerde kant en aan de verkeerde kant rijden wende snel, maar dat ze in deze opgevoerde Lumpia ook nog eens de richtingaanwijzer en ruitenwisser hadden verwisseld! Volgens mij hebben ze bij Avis nog nooit een auto teruggekregen met zulke schone ramen....... Onderweg moesten er wat Ringeltjes uit de muur getrokken worden en was het de hoogste tijd om wat te eten. De eerste grote plaats was Kuala Lipis (ja, zo heet het echt). Na vier keer aan het stuur draaien en een paar rotondes hadden we een parkeerplaats gevonden. Maar we stonden nog niet goed en wel naast de auto, toen er een mini-politieagent met een al net zo'n formaat motorfietsje naast ons stopte. Niet hier parkeren! Waarom weten we nu nog niet, maar we zijn maar vertrokken en vonden iets verderop een plekje bij een bank én Indiaas restaurant. Wat wil je nog meer? Na het bijvullen van de maag én portemonnee konden we weer verder. Na wat geslinger draaiden we uiteindelijk de bochtige we op naar Cameron Highlands. Een kilometer of wat later werden we door tegemoet komende motoragenten naar de linkerberm gedirigeerd. Met een razend tempo kwam er van dezelfde richting een onophoudelijke stroom motorfietsen, die ook nog eens de binnenbocht namen en ons steeds nauwelijks konden ontwijken. Gelukkig bleek er één motoragent met één hersencel tussen de groep te rijden. Hij zette z'n motorfiets voor onze auto en ging midden op de weg staan om de groep motoren naar hun eigen weghelft te wijzen. Daar kregen we het wel even warm van. Maar dat ging snel over, want hoe dichterbij Tanah Rata we kwamen, hoe bewolkter en kouder het werd. Uiteindelijk reden we met regen het dorp binnen. De ontvangst in het Heritage Hotel was minstens even kil als de buitentemperatuur. Nadat we de koffers op de overigens mooie kamers hadden gedropt, vonden we het wel tijd worden voor een koud Tiger biertje. De bar werd speciaal voor ons open gedaan en in een donkere ongezellig bar hebben ons biertje opgedronken. Daarna maar eens richting het dorpje gewandeld. Dat zag er al een stuk gezelliger uit met z'n vele restaurantjes. Agnes en ik wilden ons bij de plaatselijke Chinese 'Massaas' nog even lekker laten kneden. Na een heerlijke douche in het hotel weer naar het dorpje gewandeld een ons laten verwennen bij één van de vele Indiase restaurants. Na een karig ontbijtbuffet zijn we in de auto gesprongen om de theevelden, de vlindertuin en de strawberrytent te bezoeken. Tussendoor gestopt voor een kleine lunch bij een prachtig uitzichtpunt. 's-Avonds maar weer naar ons 'vaste' restaurant. Het werd weer tijd om verder te rijden, wat we niet erg vonden, want Heritage was nou niet een echt gezellig hotel te noemen.

