Hoogtepunten van China

Beijing (dag 2)

Na een non-stop vlucht van 9,5 uur komen we de volgende ochtend aan in Beijing. Met 15 miljoen inwoners is Beijing één van de grootste en meest culturele hoofdsteden van Azië. De eerste dag hadden we ter vrije besteding. Al wordt het in de meeste reisgidsen afgeraden, de beste manier om Beijing te ontdekken is toch echt per fiets. Deze fietsen kun je overal huren. Al wordt er in Beijing redelijk gebruik gemaakt van fietsen, China is toch geen ‘fiets land’, zoals Nederland. Let daarom wel op of de fiets in goede staat is en of de remmen werken! Vergeet natuurlijk ook niet een goede kaart van de stad mee te nemen. Fietsen in China is op zich al een hele ervaring; zo zal je fiets niet beschikken over een voor- en achterlicht en rijdt iedereen door rood. Volgens mij hebben ze daar ook nog nooit van boetes gehoord. Al mag Beijing dan zo groot zijn, alles is makkelijk en snel te bereiken per fiets. Een echte aanrader is om in de late ochtend een heerlijke fietstocht maken door één van de Hutong wijken die midden in het centrum van Beijing liggen. Mocht je, net als wij, nog moe zijn van de lange vlucht, dan kan je jezelf ook laten rijden en huur je een tricycle. Als je je eenmaal in zo’n wijk bevindt lijkt het wel of de tijd heeft stilgestaan.

In de smalle straatjes vind je vele oude (laagbouw) huizen, winkeltjes en leven de mensen echt nog als vroeger. De hutong wijken verdwijnen beetje bij beetje uit het straatbeeld van Beijing, omdat ze plaats moeten maken voor nieuw; dus grijp je kans zolang ze nog bestaan! Tussen de middag hebben wij heerlijk genoten in één van de vele restaurants die je overal vindt. Laat je niet afschrikken door de taal barrière, maar loop gewoon een lokaal restaurantje binnen. De meeste restaurants hebben een tweetalige menukaart. Zoniet, dan hebben de meeste menukaarten ook nog eens afbeeldingen, zodat je kunt aanwijzen wat je wilt eten. Beijing is niet alleen bekend om zijn cultuur, maar ook om de diverse mogelijkheden om goed te kunnen winkelen. De grootste winkelstraat is Wanfujing in het DongCheng district. Wil je echter goedkope en leuke souvenirs voor thuis kopen, dan kun je het beste terecht bij de Silk Market. Hier kan je echt alles vinden en, als je goed kan afdingen, tegen een zeer goedkope prijs! Bij afdingen kun je het best net onder de helft van de prijs zitten die de verkoper heeft gezegd. Betaal nooit meer dan de helft!

Koop voor de avond een kaartje voor de Chinese opera. Hou je niet zo van opera, net als wij, dan kun je ook je ogen uitkijken bij een acrobaten show. Natuurlijk kun je Beijing niet verlaten voordat je de lokale specialiteit Peking eend hebt gegeten. Hiervoor kan je tot s‘avonds laat bij de meeste restaurants terecht.

Beijing (dag 3)

Na een heerlijk ontbijtje vertrokken wij als eerst naar de Tempel van de Hemel. Hier kwamen de zonen van de hemel bidden voor de goede oogst en het vergeten van de zonde van de mensen. Het noordelijke gedeelte van dit park is rond en het zuidelijk gedeelte is vierkant, omdat de chinezen toen dachten dat de hemel rond was en de aarde vlak. Hier oefenden de meeste leiders de grootste en belangrijkste rituelen van het jaar uit. Aan de hand van de kleurrijke renovatie kan je zien dat het gebouw uit dezelfde tijdsperiode stamt als de Verboden Stad en het Zomer Paleis. Bij de ‘hall of August Heaven’ in het noordelijke gedeelte van de Tempel van de Hemel Park was een klein deurtje. Dit deurtje was speciaal was gemaakt voor een emperor die de 70 jaar had bereikt en niet meer zo goed ter been was. Deze leeftijd was erg uitzonderlijk in die tijd. In het midden van de Temple of Heaven Park bevindt zich geen echo put, maar een echo muur. Bij deze ronde muur dient aan beide kanten iemand te staan en dan kan je, volgens de geschriften, al fluisterend met elkaar communiceren. We hebben het uitgeprobeerd en het werkte echt!

Na de Tempel van de Hemel vertrekken we naar het centrum van Beijing voor een bezoek aan het Plein van de Hemelse Vrede, in de volksmond ook wel het Tiananmen plein genoemd. In diverse reisgidsen kunt u lezen dat het tevens het grootste plein ter wereld word genoemd met een oppervlakte van 440.000 m². Op het moment dat je letterlijk op het plein staat kun je pas zien hoe immens groot het plein is. In het midden van het plein staat het mausoleum waar Mao Zedong begraven ligt. Mao regeerde China vanaf 1935 en overleed in 1976. Mao heeft veel impact op China gehad. Volgens Chinezen was hij 70% goed en 30% slecht voor de bevolking. Het lichaam van Mao Zedong is alleen op bepaalde dagen te bezichtigen. Mocht je dit willen doen, trek er dan veel tijd voor uit, want er staat altijd een lange rij voor het Mausoleum. Daarbij zijn camera’s en tassen niet toegestaan; deze kun je achterlaten in kluisjes.

Het noorden van het Tiananmen plein wordt van de Verboden Stad gescheiden door de Poort van de Hemelse Vrede. Op deze poort bevindt zich een portret van Mao Zedong. De Chinezen beweren dat dit portret door renovaties / herschilderen een steeds bredere lach krijgt. Helaas hadden wij geen vergelijkingsmateriaal om dit te kunnen achterhalen. Als je onder de Poort van de Hemelse Vrede door loopt sta je oog in oog met de ingang van de Verboden Stad. De Verboden Stad heeft zijn naam te danken aan het feit dat het voor 500 jaar een verboden stad was voor arbeiders. De Verboden Stad beslaat 720.000 vierkante meter, heeft 800 gebouwen en 900 kamers. Het is net een grootte ommuurde stad. Je kan je hier echt dagen vermaken! Na de Verboden Stad zijn we terug gegaan naar het hotel, waar we onder genot van een heerlijke maaltijd konden bijkomen van alle indrukken.

Beijing (dag 4)

Na het ontbijt werden we opgehaald om de Grote Muur te bezoeken. Bij de Chinezen staat de Grote Muur tevens bekend als de ‘10,000 Li Wall’ of Chángchéng. Sommige stukken van de Grote Muur zijn helaas niet meer begaanbaar, maar gelukkig is de lengte van de muur zodanig, dat je er nog steeds eindeloos over heen kunt wandelen. Een stuk over de muur lopen is een hele onderneming, omdat sommige stukken zodanig stijl zijn dat je echt moet klimmen. Gelukkig hebben ze leuningen gemaakt, waaraan je jezelf goed kunt vasthouden en zo kunt genieten van de mooie natuurlijke omgeving.

De basis van de muur is gebouwd van 180 miljoen kubieke meters aarde, maar legendes zeggen ook dat botten van overleden werkers werden gebruikt als bouwmateriaal. De muur die oorspronkelijk is gebouwd voor de verdediging heeft echter nooit zijn werk gedaan. Hij werd meer gebruikt voor het vervoeren van personen en goederen door de bergen. Na de lunch zijn we naar de nabijgelegen Ming Graven geweest. Op deze plaats zijn 13 van de 16 keizers van de Ming dynastie begraven. Deze plek werd met zorg gekozen, omdat het volgens de Feng Shui leer perfect diende te zijn.

Beijing (dag 5)

In de ochtend hebben wij ervoor gekozen om het Zomer Paleis te bezoeken. Het Zomer Paleis is een groot landschap met diverse tempels, tuinen, paviljoens en in het midden een groot meer. Hier kwam de koninklijke familie vroeger bijeen om te ontsnappen aan de hitte van de zomer die in de Verboden Stad heerste. Onderweg naar het Longevity Hill kwamen we een man tegen die aan de hand van een grote brush (waarmee ze de ‘caracters’ schrijven) met water teksten op de vloer zette. Een voorbijganger vertelde ons dat het spreuken waren. Als je deze spreuken/wensen samen met hem hardop uitspreekt dan komen ze uit, zo is ons verteld. Mocht je niet naar het Zomer Paleis willen dan is een bezoek aan de dierentuin in Beijing ook echt een aanrader. Wij hadden bijvoorbeeld nog nooit een panda gezien. In de namiddag zijn we op de nachttrein naar Xi’an gestapt, op weg naar het welbekende Terracottaleger!

Xi’an (dag 6)

Na een comfortabele treinreis zijn we vanmorgen aangekomen in Xi’an, de stad die bekendstaat om het wereldberoemde Terracottaleger! Uiteraard is ook nu weer ons verlanglijstje groot en beginnen we met een stadstour door Xi’an. Xi’an is de hoofdstad van de Shaanxi, maar was ook ooit de hoofdstad van China. Xi’an werd in vroegere tijden Chang’an genoemd wat Hemelse Vrede betekent. Vergeleken bij Beijing is Xi’an een veel kleinere stad die je het beste per voet kan verkennen; helemaal leuk dus, want zo snuif je de échte sfeer op! Tijdens deze stadstour hebben we onder andere een gedeelte over de oude stadsmuur gelopen, die nog helemaal intact is en waarvan je een goed uitzicht hebt over het oude centrum. Na de stadsmuur zijn we naar de Bel- en Drumtoren gelopen die vroeger werden gebruikt om aan te geven wanneer de stadspoorten openenden en sloten. Als laatste hebben we een bezoek gebracht aan de Grote Wilde Gans-pagode. De Wilde Gans, waaraan deze pagode is opgedragen, werd gebouwd in 648 na Christus en bevindt zich in het midden van het complex. De tempel bestaat uit 7 verdiepingen die je allemaal kunt bezoeken. Helaas is er geen lift aan de binnenkant, dus dit vereist wel enige conditie, maar geloof me: het is zeker de moeite waard! Vanuit de bovenste verdieping heb je echt een prachtig uitzicht over het park. De tempel werd gebouwd door de monnik Xuan Zhang om buddhisten vanuit India onderdak te geven. De tempel is omgeven door vele mooie tuinen die ook zeker een bezoekje waard zijn!

Xi’an (dag 7)

Vandaag begonnen we de dag met een bezoek aan het welbekende Terra Cotta Leger: alweer een hoogtepunt! In 1974 werd dit leger gevonden door een boer die zijn land aan het bewerken was. In eerste instantie mocht dit helemaal niet worden blootgelegd en bekendgemaakt; de boer die de ontdekking heeft gedaan, heeft dit echter wel naar buiten gebracht en dus werd hij uit zijn dorp verbannen. De overige dorpsgenoten geloofden namelijk dat bij het blootleggen van het leger veel negatieve dingen de wereld in zouden komen. Uiteindelijk mocht de boer terugkeren naar Xi’an en kan je in het museum een praatje met hem maken. Helaas spreekt hij alleen maar Chinees, maar met een beetje hulp van onze gids hebben wij hem toch nog wat dingen kunnen vragen. Vandaag de dag is nog steeds maar een gedeelte van dit immens grote complex blootgelegd. Wetenschappers zijn veel te weten gekomen over deze plek, maar er zijn nog altijd veel vragen onbeantwoord gebleven. Geniet van deze plek en laat jezelf opgaan in het hele verhaal!

Xi’an – Lijiang (dag 8)

Vanmorgen zijn we naar de moslimwijk van Xi’an gegaan. Hier vind je een wirwar van smalle straatjes met winkeltjes, marktjes en vele restaurantjes die rondom een Grote Moskee liggen. Hier kan je echt uren ronddwalen en nog een paar leuke souvenirtjes kopen voor het thuisfront. Aan het begin van de middag werden we opgehaald en naar de luchthaven gebracht waar we de vlucht naar Lijiang namen.

Lijiang (dag 9)

Lijiang is volgens velen het charmantste stadje van China. Het ligt in de uitlopers van de Himalaya, op 2400 meter hoogte en was een belangrijke stop op de oude karavaanroute naar Tibet. Nog altijd ligt Lijiang op een kruising van routes en is het een enorm leuk stadje om aan te doen. Het is een wirwar van straatjes met lage houten huizen, gebouwd om een hofje. Parallel aan de huizen lopen waterkanalen dat het geheel erg sfeervol laat aandoen. Chinese lampionnen die 's avonds overal branden en de bruggetjes over het water geven Lijiang haar sprookjessfeer; ook hier hebben we weer genoten!

Lijiang – Dali (dag 10)

Tijdens de busrit van Lijiang naar Dali hebben we onze ogen uitgekeken naar het leven op het Chinese platteland, erg leuk om hier iets van mee te krijgen. In Dali zelf wonen de Bai, ze varen in drakenboten over het meer en doen inkopen op de markt. Dali ligt aan het Erhai meer en is een gezellig toeristisch stadje. Na een bezoek aan de 3 Pagodes hadden we nog voldoende tijd over om het sfeervolle stadje te bezichtigen.

Dali – Kunming (dag 11)

Na het ontbijt en een vrij lange busrit, die uiteraard geregeld onderbroken werd, kwamen we aan in de hoofdstad van Yunnan, Kunming. Vanwege het aangename klimaat dat hier heerst, Kunming ook wel de lentestad genoemd. Na nog wat rond te hebben gelopen zijn we richting het hotel te gaan om lekker te eten.

Kunming (dag 12)

Vandaag staat het Stenen Woud op het programma, wederom een bezoek waar we erg naar uitgekeken hebben. De Chinezen zeggen niets voor niets dat als je niet naar het Stenen Woud bent geweest, je niet in de Yunnan provincie bent geweest! Het Stenen Woud bestaat uit kalkstenen rotsformaties en oogt als een ongelofelijk indrukwekkend natuurfenomeen. Sommige rotsen lijken op versteende bomen; andere hebben de meest vreemde en onherkenbare vormen aangenomen. Er zijn pieken van wel 30 meter hoog. Omdat het Stenen Woud ook een geliefde plaats van Chinese toeristen is die soms wel erg veel lawaai kunnen maken, raad ik iedereen aan om de wat kleinere weggetjes te nemen. Je krijgt dan al snel het gevoel dat je daar alleen rondloopt, heel bijzonder!

Kunming – Guilin (dag 13)

Vandaag zijn we van Kunming naar Guilin gevlogen. Nadat we zijn aangekomen, hebben we voor een habbekrats een taxi gehuurd en zijn we naar de Solitary Beauty Peak geweest, een paleis met een heuvel waar vandaan je een mooi uitzicht over Guilin hebt. Uiteraard zijn we naar de bekende Rietfluiten Grotten geweest en hebben we op een bamboevlot gevaren, erg leuk! Het varen op een bamboevlot zorgt soms voor hilarische momenten aangezien je bij de overtocht geen garantie krijgt om droog over te komen! En ja, sommige mensen halen dan nog weleens een nat voetje! Met een beetje geluk mag je zelf ook nog even het vlot besturen. ‘s Avonds hebben we heerlijk gegeten bij één van de restaurantjes op het centrale plein van de stad. Vergeet niet om daarna nog even over de markt te lopen: hier vind je namelijk unieke souvenirs die ze alleen in deze regio hebben. Mocht je graag iemand een boeddha beeld kado willen geven dan is dit de plaats bij uitstek, aangezien ze hier deze veelal prachtige beeldjes aanbieden voor maximaal € 10,-! Aan het einde van de markt bevindt zich trouwens de Zon-Maan torens. Deze meters hoge torens bevinden zich midden op een meer en s’avonds zijn ze mooi verlicht en zeker de moeite waard om een foto van te maken!

