Island Hopping Koh Samui

Shoppen.

Na ons wat opgefrist te hebben gaan we de directe omgeving van het hotel verkennen. Aangezien dat dus het gebied is met veel winkelcentra en markten besluiten we daar heen te gaan. We hebben een kaart van Bangkok, maar ondanks dat valt het niet mee om de weg te vinden. Het verkeer is behoorlijk hectisch en de vele kleine straatjes staan niet allemaal op de kaart vermeld. We lopen langs talloze winkeltjes, marktkraampjes en eettentjes. Na diverse kleinere winkelcentra te hebben bezocht, willen we naar het grote en moderne Central World. Op de kaart kijken waar het precies is en hoe we daar kunnen komen. Een vriendelijke man vraagt of hij kan helpen en waar we naar toe willen. Central World is volgens hem veel te duur en hij adviseert ons naar een andere markt te gaan. Ook zou daar een ‘government shop’ zijn waar nu vanwege een of ander jubileum kortingen tot 60% gegeven worden. Die actie was alleen nog tot vandaag geldig. Veel Thai gingen daar ook naar toe en er kwamen maar weinig toeristen. De man wilde voor ons wel een tuktuk regelen die ons erheen zou brengen. Voor 30bth reed de tuktuk ons 1 uur lang overal naartoe. Nou ja, prima dan, laten we daar maar eens gaan kijken. De government shop bleek een juwelier te zijn met megahoge prijzen! Een klein gouden ringetje met saffieren kostte €350, maar volgens de verkoper werd deze in het Westen door Dior verkocht en betaalde je er vele duizenden dollars voor. Er zouden ook nooit toeristen in de winkel komen. Uhum, we weten niet waar hij ons voor aanziet maar, zo’n ongeloofwaardig verhaal gaat er bij deze toeristen echt niet in! Gauw wegwezen hier! Het enige leuke van het tripje was dat we onderweg een olifant door de straten zagen lopen.

Tuktuk!

De tuktukrijder bracht ons voor het afgesproken bedrag wel weer netjes naar ons hotel. Het was meteen een wijze les! Zo’n tuktukritje is me trouwens wat in het drukke verkeer van Bangkok! We dachten dat je voor een ritje in een Parijse taxi al stalen zenuwen moest hebben, maar voor een ritje in een tuktuk moet je echt avontuurlijk zijn ingesteld! De volgende ochtend worden we om 9:00 uur opgehaald door Pai en de chauffeur om naar het Grand Palace te gaan. We maken nader kennis met het Bangkokse verkeer. Het is 24/7 een drukte van jewelste. We vragen ons af hoe mensen hier hun rijbewijs halen! Auto’s taxi’s, tuktuks, brommers en scooters scheuren van links naar rechts. De wegbelijning doet er niet toe. Er passen best meerdere voertuigen naast elkaar en maakt uiteraard gebruik van de ruimte die er is. Gaat de linkerbaan sneller dan schiet je naar links, en gaat de rechterbaan weer wat harder dan vlieg je gewoon naar rechts. Onze chauffeur rijdt gelukkig rustig en geduldig naar de plaats van bestemming. Pai verteld honderduit over de geschiedenis van de tempels, de betekenis van de muurschilderingen en de gebruiken van de buddhisten. De gebouwen zijn schitterend. Aansluitend gaan we naar de Wat Pho met de grote liggende Buddha. Voor de middag hebben we de extra excursie gepland naar de Khlongs en Wat Arun. Eerst gaan we lunchen en maken kennis met de heerlijke kokos pannenkoekjes. Vervolgens varen we over de Bangkokse Kanalen en gaan we naar de Wat Arun. De excursie valt een beetje tegen (met name qua prijs-kwaliteit verhouding). We hadden dit beter zelf kunnen organiseren. Maar goed, Pai geeft ons wel heel veel handige tips en legt uit hoe we met de skytrein kunnen rijden en naar welke winkelcentra we het beste kunnen gaan. ’s Avonds nemen we de taxi naar de Suan Lum night bazaar waar we wat rondstruinen over de markt en bij het poppentheater eten.

China Town.

Voor de volgende dag hebben we zelf een fietstocht door China town geboekt. Het is ontzettend leuk. Het eerste stukje is een beetje druk, maar daarna gaat het prima. De nauwe straatjes van China town zijn volgepakt met marktkraampjes met bloemen en fruit. Als we wat verder rijden wordt het steeds rustiger. Iedereen die we tegen komen begroet ons vriendelijk en kinderen zwaaien vrolijk. Met het veerpont steken we de rivier over. We komen langs diverse Chinese tempels en stoppen onderweg regelmatig om wat te drinken. De gids vertelt van alles over de gebruiken van de bewoners van China town. Na een 3-uur durende fietstocht zit de toer erop. Aangezien het dan precies spitsuur is, besluiten we om maar geen taxi terug te nemen naar het hotel, maar dat lopen vast sneller gaat. Na een wandeltocht van 2 uur zijn we weer in het hotel. Kortom, een erg sportieve dag! ’s Avonds willen we nog even naar Central World. De conciërge van het hotel vraagt of we een taxi nodig hebben. We zeggen dat we naar Central World willen. Hij zegt dat de winkels al bijna dicht zijn en dat we ergens anders heen moeten gaan. Het is dan bijna 19:30 uur en de winkels zijn normaal tot 22:00 uur open. Vanwege de feestdagen is het midnight shopping en zijn de winkels tot 00:00 uur open. Wat kletst die man dan?! Hij laat ons een boek zijn met allerlei ‘uitstapjes’ naar travestieten shows en zogenaamde ‘sexy shows’. Nou daar hebben we helemaal geen behoefte aan! We gaan gauw naar buiten om een taxi te vinden die ons wel naar Central World wil brengen. Daar is het een drukte van jewelste met Thai die hun ‘Kerstinkopen’ doen. Er worden overal shows opgevoerd en op het plein staat een enorm grote kerstboom. We eten wat in een lekker restaurantje en keren weer terug naar het hotel om onze koffers in te pakken

Floating market.

De volgende ochtend vertrekken we naar de floating market en de River Kwai. In de buurt van de Dumnoen Saduak floating market stappen we in een longtail boat. Eerst varen we over een rustige rivier waarlangs tropische planten groeien en houten huisjes staan. Dan wordt het drukker met boten en komen we bij de markt aan. Het is er een gezellige drukte. Boten zijn er afgeladen met groenten en fruit. En overal langs de oevers zijn stalletjes waar souvenirs te koop zijn. Aan de andere oever maken dames in hun bootjes allerlei lekkere ruikende gerechten klaar. We nemen een portie kokos pannenkoekjes en verse mango. Na rustig rondgelopen te hebben gaan we weer verder met de auto richting de River Kwai. In Kanchanaburi bezoeken we het JEATH museum waar op foto’s en krantenartikelen de verschrikkingen van de jappenkampen te zien zijn. Ook brengen we een bezoek aan het kerkhof waar vele slachtoffers begraven liggen. Dan gaan we naar de brug over de River Kwai waarover ook de ‘dodenspoorlijn’ richting Birma loopt. We maken nog een tocht per boot over de River Kwai waarlangs de bamboe rijkelijk groeit op de groene oevers. Dan leggen we aan bij het resort waar we overnachten.

Tempels.

In het resort staat er ’s ochtends een geweldig ontbijtbuffet voor ons klaar. Er worden verse wafels gebakken, eieren of omeletjes, kokos pannenkoekjes en er staat heel veel vers fruit. Na het uitgebreide ontbijt vertrekken we richting Ayutthaya. In deze historische plaats bekijken we de restanten van de tempels die in de 18e eeuw door de Birmezen zijn verwoest. Tegenover een van de tempels lunchen we samen met Pai en de chauffeur. Het schijnt een bekend restaurantje te zijn dat ooit op de Thaise tv is geweest en befaamd is om de lekkere noodelgerechten. Vervolgens gaan we naar het volgende tempelcomplex. Daar zijn ook vele Thaise toeristen die offers kwamen brengen aan de Buddha relikwie (stukje borstbeen van Buddha). Vlakbij is een markt waar ze allerlei lekkere snacks en souvenirs verkopen. Na nog een hapje en een drankje vertrekken we richting het station.

Chiang Mai.

Om 19:30 nemen we daar de nachttrein naar Chiang Mai. We zijn nog erg vroeg en moeten dus nog een tijd op het perron wachten. Inmiddels hebben we afscheid genomen van Pai. In Chiang Mai zal ons een andere gids opwachten. Om 18:00 uur klinkt er geluid uit de speakers. Iedereen om ons heen gaat staan en het volkslied begint te spelen. Een aparte gewaarwording. Het perronpersoneel is erg vriendelijk en helpt ons met het vinden van de juiste trein. In de trein krijgen we een menukaart en kiezen we ons diner. Op verzoek bouwt de hostess het zitje om in een stapelbed, zodat we gedurende de 12-uur durende treinrit kunnen slapen. Helaas lukte dat niet echt goed omdat er ergens in de coupé een enorme snurker lag. Zelfs de oordopjes die we in het vliegtuig hadden gekregen hielpen er niet tegen! Op het station van Chiang Mai worden we opgewacht door de gids die ons naar het hotel brengt. ’s Middags komt ze ons ophalen om de lokale ambachten te laten zien. Eerst gaan we zelf Chiang Mai in om daar de gebouwen en de plaatselijke markt te bekijken. Om 13:00 uur gaan we dan naar de werkplaats waar parasols worden maakt, naar de zijdeweverij, een pottenbakkerij en een juwelierszaak. Aan het eind van de middag gaan we weer terug naar het hotel. We gaan dan te voet naar de night market, waar volgens de gids ook een food market is. Dit blijkt een soort plein te zijn met tafeltjes en stoeltjes dat omringd is met kraampjes waar je eten kunt kopen. Je dient daarvoor eerst coupons te kopen. Met de coupons kun je vervolgens bij de kraampjes de lekkerste hapjes kopen. Voor 30bth heb je al een bord heerlijke noodels. Ook worden er op het podium naast het pleintje shows opgevoerd door danseressen.

Jungle trekking.

’s Ochtends worden we op tijd opgehaald voor onze jungle trekking. Samen met twee meiden uit Maleisië en de gids lopen we door de heuvelige bossen richting een dorpje van een Thaise bergstam. Na de wandeltocht gaan we naar het olifantenkamp voor de volgende toer door de bossen. Ditmaal laten we de olifant het werk doen, en zitten wij rustig (nou ja het is een heel gewiebel) in een zitje op haar (het was een vrouwtje) rug. Onderweg kopen we 2x een zak vol met bananen en suikerriet voor Madame de olifant. Ze heeft grote trek en blijft maar met haar slurf om hapjes bedelen. Ook heeft de erg jeuk aan haar oren en stopt bij elke boom om haar oren ertegen te krabben. Het was een erg leuke tocht. Na de lunch bezoeken we nog meer bergstammen en stoppen we bij mooie watervallen. Dan gaan we over naar het laatste deel van deze avontuurlijke excursie: het bamboe raften. Op een klein vlot van bamboe gaan we de rivier af. De Maleise dames proberen droog het eindpunt te bereiken, maar dat is echt onmogelijk. Ook al is er niemand van het vlot gevallen, de golven klotsen over het niet echt waterdichte vlot heen en al gauw heb je een drijfnatte broek. Met het warme weer is het een lekkere verkoeling.

Chiang Rai.

De volgende dag zetten we onze reis voort richting Chiang Rai. We stoppen onderweg nog een aantal keren om onder meer de tempel Wat Phrathat Doi Suthep te bezoeken. De Wat ligt op een heuvel en geeft een mooi uitzicht op Chiang Mai (alhoewel het niet helemaal helder was en het uitzicht beperkt was die ochtend). Via een trap met 309 treden kom je bij het tempelcomplex. Vlak voor Chiang Rai stoppen we bij de nog in aanbouw zijnde witte tempel. De tempel is ingelegd met stukjes spiegel, wat in het felle zonlicht volop schittert en fonkelt. Alles wordt met de hand gemaakt en de bouw zal de komende jaren nog verder gaan. In het hotel krijgen we ’s avonds een kerstdiner. Het is jammer dat er veel Westerse gerechten geserveerd worden, want het Thaise eten is veel lekkerder! Het diner wordt begeleid door muziek van een zeer vals zingend kerstkoor en een zanger die op geheel eigen wijze liedjes van Elvis en Sinatra zingt.

Gouden driehoek.

’s Ochtends staat een nieuwe gids ons weer stipt op tijd op te wachten voor een tocht naar de ‘gouden driehoek’. We bezoeken verschillende dorpjes van bergstammen. De gids vertelt ons van alles over de vele soorten groenten en fruit die er groeien. Dan gaan we naar het Noordelijkste stukje Thailand bij de grens met Birma (Myanmar). Daar lopen we wat rond over de markt waar zowel Thai als Birmezen hun waar aanprijzen. Aangekomen bij het drielandenpunt (Birma-Thailand-Laos) bezoeken we het opiummuseum. De gouden driehoek was vroeger hét centrum van de opiumproductie. Na de lunch maken we een tochtje over de Mekong en zetten nog even voet aan wal in Laos. Ook daar staan weer allerlei kraampjes met souvenirs. ’s Avonds gaan we naar de night bazaar van Chiang Rai waar we eten op de foodmarket. Deze is vergelijkbaar met die Chiang Mai, alleen hoef je er geen bonnen te kopen.

Cha-am.

De volgende dag nemen we het vliegtuig terug naar Bangkok en worden daar opgehaald door de chauffeur die ons naar Cha-am brengt. Daar genieten we nog een weekendje van de zon, zee en het heerlijke seafood op de markt in Hua Hin. Na de enerverende rondreis komen we helemaal tot rust en ontspannen we bij een traditionele Thaise massage en pedicure.

Uw reisverslag hier?

Wij ontvangen graag uw reisverslag van een gemaakte reis met NRV. U verdient hier tevens reispunten mee, die u weer kunt inwisselen voor korting op uw reis met NRV! Meer info

Aankomst Bangkok

Na een non-stop vlucht van 11 uur komen we aan in Bangkok, één van de meest bruisende steden van Azië met maar liefst 13 miljoen inwoners. Zodra je in deze stad aankomt, wil je niets anders dan snel je koffers in het hotel zetten en op ontdekkingstocht gaan door deze overweldigende stad. Onze kennismaking brengt ons allereerst naar één van de meest bekende bezienswaardigheden van Bangkok, het Koninklijk Paleis. Wat een enorm complex en wat een pracht en praal! Onze gids leidt ons rond, vertelt alles wat we moeten weten en laat ons de mooiste en belangrijkste plekjes zien. Nabij het Koninklijk Paleis stappen we in de boot voor de welbekende klong tour. Vanuit een traditionele Thaise boot met zo’n grote schroef, die een hard ronkend, maar o zo Thais geluid maakt, varen we door de klongs en kunnen we het leven van alledag bekijken. Wat ook op ons verlanglijstje staat, is een georganiseerde fietstocht. Een Nederlander is jaren geleden hiermee begonnen en het is inmiddels een groot succes geworden. Al fietsend zien we Bangkok op een heel andere manier. De tocht brengt ons onder andere langs leuke lokale marktjes en door kleine steegjes waarvan je het bestaan niet afweet, enorm afwisselend! En heb je de oversteek over de Chao Prayo rivier naar het andere gedeelte van de stad gemaakt dan kan je je bijna niet voorstellen dat ook dit gedeelte bij deze miljoenenstad hoort.

Ook shopaholics en feestbeesten kunnen in Bangkok hun hart ophalen. Er zijn diverse avondmarkten waar de leukste souvenirs kunnen worden gekocht (afdingen is natuurlijk een vereiste), talloze grote winkelcentra waar de mooiste kleding tegen de kleinste prijzen kunnen worden gekocht en veel, heel veel restaurants en bars waar tot in de vroege uurtjes kan worden vertoefd.

Een indrukwekkend verleden

De volgende dagen wordt het tijd voor wat cultuur. Bangkok vormt de uitvalshoek voor een bezoek aan onder andere de Drijvende Markt van Damnoen Saduak. Deze kleurrijke drijvende markt bezoeken we vroeg in de ochtend zodat we al varend kunnen zien hoe de lokale bevolking in de bootjes, vol met handelswaar, groente en fruit, hun producten aanprijzen en aan de man brengen. Na dit unieke schouwspel vervolgen we onze weg naar Kanchanaburi, bij velen beter bekend als River Kwai. Hier bezoeken we de erevelden, waar onder meer Nederlandse krijgsgevangenen begraven liggen, de beroemde Brug over de River Kwai en het JEATH museum. Met name tijdens het bezoek aan het JEATH museum of bijvoorbeeld de Hellfire pass wordt duidelijk dat Thailand een pijnlijk verleden kent/ geleden heeft tijdens de Tweede Wereldoorlog. De omgeving van Kanchanaburi is werkelijk prachtig en leent zich voor allerlei op de natuurgerichte excursies. Zo hebben we twee uur onder leiding van onze gids op de River Kwai gekajakt en hebben we een avondsafari op de rug van een olifant door de schitterende natuur gemaakt. Absoluut onvergetelijk! Het hotelletje waar we verblijven, is erg bijzonder. Middenin de jungle, drijvend op de rivier ligt ons floatel; een unieke plaats om de nacht door te brengen! Heerlijk is het om aan het einde van de middag te genieten van de geluiden van de natuur, het voorbij kabbelende water en het prachtige uitzicht.

Geweldige belevenissen in de natuur

Onze reis brengt ons vervolgens naar de oude koningssteden Ayutthaya en Sukothai waar we kennismaken met fraaie historische kunstschatten, prachtige ruïnes en mooi bewaard gebleven Boeddhabeelden. Een stukje Thailand dat je absoluut gezien moet hebben. In het noordelijk gelegen Chiang Mai strijken we een aantal dagen neer om te genieten van cultuur en natuur. Zo bezoeken we de prachtige hooggelegen Doi Suthep, de mooiste en belangrijkste tempel van de omgeving, en een aantal kleine tempeltjes die binnen de ommuurde stad liggen. Ook staat een geweldige mountainbike tocht op het programma: al fietsend maken we kennis met de prachtige omgeving en bezoeken we verschillende kleine dorpjes waar we ons in het dagelijkse leven wanen. Het maken van een trekking is een absolute must in de omgeving van Chiang Mai en dus laten we al snel de stad achter ons om de omliggende regio te voet te ontdekken. Vergezeld door twee gidsen, lopen we door schitterende natuur die groener dan groen lijkt, langs secuur aangelegde rijstvelden, door mooie bossen en langs kleine traditionele dorpjes die bevolkt worden door lokale stammen. Aan het einde van de dag arriveren we bij zo’n stam en zullen daar de nacht doorbrengen; op hartelijke wijze worden we onthaald. Het eten wordt door de lokale familie klaargemaakt en ’s avonds zitten we met elkaar rond het kampvuur en worden er vele liedjes gezongen, wat kan een mens van dit soort unieke ervaringen genieten! De slaapplaatsen zijn eenvoudig, we liggen op matrassen met ieder zijn eigen klamboe, maar het voelt goed en wat hebben we hier eigenlijk nog meer nodig? Een paar meter onder ons, het huis staat op palen, liggen een paar biggetjes; het plaatje is compleet en al snel vallen we na een vermoeiende, maar onvergetelijke dag in slaap!

Laos, een onontdekt land

Hoewel veel reizigers na hun bezoek aan Chiang Mai afzakken naar één van de levendige Thaise badplaatsen of idyllische eilandjes om bij te komen van de vele indrukken, vormt Chiang Mai ook een goede uitvalsbasis om buurland Laos te ontdekken. Dit land is bij het grote publiek nog redelijk onbekend en dus absoluut de moeite waard om te bezoeken, hetgeen wij dan ook gedaan hebben. Vanaf de grens met Thailand en na het vervullen van zowel de Thaise als de Laotiaanse grensformaliteiten, maken we een tweedaagse boottocht in een traditionele Laotiaanse boot op de machtige Mekong. Prachtige natuur en kleine dorpjes trekken aan ons voorbij, ongelofelijk mooi en we beseffen dat we hier weer écht terug in de tijd gaan. Ons eerste echte verblijf hebben we in Luang Prabang, de oude koningsstad die rijk is aan tempels en waar de Franse invloeden nog altijd merkbaar zijn. In dit koloniale stadje verblijven we drie dagen zodat we de tijd hebben om de vele mooie tempels te bekijken en om een trekking in de prachtige omgeving te maken. Per bootje, maar hoofdzakelijk te voet, maken we een geweldige wandeling door de bergachtige groene omgeving waarbij we kleine dorpjes passeren waarvan de inwoners ons vriendelijk begroeten. In de avond is het leuk slenteren door het centrum van Luang Prabang: een grote avondmarkt wordt opgezet waar je veel leuke souvenirs of andere spullen kunt kopen en zijn er veel sfeervolle restaurantjes waar je heerlijk kunt eten.

De volgende morgen zakken we per bamboeraft de rivier af voor onze terugreis naar Chiang Mai waar we aan het einde van de dag aankomen. Snel douchen en nog even dit bruisende stadje in. Elke avond wordt hier namelijk een avondmarkt opgebouwd die uit tientallen kraampjes bestaat en waar de leukste souvenirs worden aangeboden. Ook hier is afdingen uiteraard een must! Na al het shoppen is het tijd voor het diner en dan bieden de vele leuke restaurantjes aan de rivier uitkomst: je kan hier heerlijke Thaise gerechten eten tegen lage prijzen.

Nog meer natuur

Van Luang Prabang rijden we door het schitterende karstgebergte naar het plaatsje Vang Vieng. Ook hier is het geweldig toeven in een mooi, kleinschalig hotelletje aan de oever van de rivier. De meest populaire bezigheid is hier tuben ofwel in een band de rivier afdrijven. Wij hebben er echter voor gekozen om een mooie wandeling en een kayaktocht over de Nam Song rivier te maken waarbij we ook een aantal grotten hebben bezocht. In de middag is het erg leuk om een fiets te huren om de achterliggende dorpjes van Vang Vieng te bezoeken. Hoewel het fietsen door de grove stenen niet geheel comfortabel is, wordt dit ruimschoots goedgemaakt door de imposant gevormde bergen, de prachtig onderhouden rijstvelden en de vele kleine dorpjes waar je enthousiast en gastvrij wordt onthaald door de lokale bevolking. Indrukken die onuitwisbaar zijn!

In de hoofdstad van Laos, Vientiane, hebben we ons evenmin verveeld. Een prachtige stadswandeling heeft ons bij de belangrijkste bezienswaardigheden als Wat Si Saket, Wat Phra Keo en de Patuxai Victorie Poort gebracht, de Laotiaanse Arc de Triomphe dat een spectaculair uitzicht over de stad biedt! Ook in deze stad zijn de Franse invloeden nog altijd merkbaar: in het straatbeeld door de Franse benamingen en de typische Franse bouwstijl en op het menu door de niet weg te denken Franse baguette. Even buiten Vientiane ligt het Boeddhapark met een enorme verzameling beelden van Boeddha, Shiva en andere goden uit de boeddhistische en hindoeïstische mythologie. En voor wie ’s avonds op Laotiaanse wijze wil eten, moet naar de oever van de Mekong gaan. Onze gids raadde dit aan en we moeten zeggen dat dit een erg leuke eetervaring was: een paar honderd meter langs de oever staan tientallen lokale eetstandjes met vers eten dat onder het toeziend oog van de koper wordt bereid. Verwacht geen luxe, maar wel een leuke sfeer en een heerlijke maaltijd!

Door naar Cambodja

Een mooie combinatie met Thailand en Laos, is een bezoek aan Cambodja. In dit land, waar het toerisme eveneens nog in de kinderschoenen staat, zult u overweldigd worden door de rijke historie en de adembenemende natuur. Met een klein vliegtuigje vliegen we van Vientiane naar Siem Reap. Een leuke ervaring om in een propellorvliegtuig te zitten en wat een geweldig uitzicht over het zuiden van Laos en het grote Tonlésapmeer in Cambodja! Aangekomen in Siem Reap, dienen we eerst ons visum te regelen. Alles gaat netjes gestructureerd en binnen de kortste keren lopen we met onze bagage naar buiten waar we verwelkomd worden door de plaatselijke vertegenwoordiger van NRV. In de sfeervolle lodge met een uitkijktoren die uitzicht biedt op Angkor Wat, worden we gastvrij onthaald en krijgen we allerlei tips voor de aankomende dagen. Om ons voor te bereiden op ons bezoek aan Angkor Wat gaan we eerst naar het Angkor National Museum, een groots opgezet museum met veel informatie over het tempelcomplex. Van ons hotel hebben we fietsen meegekregen en aansluitend rijden we nog even Siem Reap in om een kijkje te nemen in het centrum van de stad.

In de vroege ochtend worden we gewekt om met onze gids naar het tempelcomplex te gaan om dan eindelijk Angkor Wat te bezoeken, een wens die al heel lang op ons verlanglijstje staat. De zon geeft Angkor Wat een mysterieuze kleur en uren kunnen we door deze tempel rondstruinen; wat bijzonder om eindelijk zelf hier te staan. De hele dag hebben we de tijd om het ongelofelijk uitgestrekte tempelcomplex te bekijken en daar maken we dan ook dankbaar gebruik van. Intrigerend zijn de prachtig uitgehouwen gezichten van de Bayon tempel en overweldigend om te zien, hoe de natuur bezit heeft genomen van de Ta Prohm tempel. De volgende dag gaan we in alle vroegte terug naar het tempelcomplex om de zonsopgang te bekijken. De meeste toeristen doen dit op Angkor Wat; wij zijn echter doorgereden naar de Bayon Tempel. En geloof het of niet, hier zijn we de enigen. Ondanks dat de zonsopkomst niet zo mooi is als we hadden gehoopt, is dit een onvergetelijke ervaring!