Woensdag 27 november 2013 - Tanah Rata - Belum Rainforest

Via de grote plaats Ipoh kwamen we terecht in Kuala Kangsar. Agnes had gelezen dat hier een prachtige moskee én Koninklijk paleis moest staan. Zonder veel zoeken stonden we ineens bij de inderdaad prachtige moskee voor de deur en nog geen paar minuten later hadden we ook het paleis gevonden. Het werd zo langzaam maar zeker de hoogste tijd om wat te eten, maar in Kangsar vonden we niets. Dan maar langs de bergweg naar Belum. Maar dat bleek niet zo eenvoudig. Of het zag er zo smerig uit dat je er niet zou willen eten, of gewoon dicht. Heel veel kilometers later kwamen we zomaar langs Restoran Tasik Raban. Het stond hier vol met auto's en busjes. Achterin het grote overdekte buitenrestaurant stond een hoeveelheid schalen met eten. Je bleek een bord rijst te moeten halen bij de rijstopschepster en daarna kon je zelf opscheppen wat je wilde aan het enorme buffet. De Daging Smoor en de Ayam Ketjap werden onze favorieten. Na het betalen van ongeveer 6 Ringit per persoon (ca. € 1.50!!) vervolgden we onze weg. Na heel veel geslinger reden we de brug naar het eiland waarop het Belum Rainforest Resort ligt. Bij de receptie werd ons de route naar onze kamers uitgelegd. Ook hier had iedereen weer snel een plekje bij het mooi gelegen zwembad gevonden. De keuze voor een restaurant was hier niet zo moeilijk, of 40 kilometer rijden, of op het resort eten. De reviews op Tripadvisor en Zoover klopten aardig. Het eten was hier niet van hoog niveau en de menukaart niet erg uitgebreid. Een biertje stond er in de restaurant ook niet op de kaart. Gelukkig hadden we dit al vooraf begrepen en onze eigen voorraad Tigertjes in Cameron Highlands ingekocht. Dag twee stond er een boottocht op het programma. Als eerste zouden we gaan kijken bij een vindplaats van de grote Ratflesia bloem, maar er werd al vooraf gemeld dat deze grootste bloem op aarde nu niet in bloei stond. Dat klopte, want alleen het bruine restant was nog te zien. Daarna met een flinke vaart naar een Orang Asli dorp, waar de bewoners nog in hun oorspronkelijke woonomgeving leven. In ons geval op een afgelegen eiland in het enorme stuwmeer. De kinderen van het dorp zaten al klaar op het randje van de plaatselijke ontmoetings ehhhh, plank om onze meegebrachte zakje met zoute stengeltjes in ontvangst te nemen. En toch blijft het raar dat er voor één van de hutjes een Honda bromfiets stond...... Als laatste stond er een wandeling naar een waterval op het programma. Na alweer een flink stuk varen werden we samen met onze gids gedropt voor een klim door de jungle. Na een halfuurtje klimmen kwamen we aan bij het base-camp en kwamen de lunchtrommeltjes bij de gids uit de tas. De heerlijke boterhammen met gebakken ei smaakten voortreffelijk. Daarna hadden we weer voldoende energie voor de rest van de klim. Onderweg naar beneden begon het eerst zachtjes te spatten, maar dat ging al rap over in een tropische stortbui, die ons tot bijna in het hotel vergezelde. Een uur in een boot heeft nog nooit zo lang geleken en wat waren we doornat. De rest van de dag beloofde ook niks goeds meer, dus na een warme douche hebben we maar een eigen biertje op het terras gedronken. De volgende dag stond het zonnetje al aan de hemel toen we de gordijnen openschoven. Kwam dat even mooi uit, want op de planning voor vandaag stond: Het Zwembad!! Aan het einde van onze laatste dag werd het steeds drukker op het resort, auto's en autobussen reden af en aan. Al snel werd duidelijk dat er iets speciaals ging gebeuren. De volgende dag zou de Maleisische Minister van Toerisme, samen met een filmploeg van National Geographics op bezoek komen. Hierdoor hadden wij het geluk het diner in buffetvorm in het gezellige benedenrestaurant te mogen nuttigen, waar de kleine serveerste Nazira al stond te glunderen. Daarna voor de laatste keer in het keiharde bed proberen te slapen. 

Zaterdag 30 november 2013 - Belum Rainforest - Tangung Bungah

Koffers voor de laatste keer in onze huurbak geknikkerd en na een hartelijk afscheid van het personeel vertrokken we richting het eiland Penang. Opnieuw een flinke tocht over de prachtige wegen van Maleisië. Dit keer zelfs flink moeten remmen om de overstekende apen niet te raken. Langzaam maar zeker kwamen we in de buurt van de brug naar het eiland, maar moesten eerst nog twee keer een enorm bedrag aan tol betalen. Wel 1.60 Ringit..... En dan sta je ineens voor de tolhokjes van de brug. 36 rijen auto's en 18 betaalhokjes met allemaal een verschillend opschrift. Slik!! Na flink duwen en drukken, maar vooral onnozel uit het raam kijken (kan ik heel goed), bleken we zomaar in de juiste rij te staan. Betalen en hopsakee reden we de brug op en iets later Georgtown binnen. En wij maar denken dat Georgetown een leuk klein plaatsje was. Zelfs onze Garmin raakte af en toe in de war, maar een ruime tijd later stonden we dan toch voor onze eindbestemming van deze dag; hotel Flamingo by the Beach. Na het bewonderen van het uitzicht vanuit onze kamer maar snel het strand op om wat te eten. Ehh, geen eethuisjes. Naar de overkant werd er gewezen. O ja, dat is waar ook daar zat volgens de reviews een goed Indiaas Restaurant. Nou, dat klopte als een bus, want de rest van ons verblijf in Tangung Bungah hebben we alleen nog maar hier gezeten, om te borrelen en 's-avonds te eten. De volgende dag vertrokken we bijtijds naar Georgetown, maar vooral om het zo bekende Little India te bekijken. De bus stopte voor de deur en zette ons in het centrum af. Na het bezoek aan een mooie Chinese tempel bereikten we Little India. Wat een herrie, maar vooral de kleuren maakten veel indruk. Overal werd er aan de straat eten klaargemaakt. Wij kozen toch maar voor een iets veiliger en wat schoner uitziend luchadres. Daarna verder gewandeld richting haven en via Little India weer terug. Onderweg kwamen we langs een indrukwekkend uitziende Indiase kledingwinkel, waar we gewoon naar binnen moesten om foto's te maken. Daarna met de meest gezellige taxichauffeur van de hele vakantie terug naar het hotel. Onze laatste dag op Penang wilden we een bezoek brengen aan het havenstadje Teluk Bahang. Dezelfde buslijn, maar dan de andere kant op. Aan het einde van het dorp stapten we uit en wandelden terug in de richting waaruit we waren gekomen. Koffie was hier niet te koop. De meeste tentjes waren dicht of té smerig voor woorden. Dan maar de batikwinkel en -fabriek bekijken. Voor de lunch kwamen we terecht bij een wel heel ongezellig buffetrestaurant, maar de cola en het kleine hapje Indiaas smaakte perfect. We wilden ook nog het Forestmuseum bekijken, maar helemaal niemand wist van het bestaan. Zelfs de twee inteligent uitziende agenten, in een tentje naast een roadblock, hadden er nog nooit van gehoord. Tja, het bleek ook wel 100 M. buiten het dorp te liggen. Met het museum, dat niets voorstelde waren we snel klaar. De bus en en hoppa, terug naar het hotel, ehh overburen bedoel ik natuurlijk.  