Guilin – Yangshuo (dag 14)

Vandaag hebben we een boottocht over de Li-rivier, wederom een hoogtepunt tijdens ons verblijf in China. Wij hebben een tocht van ongeveer 4 uur gemaakt. Voor sommigen misschien best lang, maar je kijkt echt elke minuut van deze boottocht je ogen uit! Het landschap is zo indrukwekkend dat zelfs de Chinese overheid heeft besloten om de kalkstenen bergen vast te leggen op het briefje van ‘20 yuan’. Tijdens de boottocht heb je uiteraard prachtig zicht over deze bergen en de rest van de omgeving en als je een briefje van 20 yuan in je portemonnee heb zitten, houd deze dan omhoog en de overeenkomsten zijn werkelijk identiek! Eenmaal in Yangshuo aangekomen, hebben nog wat rondgelopen in het kleine toeristische dorpje. In de diverse restaurantjes kan je echt heel divers eten: van kip, bamboe en rat tot en met hond! En voor degenen die heimwee naar Nederland hebben: kies dan appeltaart! Deze wordt vers bereid én onder je eigen toeziend oog gebakken, heerlijk!

Yangshuo – Guilin – Guangzhou (dag 15)

Onderleiding van een lokale gids hebben we vandaag een geweldige fietstocht gemaakt door de waanzinnig mooie omgeving van Yangshuo. We hebben zelf een kijkje mogen nemen bij onze gids thuis. En dat Chinezen erg gastvrij zijn, hebben we aan den lijve ondervonden: na een kort telefoontje had haar moeder een hele maaltijd voor ons klaargemaakt! Na wat gegeten te hebben, zijn we doorgefietst naar de Maan Berg. Eenmaal weer teruggekomen in Yangshuo hebben we nog even op een terrasje gezeten om bij te komen en nog even lekker na te genieten van de vele indrukken die we vandaag hebben opgedaan!

Guangzhou (dag 16)

Guangzhou wordt ook wel Canton genoemd door de lokale bevolking. Eenmaal aangekomen in Guangzhou bevinden we ons weer in een hele andere omgeving. In deze stad vind je veel Europese invloeden terug en dit komt met name doordat veel Europese bedrijven zich juist in deze Chinese stad hebben gevestigd. Ook op straat kom je veel Europeanen tegen die hier voor hun werk tegen die hier voor hun werk wonen. Na de stadstour hebben we rustig door de stad gelopen en diverse marktjes bezocht. Loop vooral de wat kleinere straatjes in: hier vind je leuke kleine winkeltjes en restaurantjes!

Guangzhou – Amsterdam (dag 17)

Vandaag zijn we weer terug gevlogen naar Amsterdam. Met hele mooie herinneringen kijken wij terug op een geweldige reis!

Uw reisverslag hier?

Wij ontvangen graag uw reisverslag van een gemaakte reis met NRV. U verdient hier tevens reispunten mee, die u weer kunt inwisselen voor korting op uw reis met NRV! <a href="http://www.nrv.nl/info/reisverslag_aanmelden">Meer info</a>

15 september

We schrijven inmiddels woensdag 15 september . 8.00 uur op, uitgebreid gebruik gemaakt van het ontbijtbuffet en om 9.30 uur met onze gids, die zich met de originele Chinese naam Stephanie voorstelde en de „pechchauffeur“ met het inmiddels gerepareerde busje begonnen aan het excursiepakket dat we bij onze boeking besteld hadden. Het voordeel hiervan is dat je vrij snel een goede indruk krijgt van deze enorme metropool en kennis maakt met een aantal highlights. Het nadeel is dat er ook altijd een aantal verplichte nummers bijzitten, die eerder bedoeld zijn om de inkomsten van de gids te verhogen dan dat zij veel meerwaarde geven aan de toerist. De balans na afloop opmakend was het excursiepakket zeer de moeite waard. Na een korte wandeling in de hectische Oude Stad de Yu-tuin bezocht. De enige klassieke Chinese tuin in Shanghai die in 1577 door de mandarijn Pan Yundan werd aangelegd die een idyllisch plekje voor zijn vader wilde maken. Welnu daar is hij bijzonder in geslaagd. Vervolgens maakten we kennis met een traditionele theeceremonie. Gewoon leuk om eens mee te maken. In de bijbehorende winkel lieten we ons verleiden tot onze duurste theeaankoop allertijden. Drie busjes 1e klas kwaliteit „lang-leven thee“ voor omgerekend 47 euro. Dat wordt thuis mondjesmaat theedrinken en we rekenen uiteraard op een lang leven. We kregen er echter geen garantiebewijs bij. Inmiddels was het tijd voor de lunch. Bij een Chinese Japanner even kennisgemaakt met een 80-jarige man uit Nieuw-Zeeland die redelijk in een dip verkeerde omdat zijn 70-jarige vriendin de afgelopen nacht in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Aan de andere kant zat een echtpaar uit hetzelfde land die Shanghai als stop-over gebruikte om daarna door te reizen naar Engeland voor een bezoek aan hun zoon. Na de lunch even langs de ATM en vervolgens naar de Jade Art Gallery. Na de standaaarduitleg de winkel in en daar toch weer iets gekocht wat we normaliter niet zouden doen. Jade is heel mooi en heel duur. We moesten onwillekeurig nog even terug denken aan onze reis naar Myanmar, waar weliswaar 10 jaar geleden, we voor 1$ per stuk jaderingetjes hadden gekocht. De volgende bezienswaardigheid was de Jade –Boeddhatempel (gebouwd in 1882), die in het noordwesten van de stad ligt en na een brand in 1918 geheel werd verwoest. De twee uit één stuk van witte jade gemaakte Boeddha beelden die oorspronkelijk uit Birma komen, konden worden gered en in 1928 is de tempel herbouwd. Ook in deze tempel kregen we een rondleiding die nadrukkelijk eindigde in een winkel. Inmiddels waren we wat tevroeg voor de rondvaart op de Huangpu-rivier zodat er nog wat tijd over was om een „parelfabriek“ te bezoeken. Geluisterd naar de uitleg en NIETS gekocht. Dan op weg naar de Bund (=kade). Aan de ene kant de fantastische skyline en aan de andere kant de oude imposante koloniale panden.Een bijzondere tegenstelling. Na een korte wandeling over de oude brug richting afvaart voor een boottocht van ongeveer een uur, waar je heel mooie plaatjes kan schieten. Aan het eind van de middag namen we nog een kijkje in Xintiandi één van de hipste gebieden van Shanghai met zijn vele restaurants en bars. Inmiddels was het volop spits en dat betekent dat je heel veel tijd nodig hebt om je te verplaatsen. We hadden nog net voldoende tijd om voor 5,5 euro p.p. een zeer smakelijke maaltijd te verorberen om op tijd in het Central Shanghai Theater te genieten van een zeer spectaculaire acrobatenshow. Om 21.30 uur bracht de chauffeur ons naar het hotel. Daar op onze kamer voelden we dat we echt moe waren. Slapen dus.

16 september

Donderdag 16 september. Het begin van de dag volgt de zelfde ceremonie als de vorige. Om 9.30 uur de start van de 2e dag excursie. Op 40 km van ons hotel in het westen van Shanghai ligt het waterstadje Zhujiajiao. Het is een van de mooi bewaard gebleven historische stadjes die vanwege hun ligging aan het Grote Kanaal en de kanalen die het stadje doorkruisen in het verleden een belangrijke rol speelde bij de produktie van zijde en aardewerk en de opslag van graan. De rit er naar toe nam toch gauw zo’n twee uur in beslag. Leuk om gezien te hebben, maar hinderlijk is wel het heel grote aantal souvenirswinkels. Na een uur op weg naar de lunch in een zijdefabriek. Opnieuw interessante uitleg gekregen, maar helaas de dekbedden hadden niet de maat die wij eventueel zouden kunnen gebruiken. In de winkel kon José wel een fraai opengewerkt jasje scoren. Als laatste daad bracht onze chauffeur en onze met een spraakwaterval behepte Stephanie ons naar de ingang van de Expo. Dat was per slot van rekening ook de aanleiding van onze reis naar Shanghai. Van 14.30 uur tot 22.45 uur hebben we op het terrein waar de landenpaviljoens staan doorgebracht. Een gigantisch complex met prachtige paviljoens maar door de enorme belangstelling van voornamelijk Chinezen (95% van de bezoekers) ook lange wachttijden. Elke dag komen er tussen de 350000 en 450000 mensen naar de Expo. Het betekent gewoon keuzes maken. Het Nederlandse paviljoen Happy Street gaf geen wachttijd. Door de opzet ervan is een grote doorstroom mogelijk. De medewerkers zijn zeer tevreden over een aantal bezoekers (2e plaats) maar minder over het open karakter ervan. Het is niet echt leuk om er dan bij meer dan 40 graden te moeten werken. Verder hebben we de paviljoens van Finland(heel mooi), Griekenland, Afrika, Oekraïne en Nepal kunnen bezoeken. Ondanks dat we geen reservering hadden, werden we bij het China-paviljoen „slachtoffer“ van positieve discriminatie. Een heel bijzonder fenomeen was het feit dat duizenden Chinese bezoekers op jacht waren naar stempels van de diverse landen. Sommige liepen met stapels paspoorten om deze van een stempel te voorzien. Aandacht voor de inhoud van de paviljoens was er nauwelijks. Het leek wel een wedstrijd : wie de meeste stempels heeft verzameld stijgt weer een stapje op de statusladder. Het was de slotacte van deze dag en zeer de moeite waard. Terug met de metro en taxi naar het hotel. 23.15 uur...

17 september

Vrijdag 17 september. Vanaf nu gewoon zelf op stap en dat is helemaal niet verkeerd. Om 9.45 uur nemen we een taxi naar de Oude Stad. Nu hebben we wat meer tijd om de grote kermis te ervaren. Een uurtje later met de taxi naar het Shanghai museum. Eerst even in de bedrijfskantine lunchen ( voor 2 euro p.p.) en daarna gratis genoten van de mooie collectie (kleding, keramiek, meubels etc.) van het museum. De ruimten zijn zeer smaakvol ingericht. Op naar Nanjing Road de drukste winkelstraat van de stad en daarna via de Bund Sight Seeing Tunnel (veel lichtjes) naar Pudong de overkant van de rivier. In de Pearl (de fraai vorm gegeven televisietoren) bezoeken we h et Shanghai Historisch Museum dat heel mooi is ingericht. Na het dinner lopen we door de futuristische wolkenkrabbers op weg naar het Shanghai World Financial Centrum het op twee na hoogste gebouw van de wereld. Daar hebben we op 100e verdieping (op 472 meter) een spectaculair uitzicht over Shanghai (dan de lichtstad). Een mooie afsluiting van een lange loop- en kijkdag.

18 september

Zaterdag 18 september. Met de shuttlebus van het hotel en de metro naar Xiantiandi. Toch nog maar even wat langer kijken in deze luxe wijk. Afgesloten met een bezoek aan één van de vele Starbucks vestigingen in deze stad. Met de taxi vervolgens naar de Taikang Lu, waarachter zich een sfeervolle oude wijk bevindt die tientallen mooie winkeltjes herbergt. Dan is het tijd voor een rijk gevulde noedelsoep, genuttigd in een spikslinternieuwe mall. Met de metro opnieuw naar de Expo, waar we de rest van de dag en avond doorbrengen. Ditmaal hebben we gekozen voor het themagedeelte. Het is daar wat minder druk, zodat we wat makkelijker een aantal paviljoens kunnen bezoeken. Eerst even naar een paviljoen van Rotterdam waarin een demonstratie wordt gegeven hoe je functioneel van overtollig water kan afkomen. In het future-paviljoen maken we kennis met de wereld hoe zij er over 50 jaar zal uitzien en ook de themapaviljoens over de ontwikkeling van de scheepvaart en railverbindingen zijn zeer de moeite waard.

19 september

Zondag 19 september, onze laatste dag in Shanghai. Iets later opstaan en ontbijten. We blijven vandaag in de buurt van ons hotel. Bezoeken een 12 verdiepingen hoge mall, waar alle westerse „topmerken“ zijn te vinden. Er is beduidend meer winkelpersoneel aanwezig dan koperspubliek. Per verdieping hoger neemt het winkelend publiek omgekeerd evenredig af met het personeel. Niet ver lopen van het hotel is een mooi park met een waterpartij inclusief bootjes. Voor 35 eurocent maken we een wandeling. Het is er erg rustig. Een paar mensen die varen, een fotosessie voor een trouwpaartje en wat mensen die er vissen. Het restaurant is uitgestorven. Op de weg terug naar het hotel nog een vers-food mall ingegaan, waar bij de uitgang tientallen bussen staan om de klanten richting huis te brengen. En dan onze laatste maaltijd voor we richting vliegveld vertrekken begeleid door de chauffeur en een in slaap vallende gids. 23.30 uur stipt vertrekt ons vliegtuig naar Dubai en weer 4 uur later neer Düsseldorf.

20 september

Maandag 20 september 20.30 uur komen we in een kil en buiig Strijen aan. Met de complimenten aan de reisorganisatie NRV, die voor een heel schappelijke prijs de reis, accommodatie en excursiepakket heeft geregeld.

Dag 2, Maandag 10-05-2010

Met een half uurtje vertraging kwamen we in Beijing aan, het was 12.45 uur plaatselijke tijd. Daar hebben we kennis gemaakt met de groep en onze reisleider Rob een aardige Belg. Onze plaatselijke reisleidster was River. Volgens de beschrijving van de reis zouden we de 1e dag wat acclimatiseren. Maar Rob zei als we veel van Beijing willen zien beginnen we vanmiddag nog, dan ben je ook meteen over de slaap heen. Allereerst zijn we naar de klokkentoren en de trommeltoren gegaan. In de klokkentoren zijn we naar boven geklommen vandaar hadden we een prachtig uitzicht over de Hutong wijk. Dat is een zeer oude wijk die nog niet geruimd is voor nieuwbouw. Het lijkt of hier de tijd heeft stil gestaan. De huisjes zijn erg klein en liggen als het ware in hofjes. Ze hebben er vaak zoveel kleine kamertjes aangebouwd dat je nauwelijks nog ruimte hebt. In zo’n hofje wonen vaak hele families soms wel 3 of 4 generaties. De meeste hebben ook geen sanitaire voorzieningen. Daarom zijn er op diverse plaatsen in de wijk openbare toiletten waar iedereen gebruik van maakt. Hutong is de Mongoolse naam voor smalle straatjes. Na het bezoek aan de klokkentoren hebben we een stukje door de wijk gewandeld en een beetje een indruk gekregen van het dagelijks leven. Een kapper knipt zijn klanten op een plein, een schoenmaker repareert buiten, en in een klein winkeltje maken ze mie die ze verkopen vanachter een luikje. Ook hebben we nog even de plaatselijke markt bezocht. Daarna door wat smalle winkelstraatjes naar de rivier waar we even een pauze hadden voor een lekkere cappuccino. We zijn ook nog met riksjas door de wijk gereden om toch een betere indruk te krijgen van het dagelijks leven. Later hebben we gegeten bij een plaatselijk familie die voor ons gekookt had. We kregen daar ook een demonstratie over kakkerlakken. De eigenaar ging ermee naar shows. Ze worden ook vaak gehouden als huisdier voor muziek. Toen we eenmaal in ons hotel waren hadden we het gevoel dat we er al 2 dagen op hadden zitten. In zo’n korte tijd hadden we al zoveel gezien en dat was nog maar de eerste dag..

Dag 3, Dinsdag 11-05-2010

Vandaag staat ons een druk programma te wachten. Rob wil ons zoveel mogelijk laten zien van Beijing. Allereerst naar het Altaar (tempel) van de hemel. (Unesco werelderfgoed). Het belangrijkste heiligdom van China. De tempel is gesticht in 1420. Een belangrijk deel is het altaar(tempel) van de hemel een rond dat omringd is door 3 ronde marmeren terrassen. We passeerden ook de beroemde “echomuur” als je een woord spreekt tegen de cirkelvormige muur kan men het bij de tegenover gelegen muur horen. Natuurlijk als het stil is. Het hoofdgebouw wordt gekenmerkt door een drievoudig blauw kegeldak en wordt genoemd “Hal van de oogstgebeden”, hier kwam de keizer bidden voor een goede oogst .Alle delen van het bouwwerk zijn door 3 en 9 deelbaar. Getallen die bij de hemel horen. De tempel is omringd door een groot park. Het noordelijke gedeelte van dit park is rond en het zuidelijk gedeelte is vierkant, omdat de chinezen toen dachten dat de hemel rond was en de aarde vlak. Onderweg zagen we nog een 500 jaar oude jeneverbes boom ook wel de negen draken boom genoemd. We verlieten het complex via de noordzijde en liepen door het park waar mensen na de ochtend-Tai Chi elkaar ontmoeten. Ze maken muziek, dansen, doen spelletjes, zitten op een muurtje te kaarten, of maken zomaar een praatje. Vogelliefhebbers komen ’s morgens heel vroeg om te luisteren naar het gekwetter, Vliegeraars houden een wedstrijd en in het weekend zingen er amateurkoren. Nadat we nog even een bliksembezoek hebben gebracht aan een parelshop (ook dat hoort erbij) waren we toe aan een lunch.