Na Siem Reap voert onze reis ons naar Battambang, de op twee na grootste stad van Cambodja. Per boot varen we de hele dag door prachtige natuur en langs kleine dorpjes die op en om het water leven. De omgeving van Battambang verkennen we onder leiding van onze gids, achterop de motorfiets, het populairste vervoermiddel van het land. Kleine dorpjes, mooie tempels en verrassende taferelen trekken die dag aan ons voorbij. In de omgeving van Battambang, zoals in grote delen van Cambodja, is de Rode Khmer zeer actief geweest. Onze gids is zelf slachtoffer van Pol Pot en zijn companen en neemt ons mee naar een herdenkingsplaats en de Killing Caves, waar hij zijn afschuwelijke ervaringen met ons deelt. Huiveringwekkend, maar tegelijkertijd goed om zijn ervaringen en die van duizenden anderen op zoveel mogelijk mensen over te brengen in de hoop dat dergelijke gebeurtenissen nimmer meer zullen plaatsvinden.

Onze laatste stop in Cambodja is de hoofdstad van het land, Phnom Penh. Ook deze stad heeft meer dan voldoende te bieden. Zo is het Koninklijke Paleis de moeite waard en mag een bezoek aan het Tuol Sleng Museum, ooit de beruchte S21 gevangenis van de Rode Khmer, en de Killing Fields niet ontbreken. De laatste inkopen doen we op de Russische markt. Ook hier, waar onder andere veel traditionele souvenirs, merkkleding en dvd’s worden aangeboden, is afdingen een must. Aan de boulevard, met zijn talrijke restaurants en kleine winkeltjes, zoeken we een sfeervol restaurantje waar we onze laatste traditionele Khmer maaltijd kunnen eten en waar we de indrukken van de afgelopen drie weken nog eens de revue laten passeren. Wat hebben we een geweldige reis gemaakt!

30 juli Yeahoeew

Nou vandaag was een mooie dag, voor de geinteresseerden: smorgens om 0800 stonden we ontbeten en al klaar, werden we weer gehaald door ''Nob'', de man die OVERAL wat van weet en OVERAL wat over vertelt, ene keer wat minder verstaanbaar als de andere. Als eerst stond op het programma: de coconut farm! Wat je allemaal van kokosnoten kunt maken, hoeveel het er wel niet zijn, hoe ze smaken, hoeveel verschillende soorten, waar ze groeien, hoe, enz enz we weten het allemaal!! Daarna gingen we naar de olifanten!! Nou dat was echt humor! Van tevoren wilden we het vergelijken met het ''paardrijden'' maar toen we erop zaten bleek het IETS hoger, IETS onstabieler en IETS spannender. Hartstikke leuk allemaal, olifantjes temmen. Af en toe leek het of je jungle geluiden (Tarzan of Jane) hoorde, maar toen we achter ons keken, bleek het m'n moeder te zijn. Daarna in volle snelheid richting drijvende markt in een soort speedboot-gondel! Super-arme hutjes afgewisseld door superrijke villa's, enz. de drijvende markt moet je je voorstellen: ALLEMAAL bootjes met goederen in een kanaal en daar vaar je dan zelf tussendoor als je wat wilde kopen. verder hebben we (oke mn ouders) 'echte (jaja) Hollandse koffie gedronken. Ik had echte (jaja) hollandse thee, daarna hebben we ook nog iets intelligents en interessants gedaan: naar een WO2 museum met de ''dodenspoorlijn'' (bridge over de River Kwai). De birma spoorlijn, allemaal hetzelfde! Daar waren we later nog even heen gereden, overheen gelopen, enz. We hebben ons als echte toeristen gedragen en dat ging ons goed af! Morgen gaat de wekker weer om ruim voor zes; om 06.15 richting vliegveld en rond 08.00 uur vliegen we richting Krabi. Is maar een uurtje en een half vliegen dus dat gaat reuze meevallen. wat we daar gaan doen; ik laat me nog even verrassen! Volgens mij gaan we ter plekke zien wat er allemaal te doen valt (zonder programma), onder andere het strand opzoeken want die hebben we hier nog niet gezien!

31 juli .. Hard en zoet!

Vanmorgen voelde het even niet als vakantie, omdat de wekker rond 05.00 uur ging (toen gingen sommigen van jullie in Nederland juist net op bed). Het was de moeite waard, we vlogen in een uurtje naar Krabi, waar we nu zitten. En JAWEL we hebben gespot: (ja, ook een KFC weer, ik kreeg een warm gevoel van binnen en jahoor, aan de rechterkant een KFC) maar ik bedoelde eigenlijk; het STRAND! Mooooi strand natuurlijk! En wederom een zeer mooi hotel, ook niet onbelangrijk! Verder hebben we vandaag vooral ''gechilled'' en MISSCHIEN kunnen we hier foto's plaatsen ik weet niet of jullie daar vanuit Nederland om verlegen zitten.. Verder hebben we gegeten.. je denkt; ''hoezo onbelangrijk, wij hier ook??'' Maar ik moet de titel natuurlijk nog verklaren, volgens M. Goris zijn de groenten hier (met name de mini-mais'jes) lekker HARD en ZOET! nouja, oke ik geef toe dat is misschien een soort van ''daar-moest-je-bij-zijn-grap''. Maar het is wel een soort van teken dat we nog wel behoorlijk lol hebben hier. Het mooiste van de dag was voor mij toch nog wel het AAPJE! Opeens werd er een aap in mn armen gedrukt een paar meter verderop probeerden ze het met een veraan-achtig beest.. Na de ''krokodil'' (het bleek er geen te zijn, haha fieuw (het was maar een meterlang ander-soortig zwemmend beest), de olifanten (die werden niet in je armen gedrukt uiteraard), kwam de aap (Y) (ik weet niet of hij hier de smiley van maakt met het duimpje omhoog, voor de msn'ers). Voor uw informatie; over 2 nachten zijn we hier ook alweer weg. uiteraard hoor je daar nog van. Om een lang verhaal kort te maken: hier gaat het goed zoals je kunt horen. Nu straks slapen en voor het eerst een beetje uitslapen en het ontbijt in het hotel missen, ook voor een keer niet verkeerd!

1 augustus Dag 6

Vandaag begon de dag voor de verandering eens LAAT!! Half 10 werd het uiteindelijk geloof ik. Daarna liepen we rustig richting strand. Daar was langs een berg een soort van getimmerd paadje, die omhoog liep als een trap met een krakkemikkig leuninkje.. maarja er gingen meerdere (ik denk ervaren) mensen overheen, dus Dennie en ik gingen er ook maar overheen (Dennie was er gisteren al geweest, ik moest het ook nog even meemaken). Toen we 4 meter omhoog waren geklauterd vroeg ik me af waar ik aan begonnen was, ik was al uitgeput. Maargoed we gingen verder, en verder, het paadje werd steiler en gevaarlijker, maar het ging nog. Aan het eind kwamen we (ik uitgeput) aan op een soort privé strand? In ieder geval moesten we onze namen noteren, maar we konden het begrijpen want het was idd een nogal exclusief strandje. Daar bleven we een tijd om de terug-klautertocht een paar minuten uit te stellen (ik overdrijf) en een tijdje later waren we weer terug, het was leuk. Dat waren onze belevenissen, daarna gingen we over strand lopen, naar het zwembad (ik zat er het grootste gedeelte van de tijd er gewoon naast hoor, met mn mp3 haha) en daarna weer de straat op gegaan om te eten, want dat gaat natuurlijk ook gewoon door. Het is alweer bijna bedtijd want morgen moeten we weer reizen met de boot naar Koh Pi Pi naar ik begrepen heb, een tochtje van 2 uurtjes (ja, we hebben het er maar druk mee) daar blijven we een paar dagen, daarna nog Phuket, daarna weer terug naar Bangkok en daarna over een week weer naar huis! Maar, ik hou het nog wel een weekje vol hier. Maar dat horen jullie nog wel weer wanneer we waar weer zijn aanbeland. Het ligt aan het internet en hoewel het limiet wel een beetje irritant is (ik hou niet zo van limiet met msn/hyves/internet) is het tot nu toe nog goed gegaan.

2 augustus Racen, racen.. racen

Vandaag was.. BEHOORLIJK heftig! dat zeker! Het begon 's morgens al. normaal ben ik altijd te laat, maar deze keer zaten we RUIM op tijd klaar voor de lift die ons naar de veerboot bracht. in plaats van op tijd komen en rustig erheen rijden, kwam de taxi 20 minuten te laat en bedacht zich dat hij de tijd maar even flink moest inhalen.. door behoorlijk hard te gaan racen. Ik lach wel, maar toen was het iets minder grappig maar in ieder geval ging het helemaal goed en kwamen we op tijd aan voor de boot. Je moet je die boot voorstellen .. ehm.. als een soort doormidden gehakte rondvaartboot?? Dat is het niet echt, maar het was in ieder geval niet zo'n grote pond die je zou verwachten. Een normaal bootje... die helaas niet zo goed bestand was tegen de grote golven en let op, vanaf nu wordt het pas echt spectaculair. Anderhalf uur zou de vaart duren. Het begin ging lekker, beetje op en neer en heen en weer deinzen over de golfjes.. die werden steeds hoger.. en hoger en HOOOG! Ik vroeg me af waar we aan begonnen waren toen we over een golf knalden, 2 meter in vrije val weer naar beneden waarbij de scheuren binnenin de boot bj iedere golf steeds langer werden het was lekker spannend en spectaculair, tot er op den duur een stukje hout van het plafond viel (die ik mee heb als souvenir) nu denk je woow dat dacht ik ook, maar dat sloeg snel om in: oooh nee! Toen er een plaat aan de binnenkant begon los te zitten en eraf knalde bij de volgende golf. Het ene raam schuin voor ons kon niet dicht, dus als je een golf zag aankomen en je zat met open mond te kijken van: ''OOOH'' had je ook meteen een slok zout water mee. Het bootje kraakte behoorlijk, was echt volkomen kansloos ding en ging zo *ik doe nu een beweging met mn handen na* heen en weer, ik was inderdaad blij dat we uiteindelijk aankwamen! De half-verrotte zwemvesten waren op het moment wel een geruststellend idee moet ik zeggen. van mama vond ik dat haar gezicht al aardig bruin was geworden van de zon, maar toen ik naar links keek was het iets witter geworden. Een beetje bleekjes dat kon niet heel lang meer goed gaan, en dat ging het dan ook niet. Na een lange anderhalf uur konden we eindelijk aanleggen en ging het zakje met vloeibaar ontbijt het voorste raampje uit. ''Volgende keer beter kauwen mam!'' Niemand hoeft zich zorgen te maken, dit doe ik niet weer als het goed is hahah. Zeker niet met dat bootje, dat kan ook niet, die ligt nu half uit elkaar. Er staat nog een bootreis op het programma, maar in deze krijg je mij niet meer. Maaar genoeg daarover, het klinkt al spectaculair genoeg, daarna iets minder spectaculairs; bijkomen in de nieuwe kamers op dit ''resort'', voor zover ik gezien heb kun je er niet echt vanaf (wij bedoelen daarmee: 'shoppen', maar morgen is gereserveerd voor verkenning van de omgeving. uitzicht krijgt wederom een 9 van mams (die beoordeelt iedere plek het uitzicht, plus interessante motivatie)

4 augustus Relaxen en bootje varen (het kan WEL tegelijk)

Gisteren had ik niet heel veel te vertellen, dus vandaar geen verhaal! Dat wil niet zeggen dat we ons verveeld hebben, dat zeker niet. Het was gewoon: relaxen! Beetje uitslapen, beetje aan het strand, beetje aan het zwembad, beetje eten, beetje terrasje, beetje rondlopen en beetje vroeg op bed! Echte vakantiedag toch wel, we hebben ons verder nergens echt heel nuttig gemaakt. Vandaag daarentegen hebben we ons weer de zee op gewaagd, slecht idee dacht ik van tevoren, maar wonder boven wonder was moeder zeeeer enthousiast. Nou vooruit dan maar, we boekten een tochtje naar Mosquito Island. We stapten op het bootje, gingen weer de golven over, in, erdoorheen, noem maar op, en kwamen toen aan op een strand. ''Bamboo Island!'' riep de 'kapitein'. Bamboo Island? Maar we wilden toch.. ahh never mind, oke, thanks! Kwam er opeens een meneer naar ons toe of we wel even belasting wilden betalen, want Bamboo Island is beschermd gebied, Mosquito Island niet. Nou oke wat boeit het, alsjeblieft. Daar gingen we even snorkelen, rondlopen, strandzitten, drinken, lui zijn, en daarna weer terug om te eten. Daarna weer afkoelen/spoelen in het zwembad, douchen in het huisje, rustig bijkomen (hadden we bij het zwembad nog niet gedaan..) en weeer eten (het is niet heel interessant die rituelen, maar ik wilde even langzaam naar het eten toe werken). Een jongen die bestellingen opneemt daar kan niet HEEl goed engels, echt heel slecht, maar in ieder geval: jongen: ''wat woet joe dwink?'' vader: ''same as yesterday, please'' jongen: ''aaah ok. 3 coke and 1 larz heineken'' vader: ''yes yes yess oke oke!'' jongen: ''blabla afternoon yesterday blabla eat'' vader: ''yes yes yes oke oke!... wat zeidie?'' Vervolgens kwamen de menukaarten maar niet, maar werd de tafel wel gedekt. Dennie mes en vork, de rest een mes en een lepel. toen begon er een belletje te rinkelen: Dennie kreeg iets met vlees (z'n hamburger van de vorige dag) en wij iets met rijst (wat we ook de vorige dag hadden) die jongen brabbelde in iets onverstaanbaars dus: drinks+food same as yesterday? vader: ''yes yes yes oke oke ! wat zeidie?'' Niet dat ik van plan was iets met rijst te gaan bestellen, en niet dat mijn broer vandaag weer een hamburger wilde, maar het smaakte alsnog weer zeer goed. En oja, ik had nog een uitzicht-waardering van mn moeder beloofd, zoals ik al zei, professioneel en de moeite waard: ''Mam, wat voor cijfer geef je dit uitzicht, we zitten op een terras, uitkijkend op de zee en een zwembad, zeg het maar'' ''nou, wel een 9! als je zo kijkt naar de zee! lekker een klein windje, heerlijk!'' ''waarom geen 10?'' ''nou, hier heb je een zee. maar bij een ander terras, heb je misschien geen zee, maar wel weer een mooie berg of mooie bomen. maar dan heb je misschien niet dat windje. kijk hier zitten ook weer mensen voor mijn uitzicht maar bij een andere heb je misschien weer niet die mensen voor je neus, maar daar staat dan misschien weer een grote paal. en misschien heb je wel een mooie zee, maar weer niet dat windje. dus!'' '' .. oke, een 9 dus. staat genoteerd!'' Zo gaat het dan ongeveer. In ieder geval, morgen staat misschien weer een boottochtje op het programma, naar KOH PI PI TOWN (of village, zegt papa, we kunnen het er niet over eens worden), mama wil SHOPPEN (ook al geeft ze het niet toe) nee geintje en oja, vanmorgen toen we half slaperig richting ontbijt liepen deed het personeel verdacht aardig. papa dacht vanwege zijn jubileum, en verwachtte een heuse surpriseparty, dat allerlei collegaas en familieleden bij het ontbijt zouden zitten, allemaal overgekomen vanuit nederland, maar eenmaal aangekomen zaten er een paar japanners en een aantal duitsers. Beetje teleurstellend uiteindelijk.

7 augustus Phuket

Ik hoorde al reacties vanmensen die zich lichtelijk zorgen maakten: we zijn veilig aangekomenb hoor, vraag me niet weer HOE! (de spatie doiet het niet dus vergeef me de aaneengeplakte woorden en zinnen). Foto's lukken trouwens nog steeds niet (de spatie is inmiddels wel weer oke na even wrikken met een kamer-sleutel). Bij de ingang van het hotel stond al een bordje dat het hotel (o.a.) de fam. C. Goris hartelijk ontvangt en een prettig verblijf wenst. altijd leuk. geen zwembad trouwens vandaag, het regende al genoeg, maar GELUKKIG hebben ze hier ook overdekt shopping, dat hebben we een paar dagen moeten missen. en daarom de tijd zonet ook hard ingehaald. wederom was er een kfc, maar we hebben straks al hou je vast, FISH BBQ in het hotel, HET feest van de week op vrijdagavonden hier dus dat komt wel goed. maar oja, de reis hier naartoe ging goed. hoewel we werden bang gemaakt aan het begin vd reis: met golven van 3,5 meter plus.. EN ze gingen voor vertrek met sea-sickness pillen rond.. nouja wat moet je dan van die reis verwachten! maar er was een leuke film op dus zelfs mn moeder vergat over te geven en andere dingen. (of dat pilletje deed gewoon goed zn werk) t was een beetje chaotisch met onderweg overstappen op een andere boot, waarvoor je eerst over 3 andere boten heen moest klimmen, daardoor leek het een beetje als vee-transport maar dat kwam uiteindelijk ook allemaal goed, onze bagage belandde tot onze verbazing op de goede boot en toen konden we weer vrolijk verder. Dat was wel zo'n beetje gisteren en vandaag. wat eten in het hotel betreft; weer supergoed en omdat we gisteren de enigen waren in het huge restaurant mochten we jawel, als proefkonijnen de promotiegerechten uitproberen. ik weet niet hoe mn ouders deze reis geregeld hebben maar het voelde of ik rijker, beroemder en belangrijker was dan ik eigenlijk ben. (oke, rijker en beroemder alleen dan). Er zijn hier veeeel tshirt-kraampjes en na de HELE dag: ''massaaaaaaaaaaaaage?'' ''TUK TUK, TAXI??'' ''massage massage?'' ''would you like suit?'' Ben je echt geneigd om het shirt te kopen met daarop de tekst: ''no, I don't want a f*cking tuk tuk, massage or suit, thank you''. dat hebben ze natuurlijk goed bedacht!

8 augustus Laatste dag

Nou, hier moet ik een beetje voorzichtig mee zijn, ik herinner me nog de discussie van ''hoeveel dagen verblijven we hier op dit eiland?'' volgens mama 3, volgens papa 4 maar het lag er maar net aan of je het telt vanaf de nacht die je er slaapt, of de dag van aankomst maar omdat de dag van vertrek eigenlijk ''weg'' is... je snapt het! in ieder geval, is het morgen ECHT de allerlaatste dag. Rond 11.00 uur worden we vriendelijk verzocht de hotelkamer uit te ruimen en dan om 15.30 staat de taxi alweer klaar. Bij jullie is het dan ongeveer 11.30 geloof ik; bijna tijd om naar schiphol te vertrekken om ons te halen! ook al kunnen we inderdaad zelf de weg heel goed terug vinden.

11 november 2009

7.30 uur, Aankomst in Bangkok! Na een vlucht van 11 uur, met de nodige turbulentie zijn we aangekomen in het warme hectische Bangkok. Na de formaliteiten bij douane en bagage, worden we opgewacht door onze gids ZaZa. Zij heeft al een busje geregeld, dat ons door de drukte naar ons hotel brengt. Onderweg verteld zij honderduit over de stad, de koning, die nog steeds ziek is, en nog veel meer. Een gezellige meid, die ons de komende dagen mee door Thailand gaat nemen. Na een paar uurtjes slapen, komt Zaza ons ophalen voor een Klong Tour. Dat is een boottocht met een longtail boot, door de kanalen van Bangkok. Het lijkt net een James Bond film, zoals ze scheuren met die bootjes over de rivier! Onze eerste stop is bij de Wat Arun. Deze tempel ligt direct aan de rivier, en is helemaal belegd met kleine stukjes porselein, wat China destijds cadeau aan Thailand heeft gedaan. Een prachtig imposant bouwwerk, het is een van de hoogste Stuppa’s van Thailand en je hebt vandaar een prachtig uitzicht over Bangkok. Van hieruit gaan we verder met onze boot door de nauwe kanalen, die je een goede indruk geven hoe de Thai woont en leeft. Na deze boottocht neemt Zaza ons mee naar Chinatown. Een geweldig deel van Bangkok, wij waren hier al eerder, 6 jaar geleden, en het blijft altijd geweldig om al die geuren op te snuiven en te zien wat er aan eten verkocht wordt. Hele eenden, vissenmagen en de meest vreemde kruiden, allen met een helende werking! Rond 18.00 uur begint het schemerig te worden, en wij zijn na zo’n reis en een dag Bangkok ook toe aan ons hotel, waar we ons lekker door de roomservice laten verwennen!

12 november 2009

Vandaag staat de Grand Palace op het programma, en onze Zaza staat om 8.30 al in de lobby. Maar voor we hier naar toe gaan, gaan we eerst naar de Wat Po. De grootste liggende boeddha van Thailand met een lengte van 46m en een hoogte van 15m. Een prachtig beeld, geheel bedekt met bladgoud. En het allermooiste zijn misschien wel de voetzolen, die enorme voeten zijn helemaal ingelegd met wel duizenden stukjes parelmoer, die allemaal een prachtig tafereel voorstellen. Aan de achterzijde is hij zelfs prachtig, en voor een kleine donatie, krijg je een bakje met muntjes, en mag je over de hele lengte van de Boeddha deze in aalmoesbakjes doen, wat een gezellig tinkelend geluid geeft alsof er allemaal belletjes rinkelen. Wat Po is ook de bakermat van de geneeskunst en de Thaise massage, wat zichtbaar is door de anatomische muurtekeningen welke overal zijn. Hier zie je ook diverse Boeddha beelden, met verschillende hoofden, die kenmerkend zijn voor vroegere perioden. Na alle prachtige Boeddha’s van Wat Po, gaan we naar het altijd drukke Grand Palace. Hier is het helemaal alleen maar pracht en praal, het is werkelijk net een sprookje van alles met bladgoud en spiegeltjes, zoiets moet je echt zien, dat is niet onder woorden te brengen. Aangekomen bij de belangrijkste Boeddha, de Emerald Boeddha, doen we onze schoenen uit om hier even rustig bij te komen. Deze keer was hij “gekleed” in wintertenue. De Emerald Boeddha heeft 3 soorten outfit, regen, winter en zomer. En als er een nieuwe periode aanbreekt, komt de koning, of de laatste keer de prins, om het tenue van Boeddha te verwisselen. Na een halve dag in de Grand Palace rond te hebben gelopen, werd het tijd voor even wat relaxen. Zaza heeft een massagesalon naast ons hotel gebeld, en om 16.00 uur krijgen we een 2-uur durende traditionele Thaise massage. Als we weer in ons hotel aankomen, merken we ineens hoeveel spieren we hebben waar wij nooit het bestaan van wisten, maar je bent wel helemaal herboren na zo’n behandeling! Vanavond hebben we Chinatown op het menu gezet. Ja, we gaan het eens proberen om net als de Thai gewoon lekker langs de straat te eten. En ik kan nu zeggen, doen!! Zelden hebben we zoveel heerlijke vissoorten, oesters, rijst met krab gegeten, en voor een prijs waar je thuis in de snackbar nog niets hebt! En het belangrijkste, niet ziek geworden, de Thaise bevolking is erg hygiënisch op eten, dus je kunt het makkelijk doen.

13 november 2009

Vandaag een “vrije” dag, dus eerst lekker aan het zwembad gelegen, en vanmiddag de Skytrian naar het luxe shopping center Siam geweest. Dat is beslist geen koopjes centrum, maar wel leuk om zoveel dure merken bij elkaar te zien. Zelfs Hummers en Bentleys staan er alsof het scooters zijn! Ja, hier was het echt kijken, kijken en niet kopen! Weer richting hotel met de Skytrain, die nu aanzienlijk drukker was omdat het spitsuur is. Maar wel leuk om zo op te gaan tussen de lokale bevolking. Vanaf het station nemen we de Tuktuk naar ons hotel, want je bent niet in Bangkok geweest als je niet zo’n kermisritje hebt meegemaakt!

14 november 2009

Vanmorgen al vroeg vertrokken richting de drijvende markt van Damnoen Saduak. Onderweg maken we een stop bij een kokossuikerfabriek. Hier zie je zoal wat er allemaal van de kokosnoot gemaakt wordt. Zelfs kokosijs, en dat kan ik iedereen aanraden! Rond 9.30 arriveren we op de drijvende markt, het is er enorm druk, het is natuurlijk ook zaterdag, en de lokale bevolking is dan ook ruimschoots aan het inkopen doen. Geweldig om te zien, hoe de vrouwen in de punters hun groenten en fruit aan de man brengen. Onze gids regelt ook een punter, die ons langs alle kraampjes brengt en dan moet je wel wat kopen, al is het maar een zak saffraan, die thuis onbetaalbaar is! Na deze drukke ochtend gaan we lekker lunchen langs de River Kwai. Eigenlijk was het de bedoeling dat we vanmiddag een boottocht maken en naar de death-rail gaan, maar omdat wij dit al eerder gezien hebben, hebben we gekozen om een bezoek aan de “Tijgertempel” te brengen. Het is een optionele excursie, die als je iets met dieren hebt, zeker de moeite waard is. De tijgers die niet meer zelf in de natuur kunnen leven, worden hier opgevangen door monniken. En tegen een donatie, mag je zelf heel dicht bij ze komen en foto’s met ze maken. Ja, heel toeristisch misschien, maar wanneer krijg je nog zo’n kans? Het zijn enorme dieren, en als je ze dan tegen je aan hebt liggen vergeet je hoe gevaarlijk ze eigenlijk zijn. Wij vonden het een onvergetelijke ervaring! Van hieruit worden we naar ons hotel in Kanchanaburi gebracht, prachtig gelegen aan de rivier. Voor vanavond hebben we de olifanten safari geboekt. We worden om 17.00 door een lokale gids opgehaald en gaan richting het olifantenkamp, in de jungle. Daar krijgen we een rondleiding en een kleine olifanten show, waarna wij zelf aan de beurt zijn. In badkleding klim je dan op die enorme rug, die dan behoorlijk hoog is, en in de schemer wandelt hij dan met jou naar de rivier, waar je een wasbeurt mag geven. Uit dankbaar heid krijg je er zelf ook een wanneer je weer terug op de olifantenrug zit, en een brandweerspuit is er niets bij. De avond wordt afgesloten met een gezellige BBQ, waarna we weer naar het hotel worden gebracht.