Dinsdag 3 december 2013 - Tangung Bungah - Langkawi

Héél vroeg moesten we vandaag op om de transfer naar de ferry niet mis te lopen. Om 6.50 uur zaten we al aan het ontbijt en om 7.15 uur met koffers en al in het busje naar de haven van George Town. Na het zwaaien met de vouchers konden we doorlopen naar de ferry met de vandaag niet zo toepasselijke naam "Zon 2". Om 8.15 uur precies werden de motoren gestart en vertrokken we met een razend tempo richting Langkawi. De skyline ven Penang werd al snel kleiner. Drie uur later stapten we aan wal in Langkawi. Hier deed een waterig zonnetje z'n best om ons te verwelkomen. Rond half een kwamen we aan bij Berjaya. De enorme receptieruimte maakte een stevige indruk. Nee, onze kamers waren nog niet klaar, vertelde Deutsche Irma (?) uit Paderborn en dat zou nog wel 2 uur gaan duren... Pffff. Maar zoals altijd blijkt maar weer dat een goede (ooster)buur beter is dan een verre vriend, want na even dralen kwam Irma aanrennen met 2 sleutels en werden we snel met koffers en al door de shuttlebus naar onze kamers gebracht. Tjonge, wat hadden wij het getroffen met de ligging én uitzicht van onze huisjes. Dichtbij strand, zwembad én restaurants. En kwam dat even goed uit. We waren immers naar Langkawi gekomen om lekker te luieren! Wel zijn we nog een keer naar de Kuah geweest om de zo bekende Shoppingmalls te bezoeken. Wat een desillusie en wat een smerige stad! Geen aanrader. Louk en Hanneke zijn samen met de Cable Car naar boven gegaan om van het uitzicht te genieten en Agnes kon het niet laten om toch nog een tour te boeken naar de Mangrovebossen. De rest had genoeg boten en bomen gezien. De laatste dagen zijn we ook nog twee keer naar Pantai Chenang geweest. Eén keer voor een heerlijke massage en de volgende keer om gewoon heerlijk te eten bij het Indiase Restaurant met de toepasselijke naam "Papadam Ria". Met pijn in het hart namen we afscheid van het heerlijke resort en vlogen -met vertraging- om 22.30 uur naar KLIA voor onze vlucht naar Amsterdam. Pas om 23.45 uur renden we het vliegtuig uit om de aansluiting te halen. Het beloofde Delay-team stond al klaar en met piepende banden van het electrische karretje vlogen we door de grote- en verlaten vertrekhal. We zaten nauwelijks op onze stoel en deuren klapten dicht om te vertrekken. Zo, wij hebben het gehaald. Aangekomen in Nederland hebben we nog even naar de lege bagageband staan kijken, maar al snel werd duidelijk dat onze koffers de snelle overstap niet hadden gehaald. Gelukkig werden ze een dag later netjes door een koerier thuisbezorgd. Frank van Dijk – Baarn