Na de lunch bezochten we eerst het plein van de Hemelse vrede. Dit is het grootste plein ter wereld. Het heeft een afmeting van 350 X 800 mtr. en kan bijna 1 miljoen mensen herbergen. Hier vonden massabijeenkomsten plaats van de Rode Gardisten. Midden op het plein staat een 38 mtr. hoog monument voor volkshelden. De obelisk werd opgericht ter nagedachtenis van hen die het leven lieten tijdens revoluties in de 19e en 20e eeuw. Treurige beroemdheid verkreeg het plein door de bloedige onderdrukking van de massale studentendemonstratie in 1989. Rondom het plein staan grote gebouwen zoals het nationaal museum, De grote hal van het volk 350 mtr. lang , maar zeer bekend het mausoleum van Mao Zedong. Hij bepaalde het lot van China van 1949-1976. Mao heeft veel impact op China gehad. .Nog steeds hangt er boven de in 1417 voltooide hoofdpoort een enorm Mao-portret. Vanaf die poort sprak hij in 1949 het volk toe. Via de poort van de Hemelse vrede kwamen we in het Keizerlijk paleis ook wel de “verboden stad “genoemd. Want het volk mocht het niet betreden. Pas sinds de val van de laatste keizer in 1911 is het voor het publiek toegankelijk. Het totale complex bevat vele hallen met kostbare interieurs. Met 720.000 m2 is het keizerlijk paleis de grootste residentie die een heerser ooit liet bouwen. Volgens de legende heeft de hemel 10.000 kamers en daar de keizer slechts de zoon van de hemel was mocht hij er niet zoveel bezitten en beperkte hij zich tot 9.999 kamers. Een 52 mtr brede gracht en een 10 mtr hoge muur omsloten het paleis. De kleuren van de daken purper en geel alsmede de verhoogde ligging van de paleizen waren alleen voorbehouden aan de keizer. Alle andere gebouwen in Peking moesten troosteloos grijs zijn en max. een verdieping. De verboden stad telt 800 gebouwen. Een complex waar je nog graag enkele dagen meer zou willen doorbrengen. Maar helaas was onze tijd beperkt. Met een kleine groep mensen zijn we ’s avonds in de stad gaan eten. Wij hadden kaarten voor de Peking opera. Ook dat is een belevenis en niet te vergelijken met een opera bij ons. De Peking opera kreeg pas bekendheid op de 80e verjaardag van keizer Qianlong in 1790. Toen speelden er diverse theatergroepen aan het hof die vervolgens in de hoofdstad bleven en de verschillende stijlen versmolten zich tot de nu bekende vorm. De stukken gaan altijd over mythen en oude historische verhalen. Aan het eind overwint het goede telkens het kwade, waarmee het ook een morele boodschap overbrengt. Moe maar voldaan kwamen we weer in ons hotel.

Dag 4, Woensdag 12-05-2010

Vandaag zijn we al weer vroeg op pad gegaan (7.30), dat moet ook wel anders zit je zo in de file als je de stad uit wilt. Allereerst een bezoekje aan een werkplaats waar ze hele dunne koperdraadjes op voorwerpen zoals bv vazen en kannen maken. Die worden dan beschildert en krijgen diverse behandelingen heel arbeidsintensief maar wel erg mooi. We vervolgden onze tocht naar weer een belangrijk hoogtepunt. “De Chinese muur”. Een van de 7 wereldwonderen, en tot op heden het langste bouwwerk van de aarde. Je moet er een stuk overheen gewandeld hebben om de muur over kloven en bergtoppen naar de horizon zien kronkelen, om haar schoonheid te kunnen inschatten. Het was wel zwaar, sommige stukken zijn zodanig stijl dat je echt moet klimmen. Gelukkig hebben ze leuningen gemaakt, waaraan je jezelf goed kunt vasthouden en zo kunt genieten van de mooie natuurlijke omgeving. Het was een geweldige ervaring. Daarna op weg naar de Ming graven. We passeerden eerst de Ere poort een stenen poort uit 1540. Dit is de enige toegang tot het terrein. Ruim 1 km verder verheft zich de imposante rode poort uit 1425. Hier moest iedereen zelfs de zoon van de Hemel van zijn paard afstijgen. Vanaf de rode poort gingen we te voet verder. We liepen via de Heiligen weg der dieren, 24 dierfiguren beschermen in tweetallen de weg. Na ongeveer 2 km kwamen we bij de grootste tempel van China.

Op deze plaats zijn 13 van de 16 keizers van de Ming dynastie begraven. Deze plek werd met zorg gekozen, omdat het volgens de Feng Shui leer perfect diende te zijn. Daarachter in een vallei (het complex is 80 km2 groot) heeft Keizer Yongle en 12 opvolgers in de 15e en 16e eeuw hier een mausolea laten bouwen. Vanavond gaan we met z’n allen Peking eend eten. We hadden ook voor het eerst wat tijd om voor het eten op ons gemak nog wat te drinken. Ik had nog nooit Peking eend gegeten. De eend wordt 2x geroosterd en door de kok aan tafel in dunne plakjes gesneden. Op tafel liggen dan flinterdunne deeglapjes daar doe je dan het vlees, saus en wat groente op, je vouw het dicht en je eet het met de handen. Ik vond het wel lekker maar nou niet iets speciaals. Vanavond moeten we nog wel de koffer pakken. Want morgenavond gaan we rechtstreeks naar het station voor de nachttrein. We worden morgen om 6 uur gewekt en hebben alweer een drukke dag voor de boeg. Alweer een dag vol met geweldige indrukken.

Dag 5, Donderdag 13-05-2010

Vanochtend om 7.30 hebben we het hotel verlaten om op weg te gaan voor onze laatste dag in Beijing. We starten met een bezoek aan het Zomer Paleis (Unesco werelderfgoed) dit is een groot complex met diverse tempels, tuinen, paviljoens en een groot meer. Het Kumming-meer. Hier kwam de Koninklijke familie vroeger bijeen om te ontsnappen aan de hitte van de zomer die in de Verboden Stad heerste. Ook hier ziet men diverse groepen muziek maken en dansen. Langs het meer is een 728 mtr. lange wandelgang (corridor) getooid met schilderingen en bloemen. Van hieruit heb je een schitterend uitzicht op het meer. Het meest curieuze bouwwerk van de hele tuin is het “marmeren schip”. Deze tijd was te kort. Er is zoveel te zien dat je er wel enkele dagen voor nodig hebt om alles goed te zien. Een bezoek aan het pandahuis mocht natuurlijk niet ontbreken. Er waren reuze panda’s zowel binnen als buiten. Leuk om te zien hoe die beesten spelen met elkaar. Nadien hadden we weer een heerlijke lunch. Het staat zo leuk die grote ronde tafels met een draaiplateau je neemt maar wat van de gerechten die langs komen. Hier eet men eerst de rijst met diverse groenten en soorten vlees en daarna de soep. Die is niet altijd even lekker. Ook drinkt men thee bij het eten er staat altijd een pot thee op tafel die telkens aangevuld wordt. Na de lunch zijn we naar een grote overdekte markt gegaan daar verkochten ze ”merkkleding” voor een prikkie. Alleen al het afbieden was een sport. Na het winkelen moesten we toch even uitblazen op een terrasje met een lekkere cappuccino. Die is hier overal lekker. Met onze plaatselijke reisleidster River hebben we nog wat inkopen gedaan. Een gedeelte van de groep ging naar een Kung Fu show. Later kwam de groep weer bij elkaar en hebben we gezamenlijk gedineerd waarna we met de nachttrein op weg gingen naar Xian. Dat was ook een hele belevenis. Wij hadden soft Seats dan is je bed zacht. Er waren cabines voor 4 personen met elk 2 stapelbedden. Wat een gelach voordat iedereen zijn plaatsje had gevonden. Rob onze reisleider sliep bij ons. Nadat we geïnstalleerd waren hebben we zelf ons eigen bakkie koffie gemaakt, later nog een lekker borreltje gedronken. Natuurlijk nemen Els en ik ons flesje in de vakantie overal mee naar toe. Hier eindigden onze dagen in Beijing. Een aaneenschakeling van hoogtepunten. Ook het weer was alle dagen prima wel wat wind maar ook zon en 24 graden.

Dag 6, Vrijdag 14-05-2010 Xián

Na een niet al te beste nacht, je slaapt maar heel licht, kwamen we rond 8.30 uur aan in Xi’an. Daar stond onze nieuwe plaatselijk gids Mary ons al op te wachten. Allereerst naar ons hotel waar een lekker ontbijtje klaar stond. Nadat we ons opgefrist hadden zijn we begonnen met een stadstour door Xi’an. Xi’an is de hoofdstad van de Shaanxi, maar was ook ooit de hoofdstad van China. Xi’an werd in vroegere tijden Chang’an genoemd wat Hemelse Vrede betekent. Vergeleken bij Beijing is Xi’an een veel kleinere stad. Wat opviel was dat men overal waar een park of pleintje is de mensen elkaar opzoeken en met elkaar dansen of muziek maken soms ook gewoon op een muurtje spelletjes doen zoals dammen. Tijdens deze stadstour hebben we onder andere een gedeelte over de oude stadsmuur gelopen, die nog helemaal intact is en vanwaar je een goed uitzicht hebt over het oude centrum. Vervolgens een bezoek aan de Grote wilde Ganzen-Pagode. De huidige 73 m hoge bakstenen toren van 7 verdiepingen uit 647 werd door aardbevingen en boeddhistenvervolgingen verscheidene malen beschadigd en in de 10e en 16e eeuw gerestaureerd. Ook een bezoekje aan de omringende tuinen was de moeite waard. Vervolgens zijn we naar de Bel- en Drumtoren gelopen die vroeger werden gebruikt om aan te geven wanneer de stadspoorten opende. Als laatste een bezoek aan de Moslimwijk. Hier krijg je een heel andere kijk op de stad. We liepen door hele smalle straatjes met kleine hokjes. In elk hokje zat een winkeltje. Ook veel wierook. Via al die straatjes kwamen we bij de Moskee. Dit was vroeger een paleis, wat is geschonken aan de Moslims toen die hun intrede deden in China. Deze hebben hun eigen Islamitische decors en kalligrafie ingebracht en zo verbonden met de Chinese bouwstijl. Voor het diner hadden we met de hele groep gekozen voor een Westers buffet. Na afloop zijn we met de bus door de stad gereden. Eerst naar de fonteinen. Die spuiten elke avond om 20.30 uur. Een kleine duizend fonteinen spuiten in diverse kleuren op de maat van de muziek. Een prachtig schouwspel. Later zijn we nog langs diverse pleinen gereden en uitgestapt. Op diverse plaatsen was volksvermaak. Aan de ene kant waren hele groepen aan het dansen en aan de overkant was men aan het zingen en diverse soorten muziek aan het maken. Op veel plaatsen hebben we gezien dat mensen buiten veel samen dansen, zingen en spellen doen.

Dag 7, Zaterdag 15-05-2010

Vandaag begonnen we de dag met een bezoek aan het welbekende Terra Cotta Leger: Het 8e wereldwonder, alweer een hoogtepunt! Qin Shihuangdi, de eerste keizer van China gaf ongeveer 200 v.Chr. opdracht tot de bouw van een monumentaal grafcomplex. Men zegt dat 700.000 mensen hier 36 jaar lang aan gewerkt hebben. In 1974 werd dit leger gevonden door een boer genaamd Yang, die op zijn land een waterput aan het graven was. In eerste instantie mocht dit helemaal niet worden blootgelegd en bekendgemaakt; de boer die de ontdekking heeft gedaan, heeft dit echter wel naar buiten gebracht en dus werd hij uit zijn dorp verbannen. De overige dorpsgenoten geloofden namelijk dat bij het blootleggen van het leger veel negatieve dingen de wereld in zouden komen. Uiteindelijk mocht de boer terugkeren naar Xi’an. Archeologen zijn toen voorzichtig gaan graven en zo ontdekte men verschillende grafkuilen waarvan er 4 open liggen. We hebben deze 4 bezocht. In grafkuil 1 heeft men zo’n 1100 kleisoldaten gevonden waarvan diverse boogschutters en speersoldaten. Ook 32 paarden, bronzen wapens, en 8 strijdwagens. Van deze 4 zijn er nog die nog maar een gedeelte bloot liggen en waar men nog volop bezig is. De Soldaten waren vroeger kleurrijk beschildert maar direct na de opgraving is de kleur onder invloed van daglicht vervaagd. We kwamen ook uit in een werkplaats waar men op dezelfde manier met de hand, de klei soldaatjes maakt. Vooral voor toerisme. Op de terugweg nog even verplicht langs een jadewinkel. Deze commerciële bezoeken horen er ook bij. We hadden nog net even tijd om ons wat op te frissen want om 18.00 vertrokken we weer voor een diner. We hadden gekozen voor een populaire specialiteit Cantonese Dim Sum. Dit zijn gevulde deegtasjes met bv, vlees, vis of groente, die in op elkaar gestapelde bamboemandjes gaar gestoomd worden. Men eet ze met diverse sausjes erg lekker. Later hadden we geboekt voor een show het was een zang en dansvoorstelling met gereconstrueerd hofvermaak uit de Tang-dynastie. Deze was zeer kleurrijk net Las Vegas. Toen we in het hotel kwamen maar weer de koffers gepakt. Morgen vliegen we naar Lijiang. 6 mensen van de groep vliegen naar Sjanghai, we gaan met 15 mensen verder. Het lijkt wel of we al 2 weken in China zijn zoveel hebben we al gezien.

Dag 8, Zondag 16-05-2010 Lijian

Omdat we vanmorgen nog wat tijd over hadden zijn we nog even naar buiten gelopen. Daar was het leuk om te zien, vlak bij ons hotel om de hoek stonden de plaatselijke bevolking lekkere dingen te koken en te braden op kleine karretjes. Mensen komen dan langs en gaan op een krukje zitten en eten wat. Sommige eten zo uit de hand alvorens ze naar het werk gaan. We zagen ook een soort ton met pindasoep. Een man leek net of hij in zijn pyjama zat. Erg leuk om te zien. Ze zeggen dat de Chinezen het liefst buiten de deur eten. Het kost ook bijna niets. Om 11 uur vlogen we vanaf Xián naar Lijiang, met een tussenlanding in Kumming daar moesten we to t 16.30 wachten alvorens we naar Lijian vlogen. Lijiang is volgens velen het charmantste stadje van China. Het ligt in de uitlopers van de Himalaya, op 2400 meter hoogte en was een belangrijke stop op de oude karavaanroute naar Tibet. Nog altijd ligt Lijiang op een kruising van routes en is het een enorm leuk stadje om aan te doen. Het is een wirwar van straatjes met lage houten huizen, gebouwd om een hofje. Parallel aan de huizen lopen waterkanalen dat het geheel erg sfeervol laat aandoen. Chinese lampionnen die 's avonds overal branden en de bruggetjes over het water geven Lijiang haar sprookjessfeer. Ons hotel ligt in de oude stad. Via een smal straatje kwamen we in een gang die liepen we door en voor ons verschenen leuke hofjes een soort binnenplaatsje met rondom kamers. Onze kamers hebben een hangslot. Erg grappig en knus. Hier blijven we 2 dagen. Het was al 18.00 uur toen we aankwamen dus maar meteen de oude stad verkennen en lekker westers gegeten bij een leuk restaurantje. Het plein was erg gezellig een beetje folklore en muziek. Rondom allemaal kleine straatjes met winkeltjes en veel restaurantjes. We zagen ook dat ze van een witte substantie snoep aan het maken waren. Het spul wordt gedraaid en weer uit elkaar getrokken en weer gedraaid. Men herhaalt dit vele malen. Dan worden er smalle repen van gemaakt die men in stukjes snijdt. Als het afgekoeld is, is het hard.. Men kan dit vergelijken met bij ons de Zeeuwse babbelaars. Hier doen ze er ook nog stukjes gember in. Toen we in ons hofje terug kwamen zagen we Rob onze reisleider hij had een kamer naast mij. We hebben toen met vieren nog lekker nagepraat en uiteraard onder het genot van een lekker glaasje. Het was een zwoele avond. Lijian wordt ook wel de stad van de eeuwige lente genoemd.