15 november 2009

Alweer de 6e dag van een heerlijke vakantie. We zijn vanmorgen vertrokken richting Cha-am, maar stoppen eerst nog bij de brug over de River Kwai en het JEATH-museum. Hier zijn beelden te zien van alle gruwelijkheden die zich hebben afgespeeld tijdens de bouw van de Birma spoorlijn. Ook bezoeken we het kerkhof waar al de krijgsgevangenen begraven zijn. Als je dan de Nederlandse namen ziet, wordt je wel even stil…… Vanmiddag richting het zuiden. Onderweg een stop bij het zomerpaleis van koning Rama VIII in Khao Wang. Het uitzicht is schitterend, je ziet zelfs de grens van Birma liggen. Hierna gaan we samen met Zaza naar onze laatste stop voor vandaag, het Maruek Khathaiwan paleis, om daarna naar ons hotel in Cha-am te gaan waar we de komende 2 nachten zullen verblijven om lekker van het strand te kunnen genieten. Hier nemen we tevens afscheid van Zaza, een geweldige gids, die we iedereen kunnen aanraden. De rest van de reis per trein en ferry zullen we samen doen.

17 november 2009

Na een paar lekkere relaxdagen vervolgen we onze reis vanaf het pittoreske station van Hua-Hin, per trien naar Chumpon, waar we zullen overnachten om morgenvroeg de Ferry naar Koh Tao te nemen.

18 november 2009

Om 7.00 uur vertrekken we naar KohTao, waar we om 9.00 uur arriveren. We worden opgehaald door een chauffeur van ons hotel. Daar aangekomen blijkt dat men het restaurant op dit moment aan het verbouwen is. Wij krijgen de keuze, hier blijven, of naar een hotel dichter bij de pier in het centrum. Een taxi brengt ons er heen, en eenmaal daar aangekomen was de keuze niet zo moeilijk, een prachtig 5* hotel aan het strand met de meest luxe kamer die je maar kunt bedenken. De receptioniste regelt dat onze baggage hierheen komt en wij kunnen gaan genieten. Als dat geen service is……

21 november 2009

Na 3 dagen relaxen op Koh Tao, wat net een eiland is waar de tijd heeft stil gestaan, gaan we met de ferry naar het drukkere Koh Samui. Daar worden we weer opgehaald door een lokale touroperator en naar ons hotel gebracht. 's Avonds komt Tony, de lokale host om e.e.a. over Koh Samui uit te leggen. Jammer dat we nog maar 2 dagen hebben, want er is hier zoveel te doen en te zien. Maar we zullen deze dagen dan ook vol benutten!

22 november 2009

Vandaag per taxi naar de grootste Boeddha geweest, prachtig, vanuit de verte kan je hem al zien staan op de heuvel. De taxi’s zijn zo goedkoop, dat je makkelijk het hele eiland op deze manier kunt verkennen. Omdat we natuurlijk krap in de tijd zitten, moet alles op een dag, wel jammer, maar vanmiddag zijn we toch nog even naar “waterval 2” geweest, een 80m. hoge waterval, waar je na een stevige klim een prachtig uitzicht hebt. Helaas is het morgen alweer onze laatste dag, en we hebben besloten deze maar rustig te besteden. Lekker aan het zwembad gelegen en ons voorbereid op onze reis weer naar huis. Om 19.00 worden we opgehaald om naar het vliegveld van Koh Samui te gaan, wat overigens heel relaxed is! Vandaar naar Bangkok, waar we vannacht om 2.30 uur naar Amsterdam zullen vliegen. Maar samen gevat kunnen we terug kijken op een fantastische vakantie, waarin we enorm veel gedaan en gezien hebben, mede door de geweldige begeleiding van de touroperator!!!

Rainy Bangkok

Vandaag een tempeltour door Bangkok (Bangkok eiland) Mensen die zeggen dat je het niet heet kunt hebben..ga maar eens een dagje met je lange broek en lange mouwen tempels bezoeken in Bangkok in Juli..wat zul je het heet hebben!! Daar zijn de zwoele zomerdagen in Nederland niks bij! 36 graden om 11 uur 's ochtends vraagt om een middagje zwembad. Middagje zwembad leek goed te beginnen, maar is spontaan in het water gevallen. Het werd een beetje donker en winderig (anoek had uit andere betrouwbare bron Henriette) vernomen dat winderigheid en regen een oorzaak gevolg reactie is. En ja hoor net op tijd stonden we met ons handdoekje onder een afdakje. Wij een als een speer en camera halen, want regen hebben we natuurlijk nog nooit gezien..even later stonden we in onze bikini te hossen in de regen. Probleem 3 ook overleefd. De straten hadden meet moeite om probleem 3 te overleven. Nu weten we ook meteen waarom we al bijna 50 keer zijn gevallen over de hoge stoepranden! Klaar voor meer regen gaan we morgen op pad naar de River Kwai.

Geluk is mooi als het naar je lacht

Hier weer een verhaaltje uit het nog steeds warme Thailand. Wat een verschillen hier. Na drie dagen in de jungle bij de River Kwai weer terug in het drukke Bangkok. De trip naar de River Kwai was helemaal geweldig... Als je denkt dat vakantie uitslapen is, dan moet je geen tripjes gaan maken in Thailand :) Om 6.00 uur stond de gids bij ons hotel om ons op te halen. De gids was er, maar het volgende probleem is ontstaan. We wilden uitchecken bij het hotel, maar de paspoorten en het geld waren wederom kwijt.. Snel genoeg kwamen we erachter dat we de spullen in de hotel kamer hadden laten liggen.. Phiew alweer een probleem opgelost.. Op naar Kanchanaburi... De gids had vandaag goede zin. Hij vond zichzelf en al die Ollenders (Hollanders) heel grappig.. Ollenders was het enige woord wat we konden verstaan van de geweldige verhalen. Na een bezoek aan het herdenkingsmonument van de slachtoffers die omgekomen zijn bij de Thailand-Birma lijn en een visvoer sessie werd de bus in geruild voor een (speed)longtail boot. Geweldige rit gehad over de River Kwai midden door de jungle op naar onze verblijfplaats. Drijvende huisjes in de River Kwai midden in de jungle. Primitief, maar zeker een leuke ervaring. We moesten het doen met een koude douche en olielampjes. Zwembad in de voor en achtertuin. Betreden op eigen risico, met zwemvest en hopen dat je het laatste trapje niet mist.. Ja je raadt het goed.. De stromende rivier was ons zwembad. Je moest bij je hutje in de rivier springen en bij een ander hutje (zeker het laatste) eruit proberen te klimmen. Klinkt makkelijker dan het is. We hebben echt zoveel gedaan. Olifant gereden, bij de lokale bevolking op bezoek geweest. Thaise maaltijden (rijst, rijst, rijst, rijst) gegeten en bier gedronken met onze Nederlandse floatel(drijvende hutjes) buddy's. Om uiteindelijk voldaan op je bedje, in een beest vrije omgeving dankzij onze geweldige spuitbus, te luisteren naar het stromende water en de jungle geluiden. De volgende ochtend zijn we naar de Hell fire Pass geweest (een stukje Thailand-Birma spoorlijn). De eerste regenachtige dag, maar de regen kan deze geweldige vakantie niet verpesten. Als dit het regenseizoen is in Thailand, dan heeft Nederland het hele jaar regenseizoen. We hebben doodangsten uitgestaan op de megasnelle raft:) Deze bracht ons naar de nieuwe locatie voor de nacht. Voor de verandering kon je de lamp aan doen in je hutje, een zwembad zonder stroming, meeting met barbie in de jungle, geen rijst en geen mugvrije kamer. 20 muggenbulten verder is het tijd voor een ritje op de beruchte Death Railway (wederom een stukje van de spoorlijn tussen Thailand en Birma). Als onze nachttrein ook zo hobbelt en de banken ook spontaan instorten, wordt het een nachtje niet slapen. Na de trein weer verder in de bus op naar Bangkok... Nu snappen wij wat ze bedoelen met verkeersopstoppingen en auto chaos... De chauffeurs hebben geen rijbewijs en dat hebben we gemerkt. Twee uur in de file en drie keer een bijna botsing eindelijk terug in het hotel. Snel eten en naar de backpackers place to be.. Erg gezellig en goedkoop.. Ook daar kwamen we weer onze floatel buddy tegen. Lekker biertje gedronken, wat gaan shoppen en in een roze taxi terug:) Morgen vervolgen we onze trip en trekken we naar het noorden..

Veel kilometers en nog meer rijst

Deze blog heeft lang op zich laten wachten, maar dan hier toch nog een verhaaltje over onze 6 daagse trip van Bangkok naar Chiang Mai. Goed nieuws, voor alle mensen die bezorgd waren..we zijn deze 6 dagen niet 1 keer onze paspoorten of ons geld kwijt geraakt!! Onze reis begon in Bangkok.. Wat een luxe zo'n privé chauffeur, jammer dat die man niet goed kon rijden, of iig wij denken dat ze niet kunnen rijden.. wat een ongeorganiseerde bende op de weg!! Dag 1: Bangkok - Ayutthaya, we hebben verschillende tempels bezocht en a lot of boedhistische informatie gekregen van onze gids Jack (rare naam voor een Thai). Het hotel was niet opperbest, maar het vermaak op straat wel! Je ziet niet iedere dag een olifant als taxi onder je raam voorbij lopen. Dag 2: Ayutthaya - Lopburi, We hebben Lopburi omgedoopt tot het Thaise apenheul.. daar lopen de apen over straat, bij de tempels, de huizen en moet je oppassen dat ze er niet vandoor gaan met je spullen! Maar blijkbaar zagen we er kwetsbaar uit en liep er een apenverjager continu met ons mee. We hebben nog even apen geaaid en gevoerd. Toen een heerlijk lunch gehad en een voorproefje op een thaise massage. Daarna zijn we naar ons hotel gegaan. Dit keer geen zwembad, dus hebben we onze tijd gedood met de huisvrouw uithangen.. Ja jongens dat moet ook gebeuren ook al ben je op vakantie. We hebben onze kleren gewassen in het bad. Nu maar hopen dat ze de volgende ochtend droog zijn. Dag 3: Lopburi - Sukothai - Phitsanuloke, met schone en droge kleren (behalve sokken, die heeft Susan maar meteen weggegooid), zijn we op pad gegaan naar Sukothai. Het vervoersmiddel boot kwam deze dag ook even aan bod, we hebben lotussen geplukt en gegeten. In Sukothai aangekomen hebben we de fiets gepakt (ook dat kan in Thailand) en hebben het historische centrum met 38 graden door gefietst. Wederom veel tempels en veel zweet die dag. Vandaag hebben we een echte Thaise en een echt pittige lunch gehad. Maar onze boedha.. met tranen in onze ogen en snot onder onze neus konden we trots op elkaar zijn toen onze soep op was. Dat was het begin... Susan is sjaak afhaak en stapte over op gebakken aardappels en komkommer. Anoek is de held en heeft nog een ander pittig goedje gegeten (waarvan we nog steeds niet weten wat het is). Nu we Thais hebben gegeten kunnen we de Thaise rituelen ook wel aan. We hebben wierook aangestoken en een wens gedaan en vervolgens onze toekomst te laten voorspellen door middel van stokjes. Gelukkig ziet onze toekomst er goed uit want we gaan de loterij winnen! Na 10 september een feestje:) Ons hotel in Phitsanuloke zag er al wat beter uit, maar leek ons niet echt beestvrij. Lang leve de ongedierte spuitbus!! Wij die kamer inspuiten, maar zonder het lezen van de instructies en verlaten van de kamer, krijg je toch al vrij snel last van luchtwegen. Stonden we daar op de gang, te hoesten en te proesten, maargoed weer overleeft en veilig kunnen slapen. Dag 4: Phistanuloke - Lampang, In de ochtend bezochten we een folklore museum. Om nog maar even de auto, de boot, het vliegtuig, de bus, de fiets achter ons te laten en terug te gaan in de tijd, hebben we maar paard en wagen genomen op weg naar de Pizza Hut. We kunnen geen rijst meer zien!! Na veel handen en voeten werk is het gelukt om een pizza te bestellen, maar wat we kregen bleef een verrassing. De verrassing was erg groot (klein) kleine pizza's zijn hier echt klein! Anoek moest het doen met een pizza zo groot als een flensje. In de middag hebben we ook nog even Sugar Lee Hooper ontmoet. Zij zat daar rustig bij de tempels;) Dag 5: Lampang - Chiang Mai, de dag dat onze gids kwijtraakte!! Voor de verandering niet de paspoorten, maar ook niet onbelangrijk, de gids! We hebben ons laten zegenen bij Doi Suthep. Als het goed is, hebben we nu de rest van ons leven geluk. Het geluk zat hem niet in het vinden van onze gids en ook niet in de Thaise massage ( hoe kan Anoek zo relaxt liggen, terwijl Susan hellse pijnen doorstaat?) We hebben weer iets thais gegeten, dit keer geen rijst, maar de Rambo Tan. Moeilijk hoor, fruit eten. Het leek op lychee, maar dan anders. 's Avonds Chiang Mai verkent en over de nachtmarkt gelopen. Precies zoals Khao San Road, maar dat pingelen vergaat ons nu stukken beter. Lekker Singha gedronken op een beneveld terras, want we moeten ons mentaal voorbereiden op de trekking van overmorgen. Dag 6: Chiang Mai - Chiang Rai, na 3 uur in de auto te hebben gezeten hebben voet aan land gezet op Loas, jammer dat we op Birma niet binnen mogen. Weer een stempel erbij in ons paspoort! Nog even een lokaal dorpje gezocht, om te kijken hoe het de komende 3 dagen gaat worden. Weer 4 uur terug rijden.

Het hotel dat was geboekt en wat ook door een bevriende organisatie wordt gebruikt was ronduit perfect. Zeker niet echt té ver van het centrum en in een wijk waar bijzonder veel te doen was en even het straatje uit en we waren op een grote buurtmarkt aangeland. Die straatmarkten in Bangkok zijn voor ‘koopjesjagers’ zoals wij een absolute ‘must.’ Het is alleen zo jammer dat de meeste kledingproducenten in zowel Thailand, als ook in China, zich o zo moeilijk voor kunnen of willen stellen dat een Europees lichaam nou eenmaal forser is uitgevallen dan die frêle Aziatische lichaampjes. Gewoon maatje 42 is daar al gauw ‘XXX-Large’ of nóg meer en dat is echt niet goed voor je zelfbeeld of voor eigenwaarde! Het was al bijna 9 jaar geleden dat ik Bangkok weer eens te zien kreeg. Er waren dan ook wel dertig keer zoveel taxi’s, tuktuks, bussen en ander verkeer dan weleer. Ik kwam tot de conclusie dat er meer oude wrakken van auto’s rondreden in Nederland dan in Bangkok. Dat gevoel ben ik overigens in drie weken tijd geen moment kwijtgeraakt. Ook niet in het uiterste noorden van het land of aan de kust. Wel hebben enkele dagen uitgetrokken om Bangkok weer eens goed ‘op te snuiven.’ Deze miljoenenstad die zo uitgebreid is, dat als je op de 48ste etage zit van een der vele wolkenkrabbers en daar in een ronddraaiend restaurant zit te genieten van het uitzicht, dat je nergens, maar dan ook nergens het einde, of de rand, van de stad kunt ontwaren! Uitgezonderd de kust natuurlijk. Dit wisten we al uit de boeken dus hebben het niet gedaan maar het was zeker goed voor te stellen. Nee wij kozen voor China Town en alle andere plekken in Bangkok die je niet zonder een Bangkok gids kunt vinden. Wat hebben we genoten in too….. locals helemaal goed ! Wat hebben we geroken , gezien , geproefd ! Aan één dag, om de paleizen en de pagodes bij die paleizen allemaal te bezoeken, heb je echt te weinig. Het mozaïek en de bouwkunst en de precisie waarmee alles gebouwd is grenst aan het ongelofelijke. Gelukkig liggen al deze bezienswaardigheden in één wijk en voor menigeen zelfs op loopafstand. Maar gezien de altijd hoge temperaturen én de vochtigheidsgraad is het raadzaam om een tuktuk te nemen, die je in een oogwenk door het ‘knettergekke’ verkeer heen weet te loodsen. Tom onze locale gids ging met ons mee overal waar we maar heen wilden, want ….Jullie kennen dat vast ook wel als je op eigen houtje gaat met een tuk chauffeur gaan ze vaak via omwegen om je ergens binnen te loodsen , ze mogen het ons rustig vragen of we er interesse in hebben geen punt. Echter het me ongevraagd naar zo’n adres rijden, mét omweg, haalt het slechtste in mij boven! Want dit soort figuren steelt dus onze en uw kostbare tijd. Menige Thaise tuktukchauffeur, annex taxichauffeur heeft dan ook nog weleens kwalijke herinneringen aan mij denk ik zo maar in heel Azië ! Bangkok kun je met een gerust geweten plaatsen in de steeds langer wordende rij van ‘tienmiljoen-plus-steden.’ Ook in deze stad vind je dikwijls naast prachtige appartementsgebouwen nog tentenkampen annex krotten van de minder bedeelden. Hoewel het in Thailand nog redelijk is in vergelijk met India en zeker met landen als Pakistan of Bangladesh of Sri-Lanka. De kust met de bekende badplaats Pattaya had ik al eens gezien en nu waren we er op gebrand het uiterste noorden van Thailand eens te bezoeken. Even een beetje rondvragen leer je dan al gauw dat een treinkaartje naar de tweede stad van het land, Chiang Mai in het noorden, een fractie kost van een georganiseerde tour. Maar toch…. we hebben vakantie dus hoeven niets te doen en hebben alles lekker laten organiseren. Vanaf het Centraal Station in Ayutia namen we in de avond de nachttrein trein naar Chiang Mai. Opnieuw een belevenis. De trein leek van binnen op een vliegtuig met dito stoelen en bediening, alleen de ‘airco’ was ijs- en ijskoud afgesteld. Maar alle, overigens prima maaltijden, tot en met het ontbijt was prima in deze bijna 13,5 uur durende treinrit . Over de treinreis kunnen we een heel dagboek schrijven wat hebben we gelachen én nog gekker ….. we hadden een rekening van 2200 bathjes ( ongeveer 45 euro ) . Als je kijkt wat wij hebben gedronken en gegeten klopt er geen niets van, de stewardess aan boord in de trein wist zichzelf op een leuke manier te trakteren! Als we twee biertjes bestelden zei deze dame nee 3 ! En wees naar zichzelf ! Later werden het er 4 !! Ja ook haar collega’s hadden dorst ! Eten …..idem dito…lusten jullie dit niet ? Hup er kwam een vork bij en er werd heerlijk gegeten door deze dame. Gegeten is een “klein”woord er werd volop gemakt en de spetters vlogen om je oren ze kwam gewoon aan tafel zitten of we haar beste vriendinnen waren. Helemaal goed ! We vonden het wel prima want zo ontdekten we maar weer dat de traanbuizen op volle kracht konden werken wat hebben we gelachen! En dan als een echte Hollander neem je de rekening 13,5 uur later maar gewoon op de koop toe toch?

De aankomst in Chiang Mai was een prettige ervaring. De treinrit zelf was door vlak land, net zo plat als Nederland op de meeste plaatsen. Af en toe een stop bij een stadje of grotere plaats en eenmaal hoog in het noorden en dus in de bergen aangekomen was het buiten de trein zelfs redelijk koel. In ieder geval was de overgang van de ‘ijscokar-airconditioning’ naar de buitenlucht niet zo erg. Direct buiten het station van Chiang Mai is een oude stoomlocomotief te bewonderen die als een soort van monument daar staat opgesteld. Een hotel was ook alweer gereserveerd dus dat was allemaal snel in orde zodat er nog tijd over bleef om wat te winkelen. Want winkelsluitingstijden, dat is in Thailand een haast onbekend begrip. Trouwens dat is het geval in het gehele Verre Oosten, althans naar onze ervaring. Als men gaat slapen dan gaan ook de winkels vanzelf dicht. Een ander probleem waar je voor komt te staan in wat ik noem ‘spleetogenlanden,’ met verder alle respect overigens, dat zijn schoenen. Liever gezegd schoenmaten. Niet dat ik op zo een grote voet leef, maar een maatje 40 zit me best lekker. Laat dát nou net de maat zijn voor de Thaise en ook Chinese equivalent voor ‘Mr. Bigfoot.’ Voor herenmodellen is dat nog net acceptabel, maar voor dames met een maatje 40 dan levert dat in ieder geval een hoop gegiechel op, maar verdraaid weinig schoenen! Of liever gezegd weinig slippers ! Dat Chiang Mai een prachtige oude stad is met een heleboel verrassingen zal niemand verbazen. Het is bovendien de toegangspoort tot wat beter bekend is als de Gouden Driehoek. Het bergachtige gebied van Noord-Thailand wat grenst aan Myanmar (Birma) en Laos. Dit alles in een prachtige natuur waar de Mekong-rivier de absolute topper van mag heten. Ook vind je daar diverse olifantenpopulaties die, zij het slechts voor toeristen, nog hun oude stiel uitoefenen van bomen sjouwers. Soms met een hele show incluis. Verder zijn olifanten geheel uit het Thaise straatbeeld verdwenen. Suzuki’s, Toyota’s, Kia’s, Hyundai’s, Nissans, Honda’s, Mitsubishi’s en meer van dat spul, zijn ervoor in de plaats gekomen. De prijzen voor de trossen bananen die je mag kopen als beloning voor de getoonde kunsten van de dikhuiden, daar zouden ze zich hier bij Albert Heijn wellicht voor schamen. Maar ja, het is voor het goede doel zullen we maar denken en die olifanten worden daar écht goed verzorgd. Een ander aspect is dat ze die olifanten ook inzetten voor tochtjes met toeristen op hun rug. Daar zit je dan in een soort van mandje met een hele lage rand. Meters hoog op zijn rug en een begeleider in de nek van de olifant. Zo gingen we een bergpad , toen de rivier in en verder de jungle in en weer uit en die olifant van ons die had onderweg best wel eens zin in een of ander hapje, dus stopte deze demonstratief , en als er weer bananen kwamen liep hij pas weer verder . Alleen die dikhuid had er geen gevoel bij dat ons mandje vervaarlijk heen en weer wiebelde en soms zag ik alleen een diepe afgrond onder mij. Het bergpad was namelijk niet voorzien van parkeerstroken! Laat staan van vangnetten. Wat prees ik me gelukkig toen we op de plaats aangekomen waren, waar we als onderdeel van dezelfde trip plaats konden nemen op een bamboevlot en wederom met een begeleider de weg terug gingen, maar dan over ondiep water. Geweldig! Daar voelde ik me stukken veiliger, alhoewel ik er geen notie van had wat zich in dat water bevond. Dit onderdeel van de trip was werkelijk onvergetelijk, zeker de oerwoudgeluiden me nu weer herinnerend en de prachtige doorkijkjes en om van de sfeer maar niet te spreken. Voor het geld hoeft u het niet te laten. Een ritje in de achtbaan op een boerenkermis in Europa is geheid duurder! Een andere tocht vanuit Chiang Mai was wat ook voortreffelijk. We zouden met een busje naar het drielandenpunt gaan en een bezoekje brengen aan Laos. Een visum voor Laos hier in Europa kost een heleboel ‘eurootjes’ maar daar was er geen sprake van een visum. We werden met n lontailboot over de snelstromende en zeer brede Mekong-rivier gevoerd en gewoon op Laotiaanse zijde afgezet. Niks geen visum, niks geen paspoort, niks geen douane. Gewoon 2 euro betalen thats it! Wel kan je je een ongeluk kopen aan allerlei goederen die in Laos geprijsd waren op een niveau die onze opa’s en oma’s wellicht nog tot enig goedkeurend gemompel hadden kunnen bewegen. Halfedelstenen voor een habbekrats, sloffen sigaretten voor amper 2,5 euro per slof! Blouses voor 2 euro en dat waren de duurste en eten? Die prijs moet ik in centen uitdrukken en zoiets vergeet ik altijd. We rekenen in hele Bathjes af centen daar rekenen we echt niet meer mee. Maar terugkomend op dat busje wat ons naar de Mekong en Laos bracht. Onze Thaise gids sprak ‘steenkolen-Engels,’ Wie was dus die dag onbezoldigd tolk? Juist ja! Moi ! De binnenlandse vluchten waren prima en nam weinig tijd in beslag zo ben je in het noorden en zoweer in Bangkok of in het zuiden. Ook wij hadden deze reis een Alibi……………….. Meneer P. de Vries zat bij ons in het vliegtuig vanaf Koh Samui naar Bangkok.

De gouden driehoek ten noorden van de stad Chiang Rai (dus geen: Mai) had nog een andere leuke attractie. Via een loopbrug kon je naar een stadje in Birma en de prijzen daar van allerlei goederen waren helemaal vooroorlogs. Dat ons busje op de terugweg naar Chiang Mai uitpuilde zal niemand verbazen. Een ander feit wat ik al even had aangehaald over de ‘mannen’ die Thailand bezoeken voor andere zaken dan voor puur toerisme of zaken, zijn de zogenaamde pedofielen. Ik had gehoopt dit soort types zeker in het noorden van Thailand niet meer tegen te komen. In mijn naïviteit had ik alleen gedacht dat ze de plaatsen aan de kust en Bangkok onveilig zouden maken. Helaas was dat niet zo, het noorden was en is goedkoper en dat gold dus ook voor de ‘seksindustrie.’ Ook daar zag je ze zonder enige schaamte ‘schuiven.’ Duitsers, Engelsen, ‘Fransozen’, maar ook Nederlanders. Je kon ze aan hun ogen herkennen, de manier waarop ze liepen, zich voortbewogen, kortom aan alles. “Getverderrie wat een gluiperds!” In mijn slechtste momenten dacht ik als het een Nederlander betrof: ik hoop je in het vliegtuig weer tegen te komen! Achteraf denk ik: gelukkig dat dit niet is gebeurd, althans niet die figuren die ik met zekerheid zou hebben kunnen identificeren. Zij, die ik ervan had verdacht overigens wel, maar dan mag je natuurlijk niets zeggen. Tot slot geef ik u nog een paar cijfers en wetenswaardigheden over dit mooie koninkrijk Thailand. Het is een redelijk welvarend land (89e op de wereldranglijst), maar met toch een lichte neiging naar corruptie. Onafhankelijk is het al sinds de dertiende eeuw! Ruim 63 miljoen inwoners waarvan het ‘leeuwendeel’ Thai is (83%) en een grote minderheid van 12% is Chinees. In het bergachtige noorden zijn vele kleine, in aantal dan, stammen te vinden die zich intussen staande weten te houden door zich te presenteren aan drommen toeristen. Die deze stammen in hun authentieke dorpjes komen bekijken helemaal leuk en wat een ervaring . Thailand is ongeveer 13 x zo groot als Nederland en heeft in het uiterste zuiden erg veel last van een, zij het kleine minderheid van Moslims, die uiteraard naar onafhankelijkheid streven of naar aansluiting bij het meer Islamitische Maleisië. Auto’s kun je ook in Thailand huren. Wie zich echter in het verkeer wil storten in Bangkok moest eerst een ‘kamikazediploma’ overleggen, anders is het echt geen doen. Bovendien let op, niet elke Thai is zo goed verzekerd als wij het zijn! Buiten Bangkok echter kun je prima wegkomen met een huurauto. Alleen het verkeer is zoals in veel verre ‘Oostenlanden:’ Links! Dus soms link! Wat zeg ik: “Bloedlink!” Laat je gewoon rijden en laat je reis organiseren ! NRV is daar een kei in. De bevolkingstoename wordt de laatste jaren aardig in de hand gehouden door een intense bevolkingsplanning en voorlichting. Helaas is ook aids hier een niet ongekend fenomeen en de prostitutie is wijd verbreid. Het Boeddhisme gaat hier schijnbaar soepel mee om. Waar dat Boeddhisme ook soepel mee omgaat dat zijn voeding regels. Die zijn er dus simpelweg niet. Een Thai zal net als een Chinees alles eten wat kruipt, loopt, vliegt of zwemt. De vele eetstalletjes op straat verkopen dan ook werkelijk alles wat eens gekropen, gevlogen of gelopen heeft. Tot en met de vreemdste insecten aan toe. Maar voor hén die zich hier in Europa alleen weten te scharen onder de ‘patat cultuur.’ Ook zij kunnen zonder problemen Thailand bezoeken. De hamburgers van McDonald’s of de ‘kippies’ van Kentucky Fried Chicken zullen u met open armen ontvangen. Als laatste: neem noch naar elders, maar zeker niet naar Thailand a.u.b. geen grammetje drugs mee. Het ‘Bangkok Hilton,’ maar dan niet van die beroemde keten, doch dat ándere Hilton, die met die zware deuren, die zullen u met liefde tot de dood verzorgen. Of dat laatste zelfs een beetje bespoedigen. U bent dus wederom gewaarschuwd. Last but not least …..wij hebben de individuele tour gedaan 13 dagen highlights van Thailand én geboekt bij NRV. Complimenten hoe alles is verzorgd en geregeld. Ja we hadden écht vakantie ! Na alle drukke dagen tijdens de reis en geweldige indrukken is het raadzaam om heerlijk even bij te kunnen komen een paar dagen . De aanrader die we mee willen geven is Koh Samui in het hotel Aloha. Wat een plaatje wat een verwennerij ……. je waant je in een droom zo vreselijk mooi daar. NRV bedankt we hebben ontzettend genoten van deze reis. Ria-Sophie Rietveld & Nicoline de Groot

Ayutthaya

In Ayutthaya vind je voornamelijk ruïnes, dit omdat deze stad in het verleden verwoest is in een oorlog. Met een tuk tuk kun je je langs alle hoogtepunten van de stad laten vervoeren zodat je alles kunt bezichtigen in een 4 uur durende rondrit. Overal krijg je netjes de tijd om uit te stappen en rond te kijken. Vanuit Ayutthaya zijn wij ook naar Lopburi geweest, dat bekend staat om zijn apentempel. Direct op het station staan de fietstaxi's al klaar om je er heen te brengen. Uiteindelijk viel het ons wat tegen, de tempel is een oude vervallen tempel en apen hebben we op meer plaatsen tijdens onze reis gezien.

Khao Yai National Park

Na Ayutthaya hebben we Khao Yai National Park bezocht. Dit park is UNESCO-wereld erfgoed. Dit was voor ons nog lastig te bereiken; vanwege het hoge water reden er geen treinen naar Pak Chong, waar we heen moesten. Zodoende hebben we ons met een taxi laten brengen. Een dagje naar dit park met een privé gids is een (in verhouding) prijzige trip; omgerekend zo'n 75 euro per persoon. Khao Yai nationaal park is bijna 2200 vierkante kilometer groot. De begroeiing van het park is voornamelijk tropisch regenwoud. Er zijn, zo beweerd men, ruim 3000 soorten bomen en planten in het park en ook qua dieren is er een hoop te zien. Er leven zelfs tijgers, deze worden echter zelden tot nooit gezien. Verder kun je hier ook beren en olifanten zijn. Apen, gibbons, herten en wilde zwijnen kom je hier vrijwel elke dag tegen. Daarnaast leven er in het park veel vogelsoorten. Met name de grote toekan, die meer dan 2 meter groot kan worden en wanneer hij over vliegt als een helikopter klinkt is een spectaculaire bezienswaardigheid. Onze gids wist ons er naar 1 toe te brengen; een waar spektakel! Nadat je het park betreed stijgt de weg flink. De ingang van het park bevindt zich op een hoogte van 400 meter, maar de meerderheid van het park ligt op 1000 meter of hoger. Sommige bergtoppen zijn zelfs ruim 2000 meter hoog! Bij helder weer is een schitterend uitzicht verzekerd. Ook schitterend zijn de vele watervallen die het park rijk is. Onze gids bracht ons naar de Namtok Heo Suwat waterval, de bekendste van het park. Deze waterval werd namelijk gebruikt voor de kaskraker 'The Beach' met Leonardo DiCaprio in de hoofdrol.

Bangkok

Na Khao Yai zijn we naar Bangkok gegaan, hier is veel te zien. Hoogtepunt is een bezoek aan het paleis. Daarnaast hebben wij een dag door Bangkok gefietst met Co van Kessel, een Nederlands bedrijf dat fietsexcursies door de kleine steegjes van Bangkok verzorgd. Hierbij ga je ook een paar keer met een boot over de rivier, wat je een goed beeld van de stad geeft.

Phuket

Vanuit Bangkok zijn wij naar Phuket gevlogen waar we genoten hebben van lekker weer en bounty eilanden. Overal op straat kun je excursies boeken naar Phi Phi Island (een mooie groep eilanden) of Phang Nga, waar een James Bond film opgenomen is. Het is allemaal schitterend en idyllisch om te zien. Groot nadeel zijn de vele tientallen toeristenboten die overal bij deze eilanden liggen en duizenden toeristen over deze mooie stranden uitstrooien waardoor er geen enkele vorm van rust is. Wij hebben verder nog een paar duiken gemaakt; voor de liefhebber is dit ook een genot. Het is afhankelijk van de duikplekken wat je ziet, maar schitterende onderwateromgevingen zie je zeker en zaken als schildpadden, haaien, anemomen, muren en vele vissoorten zijn zeker geen uitzonderingen! Vanuit Phuket zijn we terug gevlogen naar Bangkok en vanaf daar doorgevlogen naar Dusseldorf waarmee er een einde kwam aan onze veelbewogen reis.

Woensdag 13 oktober 2010

Om 13.50 uur (plaatselijke tijd) een perfecte landing van Eva Air. We werden opgewacht door onze Thaise gids genaamd Tum. Wij 6 en moesten nogal even wachten op de nr. 7 en 8 van onze groep van hen kwam de bagage niet. Eindelijk waren we compleet. De gids regelde een busje. Een voor de personen en een voor de bagage. Bij het hotel aangekomen overleggen wat we voor excursies we wilden doen. ’s Avonds met ons vieren + gids naar de hoge toren genaamd: Baiyoki Sky Tower met de superspeedlift met het ronddraaiende observatie dek. Prachtig uitzicht had je over Bangkok maar wat een mierennest. Daarna gebruik gemaakt van het spectaculaire Baiyoke buffet dinner waar een gigantisch groot buffet was met gerechten uit Thailand, China, Laos, Cambodja, India, Maleisie en Singapore en Italia! We konden er net zoveel eten als we wilden.

Donderdag 14 oktober 2010

Om 7 uur al aan het ontbijt, van alles op ’t buffet compleet dineren als je wilt. Vanuit onze hotel kamer zie je de boten af en aan gaan door de klong. Om 8 uur met z’n 5en in de bus. Fietsen door Bangkok, lijkt onmogelijk in een stad met meer dan een miljoen auto’s en ruim 15 miljoen inwoners. Maar het was geen enkel probleem! We werden perfect geleidt door onze gids en fietsverhuurder die ook mee ging. We kwamen haast geen auto’s tegen Een hele bijzondere ervaring, we vonden het helemaal geweldig. De tijd was als 30 jaar geleden. We fietsen langs de klongs (kanalen)en door kleine woon- gemeenschappen. Ook bij een soort dorpshuis geweest. Ze houden daar feesten maar ook de plechtigheid voor een crematie worden daar gehouden. Buiten stond een prachtig baar.

Ook een grote Varaan gezien, doch als we remden piepten de remmen zo dat de varaan al lang weg was voordat we een foto konden nemen. Ook in een parkje nog vissen gevoerd. Ook hebben we een kleuterschool bezocht. Ze hadden net de lunch. Wim ging gelijk helpen met het uitdelen van het eten. Ook hebben we nog wat dingetjes gekocht o.a. flesjes olie voor verkoudheid ed bij de fietsverhuur, die hadden nl een klein winkeltje er bij. Om 9 uur begonnen tot 11.30 uur. Een onvergetelijke morgen. Met de boot de rivier overgestoken en met het busje weer naar het hotel. ’s Middags met z’n 5en richting centrum. Daar bezochten we één van de mooiste tempels van Bangkok: Wat Po, het grootste en oudste tempelcomplex in de stad. Hier zagen wij o.a. de grote liggende boeddha met een afmeting van 46 meter lengte en 15 meter hoogte. Wat een pracht en praal zeg. Wat Po is eveneens de bakermat van de traditionele Thaise massage. Elke dag worden hier cursussen gegeven die de “kneepjes” van het spiermasseren bijbrengt. Daarna naar China Town en wat rondgewandeld en natuurlijk foto’s gemaakt. Na wat gedronken te hebben weer terug naar het hotel. Ook hebben we vandaag 2x in de tuk tuk gezeten. Dat was een bijzondere belevenis. Ook in de metro gezeten dat is ook leuk. Maar met de longtail boot gaat het heel snel dus de heen en terug weg per boot afgelegd. Heel gaaf.

Vrijdag 15 oktober 2010

Om 8.30 uur vertrokken. Per longtailboot en taxi naar het Koninklijk Paleis. Daarvoor zagen we mooie dames in klederdracht was voor een promotie. De 20 ste was er een feest of iets dergelijks. Op korte loopafstand van Wat Po ligt dus The Grand Palace, het is zeker de moeite waard hier ook een kijkje te gaan nemen. Bij het paleis moest Brigitte gelijk een blouse aan, haar armen waren te bloot. Ik mocht in eerste instantie gewoon naar binnen maar bij de ticket controle moest ik een rok gaan huren. Voor 200 bath borg kon je kleding huren. De 'Grand Palace' is een must voor elke bezoeker aan Bangkok hebben we ons laten vertellen en tevens de meest belangrijkste bezienswaardigheid van Thailand. Binnen op het terrein van het paleis hebben we het meest heilige Boeddha beeld van Thailand bezocht, de Emerald Boeddha en andere gebouwen zoals het Koninklijk gasthuis, de plaats waar begrafenis plechtigheden worden gehouden en de troon ruimte. In het Koningspaleis wordt dagelijks door duizenden Boeddhisten geofferd. Weer veel pracht en praal daar gezien. Nog wat koffie, bier en wat anders genuttigd en om ongeveer 12.00 uur richting een boot voor onze lunch. Een buffet. Was lekker. Maar ondertussen regende het behoorlijk en de een naar de ander kwam nat binnen. Tum had een boot geregeld en vanaf 13.30 tot 15.00 uur varen door de grachten (Klongs) van Bangkok. Nou echt mooi hoor. Ook hele dikke vissen (meerval) gevoerd. Nou snappen we ook wel waarom er gevist werd aan de kant. Ook nog wat bij een verkoopster gekocht die bij onze boot langs voer. Om 15.00 uur waren we op de fruit en bloemenmarkt van Pakong Talad. Het regende toen ook weer dus de poncho toch maar aangetrokken kwam goed van pas dus. Daarna van half 5 tot kwart voor 6 gewinkeld in een mega shopping Centre. Tum rende voor ons uit maar loosde ons perfect naar het winkelcentrum. Zelf had je dat dus nooit gevonden. En natuurlijk al het een en ander gekocht aan souvenirs. Hebben we dat maar alvast. Toen weer met de trein richting hotel. Handig hoor zo’n gids erbij die alles voor je regelt. Trein in en uit en wat een drukte zeg. Laatste stuk met de bus.

Zaterdag 16 oktober 2010

Om 5.10 uur liep de wekker af. Om 6 uur de koffer op de gang gezet en toen ontbijten. Om 10 uur waren we op de markt die op een spoorlijn gebouwd is. Men kan zich nauwelijks voorstellen wat hier gebeurd. Een complete markt op een in gebruik zijnde spoorweg. Als de trein komt is het een enorme drukte van de markt kooplui om hun waar aan de kant te schuiven, verder zoeken alle bezoekers een veilig plekje om de trein te ontwijken. Zodra de trein gepasseerd is worden alle zonneschermen weer in originele positie gebracht. Alle manden en tafels worden weer op de plek gezet en de markt is weer in volle gang alsof er niks is gebeurd. Dit moet je gezien hebben om het te geloven! Alleen stonk het er wel naar vis. Ook jonge monniken op de foto gezet die gingen zingen als je ze geld gaf. Onder weg nog bij een boer aangeweest die alles maakte van kokosnoten en bij een houtsnijfabriek. Daarna gingen we naar Damnern Saduak, daar hebben we een bezoek gebracht aan de nog grootst zijnde drijvende markt van Thailand. Het is een prachtig en kleurrijk schouwspel om te zien hoe de trotse Thaise dames al varend hun koopwaar aan de man weten te brengen. Wim en Anoushka hebben ook een mega grote slang om hun nek gehad. Griezelig hoor. Na het bezoek aan de drijvende markt gingen we op weg naar Kanachanaburi voor de beroemde brige van de River Kwai. Er helemaal overheen gelopen. Was heel mooi om te zien. Ook de erebegraafplaats bekeken. Helaas konden we er niet op omdat het gras te nat was (wateroverlast). Om 15.45 waren we bij ons hotel. Het regende behoorlijk dus toen kwamen we op het idee om ons 4 en te laten masseren. Nou dat kostte wel 5 uur per persoon voor 1 uur massage. De eigenaresse trommelde haar staf op en ja hoor we lagen met zijn 4en naast elkaar voor een massage. Heerlijk hoewel soms ook pijnlijk. Ook moest er weer voor de inwendige mens gezorgd worden dus om 19.00 uur er op uit getrokken. Vlak bij ons hotel hadden we een restaurant gevonden met life muziek.

Zondag 17 oktober 2010

Om 9 uur waren we alweer op weg. Om 10.00 uur op de olifant de jungle in. We reden door de prachtige natuur. Nog bananen gevoerd en bij de show melk gegeven aan de baby olifanten. Anoushka kreeg nog een “massage” van een baby olifant. Grappig hoor. Daarna met een bambooraft de rivier af zakken. Dit duurde zo’n 45 minuten. Niet dat dat nou zo spectaculair was maar toch wel mooi. Haast geen dieren gezien en dat vindt vooral Wim toch wel jammer. Heerlijk aan de rivier geluncht en nog geshopt bij de markt, dat vinden we altijd leuk. Daarna was het wachten op de trein, we zouden nl een stukje over de Birma spoorlijn rijden. Nou die liet wel een hele tijd op zich wachten meer dan een uur vertraging. We reden ongeveer 45 minuten met de beruchte Death Railway Train over de “dodenspoorweg”. De tocht was echt leuk en de moeite waard omdat we samen met de echte Thaise bevolking reisden. Om 16.00 uur waren weer bij het hotel. Een prachtige dag.

Maandag 18 oktober 2010

Om 8 uur reden we weg. Om half 10 even wc pause of wat drinken. En ja voor het eerst franse toiletten maar wel schoon gelukkig. Nog anderhalf uur rijden en we waren in Lopburi bij de “apentempel” dat was heel leuk om te zien al die apen. De apen klimmen dus ook op huizen en andere gebouwen in de buurt, dus de meeste huizen hadden dan ook tralies voor de ramen. Onderweg de Lunch. Daarna gingen we naar Ayuthaya, de oudste stad van Thailand (voorheen de hoofdstad). De tempels en paleizen staan op ’t werelderfgoed. Heel indrukwekkend. Veel foto’s gemaakt. Weer een tempel bekeken alle Boeda’s hadden een geel kleed om. Ook mooi. We zouden naar de olifantenkraal (waar ze gewassen worden) maar door de overstroming van de rivier konden we daar niet heen. Om 17.00 uur in ons hotel. Om 19.00 uur richting fietstaxi. We gingen nl de oude historische stad bekijken want die is ’s avonds verlicht. Dus mooie foto’s gemaakt. Na een uur ons te laten rondrijden gingen we natuurlijk weer dineren, dit was inclusief. De reisleidster weet de leuke restaurantjes wel steeds te vinden hoor, geweldig gewoon.

Dinsdag 19 oktober 2010

Wij vertrokken om 9.15 uur. Daarna via een prachtige boottocht over de Chao Praya rivier naar het Bang Pa-In Paleis (zomerpaleis). Het paleis stamt uit de 17e eeuw toen Aytthaya nog de hoofdstad van Thailand was. Het complex bestaat uit prachtige gebouwen en tuinen. Koning Bhumibol Adulyadej en zijn familie gebruiken het paleis alleen nog maar voor speciale gelegenheden. Hier zijn Beatrix Willem Alexander en Maxima ook geweest. Lekker rond gelopen in het park. Om half 1 was het alweer tijd voor onze lunch. Deze bij een lokaal restaurant genuttigd. Onze reisleidster kocht nog snel fruit bij de groenteboer die langs kwam want in het restaurant hadden ze geen fruit. Het was een heel idylisch plekje waar we zaten. Tjum weet het wel uit te zoeken. Geweldig. Om 14.00 uur zaten we weer in ons busje met air co. Nog een rit van 3 uur voor de boeg. Om half 5 Brigitte en Anoushka bij hun hotel er uit gezet. Wij gingen door naar resort Pinnacle. Dit was onze verlenging van 5 nachten. Dit kan ik iedereen aanraden. De kamer was prima voor elkaar. De prachtig aangelegde tuin ook al met de vijvers en 2 zwembaden. Ook hebben we een privé strand tot onze beschikking. Vanuit het hotel kon je een bustransfer regelen naar het centrum van Pattaya. Want als je toch in de buurt bent moet je zeker een keer naar de beroemde of beruchte Walking Street. Ook hebben we een dagexcursie geboekt naar Koh Larn Island. Dit eiland is het meest nabije voor de kust van Pattaya. Koh larn betekent letterlijk Koraaleiland en het eiland doet zijn naam eer aan. Het ligt ongeveer 7 kilometer van Pattaya vandaan. Onderweg hebben Wim en ik en nog een paar andere parasailing gedaan. Kostte 10 euro niet duur maar het duurde ook maar iets van 4 minuten denk ik. Veel te kort want het was wel heel leuk. Op het eiland aangekomen keken we in kristal helder water en de vissen zag je zo rond zwemmen. Deze excursie was inclusief lunch. Nou weer heel goed verzorgd.

Op zaterdagavond hebben we in de Alcasar theater een travestietenshow bezocht. Nou geen travestiet gezien dachten we want het was iets van zang en show. Wel leuk maar we hadden ons het heel anders voorgesteld. Maar volgens brochures moesten we ons niet laten misleiden, want alle ‘vrouwelijke’ artiesten zijn echt travestiet. En het is een ‘must see’ in Pattaya. We kunnen terug kijken op een mooie en bijzondere reis. Wim en Bertha Gevers.

Omdat we in augustus van dit jaar 12,5 jaar getrouwd zijn vonden we het leuk om met onze kinderen van 6 en 10, in de mei vakantie onze huwelijksreis over te doen ( maar dan anders).

Voor vertrek hebben we bij NRV een aantal dingen geboekt zoals de vlucht, een aantal nachten Bangkok, Transfers naar ons hotel bij aankomst en vertrek, de nachttrein van Bangkok naar Surat thani en een binnenlandse vlucht van Koh Samui naar Bangkok. De rest hebben we zelf ingevuld en geregeld via internet.

28 april

Op 28 april 2011 zijn wij vanuit Dusseldorf vertrokken met Emirates richting Dubai, daar hadden we een tussen stop van ongeveer 3 uur, dit is prima te doen ook met kinderen en Emirates is een geweldige maatschappij. Vandaar gingen we verder naar Bangkok waar na de landing een vertegenwoordigster van NRV ons op stond te wachten en ons verder begeleide naar ons hotel, Century park hotel. Het is nu al weer 29 april, dat gaat erg snel met 5 uur tijdsverschil. Het hotel zag er erg mooi uit en voldeed aan onze verwachtingen.

30 april

Vandaag zijn we op verkenning gegaan in Bangkok, we zijn begonnen in een tuk-tuk die ons naar wat traimit bracht, dit is een grote gouden boeddha dichtbij Chinatown, ook de kinderen vonden dit erg indrukwekkend. Van hier uit wilden we naar Chinatown, maar volgens de locals was dit gesloten, iets wat ze dus bij iedere toerist proberen om je zo naar een andere bezienswaardigheid te krijgen. Hierna zijn we over de klongs gaan varen (erg leuk). Uiteindelijk hadden de kids het na al deze indrukken erg heet en besloten we om in het hotel te gaan zwemmen, dit was met het mooie zwembad en zo’n 35 graden geen slechte keus. S’avonds zijn we lekker gaan wandelen in Bangkok iets dat makkelijk kan vanuit het hotel want je zit dichtbij de winkeltjes en restaurantjes.

1 mei

Vandaag zijn we door onze tuk-tuk chauffeur afgezet bij de Chatuchak weekend market, dit is een ontzettend grote markt en schijnt heel erg leuk te zijn, wij vonden het er erg heet en we zijn begonnen (bleek achteraf) in het gedeelte met tweedehands spullen, dit vonden we ook wat minder. We zijn vanuit hier ook snel weer vertrokken naar Siam paragon (een mega groot winkelcentrum) maar hier was alles weer veel te duur dus dit was ook geen succes (wel leuk om even rond te kijken). Onder in dit winkelcentrum zit Siam ocean World, dit vonden de kinderen maar ook wij zelf erg leuk, er zijn erg veel mooie vissen en er is van alles te doen. In de avond hebben we buiten de deur gegeten en wat gewinkeld.

2 mei

Vandaag zijn we met de taxi vertrokken naar Kanchanaburi maar omdat we langs de floating market kwamen zijn we daar natuurlijk even gestopt, echt heel erg leuk omdat eens te zien, ook de boottocht er naar toe is al de moeite waard . Uiteindelijk zijn we weer verder gereden naar ons resort in Kanchanaburi , het Oriental kwai resort, dit is van een Nederlands echtpaar die er werkelijk alles aan doen om het je zoveel mogelijk naar de zin te maken, en ik moet zeggen het lukt ze nog ook. Het resort ligt aan de River kwai en het is echt schitterend, je hebt je eigen bungalow met alles erop en eraan, het eten is erg veelzijdig met zowel Thais als Nederlands eten dit was een aangename verassing voor de kinderen. Je kan hier in Kanchanaburi ook ontzettend veel ondernemen, wij hebben een trip naar de Erawan watervallen gemaakt, we zijn naar de tijgertempel geweest, leuk om gezien te hebben maar we gingen met gemengde gevoelens weer weg, de tijgers hebben het denk ik niet slecht maar het was er wel erg druk. We hebben natuurlijk ook een tocht op een olifant niet overgeslaan.

4 mei

Vandaag gingen we weer terug naar Bangkok voor onze nachttrein die s’avonds om 19.40 uur zou vertrekken, op de terug weg zijn we nog langs een weeshuis gegaan met een koffer kleding en de nodige frutsels zoals ping-pong ballen, pennen, ballonen, enz, de kinderen vonden het een succes, zowel die van ons als die in het weeshuis. Die avond ging dus de nachttrein vanuit Bangkok naar Surat thani, dit is een belevenis op zich. Even was ik boos op NRV omdat mij verzekerd was dat wij bedden zouden hebben in de trein, maar nu bleek later dat ze rond 22.00 uur bedden van onze stoelen gingen maken, niks aan de hand dus en de reis verliep vlekkeloos.

5 mei

Vandaag kwamen we aan in Surat thani en Arjen stond ons al op te wachten op het station. We zijn nu aangekomen bij the First monkey school, dit is echt een aanrader als je in de buurt bent. Waarschijnlijk ken je de showtjes die hier en op Koh Samui opgevoerd worden met aapjes in kleertjes en aapjes met gitaartjes? Nou dit is totaal iets anders hier laten ze zien hoe dat de aapjes opgeleid worden om uiteindelijk de kokosnoten uit de bomen te plukken als ze later weer bij hun baas terug zijn. Je kan hier ook overnachten, het is erg basic maar erg schoon en alles wat je nodig hebt is aanwezig. Ook weten ze nog andere leuke bezienswaardigheden in de buurt waar ze met je heen gaan, wij gingen bijv. naar een rubberplantage.