Dag 9, maandag 17-05-2010

Vanochtend brachten we eerst een bezoek aan de Zwarte Draken-vijver-park. Daar hebben we een fijne wandeling langs het meer gemaakt. Ook hier waren er vele mensen die muziek maakten en dansten. Vele groepen met toeristen waren er. We zagen ook vrouwen in klederdracht. Elke streek heeft zo z’n eigen kleuren. De kleding met een wit lint wat gekruist is betekend vrijgezel, is het lint geknoopt betekend dit gehuwd. Van hieruit kon men ook de bergen met sneeuw zien. Daarna bezochten we het mooie dorpje BAISHA. Hier bevind zich de oude Grote Schat-tempel. Die bekend is vanwege zijn fresco’s. We hebben ook nog de 5 wings pagode bezocht. Berry en ik kregen nog uitleg over de rituelen. Bij de ingang stond een 500 jaar oude boom die door blikseminslag in tweeën is gespleten. In het midden groeide er weer een nieuwe boom. Men zegt dat het nu een familie boom is, met een nieuwe generatie. We hebben ook nog door een dorpje gewandeld en kwamen op een marktje terecht. Daar zag men wel wat in ons toeristen en er werd volop geprobeerd om blauwwitte tafelkleden te verkopen, wat ook lukte. Die zagen we later ook in diverse restaurantjes op tafel liggen. We kwamen bij de plaatselijke bevolking terecht en liepen door eenvoudige steegjes. De meeste deuren waren rood geschilderd soms zag men er ook met witte platen erover heen. Dat betekend rouw. Men rouwt 3 jaar op deze manier. Ook hier was men aan het koken op straat. Na de lunch hebben we ook nog een bezoekje gebracht aan een werkplaats waar allemaal vrouwtjes aan het borduren waren. Prachtige schilderijen waar soms wel een jaar aan gewerkt was. Ook stropdassen helemaal in de vorm geborduurd. Deze duren ongeveer 6 weken. Prachtige exemplaren. Toen we weer terug in Xián kwamen hebben we nog het paleis van de Fam. Mu. bezocht. Tijdens de Ming-dynastie waren zij de meest vooraanstaande familie van Lijian. Het paleis is nagebouwd van de verboden stad. Het was een hele klim helemaal naar boven. Toen het land Communistisch werd moest dit allemaal worden afgegeven. We waren rond 16.00 uur terug en hebben op ons terrasje lekker gerelaxt. ’s Avonds in de oude stad weer lekker gegeten en wat gewinkeld er moesten toch ook wat souvenirs mee naar huis. Het weer is nog steeds heerlijk, soms bewolkt, wat zon en zo’n 24 graden.

Dag 10, Dinsdag 18-05-2010 Dali

Vanmorgen zijn we om 8 uur vertrokken naar het plaatsje Dali Het was een heel gedoe met de koffers. Omdat er geen bussen of auto’s kunnen komen werden de koffers opgestapeld op een fiets en zo naar de bus gebracht. We dalen 600 mtr. en rijden langs de thee route. Hier werd vroeger veel thee verhandelt. We rijden langs vele moerbij bomen en diverse rijstvelden waar we van dichtbij het werken op het platteland konden meemaken. Hier moest natuurlijk gestopt worden voor wat leuke plaatjes. Na de lunch hebben we nog een stop gemaakt in het dorpje Xizhou. Het oude gedeelte is helemaal vervallen en lijkt wel een spookstad. In grote oude huizen wonen soms wel 5 of 6 gezinnen van dezelfde familie soms wel 4 generaties. Op de plaatselijke markt werd weer van alles gekookt en gebakken. Veel mensen kopen dat weer. We liepen nog door wat straatjes en konden zien hoe het er in het dagelijks leven aan toe gaat. Kleine werkplaatsjes. Van oude vrachtwagen banden maakt men bv. bakken waar men ’s winters briketten in bewaard. Het laatste stuk van de rit werd gekenmerkt door vele tabaksplanten. In China wordt nog erg veel gerookt. In en rond Dali wonen vooral de Bai. Voor zover ze nog niet in spijkerbroek rondlopen, zijn de jonge vrouwen herkenbaar aan hun rood en blauwe kleding en de opvallende hoofdtooi. Aan een muts met een lange staart is te zien dat de vrouw nog ongetrouwd is. De best bewaarde monumenten van Dali zijn Santa Si. (3 pagodes). We zijn met golfkarretjes naar boven gegaan. Het was een groot complex en ver omhoog. Eenmaal boven had je een prachtig uitzicht over de stad en het meer. De hoogste en oudste pagode is 70 mtr. Deze 3 hebben diverse aardbevingen overleefd. De 2 kleinere staan daardoor iets scheef. Deze zijn ook 200 jaar later gebouwd. In 1979 heeft men bij opgravingen nog een schat aan kunstvoorwerpen gevonden. Ook dit was een groot tempelcomplex. Dali heeft een prachtig berglandschap en het op een na grootste meer van de provincie Yunnan het Erhai-meer. Als laatste nog even verplicht naar een marmershop. Via de Zuidpoort kwamen we Dali binnen gelopen. Dali is een heel oud plaatsje met smalle straatjes, veel winkeltjes en toeristen. In het midden van de hoofdstraat staat een fraaie poort. De Foreign straat wordt gekenmerkt door allemaal leuke restaurantjes. Om 18.30 kwamen we in ons hotel aan. Weer een prachtig hotel met een hofje. Ook van Dali wordt gezegd stad van de eeuwige lente. Lekker zonnig en 24 graden.

Dag 11, Woensdag 19-05-2010 Kunming

Vandaag hadden we een halve dag vrij. Een gedeelte van de groep ging met de kabelbaan. Wij kozen ervoor om nog wat meer van het plaatsje te bekijken. Na een ontbijt wat voor het eerst niet veel bijzonders was gingen we een kijkje nemen bij de bewoners van het stadje. Via smalle straatjes kwamen we op een plein hier was een markt waar alles nog vrij primitief gebeurt. Zoals bv het wegen van groente en vlees dat gebeurt met een bascule in de hand. Ook hier zie je weer het vlees en de vis zo op de kramen liggen. Voor het ophalen van huisvuil komt een wagen, je ziet dan de mensen met een bak of emmer zelf hun afval in de wagen doen. Er is een grote straat met een Zuidpoort waar je door naar binnen komt. Aan het einde van de straat staat de Noordpoord. Langs de hoofdstraat is een open riool, waar mensen nog van alles in doen. Mensen waren ook hier op straat aan het koken en braden wat dan weer verkoc ht wordt.. Na de lunch op weg naar Kunming een rit van ongeveer 5 uur. Kunming is de hoofdstad van de provincie Yunnan en heeft door de ligging op bijna 1900 mtr. een mild klimaat. Onderweg een fotostop bij de Olympische zwemhallen. Jammer dat ze na de spelen van 2008 niet meer gebruikt zijn. Om 17.45 arriveerden we in ons prachtige hotel. We sliepen op de 5e verdieping en als we gingen eten moesten we 2x overstappen van lift erg grappig. We hebben ons maar meteen opgefrist en zijn gaan eten. Het hotel heeft een draaiend restaurant dat ligt op de 23e verdieping . We hebben erg lang genoten van de avond.

Dag 12, Donderdag 20-05-2010

Vandaag maakten we eerst kennis met alweer een nieuwe plaatselijke gids. Lin. Op elk gedeelte van de reis krijgen we een andere gids en een andere bus. Om 8.30 zijn we vertrokken voor een mooie maar vermoeiende tocht naar het Stenen Woud. Wederom een bezoek waar we erg naar uitgekeken hebben. De Chinezen zeggen niets voor niets dat als je niet naar het Stenen Woud bent geweest, je niet in de Yunnan provincie bent geweest! Het Stenen Woud bestaat uit kalkstenen rotsformaties en oogt als een ongelofelijk indrukwekkend natuurfenomeen Sommige rotsen lijken op versteende bomen; andere hebben de meest vreemde en onherkenbare vormen aangenomen. 270 miljoen jaar geleden was hier een groot meer. Ten gevolge van de veranderingen in de aardkorst werd de kalksteenbodem naar boven gedrukt en creëerden regen en wind daaruit merkwaardige 5 tot 50 mtr. hoge zuilen. Het Stenen Woud heeft een opp. Van 80 ha. Sommige stenen bomen hebben fantasievolle namen, gegeven door de plaatselijke bevolking. We hebben ruim 2 uur gelopen eerst over een begaanbaar pad . Later tussen de rotsen door. Het was trap op, trap af, en tussen smalle spelonken. Soms moest men de rugzak afdoen omdat je er met je zij eerst door moest. Het was een schitterende tocht. Weer een van de hoogtepunten. Eind van de middag waren we weer terug. We hebben gedoucht en lekker koffie gedronken. ’s Avonds zijn we met de groep gaan eten in een restaurant waar alleen maar Chinees werd gesproken. Ook uit de menu kaart kon je geen wijs worden. Op de gok hebben we maar besteld, en het was nog lekker ook. Ook dat moet je een keer meegemaakt hebben. Later nog even gewandeld voor het slapen.

Dag 13, Vrijdag 21-05-2010 Guilin

De voormiddag hadden we ter vrije beschikking. Wij hebben deze uren benut door een wandeling door de stad Kunming. We hebben een beetje de plaatselijke winkeltjes bekeken en nog wat van het dagelijks leven van de bevolking gezien. China staat bekend om zijn thee, dus het was niet verwonderlijk dat er heel veel kleine theewinkeltjes waren. Allerlei figuren waren van Thee gemaakt. Zelfs beelden. Ook de verpakkingen zijn zeer vindingrijk. We hadden nog even tijd voor koffie voordat de bus om 12 uur vertrok naar het vliegveld voor een vlucht van 1.25 uur naar Guilin. Daar aangekomen kwam de vochtigheid en de warmte ons tegemoet. Het had daarvoor flink geregend. Om 17.00 uur kwamen we aan in ons hotel en om 18.00 uur zijn we weer vertrokken voor een gezamenlijk diner in de stad. Dat was weer erg goed. Het staat zo leuk al die gerechten die op een ronde schijf voorbij komen. Vandaag was er ook een speciale soep. Daarna stond een boottocht over de rivier op het programma. Onze reisleider had een open boot besteld met zachte kussens alleen voor onze groep, maar het was erg benauwd en er was onweer voorspeld. Dus we hadden zo onze vrees voor natte kleren. De tocht was prachtig.. We begonnen met een uitzicht op 2 pagodes . Daarna hebben we onder verschillende bruggen doorgevaren. Deze waren kopieën, nagebouwd van verschillende Europese bruggen. Zo zagen we de Arc de Triomf uit Parijs, De Tower bridge enz.. Ook een brug uit Nederland Alles was erg mooi verlicht. We zagen ook mannen op een vlot of een bootje die met aalscholvers aan het vissen waren. Die aalscholvers hebben een band om hun keel. Ze duiken onder water, vangen een vis en komen terug op het vlot. Vanwege de band om hun keel kunnen ze de vis niet inslikken. De visser pakt zo de vis uit hun bek en ze duiken weer opnieuw het water in. Of het diervriendelijk is laten we maar in het midden. We hadden het nog steeds droog, Na de tocht zijn we naar het Waterval hotel gelopen. Elke dag om 20.30 uur beginnen beneden fonteinen te spuiten en later vanaf het dak van het hotel. Het water komt dan als een waterval naar beneden. En alles mooi verlicht. Een schitterend gezicht. We hadden de keus om met de bus terug naar het hotel te gaan of te voet en nog over een avondmarkt en dan per taxi terug. Wij besloten met de helft van de groep om per bus terug te gaan. En net toen we in ons hotel aankwamen viel de regen met bakken naar beneden. Gevolgd door flink onweer. Dit was de eerste regen die we kregen.

Dag 14, Zaterdag 22-05-2010 Yangshow

Vandaag stonden we op met regen. De lucht was grauw het was wel benauwd en plakkerig. Er stond ons een boottocht te wachten op de Li rivier naar Yangshuo. Een tocht van zo’n 4 uur. Volgens de Chinezen het mooiste stukje natuur op de hele wereld. Het landschap is zo indrukwekkend dat zelfs de Chinese overheid heeft besloten om de kalkstenen bergen vast te leggen op het briefje van ‘20 yuan’. Als je een briefje van 20 yuan hebt , houd deze dan omhoog en de overeenkomsten zijn werkelijk identiek. Tijdens de boottocht hadden we uiteraard een prachtig zicht over deze bergen en de rest van de omgeving en. Het landschap was geweldig met grote begroeide rotsen. Aan de rand van de rivier kon je zien hoe of de plaatselijke bevolking bezig is met b.v. de was of zichzelf wassen. Het was jammer van de bewolking en de miezer regen maar we zijn toch regelmatig het dek op gegaan om van de schoonheid te genieten. Soms kwamen rieten vlotjes met souvenir verkopers langs , die hun vlot dan vast haakten aan de boot en zo probeerden om souvenirs te verkopen. Erg gevaarlijk. De Lunch hadden we aan boord. Toen we in Yangshow uitstapten was het droog en heeft het niet meer geregend. De rest van de dag hadden we vrij en die hebben we benut met winkelen. Vanaf de boot tot aan het hotel allemaal kleine straatjes met deur voor deur leuke winkeltjes. Ook straatjes met alleen restaurantjes. Er was dus keus in overvloed. ’s Avonds kon je over de koppen lopen zo druk was het er. Een echt toeristenstadje. Het hotel was erg mooi met kamers als balzalen.

Dag 15, Zondag 23-05-2010 Guilin

Vanochtend werden we om 6.30 uur gewekt. Het leek een mooie dag te worden. Om 8.00 uur vertrokken we voor een fietstocht op mountainbikes. Een echt spektakel. We hebben zo’n 4 km gefietst tussen de bergen en langs de rivier, waar men bezig was om de was te doen. Het was stralend weer. De tocht was prachtig. We reden over smalle weggetjes kuilen en bulten en soms door een modderpoel van de regen van de dag ervoor. We kwamen door kleine dorpjes, stopten voor mooie foto’s en zagen rijstvelden. We hebben ook een plaatselijke woning bezocht alles zag er netjes uit. Maar wat kunnen ze toch veel doen met zo weinig. Ook kwamen er kinderen aangelopen en die moesten natuurlijk op de foto. Els had nog wat ballonnen over, dat is altijd gewild. We zijn ook nog naar de Maanberg gefietst. Eenmaal teruggekomen in Yangshuo hebben we gezellig op een terrasje geluncht en daarna zijn we vertrokken naar Guilin een busrit van zo’n 1,5 uur. Het weer was zalig. In Guilin hadden we vrije tijd tot aan het diner. We hebben langs de rivier gewandeld en wat een bedrijvigheid je dan ziet. Het centrum was erg gezellig leuke kleine winkeltjes en terrasjes. Waarvan we natuurlijk gebruik van hebben gemaakt. ’ s Avonds hadden we een geza menlijk diner waarna we vertrokken naar de trein voor de nachtrit naar Guangzhou ons laatste adres.

Dag 16, Maandag 24-05-2010 Guangzhou

Bij aankomst in Guangzhou maakten we eerst kennis met onze nieuwe gids Jenny, die bracht ons naar het hotel voor een lekker ontbijt. Het restaurantwas op een hoogte gelegen,dus ook een prachtig uitzicht. Na de maag gevuld te hebben gingen we op weg naar een boeddhistisch e tempel. De Tempel van de Zes Banyan-bomen Een Indiase prins zou in de 6e eeuw al mediterend onder een banyan boom een Boeddha “verlichte”zijn geworden. Hoewel er in dit heiligdom geen bomen meer staan draagt dit nog steeds hun naam. Hij is in 537 gesticht en een van de oudste tempels van de stad. De blikvanger van de tempel is de 57 mtr hoge bloemenpagode. Onze 2e bezienswaardigheid was de Tempel van de voorouders van de Familie Chen. Deze diende voor de bijeenkomsten van de Ghen-clan. Hij werd tussen 1888 en 1894 gebouwd en telt op een ruim 6000 M2 groot areaal verscheidene binnenhoven en machtige hallen die met elkaar verbonden zijn. De eigenlijke attractie vormt het kunstig gevormde houtsnijwerk en de kleurrijke geglazuurde kleifiguren op de randen van de daken. Als laatste deze dag kwam een van de grootste toeristenattracties aan de beurt de “Qingping-Markt “. Kleine kraampjes en winkeltjes bieden alle mogelijke gedroogde middeltjes uit de traditionele Chinese geneeskunst aan, waaronder zeepaardjes, hagedissen, geslachtsdelen van allerlei dieren, diverse paddenstoelen, enorme pissebedden, bundeltjes duizendpoten, schorpioenen, slangen, enz. Voor elk kwaaltje was er wel iets. ’s Avonds hebben we nog op de “Parelrivier”gevaren met diner aan boord. Een heerlijke zwoele laatste avond. Heerlijk rustig op het bovendek terwijl we genoten van het uitzicht en de kleurrijke lichtjes die in het water spiegelden. De Parelrivier is de op 2 na langste rivier van China en is 2200 km lang. Bij aankomst in het hotel hebben we nog een afzakkertje gedronken, toen was het tijd om de koffers te pakken want morgen weer om 5.45 de wekdienst. Het was een prachtige dag met volop zon en 31 graden. En een geweldig hotel.

Dag 17, Dinsdag 25-05-2010

Vandaag zijn we na het ontbijt meteen vertrokken naar de luchthaven, waar we om 7.45 aankwamen. We zouden om 10.00 uur vertrekken maar dat werd een uurtje later. Na een vlucht van 2.45 uur kwamen we weer in Beijing aan . We zijn daar om 15.00 uur vertrokken en na een goede vlucht waren we om 18.50 uur op Schiphol. We kunnen terugkijken op een grandioze reis, met vele hoogtepunten, schitterende hotels en een fijne groep.

Maandag 20 juni 2011

Om 5.00u. werden gewekt en kregen ontbijt: Italiaanse pasta of noedels met kip, als ontbijt… Het is 6 uur tijdverschil. Hier is het later als in Nederland. De warmte is drukkend. Zal wel wennen, beter als de regen in Nederland! 14.15u. waren we door het drukke verkeer in het hotel aangekomen. Beijing heeft 18 milj. Inwoners en 3 milj. auto’s. Het hotel ligt niet zo ver van de bekende sightseeings, maar het verkeer is zo druk, dat je blij moet zijn als je wat rijdt. We hebben wat uitgerust en ’s avonds bracht onze gids Jason ons naar een plaatselijk restaurant, met ronde tafels en in het midden een glazen draaischijf. Daarop werden allerlei gerechten gezet. Je moest de draaischijf met de klok meedraaien en met je stokjes uit de schalen pakken wat je wil en direct opeten. Het eten bestond uit vlees, groente en rijst.

Dinsdag 21 juni 2011

Het is weer drukkend warm en veel smog. We bezochten eerst de Temple of Heaven. De plaats waar de keizer offers bracht tot de hemel en waar gebeden werd voor een goede oogst. Op het zelfde terrein was een galerij waar mensen bij elkaar kwamen om te praten, spelletjes te spelen, te haken en breien. Daarna kwamen we bij een gebouw met een ronde muur, de echomuur, als je iets zei, hoorde je het aan de andere kant, ondanks de afstand. Vervolgens kwamen we bij trappen naar 3 etages, steeds 9 trappen. 9 is een geluksgetal, wat steeds op een af andere manier terug komt. We gingen naar Tia’an Men-Square, waar aan de ene kant het Nationaal Museum en aan de ene kant Het Congres lag waar iedere 2 jaar de wetswijzigingen werden aangebracht. Er kon vroeger een miljoen mensen op het plein, nu door afzettingen nog maar een half miljoen. Vandaar zagen we al de Verboden Stad liggen met aan de buitenkant op de muur een grote foto van Mao. Het werd voltooid in 1420, waar gedurende 500 jaar 24 keizers hebben gewoond. In de Stad woonden het Keizerlijke hof en hoge functionarissen In 1949 werd het volledig opengesteld voor het publiek. Het hele complex bestond uit verschillende gebouwen, kantoren, voorraadschuren, poorten en trappen. Met riksja's werden we door de Hutong gefietst. De oude ommuurde woonwijken, bijna alle woningen waren gesloopt vanwege de Olympische Spelen, enkele woningen werden nog opgeknapt, een daarvan hebben we mogen bekijken. Met de bus naar de Avondmarkt. Allerlei kraampjes met vlees, vis, schorpioenen, zeester, zeepaardjes en andere vreemde etenswaar. Ter plekke werd het klaargemaakt.

Woensdag 22 juni 2011

We bezochten een jade-fabriek, een heel belangrijk product voort China. Vroeger mocht alleen de keizer jade dragen. Vervolgens reden we naar de Chinese Muur. We kregen 1.45u minuten om een stuk van de muur ter beklimmen of iets te gaan drinken. Op het eerste gedeelte was het erg druk. De treden waren erg ongelijk van hoogte. Het was toch een behoorlijk klim. Er hing weer veel smog en het was bewolkt. Gelukkig niet te warm. Daarna bezochten we de Ming-graven, De graven liggen verspreid over 40 vierk.km. Vandaar dat we nog een stukje verder met de bus weer zijn uitgestapt om langs de Weg van de Geest te lopen. Een kilometer lange weg met bomen met 36 stenen standbeelden van ambtenaren, soldaten, dieren en mythische wezens. ’s Avonds hebben we de beroemde Peking Eend gegeten. Een kok kwam bij onze tafel 2 eenden aansnijden in hele dunne plakjes. Zo’n 90 plakjes per eend!

Donderdag 23 juni 2011

Deze dag bezochten we het Zomerpaleis. Het was er erg druk met Chinezen. Het complex viel een beetje tegen. Het lag aan een meer, waarop we met een drakenboot op hebben gevaren. Op een eiland in et meer lag ook nog een tempel, jawel de drakentempel. Er hing veel smog. Hierna bezochten we een grote parel-winkel, zoetwaterparel. We kregen eerst uitleg over de zoetwateroester. In het meer bij het paleis schijnt het water bijzonder goed te zijn om oesters te kweken. In een zoetwateroester kunnen ongeveer 15 parels. Vandaar reden we naar een theewinkel, waar we de theeceremonie werden uitgelegd. We kregen 6 verschillende theesoorten te proeven op een speciale manier, hele kleine kommetjes. Het eerste moest in 3 slokjes gedronken worden. Dit was voor: Geluk, rijkdom en gezondheid. Weer verder naar de Silkmarket. Een warenhuis met 7 verdiepingen. Iedere verdieping bestond uit hele kleine verkooptentjes met heel veel verkopers, erg opdringerig! Je kon er veel afdingen was ons verteld. Inmiddels was het flink gaan regenen en onweren. We moesten op tijd gaan eten, want we moesten om 20.00u met de nachttrein mee naar Xi’an, ongeveer 12 uur rijden. Normaal genomen zouden we genoeg tijd hebben, maar daar het zo regende en de viaducten en straten overliepen van het water, was het verkeer een puinhoop en werd het steeds krapper tijd. Ook bij de busstations stonden heel veel mensen met paraplu’s te wachten op bussen, die ook vast stonden. Bleek dat de metro gesloten was omdat die onder water was gelopen. Jason, onze gids, besloot om 19.15u lopend verder te gaan, want hij dacht anders de trein niet op tijd te halen. We renden achter elkaar in de plenzende regen en inmiddels ook al donker naar het station voor ongeveer 15 minuten. We waren op tijd! Wat een avontuur.

Vrijdag 24 juni 2011

Rond 8.30u. kwamen we aan in Xi’an. De zon scheen volop en het was een lekkere temperatuur zo rond de 30 graden, veel minder smog. De sfeer van de stad kwam meteen een stuk relaxter over. Gisteren was het natuurlijk ook erg haasten. Eerst naar ons hotel, daar kregen we ontbijt. Om 11.00u gingen we naar de Grote ganspagode. De 64 meter hoge pagode is eigenlijk bedoeld als opslag van boeken, een bibliotheek, die de monnik Xuanzang had verzameld in India om de leer van Boeddha beter op papier te krijgen. Vervolgens reden we naar de oude stadsmuur, waarover we met 5 van de groep hebben gefietst. Hij is ongeveer 15 km. lang. Terug bij het hotel hadden we 3 uur de tijd voor onszelf. We vertrokken om 18.00u voor een Chinees Dinnershow. We kregen eerst wel 18 verschillende soorten kleine, in deeg verpakte groentes en vleeshapjes. Noem het Chinese tapas. Steeds anders verpakt en in een rietenmandje geserveerd. Om 20.15u. begon de wervelde show. Wel 25 mannen en 25 vrouwen dansten op muziek en beelden de Tangdynastie uit. De show duurde 1.15u. Het was weer een leuke dag.

Zaterdag 25 juni 2011

Om 8.30u. vertrokken we naar Terracotta Leger. 12 km. buiten Xian. Tracy, de gids, vertelde een heleboel over de geschiedenis ervan. Er zijn 3 hallen, van buiten erg modern. Het was erg druk, gelukkig zijn we maar met een kleine groep. In de eerste hal staan de soldaten in rijen in een soort loopgraven. Verderop in de hal, waren nog hele stukken niet opgegraven, maar kon je wel zien, dat er nog meer onder zat. Een boer heeft in 1974 bij het maken van een put om water te vinden, de ontdekking gedaan. Ofschoon hij natuurlijk in de eerste instantie niet wist waarop hij gestoten was. Met Tracy, de gids, zijn we door het zaterdagavond-publiek naar de Bell-Tower en de Drum-Tower gelopen. Ook zijn we door een drukke winkelstraat gelopen waar de winkels alleen van Moslims zijn. Heel leuk om te zien, wel druk.

Zondag 26 juni 2011

Al heel vroeg, 5.20u. werden we opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Onze vlucht ging om 7.40u. 1.25u. vliegen, tussen landing, 4.45u. wachten voor de volgende vlucht naar Lijiang. 15.15u. landden we. Onze gids, Eleonora, 31 jaar, stond ons op te wachten. De weg naar het hotel was heel slecht. Ze waren een nieuwe weg aan het aanleggen, alles was grint. Normaal was het 15 min. rijden. Lijiang ligt op 2400m. Later in de vakantie komen we in Dali, daar is het 1900m. hoog en vervolgens Kunming 500m. In de verte zien we sneeuw. De Snowmountain is 5600m. Er leven hier 56% minderheden, allerlei bevolkingsgroepen. Sanhe Hotel ligt in de oude stad Het is heel Chinees toeristisch, wel gezellig. Onze gids had ons een restaurant gewezen waar ze een Engelse kaart hebben, dat is wel zo makkelijk. Nog even op ons terras bij het hotel gezeten en bijtijds gaan slapen, het was tenslotte vanmorgen erg vroeg.

Maandag 27 juni 2011

Om 9.00u. vertrokken we met een vrij grote bus voor 5 man. We bezochten eerst de Zwarte Draken Vijver-Park gereden. Ontzettend mooi park met een mooie vijver met mooie uitzichten. Normaal gesproken kon je de Snow Mountain zien, maar daar het zwaar bewolkt was zagen we hem niet. Vandaar gingen we naar het plaatsje Baisha waar we de oude Grote Schat Tempel bezochten, er waren daar hele oude fresco’s te zien. In andere gebouwen bij de tempel waren nog wat oudheden tentoongesteld. Af en toe een regenbui. Elenore, de gids, bracht ons bij een museum waar we een rondleiding kregen over de geschiedenis van de Naxi’s (bevolkingsgroep). Op een muur stond in Naxi-schrift een sprookje. Ze legde uit wat de tekeningen betekende. Na de lunch gingen we naar een oude school waar een paar vrouwen met heel fijn borduurwerk bezig waren. Om 14.00.u. begon een Naxi-dansshow. Jammer voor de mensen dat er zo weinig publiek was, want er traden wel 30 mensen op. Ze zongen en dansten erg mooi. Ad en ik werden zelfs op het podium gehaald, waar wij “getrouwd” werden. Daarna moest ik met een schaal snoepjes rond gaan. Er zaten ongeveer 12 mensen te kijken. Heel sneu, want het was echt leuk. We liepen verder over een groentemarkt, waar het weer regende, maar wel lekkere temperatuur. In de oude stad van Lijiang bezochten we het Mu-paleis. In de Ming-dynastie waren zij een belangrijke familie. Door de leuke, kleine straatjes met winkeltjes kwamen we weer uit bij het waterrad, vlak bij ons hotel. ’s Avonds weer lekker gegeten.

Dinsdag 28 juni 2011

Het had flink geregend vannacht. 8.30u vertrokken we op weg naar Dali. We moesten weer over die slechte weg, wat een modderpoel was geworden. Het uitzicht tijdens de reis was heel mooi en afwisselend. Veel groene sawa’s, bergen en akkerbouw. Varkens die op kleine karretjes vervoerd werden, koeien op de weg. Het is gelukkig droog en lekkere temperatuur. Onderweg pikten we onze nieuwe gids op: Sally, zij was in klederdracht van de Bi-minderheid. We stopten in een klein dorp Zhoucheng bij een batikfabriekje. Hier werd het al 3 generaties lang door de familie handmatig behandeld, knoopverven uitgeoefend. Veel met indigo-verf. We zijn weer verder gereden en uitgestapt bij een mooi park met prachtige lotusbloemen in het water. Even verderop zat een reigersnest in een boom. We liepen door wat straatjes bij een pleintje waar ze Chinese pizza’s aan het bakken waren en waar de mensen gezellig zaten te eten. We bezochten een huis met binnenplaats, daar hingen stokken met iets erom heen te drogen, dat bleek kaas te zijn. We reden naar het meer Erhai (in de vorm van een oor), daar gingen we varen met een roeibootje. Na een stukje gevaren te hebben, kwam er een boot met aalscholvers, die hun keel gedeeltelijk dicht gebonden waren. Zij moesten visvangen en een visser schepte de aalscholver met vis in z’n bek zo uit het water, om de vis van hem af te pakken, de aalscholver kreeg voor de vangst een kleine vis, die hij net door zijn keel kon krijgen. De manier waarop de aalscholvers behandeld werden was onbehoorlijk. Hierna gingen we naar de drie Pagodes. De buitenste 2 stonden scheef na een aardbeving in 1997. Achter de Pagodes lagen Boeddhatempels. Heel het complex was 6 kilometer lang. In één van de tempels stond een hele grote Boeddha en nog 4 goudkleurige beelden. Rond 16.00u. kwamen we bij het Landscape Hotel. Een heel groot complex. Het ligt aan een winkelstraat, waar we door zijn gelopen en hebben heerlijk gegeten.

Woensdag 29 juni 2011

We namen afscheid van Sally en gingen op weg naar Kunming met een andere bus en een andere chauffeur, en Elenore, de gids van Lijiang, Het zonnetje scheen en het was lekker warm. We reden door de bergen over een 4 baans-weg, waar ze op veel plaatsen aan het werk waren. 300 km. moesten we rijden, 4 à 5 uur. We hadden mooie uitzichten tussen de bergen. De autobaan was verder erg goed. Tegen 13.00u kwamen we in Kunming, maar op de rondweg kregen we een klapband. We kwamen pas om 13.45u. in het Hotel Jin Jiang aan, waar onze nieuwe gids Joe stond. We namen afscheid van Elenore, die ging vanavond met trein naar Lijiang terug. We kregen de sleutel van de volgende gids: Joe en verder hadden we geen programma. We zijn gaan lopen, naar wat wij dachten het centrum. De wegen liggen overal open, ze zijn een metro aan het aanleggen. ?We hebben in het langzaam ronddraaiend restaurant van het hotel gegeten op de 23ste verdieping. We zagen het donker worden en dat Kunming eigenlijk niet zo'n mooie stad is. We mochten maar tot 21.00u blijven zitten in het restaurant.