6 mei

Vandaag brengt Arjen ons naar de stad om met de ferry naar Koh Phangan te gaan, wij zaten in de Salad hut maar ik denk niet dat het wat uitmaakt waar je zit want het is hier overal prachtig. Helder blauw water en volop palmbomen je waant je in een bounty reclamespot, echt SUPER. Hier hebben we 4 nachten doorgebracht en we hebben er van genoten.

10 mei

Vandaag moesten we het paradijs weer verlaten, dus eerst weer met de ferry naar Koh Samui, en vandaar door naar het vliegveld voor onze vlucht naar Bangkok. Om 17.30 uur ging ons vliegtuig de lucht in maar omdat het laagseizoen was gingen er maar een paar boten per dag naar Samui dus waren we al om 12.00 uur op het vliegveld, dit was echter geen enkel probleem, zonder al te veel uitleg werden de tickets uitgedraaid en mochten we meteen gaan boarden, om 12.45 uur zaten we al in de lucht. Na aankomst in het Centurypark hotel hebben we onze spullen op de kamer gezet en zijn we gelijk Bangkok ingegaan om te shoppen.

11 mei

Vandaag was onze laatste dag, we zijn nog naar Chinatown en naar Wat po (grote liggende boeddha) geweest en hebben de dag afgesloten met een heerlijke maaltijd bij de Mac Thai (ja, die is er ook en voor heel weinig).

12 mei

Vandaag is het dan echt voorbij en gaan we weer via Dubai naar Dusseldorf, de chauffeur stond mooi op tijd voor het hotel en de vlucht is weer perfect verlopen. Ik wil NRV bedanken voor de goede service en de mogelijkheden die zij bieden voor ons als vakantiegangers, we hebben een geweldige vakantie gehad en volgend jaar hebben we jullie weer nodig, want wij gaan zeker weer terug naar Thailand. BEDANKT, Fam. Moerkens

Dag 4-5 River Kwai

Zijn we met de bus naar Rotfai Talad gereden en we stopten daar bij de plaatselijke markt. Het was een hele bijzondere markt. De markt loopt namelijk over een spoorlijn ..niet erg handig zou je denken .....want de trein komt 4 keer per dag langs. Maar ze hadden daar iets op gevonden. Als de trein in aantocht was begon iedereen in zijn stalletje alles in te klappen en te schuiven. Het was één groot schouw spel,heel grappig om te zien. Vooral als je dan de trein ziet aankomen en het blijkt helemaal geen kleintje te zijn. Hij is gewoon net zo groot en breed als de trein bij ons......de trein kwam met een gangetje voorbij en daarna wordt alles weer terug geklapt en komt langzaam alles weer op zijn plek ...heel bijzonder....De markt zelf ligt vol met vlees, alles ligt open en bloot. Gigantische stukken vlees liggen gepresenteerd op de tafel. Zelfs hele grote kikkers geregen ze aan een stokje net als saté ......en dan de geur....je kunt het denk ik wel raden. Nog geen uurtje later zitten we weer in de bus en weer met een ervaring rijker. We rijden nu door naar de drijvende markt. Je wordt daar in een bootje gezet met 6 personen en je sjeest daar door de brede sloten. Je komt tijdens het varen echte Thaise huisjes tegen. De meeste staan op palen met daar boven een houten woning . Soms heel erg verzorgt , maar soms ook erg verwaarloost .Daar groeit de oever naar het huisjes toe. Even verderop komen we al de eerste drijvende winkeltjes tegen, je kunt er van alles kopen hoeden,tassen, beeldjes, waaiers ...teveel om op te noemen. De kleuren komen je tegemoet. Als je iets aanwijs komen ze met een stok het artikel naar je toe brengen en later komt er een bakje aan een stok waar je het geld in kan doen. Echt leuk om dit mee temaken. Toeristische is het wel...maar ach wat maakt dat uit....later op de middag hebben we bus pech. De remmen hadden het te zwaar gehad in de bergen. Dus we moesten even een kleine pauze in lassen zodat ze weer konden herstellen. Nadat de bus weer gerepareerd was gingen we naar een snelle lunch...haha. We moesten wat tijd inhalen door de pech ...om zo op tijd bij de trein te komen. Om 16:00 moesten we de Birma trein halen die langs het spoor rijdt van de River Kwai. Onze gids Aard heeft wel tig keer herhaald dat het geen ''river kwai'' was maar dat je ''river kweeeeiiiii'' uit spak'...haha De hele vakantie heeft de hele ploeg zitten kweeeeiiiien ...haha. Het was een mooie tocht met een hele oude trein en de omgeving was prachtig. Later zijn we nog naar de erebegraafplaats geweest van de ''brige on the river kwai'' Je kon daar lezen dat er heel veel mensen ook zelf Nederlanders gestorven waren door de bouw van deze brug......S 'avonds zijn we met z'n allen op een soort drijvende boot / vlot gegaan. Het vlot werd getrokken door een ander klein bootje. We kregen daar een heerlijk buffet midden op de rivier al varend onder de brug ''the river kwai''. Het was bijna decadent wat moesten die mensen langs de kant wel niet van ons denken....die hebben geld zat waarschijnlijk........al met al was het weer een super avond ...de hele dag.. zal ik maar zeggen..... Zijn we begonnen om de brug ''the river kwai'' bij dag licht te gaan bekijken. We hebben er over heen gelopen en van het mooie uitzicht daar kunnen genieten. Daarna zijn we aan een kano tocht begonnen over the River Kwai rivier. De tocht duurde ongeveer 2 uur. Het weer was prima de zon scheen volop. De stroming was niet te snel, je kon zelf bepalen hoe hard je ging ...als je maar bleef roeien..haha Al snel was iedereen natuurlijk niet meer droog. Iedereen werd even nat gemaakt met de roespaan, die bij heel veel mensen maar bleef bewegen ...haha. Er werd zelfs gezwommen in de rivier .. Aan het eind van de middag zijn we eerst naar het Jeath museum geweest ...je zag daar foto's van de mensen die geholpen hadden met de dodenspoorweg. Als je de foto's bekijkt dan ging het daar echt niet zachtjes aan toe. Mensen werden uitgehongerd. Het moest er toen vreselijk zijn geweest...... S avonds zijn we naar het olifanten park 'Saiyok geweest. Toen we aankwamen gaven de kleine olifanten in een soort houten gebouw met tribunes een soort demonstratie. De olifanten knielden en begroeten ons en we mochten met ze op de foto. In eerste instantie zag het er wel grappig uit . Maar als je de olifanten van dichtbij bekeek, kreeg ik toch een beetje medelijden. Ze zagen er zo suf uit en de oogjes van de dieren glommen niet...... Daarna zijn we met andere grotere olifanten en hun begeleiders naar de rivier gelopen. Iedereen die op een olifant wilde, mocht er op zitten en kon je de olifant wassen. Nou dat leek me wel wat...haha . Eenmaal in het water kon je merken dat de olifanten er heel veel schik in hadden. Ze schudde heen en weer en gingen soms zelfs kopje onder......Brr en als je er dan op zit...zo'n groot beest ...dan moest ik toch wel even lachen met kies pijn....hahaha… Ik vond het zo spannend.....haha. Het was super om mee temaken. Later op die avond hebben Marc en ik samen nog een rit in het bos op de olifant gemaakt. Deze olifanten hadden er ook veel zin in en zagen er super uit. De tocht verliep goed. het was alleen zo snel donker, dat je niet echt goede foto's kon maken. De begeleider van onze olifant had voor ons van bladeren 2 kroontjes gemaakt. We leken net koning en koningin ..haha. Na het rijden hadden we in het park nog een klein buffet en aan het eind van de avond gingen we weer voldaan naar het hotel.........

Dag 6 Uthai Thani – Mae Sot

op dag 6 gingen we ook meteen weer met de bus op pad. Na ongeveer 1 uur stopte we langs de weg. Volgens de gids was er hier een leuke delicatesse van het Thaise volk. Nou daar lagen dus ratten op de bbq echt zo goor om te zien ...met kop en staart er nog aan. Van een hele grote afstand heb ik dit alles zitten bekijken. het stonk er ook zo .....er schijnen heel veel ratten in de rijst velden telopen ..voor de bevolking is het heel normaal om dat te eten .....ik gruwel er van ..ben als de dood voor ratten en muizen. Dus dit is aan mij niet besteed. Na nog een aantal uren met de bus te hebben gereden kwamen we in Ayutthaya aan. Dit was vroeger de oude hoofd stad van Thailand. We kregen daar een kleine rond rit op een fiets taxi. Ziet er grappig uit ...maar voor de mensen die moesten fietsen vond ik het nog al wat. Vooral in dat warmer weer. Het liefst had ik geruild met de Thaise meneer. Maar dat zou niet passend zijn ...volgens de Thai.... De tempels in Ayutthaya waren prachtig. Ook het marktje die er bij was, was leuk om te zien. Het marktje was goed om een keer de gefrituurde banaan uit te proberen. die we al zo vaak hadden zien liggen op een markt. Het was redelijk lekker........Lays chips die we daar iedere dag weg schransde was eerlijk gezegd lekkerder....haha S avond kwamen we aan bij ons nieuwe hotel '' Uthai River Lake Resort'' wat een weelde was het daar. Het uitzicht over het meer. De rust die daar uitstraalde, het was er prachtig. S avonds hebben we heerlijk binnen gegeten met een paar gekko's aan het plafond ..haha en later op de avond hebben we met z'n allen op het terras met uitzicht op het meer, heerlijk zitten kletsen en borrelen....... En weer gingen we met een bijzonder gevoel naar onze kamer...haha

Dag 7 - 8 Lampang

We werden wakker van de vogels die floten in de natuur en van de regen die knetterde op ons dak. Helaas hadden we de paraplu nodig deze ochtend. De gids had deze ochtend 3 monniken geregeld, zij zouden ons gaan zegenen voor een gezonde vakantie en een gezond en gelukkig leven. Daarin tegen moesten wij voedsel pakketjes geven aan de monniken. Het was een hele ceremonie en eigenlijk heel bijzonder. Ik had zoiets nog nooit mee gemaakt. Vandaag zouden we een flinke reis maken met de bus. Er moest 300 km. afgelegd worden. Dus dat was veel lezen en slapen in de bus en natuurlijk bij een aantal tank station werd even een plas pauze gehouden en de chips voorraad werd weer aangevuld ...haha We zijn nog langs een klein marktje geweest in een klein dorp, waar je dode slangen kon kopen om te eten. Helaas had ik al chips gegeten dus ik liet even mijn beurt voorbij gaan....haha De hele dag heeft het geregend en heel erg hard soms. Gelukkig hadden we vandaag een busdag ...dus er was niks omverlegen. S avonds hebben we heerlijk bij het hotel met z'n allen gegeten onder een afdak omringt door een vijver met wel 1000 kikkers heel apart om te horen...... In de bus zijn we begonnen met Thaise les voor beginners . We hebben eerst leren tellen en toen een paar vakantie zinnen geleerd. Ik moet nu al toe geven, er is niks blijven hangen. Het lijkt allemaal zo op elkaar, dat ik het niet in mijn hoofd wil blijven hangen. 1 = Nung 2 = song 3= saam 4= sie.... enz. Een half uurtje later zijn we bij een waterval beland. Het is een vrij grote waterval, die ontzettend veel geluid maakt. Daar hebben we ook een ontzettend grote spin ontdekt....gelukkig ben ik niet bang voor ...maar dat kon niet iedereen zeggen..haha. S middags zijn we naar de Biddons geweest dat was een verzorging plaats voor zieke apen die daar opgeknapt worden en als het mogelijk is weer terug in de natuur gezet worden. Je kon zien dat ze daar met liefde werden behandeld. De dieren kwamen meteen nieuwsgierig naar je toe. Ze maakten er zelfs een klein showtje van, door maar te slingeren en hele aparte geluiden te maken. De lunch was in een prachtig restaurant Ik weet helaas de naam er niet meer van. Maar bijna alles was van hout gemaakt. De tafels en stoelen, het dak liep langs bomen heel apart. Het lag aan een grote vijver waar een pelikaan bij stond, een prachtige vogel. Vooral van zo dichtbij. De wc was een van de mooiste die ik gezien heb in Thailand. Meestal kom je hier een hok met een gat tegen...hahah. Maar daar kon je heerlijk even van de wc genieten...haha In Lampang hebben we een rondrit gemaakt met paard en wagen door het hele centrum. En s avonds zijn we met de hele groep weer uit eten geweest in een soort eet café . Het was er erg gezellig want het was weer langs het water en er speelde een band die heel goed de bekende hits kon spelen. Op de terugweg werden we opgehaald door een pick-up truck. Iedereen ging boven op het dak zitten en hup zo gingen we weer terug naar het hotel.............haha

Dag 9 - 11 Chang Mai

Vandaag begon de dag al meteen spannend. We gingen weer langs een markt,maar nu was het de insecten markt. Manden vol gefrituurde insecten lagen daar om op te eten, krekels, wormen enz. in allerlei kleuren en maten. Enkele van de groep waagde een poging om ze te eten en ze waren best te eten zeiden ze ...haha Nou ik heb het maar gewoon bij mijn ontbijtje gelaten. Tegen de middag kwamen we aan bij een olifanten park en olifanten ziekenhuis. De olifanten zagen er goed en verzorgd uit, de begeleiders wisten wat ze deden, zo leek het tenminste. Ook hier werd een show gegeven met de olifanten. Eerst lieten ze de olifanten badderen in het water. Dat was zo mooi om te zien, ze hadden er echt schik in. Ze sloegen met hun slurven door het water en speelden met hun slurf door er water uit te spuiten ...wat een super gezicht was dat. Een kwartier later kregen we een show te zien van de olifanten waarbij je kon zien, waar voor de olifanten vaak voor gebruikt werden. Ze sleepten met boom stammen en duwden grote blokken hout aan de kant ook gingen de olifanten schilderen. Ze kregen allen een kwast in de slurf en daar kwam een leuk schilderij naar boven. Een schilderij met 2 olifanten en een boom, erg leuk om te zien. Later zijn we nog even bij het olifanten ziekenhuis wezen kijken. Daar stonden olifanten met een huidprobleem en ook stond er een olifant die erg verminkt was .Erg zielig om te zien. Op het eind van de dag zijn we nog naar een zijde fabriek gereden. Daar werd uitgelegd hoe zijde wordt gemaakt. Natuurlijk kon je daar je hart op halen om evt. zijde te kopen. Daarna zijn we naar een papieren paraplu fabriek geweest. Ook erg leuk om te zien hoe ze dat maken... en we zijn naar een juwelier geweest. Ook erg mooi. Weet je wat ''mooi'' betekent in het Thaise ''schaamhaar" dus die Thaien mensen stonden vaak te lachen al we weer eens ''mooi' 'riepen...hahaha Vandaag was het een sportieve dag, we zijn gaan fietsen in Chiang Mai. Je kon kiezen uit een gewone fiets of een cross fiets. We hadden voor een cross fiets gekozen. Had een nadeel, je kreeg een hele natte streep over de rug. Maar ach er zijn ergere dingen. De fiets tocht was in eerste instantie een beetje nat, het deed een beetje motregenen ..maar na een half uur konden de plastic keepjes uit en hebben we heerlijk gefietst door het Thaise landschap. Het was super om het zo te bekijken. Onderweg zijn we even bij een schooltje gestopt. De kinderen waren net zo verrast als wij. De schooltjes zagen er vrij simpel uit, de kinderen hadden ook allemaal een uniform aan wat heel apart was om te zien. Ze waren zelfs nieuwsgierig naar ons, westerse mensen zien er toch wel heel anders uit. Wij namen foto's van hun en hun weer van ons ...grappig he S avond zijn we in Chiang Mai naar de avond markt geweest met de tuk tuk . Dat is een klein brommertje met een dakje waar je onder kan zitten. De man scheurde door de straten. Je zou er bijna de slappe lach van krijgen...haha. De markt was ontzettend groot. Zo veel kraampjes met allemaal Thaise spullen ....voor heel erg weinig geld,voor Nederlandse begrippen. Dus er kwamen al snel een paar tassen souvenirs voor de dag. Nog even op het terras met een paar reisgenoten na kletsen en borrelen en weer was er mooie een dag verstreken.......

Dag 11 - 12 Mea Wang

Stond in de ban van de trekking door het oerwoud naar de stam. Al vrij vroeg zijn we begonnen met de trekking naar de Karam stam. Gepakt met toilet spullen, schone kleding en water gingen we op pad.De paden die we liepen waren erg modderig door de regen, maar wel begaan baar hoor. Je kwam langs prachtige rijst velden ...het geeft zo'n plaatje zoals in de boeken...je kent ze wel ....ook kwamen we langs een waterval waar we even heerlijk konden afkoelen en zwemmen. De temperatuur was daar ongeveer 34 graden ..de zon scheen soms wat we helemaal niet erg vonden. Door het lopen begon je ontzettend te zweten. Bij iedereen plakte de kleren aan het lijf. Alleen bij onze Thaise gids aard was geen zweet druppel te bekennen, ook liep hij op teenslippers deze tocht...niet te begrijpen...haha. Er moest erg veel geklommen worden om de stam te bereiken. De stam was een gezin met oma en 2 kinderen. Ze hadden een houten schuur op palen dat was hun gedeelte en ze hadden nog een schuur op palen waar wij zouden slapen. In de scheur lagen allemaal matjes waar we die nacht op moesten slapen. De klamboes hingen er boven om alle insecten tegen te houden. Eenmaal weer op adem te zijn gekomen, zijn we even op onderzoek uit gegaan in de omgeving. Er bleken meerdere mensen te wonen. Ze woonde allemaal erg simpel, in een houten huis met buiten koud water en binnen een hout vuur waar ze op kookte. Ook hadden ze bijna allemaal een varken onder het huis aan een touwtje lopen. Best grappig om die dieren zo te zien. ......hellaas zijn ze waarschijnlijk wel met hun laatste halte bezig.... s avonds hebben we gegeten wat de familie voor ons had klaar gemaakt. Het was best lekker. S nachts heb ik natuurlijk bijna geen oog dicht gedaan. Het was ook zo donker ....er was geen licht op die kamer ..er waren wel zak lampen maar toch.... Midden in de nacht ben ik samen met Marc naar de wc gegaan. Ik durfde niet alleen...haha. Ook op de wc was geen licht. Marc moest mij bij schijnen zodat ik het gat kon vinden om te plassen...hahaha. En andersom ...zie je het voor je. En dan buiten nog even bijna uitglijden over de modder......pffffff. Gelukkig konden we het bed weer terug vinden tussen al die klamboes. Maar slapen ......nee dat was er voor mij bijna niet bij... ze waren met z'n allen aan het geinen op de zaal, nou dan doe je geen oog dicht natuurlijk ....en dan vooral niet als er ook nog een paar flinke snurkers liggen ....nee… dan is het voor mij al vrij snel ochtend..........haha S ochtends kregen we een goed ontbijt van de familie. Je zag dat ze erg hun best hadden gedaan. Daarna gingen we met de volgende jungle tocht beginnen, 3 uur lopen. De uitzichten waren prachtig ..de aparte dieren die je tegenkomt zijn ook erg bijzonder. Maar het was echt zwoegen. Het weer was weer erg klam en vochtig. dus alles plakte net als die dag er voor. Je begint er bijna aan te wennen....haha Op het eind van de tocht kwamen we weer bij een waterval ...daar hebben we heerlijk weer even kunnen uitrusten en kunnen schoon spoelen. We waren trots dat we de tocht allemaal hadden volbracht ....iets wat ik niet had willen missen. Op het eind van de dag hebben we weer een half uurtje olifant gereden ...wat weer er leuk was. je kon de olifanten eten geven. Ze aten bamboe stokken en maïs kolven De slurf kwam geregeld om hoog, om weer even een lekkernij te halen. Super is dat ......wat die beesten daar mee kunnen. Dit keer hadden we wel hele mooie foto's kunnen maken omdat het nog licht was. Daarna zijn we naar de rivier de Tang gegaan, waar we gingen bamboe raften .....je zit dan op een vlot en een jongen stuurt het vlot met een stok stroom afwaarts met de rivier mee. De rivier was prachtig en de omgeving was ook erg mooi...na ongeveer 3 kwartier waren we weer op de oever beland.....wat een ervaringen allemaal .......

Dag 13 Chang Mai - Bangkok

Hebben we voor het eerst weer uitgeslapen...heerlijk was dat ...dat hadden we even nodig. Die middag zijn we met z'n tweeën naar een Chinees restaurant gegaan waar je voor ongeveer 6 euro per persoon betaalde voor 1 uur en 15 min. eten. Het eten kwam langs op kleine bordje. Er lag vlees, vis of groente op die je in een kokend pannetje kon gooien. Eenmaal gaar gekookt kon je het vlees en de groente met allerlei sausje eten .Heerlijk was het. De drank en het nagerecht hoorden er ook bij. Een erg leuk concept misschien iets voor Nederland? Rond 18:00 gingen we met de nachttrein van Chiang Mai weer terug naar Bangkok. 13 uur treinen hadden we voor de boeg. Gewapend met een lunch pakket zouden we de avond en nacht wel doorkomen. De trein reis was erg gezellig al gauw was de laatste wagon ontdekt waar ze drankjes en leuke muziek draaide. Er werd gezongen en gedanst ....zelf met het discolicht was het helemaal compleet...haha. Rond 12 uur lag toch wel iedereen in z'n bedje. De stoelen waren bedden geworden met mooie blauwe gordijntjes ..haha. Ik heb nog goed geslapen ook.........

Dag 14 - 17 Jomtien

Om 8:30 waren we in Bangkok. We hebben daar met z'n allen in een hotel ontbeten en zijn toen in een bus gestapt naar Jomtien. Ons laatste adres waar we nog 3 dagen strand voor de boeg hebben ...noem dat maar vervelend....haha. Het hotel die we kregen was 38 verdiepingen hoog, een prachtig hotel genaamd: Furama...iedereen heeft zeezicht in dat hotel. het stadje Jomtiem is vrij rustig ...maar na al die dagen die we gehad hadden, was dat helemaal niet erg. Wilden we vertier dan gingen we naar Pathaya een plaats verder op. Daar had je vertier genoeg. Misschien soms wel teveel vertier voor sommige mensen.....Pataya staat bekent om zijn seks toerisme. Er is een straat waar alleen maar barren zijn waar mannen een meisje kunnen mee nemen naar hun hotel voor seks ...echt als je het ziet .....walgelijk ...er staan zulke jonge meisjes bij, ze zijn nog geen 12 jaar. Die mee moeten met een oudere man. Vreselijk. ..en dat alles voor geld. In Pataya zie je heel veel oudere mannen lopen met een heel jong mooi Thaise meisje ......maar ik moet toegeven om dat allemaal in 1 keer in 1 straat te zien. Is wel heel apart....... zo waardeer je je eigenleven des te meer...... Pataya heeft ook een ontzettend groot en mooi shopping centrum..daar kun je als je wilt je uitleven met alle merken kleding en vergeet natuurlijk vooral de schoenen niet. Onder iedere hak zit zeker nog een 5 cm erbij ....voor de lengte. De Thaise vrouwen willen graag groter zijn. In de laatste dagen zijn we ook nog naar een klein eilandje geweest met een speed boot...joehoe....haha .De boot ging zo hard, dat hij ontzettend klapte op het water ....Super was dat. Het eiland had een echt bounty strand. Zo,n strand uit een boekje. Je kent ze wel. Wit zand .....prachtig. Als je daar vis bestelde voor de lunch dan kreeg je ook echt vis op je bord....met kop en tanden en al ....gelukkig had ik kip besteld en kreeg ik niet een hele kip op mijn bord....haha. Verder hebben we in die dagen vooral uitgerust en een flink aantal uren op het jomtiem strand gelegen......