Donderdag 30 juni 2011

We hebben het Stenen Woud bezocht. Het was 5 kwartier rijden. Joe, de gids, vertelde over de oude stad Kun Ming, daar waren hutongs, (ommuurde oude huisjes), maar zijn nu allemaal afgebroken. Ook dat de prijzen van de huizen en appartementen de pan uit rijzen. De weg er naar toe had veel tunnels. Het weer is helemaal opgeklaard, de zon schijnt en het is weer goed warm. Onze gids Joe wist mooie rustige plekken, waar we steeds prachtige uitzichten hadden en weer heel veel foto’s hebben gemaakt. Geluncht bij een plaatselijk eetgelegenheid. Restaurant kan je het niet noemen. Daar kregen we echt plaatselijk eten, allerlei groene sliertgroenten, groentebouillon, eend en gebakken paddenstoelen. s’Avonds gingen we naar een restaurant die Joe, onze gids, had aanbevolen, waar je ook buiten kon zitten. Er was binnen een vitrine waar we een aantal dingen aanwezen die we wilden eten. Het was heel lekker en vers. We betaalden er maar € 3,- per persoon voor het eten en 2 drankjes p.p.!!

Vrijdag 1 juli 2011

Vrije morgen. Het was droog, maar wel bewolkt en goed van temperatuur. Joe, onze gids, heeft een aantal dingen in het Chinees en Engels voor ons opgeschreven waar we naar toe zouden kunnen gaan. We hebben ons naar de tempel laten brengen. Totaal geen Westerse toeristen. Er werden heel veel wierookstokjes en kaarsen verkocht. Verder gelopen zagen we een massa mensen hun wierookstokjes verbranden of hun kaarsen opsteken. Er kwamen mensen met zwarte capen aanlopen met een appel in hun hand. Ze liepen allemaal achter elkaar. Ze gingen daarna allemaal op hun knieën om te bidden. De appel was de hoop op een goede gezondheid. Het was heel indrukwekkend wat we allemaal zagen. In de tempel stonden grote Boeddhabeelden. In de buurt was ook een mooi park met vijvers met heel veel lotusbloemen en waterlelies. Het was een mooi en rustig park na de drukte bij de tempel. In tussen was het wel wat gaan regenen. Gelukkig hadden we paraplu’s bij ons. We hebben ’s avonds weer in dat leuke, goedkope restaurant gegeten, dat was ons goed bevallen. Om 21.00u. moesten we klaar staan voor vertrek naar het vliegveld. Het inchecken ging snel. Onze vlucht was om 23.00u. We vlogen redelijk op tijd. De vlucht duurde 1.20 min. We stonden om 0.30u. in Guilin bij de nieuwe gids Freddy, het was nog erg warm, heel drukkend. Het was nog 40 minuten rijden, dus lagen we er heel laat in en moesten de volgende dag weer om 8.30u. vertrekken!

Zaterdag 2 juli 2011

8.30u dus vertrokken om naar de boot te gaan voor een 4 uur durende tocht over de rivier de Li, door het Karstgebergte. We kregen eten op de boot. De bergen waren heel apart. Begroeide steile bergen met over het algemeen smalle toppen. Je kon er met wat fantasie soms een afbeelding uit halen. Onze bagage werd met de bus vervoerd naar Yangshuo, waar we met de boot aan zouden komen. De bus stond er te wachten toen we er om 13.30u. aankwamen. Yangshou is een toeristische stad. Alle boten komen er aan en het is een mooi gebied. Voor degene die wilden was er optioneel een fietstocht. We zijn met z’n zessen en de gids gaan fietsten, eerst langs de doorgaande weg, daarna gingen we off-road. Bij een boer kregen we te zien hoe ze biogas v.d. varkens in de keuken gebruikten. De boerin liet ook zien hoe je sojabonen met water tot sojamelk maalde. Het was eigenlijk veel te warm om te fietsen, maar het was wel leuk. Weer lekker gegeten, zelfs voor zo’n toeristisch plaatsje verbazend goedkoop! Om 20.40u gingen we met de bus naar de lichtshow. De show viel ons tegen, de andere waren enthousiast, wij vonden het te klassiek, we hadden wat meer lichteffecten verwacht. Er deden 600 mensen aan mee, het publiek was ongeveer 3.000 mensen. Ze deden 2 shows per avond, behalve in januari.

Zondag 3 juli 2011

Geen programma vanmorgen, dus lekker uitgeslapen, 9.00u. ontbeten. Jimmy, een van onze medereizigers was jarig, 70 jaar werd hij. Hij nodigde ons uit voor een kop koffie en een gebakje bij een bakkerij, die hij in de winkelstraat had gevonden. Om 13.30u. vertrokken we naar Guilin. Rond 15.00u. kwamen we aan bij een park. Dit was optioneel, maar iedereen deed mee. De grootste bezienswaardigheid was de olifantenberg aan de rivier de Li. Vandaar zijn we naar de Rietfluitgrotten gegaan. In 1956 ontdekt en in 1962 is die opengesteld aan het publiek. Om 16.15u. reden we er weg naar down-town, waar we tot 20.00u de gelegenheid hadden om te shoppen en te eten. Vandaar reden we naar het treinstation, waar om 21.20u de trein naar Guangzhou namen.

Maandag 4 juli 2011

8.45u. aankomst Guangzhou-station. Enorm druk, nog nooit zoveel mensen bij elkaar gezien. We hebben heel wat moeten sjouwen met onze koffers door de menigte heen. Het is maar goed dat er nog een gids (Freddy) met ons mee was. Het was drukkend warm. Ongeveer om 9.30u. waren we in Hotel Rosedale. Onze kamer was op de 20ste etage, een kamer ensuite. Tot 12.00u. tijd om uit te rusten, douchen e.d., daarna volgde er een stadstour. We bezochten de Liu Rong-tempel met de 57 meter hoge Lotus Pagode, lijkt 9 verdiepingen te hebben, maar heeft er in werkelijkheid 17. Er staat een 1,8 meter hoge boeddha in de Friendship Hall, een cadeau uit Thailand. Weer met de bus verder naar de Chen-Clan-Tempel, hele mooi gekleurde decoraties en gebeeldhouwde taferelen. Ook een museum met borduurwerken en andere voorwerpen. 17.45u. vertrokken we met de bus naar de rivier de Pearl, waar we een boottocht van ongeveer 2 uur hebben gehad incl. eten. Het werd al gauw donker, zodat we de vele verlichting van boten en gebouwen konden zien.

Dinsdag 5 juli 2011

Deze dag valt de groep voorgoed uiteen. Om 7.00u. was het verzamelen in de lobby, na een goed ontbijt. 2 stellen (incl. wij) gaan met de boot naar Hong Kong, 3pers. vliegen naar huis en 2 pers. vliegen naar Bali, naar hun 2de huis om daarna 3 maanden naar Flores te gaan voor een project. De haven was ongeveer 40 min. rijden. Het zag er, buiten verwachting heel modern uit. Om ongeveer 12.00u. kwamen we aan in de haven van Hong Kong. Op de 13de etage van het Regal Oriental Hotel was onze kamer. Daar onze interesses te ver uit elkaar lagen met de andere 2 mensen, die ook naar Hong Kong waren gereisd, zijn we ieder onze weg gegaan. Wij hebben een wandelroute uit het Hong Kongboekje gemaakt, maar er was niet zoveel aan. Het enige was de Tin Hau-tempel met typische wierookspiralen. Op de kaart zagen we een park waar we naar toe zijn gelopen, dat was heel mooi, van alles te zien, vogels, flamingo’s en beelden. We wilden nog even bij de Nightmarket kijken, maar we hadden het al gauw gezien. Veel troep. We vonden al gauw een taxi die ons voor ongeveer 5 euro naar ons hotel bracht.

Woensdag 6 juli 2011

Eerst met een taxi naar de veerboothaven gereden. Daar zijn we dus met de ferry naar Hong Kong Island gegaan. De ferry kostte maar omgerekend € 0,25. Het duurde ook maar 10 minuutjes. Daar met een opendubbeldekker, voor ongeveer € 5,00 voor heel de dag, een tour gemaakt door de drukke straten en een stukje de berg op. Dit duurde ongeveer 45 minuten. Weer op de bus gestapt om in de buurt van de langste roltrappen ter wereld uit te stappen. We zijn ergens halverwege bij de roltrappen opgestapt tot boven aan. Nadat we er waren uitgekeken zijn we lopend naar het trammetje gaan zoeken, die ons naar Victoria Peak zou moeten brengen. We hebben daar behoorlijk naar gezocht en veel gelopen om het te vinden. Het was heel erg warm. Natuurlijk hebben we het gevonden en maar een retourkaartje genomen, want om weer te lopen hadden we niet veel zin meer in. Boven was een prachtig uitzicht over het water en de vele flatgebouwen, de oude vissershaven enz. Daarna zijn we weer richting haven gelopen, want daar is iedere avond een lichtshow. Een omroepster vertelde welke gebouwen aan de overkant meededen. Er was ook muziek bij. Met laserstralen en gekleurde verlichting was het mooi om te zien. We waren behoorlijk moe en gingen dus met een taxi meteen naar het hotel.

Donderdag 7 juli 2011

We hebben geen ontbijt in dit hotel, maar we hadden wel een waterkoker en koffie en thee. Even met onze medereizigers gesproken, die we toevallig tegen kwamen, zij vliegen om 23.00u van HongKong naar A’dam, wij moeten eerst met de trein terug naar Guangzhou , één overnachting en dan vliegen we met een tussenstop via Beijing naar A’dam. Wij hebben het kalmpjes aangedaan, 12.00u uitgecheckt en naar een parkje gelopen om daar lekker rustig een boek te lezen. Om 15.15u. zouden we opgehaald worden. Met een dikke Mercedes zijn we dus naar het station gereden. Hij zette ons bij het station af en verder moesten we het maar uitzoeken. Natuurlijk kwamen we er wel aan uit, maar we dachten dat hij ons meer zou begeleiden. Om 16.35u zou de trein vertrekken, hel leek wel of we met het vliegtuig gingen, de controles, het wachten en de stoelen in de trein waren ook vliegtuigstoelen. Het was zgn een highspeed trein, maar erg hard ging hij niet, de auto’s reden ons voorbij. Het was maar 2 uurtjes rijden. Bij de douane in Guangzhou ging het niet erg snel. Toen we dan eindelijk bij de uitgang kwamen, we waren een v.d. laatste, werden we bedolven onder de taxichauffeurs, die erg opdringerig waren. We hebben ze allemaal van ons af kunnen schudden, maar buitengekomen stond er niemand ons op te wachten. Uit eindelijk bleken er 2 uitgangen te zijn, maar daar wij de laatste waren, zagen we niet waar iedereen naar toe was gegaan. Bij de andere uitgang stond een klein Chinees vrouwtje: Rose, met een bordje met onze naam er op. Zij bleek niet verder te mogen komen, wel de taxichauffeurs! Eindelijk om 21.00u waren we bij het hotel waar we 4 juli ook hebben overnacht. Nog even geinternet, al ging het opstarten moeizaam.

Vrijdag 8 juli 2011

7.15u werden we opgehaald door Rose. 45 min. Rijden nar het vliegveld. 10.00u zou onze vlucht zijn. 1881 km. Ghanghzou - Beijing , 2½ uur vliegen. 13.15u geland in Beijing en gelijk weer boarden om 13.50u., terwijl we toen nog bij de paspoortencontrole stonden. Uiteindelijk was dat 14.10u geworden. 7837 km. Beijing - Amsterdam. Ruim 10.00u vliegen. We hebben een uur in het vliegtuig gezeten, voordat we de lucht ingingen, het was er druk met opstijgen. Rond 19.30u. landden we op Schiphol.

Donderdag 21 juli. Klam en warm, >35C.

Rommelige nacht, veel onweer, vreemd bed, raar kussen, slecht geslapen. Om 7 uur door de telefoon gewekt. Uitgebreid ontbijt en de bus in op naar het plein van de Hemelse Vrede. Bij vertrek stortregende het en nog steeds onweer, bij de ingang van het hotel staan meteen verkopers met regenjasjes en paraplu’s klaar. In de bus voor normaliter een kort ritje, maar in de spits haast een onmogelijke klus, wat een drukte! Bij het plein eruit, er staat nog veel water, het levert wel mooie foto’s met weerspiegelingen op. Het plein is een drukte van jewelste, rijen en rijen met Chinezen, die geduldig in de rij staan om een paar seconden naar het gebalsemde lijk van Mao te kunnen kijken. Verderop 2 militairen stijf in het gelid naast de Chinese vlag. 24 uur per dag staan ze er. Overal fotografen en kraampjes met souvenirs en dergelijke. Er is een grote videowall met propaganda en reclamefilmpjes. Je kijkt je ogen uit, zo veel mensen bij elkaar. We hebben een groepsfoto laten maken, alleen staan Annemarie en Jan er niet op, zij zijn al eerder in Beijing geweest en hadden andere plannen. Hierna onder de snelweg doorgelopen naar de Verboden Stad. Het weer is ondertussen droog geworden maar erg klam en benauwd, iedere porie staat open, veel zweten. Het is in China ook vakantietijd en veel (bijna alle) Chinezen gaan in eigen land op vakantie, zo ook naar de Verboden Stad. Je kunt bijna over de hoofden lopen. In het begin moest iedereen zich door de entreepoort persen en erna waaieren de mensen uit over het complex. Het is enorm groot, 800 vertrekken, je mag er niet naar binnen, bij sommige kun je door een raam kijken. Binnen liggen meer dan 1 miljoen gebruiksvoorwerpen ,meubelstukken e.d. Helaas niet te bezichtigen, er was alleen een kleine mooie tentoonstelling met wat kleding, prachtige inventaris en mooie rollen zijde. Zeer interessant maar door de drukte haast niet te doen. Overal lopen gidsen die met een goedkoop versterkertje voor hun groep uit lopen te blèren, onze eigen gids was daardoor haast niet te verstaan. De lunch weer met zijn allen rond de tafel gebruikt in een leuk restaurant, we zitten in een afgeschermd deel achter gordijntjes. Het smaakte weer prima! De fooienpot gevuld, Paula regelt dit verder. Weer een flinke bui en ‘s middags naar de Tempel van de Vrede, een prachtig complex en in vergelijking met vanmorgen heerlijk rustig. Mooie foto’s gemaakt en rustig rondgekeken. Helaas werd daar mijn portemonnee gerold. Als pleister op de wonde kreeg ik hem later leeg tegen mijn rug gegooid met de pasjes er gelukkig nog in. Ik hoop dat de dief er iets goeds mee doet. Ik weet nog steeds niet de exacte koers van de Yuan, we gaan uit van 100 Yuan is 12 Euro. Onderweg naar de avondmaaltijd kregen we een commerciële stop. Paula vertelde dat de Chinese gids dit verplicht is te doen, anders raakt ze haar aanstelling kwijt. Ze moest een stempel ophalen in het bedrijf wat ze ons liet zien en dan maar hopen dat er wat verkocht wordt. We zijn in een zaak geweest waar van de cocon van de zijderups draden worden getrokken en hiervan worden dekbedden gemaakt. Heerlijk licht en zacht en niet duur. In de winkel verder veel dekbedhoezen en kimono’s met prachtige kleuren, deze waren wel erg prijzig. In de avond naar een restaurant gereden waar Pekingeend op het menu staat. De eend werd aan tafel gesneden, zijn kop hing er nog aan. De stukjes vlees moet je met een beetje lente ui, komkommer en sojasaus in een wrap draaien. Lekker hoor. Er waren nog veel meer gerechten, er blijft elke keer veel over. Rens stopte per vergissing een paar hete pepers in zijn wrap en sloeg daarna zowat een liter water achterover, zo heet. Retour hotel, straks gaan er een paar naar de Chinese opera. Wij gaan niet mee, dus even tijd voor onszelf. Koffie gedronken op het terras en een oude zwartwit film gezien met James Dean. Helaas begon het te regenen en moest de boel worden afgebroken, we weten nu nog steeds niet hoe het afloopt. De koffiebar ziet er schattig uit, het is net een knusse huiskamer uit de jaren dertig, alleen zit er niemand! Onder de paraplu nog een stukje gewandeld. Achter het hotel ligt een enorm groot ziekenhuis, de patiënten lopen er in speciale kleding gewoon te roken voor de deur, heel apart. We zagen een ambulance aankomen, de patiënt werd niet naar binnen gereden maar tussen 2 personen naar binnen gesjouwd. Je zult maar een botbreuk hebben. Om 22 uur lekker douchen en plat.

Vrijdag 22 juli. Warm en smog >30C, mist bij de muur.

Heerlijk geslapen, het heeft weer flink geonweerd, niets gehoord. Zo moet het. Vroeg eruit, 6:30 uur, ontbijten en om 8 uur de bus in op weg naar de Chinese Muur. Beijing in de smog, slecht zicht vanuit onze kamer op de 10e verdieping van het hotel. Af en toe regen maar na 10 uur is het droog gebleven. De bus had ruim een uur nodig om de stad uit te komen en toen we net goed en wel reden kwam er de commerciële stop. Dit keer een parelfabriek. Je zag hoe men kleine stukjes materiaal in de oester stopte en die maakt hier parelmoer omheen, soms wel 30 parels per oester. Daarna natuurlijk de winkel door om ons wat te verkopen. Er was genoeg, wat een gigantische winkel. Ik ben niet zo gek van parels dus niets gekocht. Je voelt je dan toch wel een beetje ongemakkelijk want als je maar even naar een bepaald voorwerp kijkt staat er meteen een verkoper naast je met het voorwerp al in de hand. Bij de Chinese Muur enorme rijen met bussen maar ook aardig veel die al weer vertrokken. Helaas was de muur verstopt in een dikke laag mist. We mochten 2 uur klimmen en wandelen. Gekozen voor de zwaardere maar mooiere trappen route. Wat een indrukwekkend bouwwerk! Enorme zware ongelijke treden met op regelmatige afstanden een uitkijkpost (nu helaas gebruikt als openbaar toilet voor personen die het niet meer kunnen ophouden, wat een stank!) Mooi uitzicht en steil omhoog. Hoe hoger we klommen hoe rustiger het werd, de Chinese dames op hun hoge hakjes waren al veel eerder afgehaakt. Na 1½ uur klimmen en ik denk wel een liter zweten en boven een lekker flesje koud water gekocht zijn we begonnen aan de afdaling. Beneden een welverdiend ijsje gegeten en met de groep op de foto. Weer de bus in naar ons lunchadres en ja hoor, opnieuw een commerciële stop. Deze keer bij een fabriek met cloisonne, hier was ook het restaurant, mooi 2 vliegen in 1 klap. Op metalen voorwerpen, vaak vazen, worden kleine kunstig gevormde koperen figuurtjes aangebracht. Daarna wordt de vaas met emailleverf beschilderd en gebakken Dit proces wordt enkele keren herhaald, waarna de vaas wordt gepolijst met fijn schuurpapier en een doek. De winkel was enorm en volgestopt met cloisonne artikelen van kerstklokjes tot manshoge vazen, armbanden en siervoorwerpen. Boven in de winkel een groot druk restaurant met (alweer) heerlijk eten, vooral de groenten. Na de lunch naar het gebied met de Minggraven gereden. We hebben maar een klein stukje gezien, op 1 na zijn de oude graven niet geopend. Wel is er een tentoonstelling met wat spullen uit het geopende graf, sieraden, kronen en zilveren en gouden broodjes. Hierna over de Heilige weg der Dieren gelopen. Deze weg werd vroeger alleen gebruikt als er een keizer was overleden en hij naar zijn laatste rustplaats werd gebracht. Grote beelden van olifanten, leeuwen, kamelen, paarden en mythische figuren. Samen met beelden van belangrijke militairen en ambtenaren en gehoorzame bedienden. Zij vormen de erewacht voor de overleden keizer. Om 16:30 de bus in naar een acrobatenshow. Twee uur erover gedaan om er te komen, hoe bedoel je, verkeersinfarct! Wel mooi alle nieuwe gebouwen van Beijing kunnen bekijken uit de bus, helaas nog niets van het Olympische dorp gezien. De show was prachtig. Enorm mooie acrobatiek op Chinese muziek, prachtige kostuums en licht, en niet duur, ruim een uur genoten voor 130 yuan pp. Hierna nog gegeten in een chaotisch restaurant waar de bediening duidelijk geen zin meer had en graag naar huis wilde. Enorm veel troep rondom ons op en onder de tafels en heel mondjesmaat kwamen de gerechten op de tafel. We waren al uitgegeten toen er nog rijst en een vis en aubergineschotel werd neergezet (helaas de lekkerste 2 schotels van de avond.) m 22:45 retour hotel, douchen en slapen.

Zaterdag 23 juli, 33C smog.

Wake up call om 7:30 uur, om 9 uur moeten de koffers in de hal staan, ze gaan al vroeg naar het station om te worden opgeslagen voor de treinreis naar Xi-an. Wij houden een tas met wat spulletjes voor in de slaapcoupe. Om 12 uur moeten we onze kamer uit. De meiden willen voor die tijd nog snel shoppen in Silk Street. Rustig begin van de dag, ontbeten en lopend een stuk door de stad gegaan. Je kijkt je ogen uit, het leven speelt zich nog af op straat, er wordt buiten ontbeten. Veel kleine kraampjes waar ze allerlei etenswaren verkopen: pannenkoekjes, mie, dumplings, fruit. We hebben heerlijke perziken gekocht. Om 12 uur vertrokken naar het Zomerpaleis, met weer een stop, nu bij een theeschenkerij. We kregen uitleg hoe je thee moet zetten en kregen ook verschillende soorten te proeven. Was leuk en leerzaam. Na het bekende winkelverhaal bij een kraampje aan de straat broodjes gekocht en weer verder met de bus. Op verzoek maakte de chauffeur een extra stop bij het “Vogelnest,” het stadion waar de opening van de Olympische spelen was. Prachtig gebouw, helaas door de smog niet goed te zien. Wel enorm groot. Om 3 uur waren we bij het Zomerpaleis. Prachtig aangelegd complex rond een groot met de hand gegraven meer vol lotusbloemen en waterfietsen en een gigantische marmeren radarboot. De afgegraven grond die er uit kwam werd verderop gebruikt om een berg te creëren met een pagode erop. Gebouwen met mooie beschilderingen en leuke bruggetjes, heel veel mooie fotomomenten. Wel was het er erg druk en warm. Twee uur daar rondgelopen en terug bij de bus eerst gevraagd waar we een beetje schoon konden plassen. Dit bleek verderop te zijn bij een restaurant van McDonald’s. Daar meteen ook lekkere koffie gehaald en de kids aan de patat. Het was er heerlijk koel. Met de bus naar een restaurant gereden en daar werden we met z’n allen in een privé-kamer gezet en kwam er weer veel lekkers op de tafel. Toch weer gerechten die we nog niet gegeten hadden. Helaas erg vieze toiletten, Chinezen gooien hun papier niet in de pot maar in een emmertje. Is het emmertje vol, dan gewoon maar er naast deponeren. Hierna naar het treinstation van Beijing gebracht. Een enorm gebouw, het leek meer op de hal van een vliegveld. Wel heel efficiënt, je kunt alleen vlak voor vertrek op het perron komen als je tickets hebt voor de trein die daar gaat vertrekken, anders moet je in de hal blijven. Juliet bracht ons tot aan de trein, helaas bleek dat 4 mensen van onze groep in een andere trein naar Xi-an zaten, die gelukkig bijna gelijktijdig vertrok. We hebben een 4 persoons coupe, een zogenaamde softsleeper, 2 stapelbedden met een tafeltje er tussen. Jan en Annemarie zijn onze slaap maatjes. Nog wat gedronken, gelezen en gepuzzeld, bed opgemaakt en koffie besteld voor bij het wakker worden. Nu lekker slapen.

Zondag 24 juli, onbewolkt, 36C

Vannacht in de trein geslapen. Nou ja, geslapen, een beetje gedut. Ton heeft wel goed geslapen. Om 6:45 uur zaten we aan de koffie en om 8 uur reden we het station van Xi-an binnen. Heldere lucht, en gelukkig niet zo plakkend warm als in Beijing. Wachten op onze 4 medereizigers in de andere trein en op naar het hotel. Het station ligt pal tegen de nog geheel intacte stadswallen aan. In het hotel eerst ontbeten, ze hadden lekkere yoghurt. Zuivelproducten zie je sowieso niet veel in China. Lekker gedoucht en om 11 uur de bus in met een verse gids en chauffeur. We zijn eerst naar de Wilde Gans Pagode geweest, een groot tempelcomplex met prachtige gebouwen en enorme Boeddhabeelden. Ook hier een verkooppraatje, nu over het schilderen op rijstpapier en stempelen. Je kon weer van alles kopen, stempels met je Chinese sterrenbeeld, schilderijen, je naam in Chinese karakters enz. enz. De lunch hebben we dit keer door het verlate ontbijt maar overgeslagen. In de middag naar de stadswallen. Je kunt er overheen wandelen of een fiets huren en een rondje van 14 kilometer rijden als je wil. Op 4 personen na ging iedereen voor de fiets. Vanaf de wallen heb je aan de ene kant uitzicht over de nieuwe stad, heel veel nieuwe gebouwen schieten als paddenstoelen uit de grond en aan de andere kant de oude stad, hier wordt ook veel vernieuwd maar dit wordt in de oude stijl gedaan, ziet er erg mooi uit, felle kleuren en mooie dakranden. Hierna was het tijd om te relaxen, vier van de groep gingen naar een koffiehuis, de anderen hebben zich heerlijk laten masseren in een massagehuis. Eerst de voeten in een bad met kaneel (geen overbodige luxe na een dag lopen!) We lagen met 4 dames in een ruimte in stoelen waar het voeteneinde van kon worden omgeklapt. Op een tafeltje werden glaasjes thee neergezet waarna de massage begon. De heren masseurs deden erg hun best, de voeten kregen veel aandacht met drukpuntmassage en kneden en slaan. Af en toe leek het geluid wel op een groep galopperende paarden. Ondertussen nog maar een kopje thee. Toen de armen en de rug. Pittig, hoor, je wordt net niet gekraakt. Na een uur kwamen we met een zacht velletje weer buiten. Terug naar het hotel en snel omkleden, we gaan vanavond in een restaurant eten met als specialiteit dumplings. Weer rond de tafel met zijn allen, groenten en een grote pan lekkere soep in het midden en erna kwamen er achter elkaar mandjes met verschillende dumplings op tafel. Walnoot, kip, groente, vis, konijn, tomaat, eend, enz. Aan de vorm kon je zien wat erin moest zitten, heel mooi. Ton heeft er leuke foto’s van gemaakt. Alleen jammer dat ze zo snel achter elkaar de hapjes brachten, je hebt zo niet de tijd om het even wat te laten zakken. Hierna gingen de kids de stad in en wij terug naar het hotel, aan de overkant ervan ligt een park en daar zijn we nog even gaan wandelen. Hier werd skateles aan kleine kinderen gegeven en er was een ouderwetse rolschaatsbaan met muziek. In het hotel mail verstuurt. We hebben een kingsize kamer met een heerlijke relaxstoel erin en mooi sanitair. Om 22 uur moe en plat.

Maandag 25 juli, heet >35C

Om 8 uur de wekker, vertrek om 9:30 naar het Terracottaleger. Ongeveer een uurtje rijden met onderweg weer een verplichte stop, ditmaal bij een bedrijf dat terracottabeelden maakt. Heel leuk om te zien, ze zijn echt mooi, van zeer klein tot manshoog en enorm gedetailleerd. De winkel was opnieuw groot vol gestouwd met tapijten, meubels, hand geschilderde kamerschermen en tafels, beeldjes, sieraden, bedenk het maar. Een Amerikaanse toerist stootte op een tafel een beeldje aan en net zoals bij domino D-day ging de hele rij om. De bus in en nu naar het Terracottaleger. In 1974 ontdekt door een boer die er zijn waterput groef, het leger bestaat uit zo’n 7000 soldaten, paarden en koetsen. Alle krijgers hebben verschillende gezichten. De hele afgraving is ondertussen overdekt en toegankelijk gemaakt voor publiek. Je loopt een trap op, kijkt over de rand van de balustrade en daar staan ze. ZEER indrukwekkend en keurig in het gelid. De rang van de soldaat kon aan de haardracht of het hebben van een helm worden bepaald. Helaas verloren de beelden na het opgraven binnen een paar dagen hun oorspronkelijke kleur, daarom worden ze nu niet meer opgegraven, omdat men eerst een manier wil vinden om de kleur te conserveren. In de winkel zit een oude man boeken over de opgravingen te signeren, hij zou de boer zijn die de beelden heeft ontdekt. Hij mocht niet gefotografeerd worden, waarschijnlijk omdat er wel eens een ander oud mannetje achter het dikke hoornen brilletje zit! Geluncht in het restaurant in het museum. Vers gemaakte noedels in de soep, je kon goed zien hoe die werden gemaakt. Grote slierten deeg die steeds verder werden uitgetrokken. Na de lunch naar een hal waar de opgegraven bronzen beelden en strijdwagens staan in grote vitrinekasten. Hier was haast geen doorkomen aan, zo veel mensen in een ruimte. Er is ook een hal waar van meerdere kapotte beelden weer een geheel wordt gemaakt. Net een grote legpuzzel. Al met al zeer interessant en indrukwekkend, dat dit allemaal gemaakt is door een groep slaven. Om 17 uur terug in het hotel. Er was geen animo om vanavond naar een zang- en dansshow te gaan. Wij zijn aan het begin van de avond achter het hotel gaan wandelen en hebben onze ogen uitgekeken naar wat er zich allemaal afspeelt op straat. Zodra de zon even minder wordt komt iedereen in de volksbuurten naar buiten en begint waren te verkopen of te koken. We zagen van alles voorbij komen: schildpad, slang, groentes wat je maar kunt bedenken. Prachtig opgestapelde garnalen, niet gekoeld vlees, veel fruit en kruiden met ertussen een fietsenmaker en een lassende man die een brommer repareert, gewoon geweldig om te zien. Alleen voelde ik me wel een beetje opgelaten als een van de twee westerlingen die komen koekeloeren en foto’s maken. De meeste mensen vonden het overigens leuk en moesten lachen als ze hun gezicht op het camerascherm zagen, een enkeling wilde niet. Terug in het hotel gegeten, Ton hete beef met veel groene en rode pepers, als garnering een hele sechuanpeperstruik er bovenop en een muskaatnoot. Ik had maïs met gestoomde pompoen, erg lekker. Potje Ulong thee erbij, Ton een “Hans”biertje en dat allemaal voor 121 yuan! Ton is hierna nog een keer de wijk achter het hotel ingegaan met Jan en Annemarie en Aart, Karin en Rens, ik ben in het hotel gebleven en ben in de heerlijke relaxstoel met voetenbankje op de kamer een boek gaan lezen. Die stoel wil ik wel mee naar huis nemen.