Dag 18 - Amsterdam

Wat een reis he ........en wat een verhaal... Ik weet zeker dat ik nog steeds niet alles verteld heb..............haha Het was écht PRACHTIG !! Een reis om écht nooit meer te vergeten......... Groetjes Carolien en Marc Gunsing uit Angeren

Dag 2, donderdag 17 januari. Bangkok

Vandaag weer vroeg uit de veren, want een bezoekje aan Chinatown en aan het Koninklijk Paleis staan op het programma. Weer zoefen we samen met Ping (onze reisgids/-leider) met de skytrein door de stad om een authentiek , bedrijvig en kleurrijk deel van Bangkok te verkennen. Voor we het weten drommen we ons door de nauwe wir-war steegjes van Chinatown, die volgepropt staan met allerlei curiosa . We kijken onze ogen uit! Tenslotte komen we uit op jachtige, volle en door- verkeer- geblokkeerde hoofdstraten. Van daaruit maakt Ping glimlachend- relaxed een keuze uit éen van de –tig bussen (hij wil voor ons –verwende toeristjes- een bus met fan) om ons naar het koninklijk Paleis te leiden. Dus : Op naar het koninklijk Paleis. Het terrein bestaat eigenlijk uit 2 gedeeltes : Het tempelcomplex Wat Phra Kaeo en het paleizencomplex. Van zodra we het terrein binnen zijn schittert een sprookjeswereld ons tegemoet. We komen eerst bij HET TEMPELCOMPLEX WAT PHRA KAEO. De 3 torenspitsen-op-rij vallen meteen op De eerste spits is van de ronde Gouden Chedi. Alles is er ingelegd met kleine vierkantjes oogverblindend bladgoud. (Hier en daar is een schilfertje afgevallen, maar het meenemen van zo’n schilfertje kan je grote problemen bezorgen, soms nog maanden na dato) De tweede spits is van een bibliotheek (Phra Mondop Tam) : een fonkelend vierkant gebouw met heel veel glanzend parelmoer. De 3de spits, is een Khmer toren en hoort bij het Royal Pantheon. Links van de spitsen staan nog meerdere grote gebouwen : twee rechthoekige gebouwen, zijnde een mausoleum en een andere bibliotheek, daar tussenin staat de lieflijke Wihan Yot (met daarin stenen troon van oude koning) . Rechts van de spitsen kom je dan uit op de Heilige Tempel zelf, met daarin de (kleine) Heilige Smaragden Boeddha die op een 11 meter hoge troon zit te schitteren. De Heilige Smaragden Boeddha wordt met zeer veel respect bejegend en 3 keer per jaar wordt hij met veel ceremonieel vertoon omgekleed Overal op het complex kom je reuzengrote bonte mythologische wezens tegen die de poorten/gebouwen beschermen en bewaken. Nu volgt het PALEIZENCOMPLEX. Ook dat bestaat uit meerdere gebouwen. Voor het hoofdpaleis springt het lieflijke gouden prieeltje (Aphonphimok) in het oog. Het is een schitterend stukje verfijnde Thaise architectuur en het werd nagebouwd voor de wereldtentoonstelling in Belgie. Na deze uitgebreide cultuursnuiverij , bondig op hoofdlijnen gestructureerd door onze gids, was het hoogtijd voor de lunch. We hebben met z’n allen ontspannen geluncht op loopafstand van het paleis , we zaten op een terras met uitzicht op de Chao Praya rivier.. Aansluitend werden we met busjes weer naar het hotel gebracht. Achter in de middag hebben we nog wat rondgeslenterd in onze hotelwijk. Sommige van de groep hadden ingetekend voor een diner op de hoogste en ronddraaiende tower van de stad of voor een diner met de Siam Niramit Show. Ik –als groentje- had behoefte aan een rustpunt , we aten weer in hetzelfde eettentje vlakbij ons hotel en we lagen alweer vroeg “onder de wol” (lees : onder de airco ;)) . Ook was het nog eens zo dat we de volgende ochtend om 5 uur moesten opstaan en dat dat 1,5 uur eerder was dan de anderen. Onze vlucht naar Chiang Mai stond nl. eerder geboekt dan die van de rest van de groep.

Dag 3 : Chiang Mai

Vroeg uit de veren voor onze vlucht naar het Chiang Mai. OP naar het groene Noorden. Heb er heel veel zin in, voor mijn gevoel begint mijn vakantie nu pas echt. We worden opgehaald door een collega van Ping (van Rowaco travel) en netjes naar ons hotel gebracht. Ons hotel ligt vlakbij de avondmarkt, maar de binnenstad is wat verder weg. We besluiten de binnenstad te gaan verkennen en ons dan met de tuktuk te laten terugbrengen. Zo beleef ik de tuktuk en kan Ron mij de plaatsjes laten zien waar hij 2,5 jaar eerder met Anke is geweest . Dus tegen dat de rest van de groep aankomt hebben wij al onze eerste excursie erop zitten. Met de groep gaan we meteen door naar ‘Samkamphaeng street’, dat is een wijkje net buiten Chiang Mai waar veel kunstnijverheid plaatsvindt. Zo komen we eerst bij een “parasolwijkje”, het hangt en staat er vol met beschilderde parasols , waaiers etc… Vrolijkheid troef. Wie wil kan er ook a la minute zijn eigen t-shirt en/of tasje laten beschilderen. Daarna gingen we naar de edelstenenbewerking. Dat vonden we wat minder. Het was te modern opgezet en de vercommercialisering had er ten volle toegeslagen. Sierraden verkoop was duidelijk de enige prioriteit. Het zijdeweven , dat we vervolgens bezochten, deed daarentegen wel weer primitiever, puurder en Thaiser aan. Achter in de middag staat er een 2 uur durende oiled thaise lichaamsmassage als optionele activiteit op het programma. Ik vond het de uitgelezen kans om dat eens uit te proberen. Op ons eentje durven we dat niet zo, omdat we onvoldoende kennis van zaken hebben of we in een verantwoorde gelegenheid zitten. Anderzijds is massage zo met Thailand verbonden, het is zo’n vanzelfsprekend deel van het straatbeeld, je vindt het overal. Overal zie je de mensen achter de etalageruiten, in rijen in relaxstoelen liggen terwijl ze een voeten-/benenmassage ondergaan. Eigenlijk jammer om dit relaxed fenomeen links te laten liggen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het in eerste instantie toch maar een beetje raar vond : de masseuses gebruiken hun handen, ellebogen, knieen en voeten om je te masseren hierbij gaan ze naast je en half op je op het bed zitten. Ik keek af en toe wel met een scheef oog naar Ronald die naast me lag , volgens mij moest hij stiekem lachen dat ik dat zo allemaal maar toestond, maar ja : het was mijn idee om in te tekenen. .. Maar even zonder geinen : ik geloof wel in de heilzame werking, het is eigenlijk een oosterse geneeswijze waarbij ze volgens een bepaalde strategie op een dynamische (soms ietwat hardhandige ) manier allerlei knooppunten in het lichaam bewerken waardoor je je naderhand heel verfrist en ontspannen voelt. Na de massage hebben we aansluitend wat op de uitgebreide avondmarkt rondgelopen, genietend van alle thaise spulletjes. Daarna hebben we in een aanbevolen eettentje gegeten (The Red Lion) We ervaren Chaing Mai als een tamelijk gewone stad, leuk om even een dagje in rond te lopen, maar verder meer een springplank om van daaruit de omgeving te gaan verkennen.

Dag 4, zaterdag 19 januari. Naar Chiang Saen

Ook vandaag was het weer vroeg dag. We hadden een mooie, lange tocht voor de boeg naar Chiang Saen. Chiang Saen is een rustig , bekoorlijk plaatsje . Het is pastoraal gelegen aan de Mekong op het drielanden punt van de Gouden Driehoek. Het ligt dus op de punt Thailand/Laos/Birma. Vanaf daar is het nog maar 250 km naar China, met de speedboot ben je er in 5uur. We hadden dezelfde bus van gisteren. Chauffeur, en meereisend zoontje, waren paraat om aan de mooie groene tocht door Noord Thailand te beginnen. Het waren stille wegen, de enige keren dat de gids toeterde was bij het passeren van een geesteshuisje, die er dan stond ter bescherming van de weggebruikers. We hadden een stop bij een warmwaterbron, heel af en toe zagen we mensen op de rijstvelden aan het werk. De lunch gebruikten we in Chiang Rai, deze stad doet iets rustiger aan dan Chian Mai en is ook met name interessant als startpunt om de omgeving te verkennen. Na de lunch hadden we een stop bij de sneeuwitte tempel WAT RONG KHUN . Het is een vrij nieuwe barok-aandoende verbazingwekkende onconventionele tempel . De ontwerper wordt wel eens “Thailands Gaudi”genoemd. De witte kleur duidt op de reinheid en wijsheid van Boeddha. Voor je de hemelse tempel binnengaat, ga je over de brug die gebouwd is over de hel (vol met armen die smekend vragen eruit gehaald te worden). De toiletgebouwen op het terrein zou je zo verwarren met een overdadig gouden paleis. We rijden door naar Mae Sai, de meest noordelijke stad van Thailand, aan de grens met Myanmar (Birma). Over de brug rij je naar Birma. De bus stopte echter een kilometer voor de brug en bij de brug wandelden wij er onderdoor , langs de rivier Mae Nam Sai, om daar de krioelende internationale border market van Thailand verder te ondergaan en zo naar onze bus terug te keren. Ondanks de drukte , bekruipt je hier toch wel een mystiek gevoel. Inmiddels schiet de dag al op en het begint dan ook al te schemeren als we bij het echte drielandenpunt (te Chiang Saen) aankomen. Ons hotel ligt heel paradijselijk rustig aan de Mekong . We vergapen ons op de promenade oa aan de reuzengrote bouwwerken : een gouden boeddha, twee olifanten en de zes gebeeldhouwde gouden torens . Elke toren vertegenwoordigt een Mekong stad beginnend met de naam Chiang ( “Chiang” betekent “nieuw” .) Hoewel het geheel wat slaperig aandoet, laat de promenade ons toch iets voelen van de oude glorie van weleer. We maken nog snel een paar fotootjes voor het echt donker wordt en dan gaan we op het overdekte buitenterras van ons hotel wat eten. Weer een wondermooie dag vol met belevenissen., terwijl het bijzondere Laos, wat we morgen gaan aandoen, al naar ons lonkt. Helemaal gelukkig!

Dag 5, zondag 20 januari. Eerste Mekongdag

Vanmorgen liep het wekkertje alweer om 5.30 u af. Nu omdat we naar de grens met Laos moesten en we een heel riedeltje moesten afwerken alvorens op onze definitieve Mekongboot te kunnen stappen. Na anderhalf uur rijden waren we in het Thaise grensplaatsje Chiang Kong. Meteen voelde het anders, net of we opnieuw aan een reis begonnen… Samen met de rugzaktoeristen stonden we in de rij om Thailand uit te mogen. Aansluitend moeste we in “niemandsland” de rivier over met kleine smalle longtailbootjes . Toen we over waren stond daar onze extra Laotiaanse gids (van Dokham travel) op ons te wachten. Hij stelde zich kort voor en gaf ons de papieren voor onze visumaanvraag. Na het invullen niette hij er onze pasfoto aan en leverde ze samen met ons paspoort aan het douane loket in. Toen ontvouwde zich de chaos en het gedrom waar ik over gelezen had. Op een klein verhoogd terrasje moest alles gebeuren : Links was er een loket om geld te wisselen (oa om het visum mee te betalen) Niemand kon ons vertellen of het visum nu in Dollars, in Kip of toch in Dollars betaald moest worden. Ook gingen er geruchten dat het visum iets duurder was omdat het zondag was.. Rechts, bij het andere loket kreeg je je visum en dat was helemaal hilarisch. Door een klein raampje werd af en toe zo’n goedgekeurd paspoort omhooggehouden en dan begint de menigte te deinen zodoende te kunnen zien om wiens paspoort het gaat. Onze groep had hier trouwens wel geluk, want we waren best snel aan de beurt. OK, nu waren we dus definitief in Laos, in het plaatsje Ban Houai Xia. Van hieruit werden we met de sawngthaew (een pick-up met in de laadbak ruimte voor passagiers) naar onze definitieve Mekongboot gebracht en kon ‘het-grote-genieten’ beginnen. We hadden dus onze eigen half-open privéboot , ietsjes luxer dan gemiddeld , want de houten bankjes waren vervangen door tweedehands autobusstoelen ;). Ook kon je er wat te drinken krijgen en kregen we er de lunch geserveerd. Het ene na het andere indrukwekkende plaatje ontvouwde zich. De brede machtige Mekong, die zich een weg baande door deze immens grote ongerepte jungle. En wij konden alles van A tot Z meegenieten. We leken een medespeler in een prachtige natuurdocumentaire. En alsof dat nog niet voldoende was zouden we aanleggen bij een nederzetting van de Khamu-stam. Deze Khamu’s leefden daar in primitieve omstandigheden , heel geïsoleerde , met de Mekong als enige verbinding tot de buitenwereld. Het Khamu dorpje was beeldschoon. Nu moet ik toegeven dat ik me er iets teveel de westerse toerist voelde die daar even over hun territorium banjerde. De mensen waren bescheiden en terughoudend, schonken ons ook geen aandacht. Daardoor bekroop mij juist een gevoel dat we niet echt welkom waren. Volgens de gids viel het wel mee en waren Laotianen sowieso wat ingetogener dan de naar buiten gerichte Thaise mensen. Daarna vaarden we tot onze overnachtingsplaats Pakbeng. Pakbeng bestaat uit een stoffig hellend straatje met een paar slaapplaatsen, een paar eettentjes en –stalletjes. Het hotel had een mooi aanzicht en een mooie receptie (met veel teakhout) , de kamertjes waren echter donker en klein. De gids reserveerde alreeds vanaf de boot een restaurantje voor ons allen, zodat ze de tijd hadden om zich konden voorbereiden op een groep . Verder was er in dit doorgangsplaatsje niets te beleven en doken we vroeg ons bedje in.

Dag 6, maandag 21 januari. Tweede Mekongdag.

Tegen 8 u zaten we alweer op de boot met sprookjesland om ons heen : de optrekkende ochtendmist gaf de omgeving iets mystieks. Het was best nog wel fris op de halfopen boot : winterjassen werden uit de tassen gehaald en dekentjes werden uitgedeeld. Best wel grappig en knus, haaks op het beeld dat je van de tropen hebt. Regelmatig duiken langs de kant kleine stoffige dorpjes op, hier leven vooral de Hmongs (de laaglanders), het is ook bij deze bevolkingsgroep dat we onze eerste stop maken. Vanaf we van boord gaan valt het verschil met de stam van gisteren op. Een paar kinderen zien de boot al van verre aankomen en staan al met hun zelfgemaakte armbandje klaar ter verkoop aan de toerist. Ze blijven bij ons, stralen aan onze zij, terwijl wij hun prachtige nederzetting bezoeken/bewonderen/fotograferen. Als aan het eind van het dorpje, ook nog een geïmproviseerd marktje van zelfgemaakte sjaals enzo ligt uitgespreid op de grond, begijp je dat wij onze portemonnee met graagte opentrekken, al is het maar ter vereffening van onze schuld dat wij zo nodig dit paradijsje moeten betreden. We stappen weer aan boord, uitgezwaaid door de hmong-kinderen en allemaal met een paar sjaals en armbandjes rijker ;). De boot vaart verder, de lunch wordt geserveerd. … Aan het eind van de middag komen we bij de Pac Ou grotten. Die bevinden zich in een hele hoge kalksteenrots ( daar waar de rivier de Nam Ou in de Mekong mondt.) . Er staan heel vele Boeddhabeelden in, de meesten zijn er in de loop der jaren door de pelgrims geplaatst. Na een bezoek aan deze twee verdieping tellende grotten, varen we geleidelijk aan de bewoonde wereld in. We naderen het romantische Unesco stadje Luang Prabang, waar we 3 nachten zullen verblijven. Ik verheug me op dit rustpunt . Het constant op weg zijn, wat toch voor een bepaalde vermoeidheid zorgt, kan nu even doorbroken worden. Van Anke’s (onze dochter) verhalen en foto’s weet ik dat dit HET uitgelezen plekje is om op een relaxte/ietwat lome//boeddhistische manier te genieten van de Aziatische wereld We worden naar ons hotel - een mooie kleinschalige Franse koloniale villa- , in de buitenwijk gereden. Vandaaruit kunnen we lopend naar het centrum, om alvast een eerste blik te werpen op de knusse avondmarkt en er een eettentje op te zoeken.

Dag 7, 22 januari 2013. Luang Prabang.

Wat is het fijn om in dit stadje te zijn. Een loom ,overzichtelijk paradijsje. En dat in de wetenschap dat het zo afgelegen ligt. Het ligt heel sereen, temidden van eindeloze jungle, waar her en der nog authentieke bergstammen leven. Dit was het verblijf waar ik van tevoren mijn zinnen op gezet had en het voldoet aan m’n verwachting. ->Het is het plaatsje waar we voor het eerst miljonair zijn, ja ja, want we pinnen 1.000.000 laotiaanse Kip (dat is 100 euro) ->Het is het plaatsje waar we onze eerste Laotiaanse woordjes leren . Vooral “Kob Chai Lai Lai”(Dank u wel) gebruiken we graag. Het zorgt overal voor vriendelijke verbaasde gezichten. ->Het is ook het plaatsje waar onze vertrouwde Nederlandstalige Thaise gids Ping nu echt een stapje achteruit moet doen en mede-vakantieganger wordt. In de openbare plaatsen van Laos is het nl. bij de wet verboden dat hij het woord doet, dat moet een officiële Laotiaanse gids doen. Boun (de Laotiaanse gids) is ook wel met ons mee , maar het is een jonge, nogal verlegen jongen die heel moeilijk verstaanbaar Engels praat en best wel op Ping leunt. Gelukkig mag Ping op de achtergrond nog wel de touwtjes in handen nemen, want hij regelt in overleg met Boun dat we naar een olifantenkamp kunnen. Eigenlijk stond het in Chiang Mai op het programma, maar dat kon onmogelijk ingepland worden, omdat dat olifanten alleen ‘s ochtends tochtjes maken en de groep er toen nog niet was. Ping wist dat oa ik dat wel jammer vond. Een hele leuke activitiet dus. Temeer daar het hier om een heel kleinschalig kampje gaat. Het zit bij de Tad Sae waterval, helemaal verscholen in het groen . De plek is alleen via het water bereikbaar. De menners zijn hele aardig goedlachse rustige jongens, helemaal bezield van ‘hun’ olifanten. Als de olifant tijdens de tocht soms ondeugend van de weg afwijkt om wat met de boomtakken te spelen , wordt dat alleen maar als grappig ervaren. Op het laatst mogen ze nog even pootje baden bij de (laagstaande) Tad Sae waterval. Ook mogen diegene die willen daar de plaats van de menner innemen en voor op de olifant gaan zitten. Voor Ronald geen probleem , gezien de olifantenrit die hij 2,5 jaar geleden maakte te Pai (Thailand) , dat was toen de hele weg in z’n eentje rechtstreeks op de rug van de olifant, dus zonder zitje ’s Middag staan de Kuang Si watervallen op het programma. Via de foto’s en via Ron& andere groepsgenoten zie/ hoor ik dat het er schitterend is. Ik ben echter niet mee geweest. Had heel erg behoefte aan een privé-rustpunt. Even lekker op het balkonnetje van mijn hotel : kaartjes schrijven, verslag maken, contact met het thuisfront , beetje voor me uit staren etc… ’s Avonds met Gery en Harry uit eten geweest . We vonden een mooi eettentje - natuurlijk met buitenterras - in een glooiend zijstraatje voorbij de avondmarkt. Eerst zijn we nog weer langs de mooie verzorgde Hmong nachtmarkt geslenterd. Het is een smalle langgerekte markt, met overal rode stoffen overkapping, waar dan gezinnetje heel trots en bescheiden hun waar zitten te verkopen. Ik kocht er een klein met-monnikken-beschilderd steentje, voor thuis in mijn souvenirskast.

Dag 8 : 23 januari 2012. 2de dag Luang Prabang

Deze dag stond in het teken van de highlights van Luang Prabang. Eigenlijk stond dat gisteren op het programma, maar aangezien het paleis dan gesloten was , hebben we dat omgedraaid. Eerst gingen we naar de wonderschone tempel Wat Xieng Thong. Hij staat bekend om zijn sierlijke Laotiaanse dak reikend tot op de grond. Maar wat mij vooral is bijgebleven, zijn de vele mozaiken van gekleurde spiegelstukjes die allerlei taferelen uitbreiden, vooral over de reïncarnatie-ladder. Boeddhisten geloven nl. in de reïncarnatie, ook van dier naar mens (en omgekeerd). Daarna bezochten we het voormalig koninklijk paleis, met daarnaast de kapel/tempel. Hé de kapel/tempel zou ik moet herkennen. Blijkt op de voorkant van mijn reishandboek van Laos te staan. In het paleis woonde de laatste koning Savang Vatthana van Laos tot 1975. ( In dat jaar kwam er een definitief einde aan de 600 jaar durende monarchie van Laos. De monarchie had zelfs tijdens de Franse kolonisatieperiode -van 1893 tot 1949- gedeeltelijk inspraak behouden .Vanaf 1975 kwam er een streng communistisch bewind en inmiddels regeert er een president. ). Nu is het ingericht als museum. Je kunt er zien hoe de koninklijke familie daar leefde. De entree van het koninklijk paleis is weelderig. Dit in tegenstelling tot de verdere vertrekken, die zijn wel groot maar verder zijn ze heel sober ingericht. Tgo het paleis bevindt zich de heuvel Phu Si. Anke had mij al verteld dat zij aan de voet van de heuvel een vogelkooitje met vogeltje had gekocht, om bovenin de tempel vrij te kunnen laten. Nee nee Anke, dat heb ik niet nagedaan Je had nl. verteld dat je ontdekt had dat die vogeltjes daarboven gewoon in de tempel bleven fladderen tot ze weer in een vogelkooitje naar beneden terugkeerden, om de cirkel rond te maken. Na de 319 treden naar boven word je beloond met een mooi uitzicht over de stad. In de tempel bovenin (Wat Tham Phu Si) heb ik wel een traditioneel “stukje” geofferd aan Boeddha (bloemetje, met wierookstokjes en een klein kaarsje) . Ondertussen heb ik me tot Boeddha gewend voor een gebedje (deed Boun voor mij) en gevraagd om voor al mijn dierbaren, incl. mijn overleden pa, goed te zorgen en in hun het geluk&de rust te laten neerdalen.. Boeddha of God of …., het gaat om het geloof in een bovennatuurlijke kracht waar je respectvol mee omgaat . Na dit tempel en paleis bezoek rijden we nog even het stadje uit. 5 km oostelijk bevindt zich het plaatsje Ban Xanghkong. Daar kunnen we zien hoe ze rijstpapier op traditionele wijze verwerken. Ook zijn er werkplaatsen met kunstnijverheid. Wij kopen er onze geboortedag Boeddha ( en/of de donderdag , de mediterende Boeddha). ‘ s Middags nog wat vrije tijd. We lopen nog even in ons buurtje rond . We kijken eerst bij de tempel die naast ons hotel staat en zien de monniken bezig met hun dagdagelijkse werkzaamheden. We lopen van daaruit naar de Mekong, op éen van de terrasjes drinken we wat, om dan weer te eten in hetzelfde tentje als gisteren. Een heerlijk dagje zo. We zijn inmiddels goed gewend aan de noedelsoepjes en de kleefrijst. Maar tegelijk zijn we in ons sas met de lekkere koffie , de heerlijke mangoshakes en de krokante broodjes die je hier overal kunt krijgen. De hygiënische omstandigheden zijn trouwens niet opperbest. Voor heel Laos geldt dat het is aan te raden alleen maar wat te eten of te drinken waar het er echt degelijk uitziet . De meesten van de groep krijgen tijdelijk wel wat last van ‘de reizigersziekte’. Vooral ik heb geluk, nauwelijks buikklachten gehad.

Dag 9, donderdag 24 januari. Van LuangPrabang naar Vang Vieng

Vroeg in de ochtend loopt mijn wekker af. Ik heb me nl. voorgenomen het ochtendritueel van de monniken te gaan bekijken. Elke ochtend dwalen ze door de stad om de bevolking te zegenen , die hun dan iets te eten aanbiedt. Meestal geven de mensen zelfgemaakte kleefrijst, maar ik koop snel een pakje droge noedels bij een kraampje. De monniken doen al het eten in grote kommen-met deksel die ze om hun schouder dragen. Heel mooi was dat om al die monniken in hun knaloranje gewaden in het schemer te zien aankomen. Terug in het hotel, begint iedereen langzaam wakker te worden. De komende dagen staat er een lange busrit op het programma. We maken kennis met onze buschauffeur , z’n vrouw , z’n oude – maar- o- zo- keurig- verzorgde bus. We beginnen aan “ route 13” die ik wel “de mooiste route van mijn leven” durf te noemen. We rijden op een erg kronkelige weg , door een wonderlijke groene bergachtige omgeving. Op tal van plekken zie je kleine nederzettingen : dan zie je ineens tientallen houten huisjes/hutjes in lintbebouwing, pal aan de straat . Achter hun huisje/hutje gaat het meestal steil naar beneden, dus achtertuin hebben ze niet. Bijgevolg speelt het leventje van de bewoners zich af aan de straatkant : je ziet mensen kleding wassen, relaxen, eten bereiden etc… je ziet de kinderen spelen. Het zijn kleurrijke primitieve typisch-Laotiaanse tafereeltjes. Ik kan er geen genoeg van krijgen. We zitten gelukkig in het goede seizoen, want in de regentijd gebeurt het regelmatig dat modderlawines het wegverkeer verspert. Ook hebben we geluk met onze chauffeur : hij rijdt langzaam en weldoordacht, waardoor iedereen kan blijven genieten zonder last te krijgen van wagenziekte (een reputatie waar deze weg om bekend staat). We lunchen net voorbij Muang Phu Khun Dat is net voorbij de afslag van “route 7”, de weg die tevens dwars door Vietnam gaat . Het gebouw waar we lunchen is nieuw (volgens mij het enige nieuwe gebouw tussen LuangPrabang en VangVieng) , het uitzicht is verbluffend. Tegen het eind van de middag komen we aan in VangVieng. IK had er niet veel van verwacht. VangVieng staat nl. een beetje bekend om het Ibiza van Azie, waar backpackers komen om te feesten en te niksen, in combinatie met het tuben. (Tuben is op een binnenband van een tractor de rivier afdrijven). Maar wat viel het me mee.. De Nam Song rivier met daarachter het begroeide grillige karstgebergte.… die backpackers hebben het zo slecht nog niet bekeken. We zaten in een heel mooi gelegen hotel met kamers in bungalowstijl. Het lag aan het einde van het plaatsje, met vanaf het terras vol- zicht op de grandioze natuur. Snel, voor het donker werd, wandelden we het plaatsje nog even door om aan het andere eind in een chill-tentje (matrassen ipv stoelen) nog wat te drinken en van de zonsondergang te genieten. Daarna gingen we op het overdekte buitenterras van ons hotel wat eten. Ondertussen hielden we kontakt met Menno (onze thuiswonende zoon) , want hij had ons zonet laten weten dat er waarschijnlijk gas lekte in de keuken en we hadden hem geadviseerd een monteur te laten komen.

Dag 10, vrijdag 25 januari. Van Van Vieng naar Vientiane

We vertrokken om 9 uur. Na een uurtje maakten we een stop bij een soort van vismarktje. Een authentiek plaatsje met een gezellige bedrijvigheid. Daarna stoppen we ook nog even bij de nieuwe Hin Hoeup brug (vernoemd naar het nabijgelegen plaatsje) , mooi verscholen in het groen. Geleidelijk aan rijden we de bergen uit. We krijgen een lokale lunch geserveerd in Phong Nog en dan naderen we al snel Vientiane. Vientiane is hoofdstad van Laos en ligt aan de Mekong. De stad doet vriendelijk, plattelands , maar ook wat rommelig aan. Je ziet aan de versleten saaie stalinistische structuur dat het een tijdje communistisch is geweest. De vele tempels laten zien dat de Laotianen het boeddhisme desondanks trouw zijn gebleven. In eerste instantie lopen Ron en ik zelf wat door de stad. We komen ongemerkt langs de Wat That Dam (een ietwat verwaarloosde zwarte stoepa, beetje Khmer stijl, ) , het paleis van de president en bij de bewaakte Amerikaanse ambassade . We willen eigenlijk een kijkje nemen bij de Talat Sao, dat is een winkelcentrum dat in de volksmond “ochtendmarkt” heet. Als we er aankomen ( 5 u pm) gaat het echter net sluiten, tja het heet blijkbaar toch niet voor niets de ochtendmarkt. Tenslotte lopen we richting boulevard en zien al van verre het imponerende beeld van de voorlaatste koning (Sisavang Vong ). We relaxen wat aan de boulevard , praten Frans met een oude man en slenteren wat over de avondmarkt. We willen wat eten, er is genoeg, maar we vinden het er allemaal te lokaal –lees onhygiënisch- uitzien. Tenslotte beslissen we om in een modern en helder Japans Restaurant (Fuji keten ) te eten. Ze hebben de airco er wel erg koud staan, maar de teriyaki smaakt heerlijk en het coconut-sap is zalig.

Dag 11. Vientiane

Vandaag staat er een stadstour in Vientiane op het programma. Onze eerste Laotiaanse gids (Boun) is gisteren met dezelfde bus waarmee we in Vientiane aankwamen, teruggekeerd naar het noorden. Deze nieuwe gids, is een Vientiaan en komt er op z’n brommertje aan om ons deze dag uitleg te geven. Een vriendelijke glimlachende jongen, die monnik is geweest en het boeddhisme dus van binnenuit heeft beleefd. Als 1ste gaan we naar WAT SIMUANG. De tempel ligt iets zuidoostelijk van de stad. Het is een heilige tempel en eigenlijk ook een soort bedevaartsoord. De tempel is éen van de drukstbezochte van het land en de mensen komen er van heinde en verre voor hun offergaven en met hulpvragen aan de monniken. Er is een stenen Boeddha ,die men bijzondere krachten toeschrijft, alsook een grote oranjegeklede Boeddha zonder hoofd. Als 2de bezoeken we de Wat HOR PHAR KEEO . Die ligt naast het presidentieel paleis. Het is tegenwoordig een museum waar oa hele, echt hele oude Boedha’s staan. De hoofden waren soms al helemaal afgesleten. Als 3de bezoeken we de WAT SISAKET. Die ligt tegenover de vorige Wat en doet ook dienst als museum. Dit is de oudste tempel van de stad en is duidelijk aan restauratie toe. Er staat een enorme galerij omheen, helemaal vol met Boeddhabeelden. Daarna rijden we iets noordelijk de stad uit en van verre zien we de PHA THAT LUANG oftewel de Gouden Pagode of de Grote Stoepa. . Met recht is dat het nationaal boeddhistisch monument, HET symbool van Laos. Het omvangrijke gebouw verspreidt een lichtgloed en een schittering die zijn weerga niet kent. Ik had me niet ingelezen, dus ik was erg verbaasd om zo onverwachts voor zo’n wonder van formaat te staan… Tenslotte naar de kolossale Arc de Triomphe van Vientiane : de PATUXAI VICTORIE POORT Na deze sightseeing was het tijd voor onze allerlaatste gezamenlijke groepslunch. Net als de andere keren liep het als geolied en had de gids ons met de locatie niet teleurgesteld. We hadden sowieso een fijne groep, met allemaal flexibele mensen die het reizen duidelijk gewend waren. Iedereen was betrokken bij elkaar , terwijl het op geen enkele manier claimerig werd. Na de lunch hadden we nog een stop bij het winkelcentrum, waar ik het gisteren over had. We liepen er een uurtje rond, maar het had niet veeltoegevoegde waarde. Het won het niet van alle mooie buitenmarktjes die we de hele reis door al hadden gezien. Hé ’s avonds kregen we een SMSje van een tante en oom die 9 jaar geleden ook in Vientiane waren geweest en ons wisten te melden in welk restaurantje ze toen lekker hadden gegeten. Dat kwam ons goed uit, want we waren nog zoekende.. . Inderdaad een leuk restaurantje, gezellig gelegen op een betere lokatie met toch wel de authentieke keuken. Het was lekker maar onverwachts soms een beetje spicy, vooral toen Ron een bananenblad leegschraapte… tien minuten later stonden de tranen nog in zijn ogen.

Dag 12, zondag 27 januari. Van Vientiane maar Nong Khai / nachttrein Bangkok.

Na het ontbijt , was het echt zover. De groep vloog door naar Cambodja. Wij bleven achter met onze gids Ping (Issaret Poldee), die nu een tijdje privé voor ons beschikbaar was. Nadat we de groep hadden uitgezwaaid, was het toch ineens wat kaaltjes. In Vientiane waren we nu eigenlijk klaar. We hadden wel zin in het vervolg : een vorm van terugreis met aansluitend nog een 5-daagse aan het strand. Ping had de terugreis gelukkig vroeg in de middag gepland, zodat we ons alleen nog ’s ochtends in Vientiane moesten zien te vermaken. Wij tekenden die ochtend nog in op een voeten/benen massage. Toen we lekker achterover in onze relaxstoel lagen, sloeg het weer om en begon het – voor het eerst deze vakantie- te regenen. De terugreis naar Nong Khai ging vlot. Vientiane ligt 20 km van de grens en op de vriendschapsbrug stonden de douanekantoren. We werden van de ene in de andere auto geloodst en voor we het wisten stonden we bij het station van Nong Khai. Daar had Ping het zo geregeld dat we onze koffers konden inleveren en dat hij de auto van zijn daar wonende tante mocht gebruiken. We bezochten samen de WAT KAEK of SALA KAEW KU. Het is een park met reuzengrote beelden waarbij boedhisme en hindoeisme versmolten zijn. De tafereeltjes zijn overgoten met humor en fantasie. Dit meesterwerk komt uit het brein van een Monnik die tot op heden dage daar in een tempel zeer vereerd wordt. Hij ligt er zichtbaar in een kamer opgebaard, temidden van immens vele relikwien Die kamer is alleen met een afgesloten glazen wand afgescheiden van de rest van de tempel. Daarna zette Ping ons af bij de Indo-China Market, gelegen bij de Mekong en bracht hij ondertussen een bezoekje aan zijn tante. Om 17.30 u waren we alweer bij het station. We kregen een gereserveerde plek, toen alles was geïnstalleerd gingen Ron en Ping nog even buiten kijken. Toen kwam er zo’n thaise spoorwegbeambte op me af en die vertelde geagiteerd -in onverstaanbare taal- dat ik zo snel mogelijk uit de wagon moest. Ik probeerde hem duidelijk te maken dat dat niet allemaal mijn koffers waren , maar ook van met mijn man en de ‘guide’, die nog ergens buiten rondliepen. Maar dat kon hem niet schelen, hun koffers werden uit de wagon versleept en ik moest zo snel mogelijk volgen naar een andere coupé. Nou ja, Ron en Ping zagen het op tijd en alles kwam goed. Het “schoolreisje” kon beginnen. Na 2 uurtje rijden werden onze bedjes opgemaakt en geleidelijk aan gingen de gordijntjes dicht. Het werd een nachtje van slapen, weer wakker worden, weer indutten etc..

Dag 13 : Van treinstation Bangkok naar strandplaats Cha ‘am.

Om 5.30 u werden we gewekt in de trein. Nog even nadutten en dan ons bedje laten afhalen. We kregen in alle vroegte een ontbijtje en zagen het geleidelijk aan dag worden. Nu kwam het afscheid van Ping in zicht. HIj stapte nl. een paar haltes eerder dan ons uit, om van daaruit een binnenlandse vlucht te nemen naar zijn woonplaats en “naar de dochter van zijn schoonmoeder” ;) , te Chaing Mai. Wat een fijne gids is en was hij toch, aanbevelingswaardig voor iedereen ! Wij tuften nog 5 haltes verder door naar Bangkok Center. De transfer vanuit Bangkok naar onze strandplaats verliep toppie. 3 uur later kwamen we in een luxe hotel (Tara Mantra te Cha ‘am) met strak design. We hadden er een bed dat breder was dan dat het lang was en na de heerlijke douche, voelde ik me net zo’n lid van Expeditie Robinson die eventjes in luxe mocht baden, waarbij alle ontberingen van de afgelopen tijd van haar afvielen. Tja, het was de verfromfraaide nacht in de trein en het toch wel primitieve ( maar o zo bekoorllijke!) Laos. Verder stonden we nog in de “doe-stand”, want we gingen meteen op zoek naar een reisbureautje om een paar excursies voor de komende dagen te boeken. Tevens verkenden we de boulevard en lagen we even aan het strand. Die avond aten we voor het eerste weer een keertje europees ( biefstuk frites) en doken we vroeg in ons paleiselijke bedje.

Dag 14, dinsdag 29 januarie. NP Kaeng Krachan.

Vandaag zijn we naar de waterval Pala-U geweeest. Dit is in het Nationale Park Kaeng Krachan. Dit is het grootste N. P. van Thailand en is westelijk gelegen van Cha ‘am, tegen de Birmese grens aan. De rit ernaartoe was heel mooi groen. Wie schetst onze verbazing toen we totaal onverwachts twee olifanten tegen kwamen op de weg! Aan het bos om ons heen konden we wel zien dat daar wel eens olifanten in het wild rondbanjeren (allerlei takken/stammetjes schots en scheef over en tussen het struikgewas) , maar die zijn vaak alleen tijdens de schemering te zien. Volgens de chauffeur waren we : “The Lucky Ones.” Zowel op de heen als de terugweg stopen we nog op een aller-verrukkelijkst mooi plekje. Vanaf het overdekte terras hadden we prachtige vergezichten over de jungle. Een plekje om uren te blijven hangen/mijmeren. Bij de waterval zelf hadden we pech. Dat de waterval midden in het regenwoud ligt, dat onthouden we nu wel, want wat zijn we nat geworden. Het regende ontzettend. Wij lieten ons niet kennen , nu we er toch waren wilden we de waterval verkennen. We namen het junglepad langs het snelstromend riviertje. We moesten constant oppassen om niet uit te glijden over de grote gladde keien. Met behulp van de lianen, kwamen we een heel eind. Bij level 3,5 moesten we het echter toch opgeven. Jammer, want later hoorden we dat het bij level 4 (van de 7 levels) pas echt de waterval te zien was zoals bedoeld , nl neerstortend in een een aangenaam meertje. Ron heeft onderweg een kort hilarisch filmpje van me gemaakt. Ik ging in de “Singing- in- the- Rain stand “staan en vroeg of hij een fotootje van me wilde maken, zonder dat ik het wist filmde hij me. In de late namiddag zijn we vanaf ons hotel nog even richting het haventje gewandeld. Vanuit de verte zagen we al de mooie typische gekleurde vissersboten liggen. Zo mooi als de boten waren, zo armoedig was het wijkje eromheen . Smalle , rommelige, naar vis-ruikend straatjes waar hele gezinnen dicht op elkaar rondhingen.

Dag 15, woensdag 30 januari.

Voor het ontbijt lonkte het zwembad me al vanuit de kamer toe. Dus lekker even een paar baantjes getrokken . Na het ontbijt maakten we gebruik van de fietsen die we bij het hotel gratis konden gebruiken. We fietsten de boulevard af tot waar we niet verder konden en krijgen zo een beter beeld van de strandplaats. Cha ‘am staat samen met Hua Hin bekend als de rustige Thaise strandplaatsen. De stranden waar families van Bangkok in het week-end naar uitwijken. Verder zijn er wel wat toeristen, maar het merendeel bestaat uit gepensioneerde Scandinavische overwinterende stellen..Op de boulevard zie je dan ook vele authentieke eettentjes. En voor de toerist zijn er met name winkels waar je je kleding , vooral van zijde, op maat kunt laten maken. Souvenirswinkels zijn er niet, wel zie je de verkopers van sierraden, met grote houten beklede platen tussen de zonnebadende toeristen lopen, waarmee ze hun waar – die daar dan netjes aanhangt- aanprijzen. Het strand is mooi en open, de golven zijn uitbundig, maar verder is het niet spectaculair. ’s Middags liggen we voor het eerst een paar uur echt op het strand. De strandverkoopster heeft een goede dag aan ons : we kopen 3 armbandje en een kettinkje. Voor de lunch halen we wat eenvoudigs bij het plaatselijke supermarktje aan de boulevard. ’s Avonds krijgen we een telefoontje op onze kamer dat de ingeplande excursie naar het bounty eiland morgen niet door kan gaan. Er staat teveel wind, misschien kan het een dag later wel. Jammer, maar we beslissen om morgenochtend dan maar de excursie naar Hua hin te doen.

Dag 16 : Hua Hin

Vanmorgen stond Hua hin op het programma. Deze badplaats ligt 25 km zuidelijker en is veel groter dan Cha ‘am. We bezoeken eerst het zomerpaleis van de koning. Rames vi heeft het in 1924 laten bouwen, eignelijk tussen Hua Hin en Ca ‘am in. . Het is een heel groot geheel , pal aan aan het strand. Het valt op dat het zo’n open en luchtige architectuur is, in voornamelijk de kleuren lichtgeel en zacht hemelsblauw. De verhoogde overdekte galerijen zijn immens lang , het is duidelijk dat de koning graag buiten kuierde, maar dan wel goed beschermd tegen de zon en het zand. Daarna bezochten we het koninklijke houten spoorwegstation. Gebouwd in tempelstijl en speciaal in verband met het daar aanwezige plaleis. Daarnaast bouwde men aansluitend een station voor het volk en werd het gebied opengelegd. Als laatste stond KHAO TABIAK op het programma. Dat is een stelie rotspartij ten Zuiden van Hua Hin. Reeds van ver zichtbaar door het gouden boeddhabeeld dat er tegenaan leunt. Wij reden op de heuvel en kwamen op het tempelterrein. Daar voederde ik de brutale apenkolonie en kochten we ons geesteshuisje (dat we thuisgekomen eigenlijk te kitcherig vonden, maar ja in de roes van het moment..) . Van daaruit was het nog 150 treden omhoog naar de Chinese Tempel zelf (WAT KHAO LAD) ) Bovenop gekomen mocht ik , in tegenstelling tot Ron, van de monnik niet in de tempel. Ik weet niet of het was omdat ik vrouw was + niet-boeddhistisch OF omdat m’n bovenarmen alleen maar bedekt waren met een hele dunne sjaal en/of mijn benen alleen maar met een sarong. Het uitzicht op Hua Hin was er wel adembenemend. Na deze sightseeing hebben we weer van ons eigen strandje genoten. Nu niet op het zand, maar heerlijk in de geplaatste ligstoelen. Onder een parasol , voeten op een bijzettafeltje en de straathonden aan onze zij.

Dag 17, vrijdag 1 februari. Koh Talu

Last but not least staat het Bounty eiland op het programma. Het is wel een eindje rijden, maar dan hebben we ook wat, in die zin dat we op een Bounty eiland komen met snorkelmogelijkheden. Thailand is pas af als je ook dat gezien/ervaren hebt. Om 6.30 u stonden we klaar bij ons hotel om opgepikt te worden. in Hua Hin werd er nog een jong stel opgepikt. Ze hebben elkaar leren kennen in Zuid Korea waar ze allebei Engelse les geven en zijn nu samen op vakantie in Thailand. Zij is Amerikaanse en hij is Zuid Afrikaan. Als hij met ons in zijn Zuid Afrikaans taaltje gaat praten is het best grappig om te merken hoeveel gelijkenissen erin zitten. Aan het eind van de busrit, worden we binnen het kwartier , met een primitief aandoende speedboot naar het eiland gebracht. “Vol verwachting klopt ons hart”, bij het naderen van het eiland, dat zich steeds meer en meer prijsgeeft. Degene die willen snorkelen- wij dus- gaan nog niet meteen aan land. We stappen eerst op een vlonder (met motor) om van daar af te snorkelen. Nu begint het echte werk ! Zwemvest aan, duikbril op, mondkapje voor en hup , via een onhandig trappetje het koude water in. Maar dan heb je ook wat ! Onder mij allemaal koralen ( sommigen paars) en mooi gestreepte en gele vissen, sommigen met smal fluorescerend randje eromheen . Ja Ron heeft helemaal gelijk, het is iets wat je toch echt een keer gezien moet hebben. En dan te weten dat dit het nog niet haalt bij wat je zuidelijker in Thailand te zien krijgt tijdens het snorkelen. Wauw. Na op 2 plekken te hebben gesnorkeld, varen ook wij aan land. Jeetje, wat een exotisch decor : het parelwitte strand, de azuurblauwe zee, de wuivende palmbomen, de stilte. Behalve een paar eetpaviljoentjes met achterin een buffet en een rij houten huisjes in de hoogte, is het hier verder niemandsland tot waar het oog reikt. . . Het lijkt wel of het eetpaviljoentje er speciaal voor ons is neergezet, we genieten er van onze lunch en zoeken daarna een plekje op aan het water , waar we heerlijk chillen en zwemmen. Op de terugweg viel de hoofdmotor van de speedboot uit. Het was half peddelen naar de wal, maar gelukkig was die wel al goed in zicht en behoorde zelf zwemmen desnoods tot mogelijkheden. (Zoals altijd leek ik wel weer de enige die hier ietwat onrustig van werd). Teruggekomen bij ons hotel, hadden we net even een uurtje de tijd om ons op te frissen. Want daarna hadden we afgesproken met Gery en Harry. Zij horen bij de groep waarmee we de rondreis gemaakt hebben, en zij zijn vanaf Vientiane dus doorgevlogen naar Cambodja. Zij hadden toevallig een verlenging van hun reis geboekt in deze contreien en waren hier gisteren aangekomen. Dus het leek ons erg leuk om elkaar hier nog een avond te spreken. We konden het goed met ze vinden en zo rondreizend bouw je toch een unieke band met elkaar op. Het weerzien was dan ook leuk , we hadden al ontzettend veel bij te kletsen, want op zo’n intensieve reis beleef je gewoon elke dag heel veel. Ook een soort afronding van deze onvergetelijke vakantie….

Maandag 28 maart 2016

Oorspronkelijk lande onze vlucht vanuit Brussel om 07:00 in Bangkok waarna we de rest van de dag vrij zouden hebben om Bangkok te verkennen op eigen houtje. Spijtig genoeg moesten we bij het omboeken een latere vlucht nemen vanuit Schiphol waardoor we onze vrije dag kwijt waren. We kwamen aan op de luchthaven van Bangkok om 18:25 en we begaven ons naar het ophaalpunt in de luchthaven waar een vertegenwoordiger van NRV ons opwachtte. Daarna werden we begeleid naar onze chauffeur die ons naar het hotel zou brengen. We hadden de mini-van volledig ter onze beschikking en hij was voorzien van airco. De rit duurde ongeveer een uurtje waarna we aankwamen in het Nouvo City Hotel in het oude stadsgedeelte van Bangkok. Nadat we ons hadden opgefrist gingen we nog even op verkenning. Het was al vrij laat op de avond dus de verkenning bleef beperkt tot de buurt gelegen rondom het hotel. Wat begon met rustige donkere straatjes veranderde al snel in een drukke toeristische uitgaansbuurt met veel eetkraampjes, restaurants, cafés, etc. Hier hebben we nog een hapje gegeten en iets fris gedronken alvorens we terugkeerden naar het hotel voor een welverdiende nachtrust.

Dinsdag 29 maart 2016

Vandaag moeten we er vroeg uit voor een stadstour door het oude stadscentrum van Bangkok. Na het ontbijt begaven we ons naar de lobby waar onze gids ons al stond op te wachten. Vanuit het hotel vertrokken we te voet naar de eerste bezienswaardigheid van de dag, The Giant Swing. Onderweg bezochten we één van de vele tempels. Meteen werden we met de neus op de feiten gedrukt want we hadden de verkeerde dresscode om de tempel binnen te mogen. In het algemeen waren vrouwen verplicht om een lange broek te dragen tot aan de kuiten, en de schouders of bovenarmen te bedekken. Afhankelijk van de tempels die je bezocht golden er andere regels. Zelfs mannen werden soms verplicht om een T-shirt met mouwen aan te doen en de knieën te bedekken. We vervolgden onze weg door smalle zijstraatjes en lokale marktjes boordevol kraampjes met een grote diversiteit aan etenswaren. We kwamen aan bij The Giant Swing, een grote schommel die vroeger gebruikt werd voor religieuze ceremonies. Onze gids vertelde ons dat er momenteel geen ceremonies meer plaatsvonden omdat er teveel dodelijke ongelukken gebeurde in het verleden. Vlakbij The Giant Swing lag onze volgende halte, Wat Suthat Thepwararam. Na het bezoek aan de omliggende gronden van deze tempel zetten we onze weg voort langs Saranrom Park en het Corrections Museum om aan te komen bij het City Pilar Shrine, dichtbij het Grand Palace waar onze stadstour eindigde. Optioneel konden we het Grand Palace en Wat Pho bezoeken. Gepaste kledij was noodzakelijk dus moesten we eerst naar ons hotel om nadien per Tuk Tuk terug te keren. Achteraf bekeken was het niet echt nodig geweest want je had de mogelijkheid om gepaste kledij te lenen. Het domein van het Grand Palace was immens groot. Het bevatte meerdere tempels die dicht op elkaar gebouwd waren en omringd werden met talrijke pagodes in alle kleuren en vormen. In sommige gedeeltes van het paleis kon je ook binnengaan waarin kleine tentoonstellingen te zien waren van bijvoorbeeld het wapenarsenaal. Niet te missen bij een bezoek aan het Grand Palace was de massa Chinese toeristen die aanwezig waren tijdens deze periode van het jaar. Onze gids had ons voordien al gewaarschuwd dat we mogelijk in China Town gingen terecht komen en hij had gelijk. Vlak naast het Grand Palace ligt Wat Pho of de tempel van de liggende Boeddha. Het domein was weder maal enorm groot. Soms leek het wel een doolhof. Voor we het goed beseften hadden we bijna de tempel waar de liggende Boeddha zich bevond over het hoofd gezien. De liggende Boeddha strekte zich uit over de hele lengte van de tempel. De wijze waarop de Boeddha was opgesteld zou de positie aantonen hoe de Boeddha zou zijn gestorven. Wegdromend, ontspannen en zonder zorgen. Met die instelling keerden we terug naar ons hotel. In de vooravond maakten we ons klaar om opgepikt te worden voor een transfer naar de pier en een Diner Cruise op de Chao Praya rivier. Je kon kiezen voor een moderne luxueuze boot waar er een buffet werd geserveerd of voor een traditionele boot waarbij je een vast menu voorgeschoteld kreeg, beide voor dezelfde prijs. Wij kozen voor de rustigere en gezelligere traditionele boot. Het eten was vrij goed en vernieuwend. Tijdens het eten werden we vermaakt met traditionele Thaise muziek en dans. Rustig verder dobberend op de Chao Praya rivier zagen we de andere modernere Diner Cruises met veel luidruchtige muziek voorbij ons varen. Blij dat we de juiste keuze hadden gemaakt. Met een transfer werden we teruggebracht naar het hotel. Na een drukke dag en veel gewandeld te hebben was het tijd om onze voeten wat rust te gunnen.

Woensdag 30 maart 2016

Jawel, ook vandaag zeer vroeg uit de veren voor een transfer naar Kanchanaburi. Om 07:00 ontmoeten we opnieuw onze gids. Samen wandelden we naar de mini-van en begroeten we onze chauffeur die ons zou rondrijden. Eenmaal op de baan werden we op de hoogte gebracht van het programma voor vandaag. De gids gaf ons tijdens de rit extra uitleg bij bepaalde zaken die we al rijdend opvatte vanuit onze mini-van. Hij maakte even tijd voor een tussenstop langs de kant van de weg om arbeiders te observeren die de zoutvelden aan het bewerken waren. Onze eerste officiële halte was Samut Songkhram Market. Bekend voor de trein die meerdere malen per dag knal door de markt rijdt en waarbij de marktkramers tijdig hun luiken moeten intrekken zodat de trein kan passeren. Alleen hadden we pech want wegens onderhoud reden er geen treinen die dag. Na een wandeling over de spoorweg en langs de vele kraampjes kwamen we aan in het station van Mae Klong. Daar hingen enkele gigantische posters uit van het moment waarop de trein door de markt reed. We hadden er snel even bij geposeerd en een fotootje van genomen om aan het thuisfront toch te kunnen laten zien dat we hier geweest waren. Terug onderweg met de mini-van liet onze gids ons proeven van enkele lokale lekkernijen die hij voor ons had aangekocht op de markt. De combinatie van de gebruikte voedingswaren smaakte verrassend goed maar het was wel even wennen. Rond de middag kwamen we aan in de Kanchanaburi provincie waar we de trein namen naar Nam Tok over de beruchte Burma Railway. Na een kwartiertje vertraagde de trein. Onze gids verwees ons erop om ons hoofd door de ruit van de trein te steken en een kijkje te nemen naar buiten. De trein reed momenteel langs een rotswand op een metershoge houten brug met aan de andere zijde een kronkelende rivier. Een schitterend panorama. Eenmaal de brug gepasseerd maakte de trein terug meer vaart. Bij het Nam Tok station stapten we af de trein en terug in de mini-van die ons naar het Pung Waan Resort & Spa zou brengen. Ons verblijf voor de komende twee nachten. De zon stond nog vrij hoog dus het was nog niet te laat om een duikje te nemen in het zwembad van het prachtige resort alvorens we ‘s avonds te voet naar The Bridge on the River Kwai trokken. Ons officieel bezoek aan de brug was pas over twee dagen. Maar een atmosferisch dinertje met kaarslicht konden we toch niet laten liggen want er waren veel goede restaurantjes in de buurt van de brug die te verleidelijk waren om niet eens geprobeerd te hebben. We bleven niet te lang hangen want morgen moesten we er weliswaar weer vroeg uit. Na het diner namen we een Tuk Tuk terug naar het resort en kropen we onmiddellijk onder de wol.

Donderdag 31 maart 2016

Vandaag hadden we een vrije dag die we zelf konden invullen. We hadden via het resort een chauffeur ingehuurd die ons de ganse dag zou rondrijden voor slechts 1500 BATH (+/-€37) voor twee personen. Op het programma: de Tijger Tempel, een ritje op een olifant en de Erawan watervallen. Onze chauffeur pikte ons op om 06:30 aan het resort. Van daaruit was het een halfuurtje rijden naar de Tijger Tempel. Zoals de naam al doet vermoeden staat de tempel gekend voor het opvangen en onderhouden van tijgers maar ook andere dieren. We namen deze ochtend deel aan het ochtendprogramma waarbij we de tijgers zelf zouden mogen voeden, wassen en nadien uitlaten naar hun speelterrein. Aangekomen bij de tempel was onze chauffeur zo vriendelijk om alle formaliteiten voor ons te regelen. We wachtten ondertussen samen met de andere bezoekers voor de poorten van de tempel om eten uit te delen aan de monniken. Elke monnik die passeerde diende we respectvol te begroeten met de “wai” en moesten we voorzien van rijst en één andere maaltijd of drankje. Pas als alle monniken gepasseerd waren mochten we het domein van de Tijger Tempel betreden. We volgden de monniken naar de Tempel voor het gebed, waarna we vervolgens een maaltijd aangeboden kregen. Normaal werden nadien de kleinste tijgerwelpjes gevoed en geknuffeld, maar spijtig genoeg waren er geen op dat moment. Dan maar over naar het voeden en wassen van de grotere welpen. Het eerste fysieke contact met de tijgers verliep nog twijfelachtig maar al snel waren we over onze eerste angsten heen. Vervolgens gingen we in een afgesloten ruimte waar de bijna volwassen tijgers vrij rondom ons liepen. We kregen elk een lange stok overhandigd met aan het uiteinde samengebonden plastiekenflessen. Dit waren de speeltjes van de tijgers waar wij ze met mochten amuseren. Duidelijk één van hun favoriete bezigheden! Als laatste gedeelte mochten we een volwassen tijger aan de leiband begeleiden naar zijn speelterrein. Daar hadden we de mogelijkheid om een foto te nemen met een tijger die getraind was om neer te liggen met zijn hoofd rustend op je schoot. Nadien werden we opgesloten in een kleine kooi zodat de andere volwassen tijgers ongestoord rondom ons konden spelen. Best wel indrukwekkend! Rond de middag zat het ochtendprogramma met de tijgers erop en reden we verder door met onze chauffeur naar onze volgende bestemming waar ons een ritje op de rug van een olifant te wachten stond. Op de rug was een stoel gemonteerd waar twee personen konden inzitten. De Mahout, de rijder of trainer, begeleide de olifant in een korte wandeling door het woud en de rivier. Achteraf bekeken hadden we hier niet genoeg aan waardoor we beslist hadden om later op onze reis een uitgebreidere excursie met de olifanten te maken in Chiang Mai. Na een korte lunch stapten we terug in de auto om richting Erawan watervallen te rijden. De watervallen bestonden uit 7 niveaus verspreid over een afstand van 1,5km. Het was het droge seizoen op dat moment waardoor we niet wisten of er wel nog genoeg water van de watervallen stroomde. Gelukkig was dat wel nog zo maar niet in grote hoeveelheden. De helder groenblauwe schijn van het emerald water dat zich opstapelde in de waterpoelen had waarschijnlijk meer effect in het regenseizoen. Maar dat heeft ons niet weerhouden om tot het 6de en 7de niveau van de watervallen te klimmen waar we beloond werden voor onze volharding, want vanaf het 6de niveau waren de watervallen echt prachtig en had het water de verwachtte emerald kleur. Bij het bereiken van het hoogste niveau hadden we dan ook nog even de tijd om te baden tussen de talrijke visjes in één van de waterpoelen. Na de Erawan watervallen wachtte er ons nog een lange rit terug naar Kanchanaburi. We hadden aan onze chauffeur gevraagd of hij ons kon afzetten aan The Bridge on the River Kwai zodat we daar terug konden genieten van een atmosferisch diner. We gaven hem de afgesproken prijs, plus een goede fooi. Hij stelde nadien zelf voor om ons na het diner terug op te pikken en af te zetten aan ons hotel, zonder extra kosten. Voor zijn goede assistentie en vriendelijkheid gedurende de ganse dag hadden we hem voor die laatste rit dan toch nog maar een kleine fooi gegeven. Het was een zeer mooie dag vandaag met zeer leuke ervaringen. De herinneringen stapelden zich op en onze reis was nog maar net van start gegaan. Dromen maar...

Vrijdag 1 april 2016

Voor de verandering konden we vandaag eens langer uitslapen als de dagen voordien. Om 09:00 hadden we afgesproken met onze gids. Tijdens het ontbijt kwam de gids ons echter al tegemoet. Hij had blijkbaar over het hoofd gezien dat we normaal vandaag naar de Erawan watervallen zouden gaan. Een paar dagen geleden had hij gezegd dat het niet in ons programma zat voor vandaag waardoor we gisteren op eigen houtje naar de watervallen zijn gegaan. Hij ging er voor zorgen dat we al de kosten die we daarvoor gemaakt hadden zouden terugbetaald krijgen, inclusief de kosten van de chauffeur die we ingehuurd hadden. En als extra vergoeding zouden we ook het Zomer Paleis in Ayutthaya bezoeken. We vonden het niet nodig dat hij ons de volledige kosten terugbetaalde maar hij stond erop omdat het zijn fout was. We hadden hem dan maar wat meer fooi gegeven op het einde van de dag, iedereen maakt wel eens een foutje en wij hadden er geen last van ondervonden.  Voor we het goed en wel wisten waren we weer onderweg en maakten we onze eerste tussenstop bij The Bridge on the River Kwai. De brug werd gebouwd door krijgsgevangen in WW2 en werd later door de Amerikanen gebombardeerd om te vermijden dat de Japanners verder zouden kunnen oprukken via de spoorweg die over de brug heen liep. De beruchte Burma Railway of ook wel de Death Railway genoemd. Tijdens de constructie van de spoorweg stierven er gemiddeld 75 arbeiders per dag. De doden, die aanvankelijk langs de spoorweg werden begraven, zijn later (her)begraven op drie erebegraafplaatsen. Een van die begraafplaatsen lag niet ver van de brug in Kanchanaburi en was onze volgende halte. We wandelden door de groene grasvelden en merkten op dat er naast de vele Britten, Amerikanen en Australiërs ook veel Nederlanders lagen. Verderop, vlak naast de begraafplaats, lag het Death Railway Museum. De moeite waard om eens te bezoeken zodat je een beter beeld krijgt van wat de krijgsgevangen en dwangarbeiders dagelijks moesten mee maken tijdens het aanleggen van de spoorweg. Volgende halte Ayutthaya, de vroegere hoofdstad van Siam. Alvorens we het programma verder zetten bezochten we het Bang Pa-In Palace of ook wel het Zomer Paleis genoemd. Een prachtig paleis omringd door mooie groene tuinen naast de Chao Phraya rivier dat gebruikt werd voor speciale gelegenheden door de koninklijke familie. We zetten onze weg verder en kwamen aan bij de Ayutthaya World Heritage Site waar we de ruïnes bezochten van Wat Yai Chai Mongkhon, Wat Phra Si Sanphet en Wat Mahathat. De laatste misschien het meest gekend door het Boeddha hoofd dat ingebed ligt tussen de wortels van een grote boom. Tegen de avond werden we afgezet aan het station van Ayutthaya om een 1ste klas nachttrein te nemen naar Chiang Mai. We hadden nog even tijd om iets te eten in één van de lokale restaurantjes in de buurt van het treinstation. We konden onze grote rugzakken in een opslagruimte plaatsen zodat we deze niet hoefden mee te sleuren. Onze trein had uiteindelijk een halfuur vertraging. Maar onze gids had ons vooraf al getoond waar we de treinuren en mogelijke vertragingen konden terugvinden waardoor we goed konden volgen wanneer onze trein precies zou aankomen. Bij aankomst van de trein zaten we binnen enkele minuten al in onze privé cabine. We moesten wel even onze tijd nemen om alles een plaats te geven in de cabine, die op zich wel groot genoeg was, maar niet de ruimte had om veel bagage op te slagen. We hadden snel nog een ontbijt en wat snacks besteld voor morgenvroeg. We waren ongeveer 1000 BATH (+/- €25) kwijt, wat niet veel leek maar toch zeer prijselijk is voor reizen in Thailand. Ik hoopte dat het gewiebel van de trein mij niet wakker hield deze nacht.

Zaterdag 2 april 2016

Na een redelijk korte nachtrust moesten we vroeg opstaan want ons ontbijt werd al geserveerd rond 06:00. Na het ontbijt moesten we onmiddellijk al ons gerief opbergen want de conducteur kwam langs om de bedden in de cabines te veranderen in een zitbank. Kort nadien arriveerde onze trein in Chiang Mai waar onze nieuwe gids ons al stond op te wachten voor een stadstour door Chiang Mai. We hadden gehoopt ons eerst nog even te kunnen verfrissen in het hotel maar onze kamer was nog niet ter beschikking. De stadstour begon bij de Worarot markt om vervolgens opgepikt te worden met een samlor of riksja, een traditioneel vervoersmiddel dat geleidelijk aan uit de straten van Chiang Mai verdwijnt. Tijdens onze rit met de riksja stopten we bij de belangrijkste tempels van Chiang Mai, zijnde; Wat Chiang Man, Wat Chedi Luang en Wat Phra Singh. Overal waren de mensen al bezig met voorbereidingen te maken voor het Songkran Festival, het traditionele Thaise Nieuwjaar dat op 13 april werd gevierd en ook wel het feest van het water werd genoemd. Normaal word er dan vlijtig met water gegooid, zei onze gids. Maar wegens de grote droogte dit jaar zal iedereen er wat zuiniger met moeten omgaan. Na de stadstour werden we terug naar ons hotel gebracht en hadden en we de rest van de dag vrij. Na de lunch wandelden we naar de zaterdagmarkt in het centrum van Chiang Mai. De straat werd er vanaf een bepaald uur volledig verkeersvrij gemaakt waarna uitbaters hun kraampjes opstelden langs de kant van de weg. Eenmaal in het hartje van Chiang Mai stapten we een boekingskantoor binnen om enkele excursies vast te leggen voor de komende dagen. Tegen de avond wandelden we in de richting van de Ping rivier opzoek naar een restaurant dat ons aangeraden werd door onze gids. The Good View, de naam zegt genoeg. Een aangenaam restaurant waar we genoten van een lekker diner om de dag af te sluiten.

Zondag 3 april 2016

Vandaag hebben we een vrije dag die we reeds gisteren al volgeboekt hadden met enkele optionele excursies, waaronder een mountainbike tour en een Kantoke Diner in het cultureel centrum van Chiang Mai. Voor de mountainbike tour werden we opgepikt om 09:15 aan ons hotel en reden we door naar de omliggende bergen van Chiang Mai, meer bepaald naar Doi Suthep. We gingen met de auto tot aan het hoogste punt waarna we met de mountainbike naar beneden reden tot aan het Huay Tung Tao Lake waar er ons een lunch werd aangeboden. Het parcours varieerde van steile hellingen tot supersnelle en gevaarlijke afdalingen waar niemand zonder kleerscheuren uitkwam. Er was een double-track voor beginners en een single-track voor gevorderde, dat zich opsplitste op het parcours en nadien terug samenvloeide. Ik nam alle single-tracks voor mijn rekening en kwam er merkwaardig genoeg heelhuids door. Tot ik net voor de allerlaatste bocht van het parcours te veel stof in mijn ogen kreeg van mijn voorligger en redelijk zwaar ten val kwam. Des ondanks de arm en beenbeschermers hield ik er enkele schaafwonden aan over maar gelukkig geen breuken. Verder rijden was geen probleem. Enkele minuten later zaten we al aan het Huay Tung Tao Lake te genieten van het uitzicht en een pikante lunch alvorens we terug gebracht werden naar ons hotel. We hadden nog de ganse middag de tijd om gebruik te maken van het zwembad dat gelegen was op het dak van het hotel. Om 19:00 werden we dan opgepikt voor een transfer naar het cultureel centrum van Chiang Mai voor een traditioneel Kantoke Diner. Bij aankomst kregen we een plaats toegewezen waarna het eten niet lang op zich liet wachten. We zaten op kussentjes op de grond en werden tijdens het diner vermaakt door traditionele Thaise dans en muziek. Het eten was subliem, veruit het lekkerste wat ik in Thailand gegeten heb. Als extra pluspunt werden de lege kommetjes of bordjes ook nog eens bijgevuld. Na het eten ging de show verder op een aangrenzend plein. Daar kregen we nog meer spektakel aangeboden waaronder dans, muziek, muay thai, en een klein vuurwerk om af te sluiten. Het einde van een mooi gevulde dag.

Maandag 4 april 2016

Vandaag worden we opgepikt om 07:00 aan ons hotel voor een bezoek aan de Gouden Driehoek met overnachting in Chiang Rai. Onder internationaal gezelschap bereikten we na 1,5 uur rijden onze eerste halte bij de Mae Kachan warmwaterbronnen. Niet echt veel interessants te zien op deze locatie, meer een tussenstop om de benen eens te strekken. We vervolgden onze weg richting Chiang Rai waar we na 1,5 uur rijden aankwamen bij de Wat Rong Khun of Witte Tempel. Zeker één van de mooiste tempels van Thailand. Vooral de architectuur van de tempel is vrij indrukwekkend. Iedereen wou dan ook een selfie nemen voor de brug die de doorgang biedt naar de tempel, wat leidde tot een lange rij wachtende Chinese toeristen. De pracht en praal vind je trouwens ook terug bij het bezoeken van de toiletfaciliteiten van de tempel. Een groot goudkleurig gebouw dat volgens onze gids één van de mooiste toiletten van Thailand was. En terecht!  Hierna brachten we een bezoek aan een dorp van het Karen Langnekken Bergvolk of ook wel de Padaung of Kayan genoemd. Ook wel gekend voor de vrouwen die gouden ringen rond hun nek dragen die weliswaar heel zwaar waren. Ze dragen de ringen voornamelijk als een juweel voor zichzelf mooier te maken. Maar het werd ook gebruikt om de hals te beschermen tegen een aanval van een roofdier, zoals de tijger. De dames onder ons konden eens een nek-ring passen en samen op de foto gaan met één van de Padaung vrouwen. Na de middag kwamen aan bij de Gouden driehoek, het drielandenpunt tussen Myanmar, Laos en Thailand. De drie landen werden gescheiden door de Mekong en de Ruak rivier. We gingen aan boord van een long-tail boot die ons rondvoer langs de Mekong en nadien afzette aan de oevers van een klein eilandje dat grondgebied was van Laos. We kregen hiervoor geen stempel in ons paspoort dus de tijd dat we hier konden verblijven was beperkt. We hadden toch van de gelegenheid gebruik gemaakt om een zeer goedkope trekrugzak van North Face aan te kopen. We begonnen bij 3800 BATH en na het afbieden moesten we nog slechts 1000 BATH (+/-€25) betalen. Een mooi souvenirtje uit Laos. Vanuit de Gouden Driehoek reden we naar een lokaal restaurant waar we een zeer late lunch aangeboden kregen. Ten slotte reden we verder door naar het meest Noordelijkste punt van Thailand aan de grensoversteek met Myanmar. Buiten een memorabele foto was hier niet echt veel te beleven. Zo konden we snel doorrijden naar het La Luna Resort, ons hotel voor vanavond in Chiang Rai, waar we tegen 17:30 aankwamen. We besloten om s’ avonds met een Tuk Tuk naar de nachtmarkt te gaan, om daar nog wat rond te slenteren en een dinertje mee te nemen, alvorens de dag af te ronden.

Dinsdag 5 april 2016

Uitslapen vandaag. We werden pas om 10:00 opgepikt aan het resort voor een 2 uur durende stadstour door Chiang Rai met een traditionele samlor. Onze gids gaf ons nog wat informatie mee in verband met het uur dat we opgepikt werden vanavond alvorens hij ons op pad stuurde. Het was een lokale traditie om het Koning Mengrai Monument als eerste te bezoeken en je respect te betuigen alvorens je verder reisde. Maar onze stadstour startte echter niet bij het monument maar bij de Wat Phra Kaew en Wat Phra Singh. Beide tempels waren gebouwd in de Lana stijl en behoorden tot de oudste tempels van Chiang Rai. De Wat Phra Kaew is een koninklijke tempel die gekend stond als de plaats waar de Emerald Boeddha werd gevonden. De Wat Phra Singh is de tempel waar één van Thailands meest gerespecteerde Boeddhabeelden ooit werd vastgelegd. Vervolgens reden we door naar het Koning Mengrai Monument. Koning Mengrai was degene die Chiang Mai vestigde als de nieuwe hoofdstad van het Lana Koninkrijk. Ten slotte werden we gedropt op de lokale markt alvorens we teruggebracht werden naar het resort. Na de lunch hadden we de rest van de middag vrij om te luieren in de zon aan het prachtige zwembad van het resort. Om 17:45 werden we dan opgepikt voor een 3 uur durende transfer naar Chiang Mai waar we terug één nacht verbleven in The Park Hotel. Het was al rond 21:00 en moesten nog eten dus besloten we om snel met een Tuk Tuk nog eens naar het restaurant van een paar dagen geleden te gaan en daar de laatste uren van deze dag te verslijten.

Woensdag 6 april 2016

Vandaag hadden we opnieuw een vrije dag die we zelf konden invullen. Enkele dagen geleden hadden we voor vandaag een halve dag excursie met de olifanten vastgelegd. Om 07:00 werden we opgepikt aan ons hotel voor een transfer van 1,5 uur naar Woody’s Elephants Camp. Bij aankomst in het kamp stonden de olifanten ons al op te wachten. Na een korte kennismaking kregen we gepaste kledij zodat onze kleren niet vuil werden. Nadien was het tijd om de olifanten wat beter te leren kennen en ze te voeden. Een lekkere banaan of mango lustte ze wel. Natuurlijk met grote porties want een volwassen olifant moet zo een 300 kg per dag eten. Je kon ze het fruit geven via de slurf of rechtstreeks in de mond door kort en krachtig “bon soon” te roepen waarop de olifant zijn hoofd omhoog hief en je het fruit op zijn plakkerige tong kon leggen. We kregen onze olifant toegewezen en moesten boven op haar rug klauteren terwijl de olifant recht bleef staan. Met enkele simpele instructies en een helpend voetje van de olifant zaten we al snel met twee bovenop haar rug. Het leuke hieraan was dat er geen stoel bovenop de olifant was bevestigd, het was enkel wij en de olifanten in de open natuur. Samen met een tiental andere olifanten vertrokken we in de richting van de rivier waar we de olifanten een bad zouden geven. De rit verliep langzaam en hobbelig, maar aan enthousiasme was er geen gebrek. Terwijl sommige olifanten stevig trompetterde met hun slurf kwamen we aan bij de rivier waar we zicht hadden op een prachtig panorama. De olifanten legden zich op commando neer waarna we elk een borstel kregen en de olifant hun huid mochten afschrobben. Daarna was het tijd om zelf ook een bad te nemen waarbij de olifanten een handje gingen helpen. Met hun slurf volgeladen met water kregen we de volle lading over ons heen. Ten slotte kregen we nog een rit aangeboden op de laatste attractie van vandaag. Eén voor één mochten we plaats nemen voor een olifant. De olifant bracht zijn slurf door onze benen en stak ons hoog in de lucht alsof het niks was. Bij onze terugkeer in het kamp kregen we een lunch aangeboden en hadden we de mogelijkheid om een CD aan te kopen met enkele foto’s op. Voor we teruggebracht werden naar ons hotel stond er ons nog een verassing te wachten. Ze hadden momenteel een twee weken oud olifantje dat ze ons graag nog wouden laten zien. Een mooie afsluiter van deze excursie. Terug aangekomen in het hotel maakten we nog even gebruik van het zwembad alvorens we rond 18:00 een transfer hadden naar de busterminal van Chiang Mai. Van hieruit vertrok onze VIP nachtbus naar Hua Hin om klokslag 19:00. Het interieur binnen in de bus zag er zeer luxueus en comfortabel uit om een goede nachtrust te verkrijgen. Er waren zelfs kleine televisieschermen gemonteerd aan elke passagiersstoel waarbij je enkele recente films kon bekijken. Een nadeel was echter dat de stoelen bijna volledig konden plat gelegd worden waardoor je zelf minder bewegingsruimte had dan op een vliegtuig. Het werd dus een lange nacht naar onze laatste bestemming in Thailand.

Donderdag 7 april 2016

Om 07:00 in de ochtend kwamen we aan in de busterminal van Hua Hin. We namen een taxi naar het Amari Hua Hin hotel, zo een 5 minuutjes rijden vanaf de busterminal. Het was nog redelijk vroeg dus bij aankomst in het hotel was onze kamer nog niet ter beschikking. Gelukkig kon de receptionist ons een andere kamer aanbieden die wel al vrij was en waar we onmiddellijk gebruik van konden maken. Nadat we ons opgefrist hadden gingen we het hotel een beetje verder verkennen en kijken wat onze opties waren voor de komende dagen. We maakten een wandeling naar het strand waar de Beach-Club van het hotel zich bevond en namen hier een kleine lunch. We installeerden ons op enkele ligstoelen met uitzicht op zee en maakten onze voeten even nat in het vrij warme zeewater. Al luierend vanop onze ligstoel kwam geleidelijk aan het water van de zee opzetten tot tegen de kade van de Beach-Club. S’ avonds gingen we de buurt rondom het hotel verder verkennen. Ons hotel was gelegen buiten het centrum van Hua Hin waardoor we ons niks moesten aantrekken van alle drukte en rustig konden dineren in een gezellig restaurant rechtover het hotel. Net voor het slapen gaan bekeek ik nog even mijn mails. Ik had een mail ontvangen van NRV in verband met een vluchtwijziging. De luchthaven van Brussel was nog steeds niet volledig operationeel door de aanslagen waardoor onze vlucht werd omgeleid naar Düsseldorf. Echt gelukkig was ik hier niet mee, voornamelijk omdat de luchtvaartmaatschappij ons geen enkele andere opties aanbood en we dan ook nog eens op eigen kosten terug naar België moesten geraken. De vluchtwijziging lag definitief vast en zou niet meer veranderen. NRV had contact opgenomen met de luchtvaartmaatschappij die uiteindelijk dan toch voor een gratis bus service naar Brussel zou zorgen. Wat dan toch al een zorg minder was.

Vrijdag 8 april 2016

Vandaag staat er een “rustdag” op het programma. Na het ontbijt begaven we ons naar het grote zwembad gelegen aan het hoofdgebouw van het hotel. We installeerden ons op enkele ligstoelen en dompelden ons af en toe onder in het zwembad dat we nagenoeg volledig voor ons alleen ter beschikking hadden. Vanaf een bepaald uur was het Happy Hour en konden we genieten van enkele lekkere cocktails, twee voor de prijs van één. S’ avonds namen we een Tuk Tuk naar het centrum van Hua Hin voor een bezoek aan de nachtmarkt. Daarna wandelden we verder door de drukkere straatjes en maakten we halte bij een Zweeds/Thais restaurant alvorens terug te keren naar het hotel.

Zaterdag 9 april 2016

De laatste dag in Thailand. Bij het nakijken van mijn mails had ik goed nieuws gekregen van NRV. Ons oorspronkelijke vluchtschema met landing in Brussel kon toch doorgaan. Een goed begin van de dag. Deze ochtend gingen we vroeg op pad. Niet ver van het hotel konden we een mountainbike huren voor slechts 150 BATH (+/-€3,75) voor een halve dag. We stippelden al snel een route uit en vertrokken richting Chopsticks Hill, Khao Takiab. Een heuvel van 272 meter hoog die zichtbaar was vanaf het strand van Hua Hin. Op weg naar boven kwamen we vele wilde apen tegen die ons pad kruiste. Eenmaal boven hadden we een prachtig uitzicht op de kustlijn van Hua Hin. Onderaan de heuvel was er een klein vissersdorpje waar je de oude boten het haventje kon zien binnenvaren om hun lading te lossen. We reden verder door naar het centrum van Hua Hin, langs het strand en de Black Mountains om ten slotte tegen de middag terug te keren naar het hotel om uit te checken. De rest van de middag spendeerden we nog aan het zwembad met enkele smooties en cocktails tot als de zon onderging. S’ avonds nog een laatste diner in een Italiaans restaurant niet ver van het hotel alvorens we rond 20:30 opgepikt werden voor een 3 uur durende transfer naar de luchthaven van Bangkok. Daar aangekomen namen we afscheid van onze chauffeur die ons een laatste keer bedankte met de “wai”.

Zondag 10 april 2016

Om 02:10 vertrok onze vlucht en verlieten we Thailand. Via een tussenstop in Abu Dhabi landde onze vlucht eerder dan gepland op de luchthaven van Brussel rond 14:00. Het einde van onze reis. We blikken terug op mooie herinneringen die we mede te danken hebben aan NRV, Khiri Travel, de gidsen en alle chauffeurs die ons begeleid hebben gedurende onze reis. Ook nog een extra grote pluim voor NRV voor de goede communicatie voor, tijdens en na onze reis met betrekking tot ons vluchtschema en mogelijke wijzigingen die gemaakt moesten worden wegens de terreuraanslagen in Brussel van 22 maart 2016. Hartelijk bedankt.