Dinsdag 26 juli bewolkt, >30C

Een rustig begin van de dag. Om 11 uur werden we met het busje opgehaald, we vliegen vandaag verder naar Lijiang met een korte overstap in Chengdu. Daar moesten we opnieuw inchecken. Bleek dat de gegevens op Ton zijn paspoort niet klopten met de papieren op het vliegveld. Na wat heen en weer gepraat met de gids mochten we toch mee. Na een uurtje de lucht in, net lang genoeg voor een broodje en een flesje water en weer landen. Weer een nieuwe gids, “Call me Rock!” De weg vanaf het vliegveld is over een lang opengebroken traject en wordt opnieuw aangelegd, alle vervoer moet over de onverharde noodweg. Het leek wel of we in een botsauto zaten. Mooi gebied, alles lekker groen met om ons heen en heerlijk aangename temperatuur. Na een uurtje rijden kwamen we in Lijiang aan. De oude historische stad is alleen toegankelijk voor voetgangers, ons hotel ligt in de oude stad. Leuke locatie, achter oude roodbruine deuren kom je op een binnenplaats waar de kamers op uitkomen. Een simpele kamer met spijkerhard bed, helaas ook met veel schimmelvorming die je ook goed kon ruiken door een vochtprobleem. Toen ik de koffer open maakte bleek de shampoofles te zijn leeggelopen door de onderdruk in het vliegtuig. Alles glibberig en schuimend. Gauw schoonmaken en het stadje in om nog wat te eten. Het is vandaag de laatste dag van het jaarlijkse Fakkelfeest. Met overal op straat muziek en feestjes. De fakkels met slingers en bloemen worden op straat in brand gestoken als offer. Er zijn in de oude stad van Lijiang honderden winkeltjes, allemaal achter bruinrode deuren, met een gemiddelde oppervlakte van 8m2. Het hele stadje is één grote souvenirwinkel, wat een kleuren, shawls, sieraden, schoenen, theewinkels( helaas nog steeds geen theepot gezien) en veel eethuisjes en kiosken met eten, echt van alles. Van cakejes tot gefrituurde sprinkhanen, van jus d’orange tot yakvlees. Zelf hebben we heerlijk gegeten, hete vis, een karper, zo uit het water voor het restaurant. Er zijn overal afvloeiingskanalen voor het bergwater wat direct uit de Himalaya komt en deze lopen midden door het stadje. Hier wordt in gewassen, afgewassen en gepl…, maar aan dat laatste wil ik niet denken. Op een plein komen allemaal Chinese disco’s bij elkaar, binnen alles neon verlicht met het geluid lekker hard. De jeugd kickt hierop en ze zingen luidkeels mee met de hits van de Chinese Jan Smit. Sommige melodieën herken ik maar er wordt nergens Engelstalige muziek gedraaid, op alles is een Chinese tekst gemaakt. Lijiang blijkt een doolhof van kleine straatjes die allemaal op elkaar lijken en het duurde even voor we ons hotel weer hadden gevonden. Het was een leuke avond.

Woensdag 27 juli Bewolkt met zon, 27C in de namiddag regen en onweer.

Vanmorgen om 8 uur gestommel in de kamers boven ons, het is bij ons nog donker want we hebben geen ramen, alleen luiken en die zaten vannacht dicht. Snel douchen en ontbijten. Het restaurant van het hotel ligt aan de overkant van de straat, je moet met een brug het riviertje oversteken om er te komen, een heel relaxt tentje met allerlei soorten banken en stoelen. De ramen waren omhoog geklapt en je kon ook buiten eten. Yoghurt met vers fruit en honing erin en 3 halve boterhammen met gebakken eieren. Iedereen kreeg hetzelfde aangeboden. Om 9:30 uur lopend vertrokken naar de Zwarte Draken Pagode. Door een toegangspoort kom je in een groot park met en enorme prachtige vijver met in het midden een pagode en de Gordelbrug. Echt een plaatje! Naast de vijver was een groep vrouwen aan het dansen, een soort snelle Tai-Chi op muziek. Op de brug stonden Naxi-meisjes in de klederdracht van deze streek (Naxi, hebben hun eigen taal en tekens,) er is ook een bibliotheek en een tentoonstellingsgebouw. Hierna buiten de stad bij een woongemeenschap gaan kijken waar jonge vrouwen zaten te borduren met zijden draden zo dun als een haar. Prachtige kunststukken maakten ze met mooie kleuren. De prijs van het naaldwerk wordt bepaald door het aantal uren wat eraan is gewerkt. Hier hebben we geluncht, weer allerlei lekkers op de tafel. In de middag in de oude stad naar een tempelcomplex. Zag er prachtig uit, het geheel was nog vrij nieuw doordat in 1996 het gebied rond Lijiang werd getroffen door een aardbeving en een deel van de oude stad werd verwoest en later herbouwd, zo ook het tempelcomplex. Om 4 uur in het hotel terug, kopje thee gezet en daarna met flinke regen de stad in voor souvenirs, we moesten nog een houten beest scoren voor bij de verzameling in het toilet thuis. Het wordt een draak. Met Jan en Annemarie een rondje gelopen en uit eten. In de pan met kippensoep schepte Jan een hele kop omhoog met de oogjes en kammetje er nog aan. Nog wat kaarten geschreven en naar bed. Het was weer een leuke dag.

Donderdag 28 juli. Ochtend regen, middag droog, 28C

7 uur eruit, 9 uur vertrek naar Dali. De oude stad is nog in diepe rust gedompeld, voor alle winkeltjes zitten nog de luiken dicht. Het ziet er prachtig feeëriek uit. De koffers werden door een oude baas op een driewieler bij het hotel opgehaald. Hij kreeg het voor elkaar om ze alle dertien in een keer op zijn fiets te binden. Helaas was er door het gewicht niet meer mee te fietsen en moesten ze met 3 man duwen. De gids blijft in Lijiang, alleen de bus en de chauffeur gaan mee naar Dali. Een mooie rit van 4 uur. Voor we langs de wegwerkzaamheden richting vliegveld waren was er al een uur en een vet ongeluk voorbij, het was al het derde ongeval wat we hebben gezien. Onze chauffeur is ook lid van de kamikaze stam. Rechts inhalen, voor de bocht inhalen, inhalen waar het echt niet kan door tegenliggers enz. Hij moest constant lachen als hij ons verschrikt hoorde reageren op zijn rijkunsten. We komen aan bij een groot meer in een bergachtig gebied. Onderweg mooie wolkenpartijen en een forse regenbui. Met een plasstop bij een te vieze gelegenheid. “Nee bedankt!,” “We houden het nog wel even op.” Een uurtje later opnieuw een poging, voor het eerst betaalt plassen en niet veel anders. Over een geul zijn kleine navelhoge hokjes neergezet met een rand waar je de voeten opzet, je hurkt, en moet goed richten in de geul er onder en klaar. Het doortrekken wordt centraal om de paar minuten geregeld en op dat moment wil je beslist niet in het allerlaatste hokje zijn waar alles langskomt. Dus snel als een speer eruit. Er is een kleine markt en daar wat fruit gekocht. Onze nieuwe gids vertelde wat we vandaag gingen eten, een lokale specialiteit, clay pot fishsoup. Een soep van karper met allerlei groenten en mie, erg lekker en gefrituurde kaas, (lijkt op kroepoek). Alle etende groepen hadden een eigen kamer rond een fel gekleurde binnenplaats. Hierna bij een gezin gekeken hoe ze wonen, bleek een verplichte stop, met informatie over batikwerk en indigo verfkleuringen. Nog een rondje door het buurtje gelopen en de bus in. Een paar kilometer verder was er markt langs de weg. Iedereen de bus weer uit. Van schoenen tot peperkorrels en fietsen werd er verkocht . Leuk om te zien, in plaats van op een stoel zit iedereen gewoon gehurkt op zijn hielen. Moet je ook eens proberen, je rolt geheid om! Tegen de bergen bij Dali (op bijna 2000 meter hoogte) is het complex van de Drie Pagoden van de Heilige Verering gebouwd, met er omheen een enorm kloostercomplex. Heel veel trappen omhoog en terrassen met een fraai uitzicht op het Erhai meer. Alles prachtig gerestaureerd tussen 1978 en 1980. Mooie vijver vol met schildpadden en goudvissen. Tegen de berghelling zie je kleine stenen huisjes. Hier werden de doden vroeger in begraven met de in- of is het de uitgang naar het meer toe. Er worden kilo’s wierook verstookt bij het complex, overal hangen gele en rode linten aan de leuningen van de trappen. Er hangt een heerlijke ontspannen sfeer in de prachtige omgeving, zelf had ik er nog wel wat langer willen rondkijken. In Dali naar het hotel. Het ligt in een straat die de Chinezen de buitenlanderstraat noemen. Dali heeft nog een oude deels ommuurde stad en een nieuw gedeelte. In de oude stad zijn allemaal souvenirwinkels en eethuisjes. Ons hotel heeft schattige binnenplaatjes. In de lobby van het hotel was het erg druk door een Chinese bruiloft. Alle gasten die het bruidspaar kwamen feliciteren konden bij de balie hun financiële bijdrage storten, dit bedrag werd keurig genoteerd en de gast nam dan een sigaretje of wat pinda’s mee die klaar stonden. ‘s Avonds met Jan en Annemarie in de oude stad gegeten, in een straat met alleen maar eethuisjes. Overal stonden manden buiten met de producten erin die gebruikt werden voor de maaltijd, zag er exotisch uit allemaal. Heerlijk gegeten (het wordt eentonig) op een terrasje. T-shirts en twee shawls en Chinese slofjes gekocht. Op een van de binnenplaatsjes van het hotel nog wat gedronken en om 22:15 lagen we gestrekt.

Vrijdag 29 juli af en toe bewolkt, 27C

Vroeg ontbijt na een nacht slecht slapen door de warmte. Om 8 uur de bus in voor een tocht naar Kunming, de stad van de eeuwige lente, op ongeveer 7 uur rijden. De bus is voor het eerst oud en vies, met boven mijn hoofd een gapend gat waar de airco doorheen blaast. Ter bescherming maar een stuk van het gordijn in het gat gepropt. We rijden de bergen uit en komen in een gebied met veel landbouw, blijkt later bloementeelt te zijn. Plasstop bij een grote winkel waar ze luxe verpakte artikelen verkochten. Van Nescafé tot gedroogde sprinkhanen. Beetje gedut in de bus en even over 13 uur waren we al in Kunming. Grote stad vol hoogbouw waar overal nog meer tussen wordt gebouwd. Veel bouwputten en opengebroken wegen. Ons hotel ligt aan een grote opengebroken weg omdat de metro in de stad wordt aangelegd. Het is een enorm hotel met een grote lobby en giga kroonluchter. We hebben de rest van de dag vrij om te doen wat we willen. De stad nodigt in eerste instantie niet echt uit om te gaan wandelen, erg druk met verkeer. We hebben een kaart gekocht en zagen dat op ongeveer een uur lopen van het hotel het Groene Meer Park lag en daar zijn we naar toe gelopen. Het eerste stuk liepen we langs een bouwput. Even in een parkje gekeken waar ouderen aan het dansen en zingen waren, heerlijke zoete broodjes met een vulling van pompoen en sesam gekocht en in de hal van een kliniek in Chinese geneeswijzes gekeken. De artsen die er werken staan buiten met een foto op een bord vermeld met hun specialiteit erbij, bijvoorbeeld. Dokter Li, specialiteit acupressuur bij nier en galstenen. Het rook er heerlijk naar allerlei kruiden. Op een plein dachten we een mobiele kliniek tegen te komen, de artsen en verpleegsters liepen met kapjes op buiten formulieren in te vullen, het bleek de bloedtransfusiedienst te zijn die mensen zo van de straat een half litertje probeerden af te laten staan. Het Groene Meer Park ligt vol roze en witte lotusbloemen, de paden komen midden in het meer samen bij een muziektempeltje. Daarin stond een groepje ouderen muziek te maken en een dame begon er à la Chinese Opera bij te zingen. Nog geen 10 meter verderop stond een andere groep met een mannelijke zanger er tegen in te zingen, echt hilarisch! Voor ons deden ze er allebei nog een schepje bovenop. We werden door een opzichter van het park aangesproken, hij sprak redelijk Engels en wilde dit graag even oefenen, was leuk. Weer wat verder werd dansles gegeven, de leraar was wat geagiteerd want de dames hadden meer zin om lekker te kletsen dan om te dansen en op te letten. Terug via andere weggetjes en in een gedeelte van de stad beland met allemaal luxe winkels in een groot overdekt winkelcentrum. Bij Starbucks koffie gedronken en later bij McDonald’s een ijsje gehaald. Voor de zaak lag een soort ondiepe waterbak vol met goudvissen. Op de rand zaten allemaal ouders met kleine kinderen te vissen. Bij een kiosk kon je een hengeltje met een minuscuul haakje huren en een blokje deeg erbij. Schattig om te zien. In het centrum van de stad staan nog 2 pagodes en wat tempeltjes, alles omringd door nieuwbouw. Bij een Thai’s restaurant gegeten, hete garnalen en vispaté in ei met zoete hete saus. Lekkere verse lemon juice werd er gemaakt. Om 20:30 uur met zere voeten retour hotel. Het was toch een leuke middag. Lekker douchen en om 22:30 uur onder de lakens.

Zaterdag 30 juli, bewolkt 27C.

Heerlijk geslapen. Vroeg ontbijt op de bovenste verdieping van het hotel, daar zit het restaurant wat rond kan draaien, alleen doet hij dat niet ‘s ochtends. Om 8 uur in de bus voor 1½ uur rijden naar Het Stenen Woud. Nieuwe gids, Tina een Leuke vrouw die veel vertelde en niet alleen de geijkte dingen. 4 miljoen inwoners in Kunming, rijke provincie door bloemenexport, gemiddeld maandinkomen 3000 yuan, ongeveer 330 euro. Nieuw station en er wordt een nieuw vliegveld gebouwd, door de stadsuitbreiding ligt het oude vliegveld nu midden in een wijk, daarom landen er alleen nog kleine vliegtuigen en binnenlandse vluchten. Wij konden de vliegtuigen vanuit het hotelrestaurant zien landen en taxiën. Voor Chinese begrippen dure entree voor het Stenen Woud, 200 yuan. Veel Chinezen zullen hier dus nooit naar toe kunnen omdat ze het niet kunnen betalen, maar daardoor was het er wel lekker rustig. Het is net een versteend bos waar je doorheen loopt. Allerlei rotsformaties met water ertussen door, later ook bomen. Prachtig gebied. Tina nam ons mee langs allemaal leuke paadjes. Je kon je ook laten rondrijden door een treintje, maar dan mis je een groot gedeelte van de route. Tot 11:30 rondgelopen en toen de bus in naar een restaurant om te lunchen. Weer in een privé kamer. Er was ook een gedeelte waar de gasten op stro op de grond zaten aan lage tafeltjes. Er waren leuke souvenirs, houten Chinese mannetjes op een plank. Om 14:30 in het hotel terug, de mannen gingen nog winkelen, de kaartjes voor de fotocamera zijn hier veel goedkoper dan bij ons. Ik heb gelezen en gewassen. ‘s Avonds buffet in het ronddraaiende restaurant. Zoveel je wilde eten met drinken erbij voor 118 yuan pp. Zo langzamerhand hebben we niet zo veel trek meer. Rens is ziek, koorts en misselijk. Om 19:30 werden we opgehaald, we gaan met zijn allen naar een show, Sangrila Dynamic Yunnan, een groep van 60 jonge mensen en een beroemde danseres die allerlei zang en dans uit deze streek laten zien. Een 2 uur durende show waar je het verhaal mee kunt lezen op lichtborden langs de muur. Prachtige kostuums, spetterende dans en muziek, in 1 woord geweldig. 6 verschillende acts, grote groepen trommelaars en een danseres waarbij het leek of ze extra gewrichten had, zo soepel en elegant. We hebben allemaal ademloos zitten kijken, zo mooi! Echt een aanrader. Na afloop wij allemaal klappen, maar Chinezen doen dat niet, ze weten niet hoe snel ze de zaal uit moeten komen. Ook tijdens de show gaan ze gewoon door met praten en heen en weer lopen. In de hal hebben we het boek en de cd over de show gekocht. Kunnen we thuis op ons gemak nog eens genieten. Om 22:45 nog een kopje thee en even lezen en dan lekker slapen. Morgen vrij om te doen wat je niet laten kunt

Zondag 31 juli, bewolkt, 26C

Vanmorgen ging om 6:45 de telefoon. Een foute wake-up call. Bedankt hoor! Nog even blijven liggen en toen ontbeten en de koffers ingepakt. In de hal waren Jan en Annemarie ook van plan om de stad in te gaan. Annemarie had van de receptionist gehoord dat er een bloemen- en vogeltjesmarkt was, daar gaan we heen. Briefje met het (Chinese) adres erop en in de taxi, die ons met 4 personen voor 9 yuan (1 euro) naar de markt bracht. Wat een grap, wij maar lopen gisteren! De bloemenmarkt is overdekt, allemaal stalletjes met verse, gedroogde en kunst bloemen. Geen vogeltje te zien helaas, misschien omdat het zondag is? Er zijn ook amper klanten op de markt, we zijn er snel uitgekeken. Weer een taxi aangehouden om ons nu naar de Yuantong Zen Buddhist Tempel te brengen. Dit ligt vlak bij het park waar we gisteren waren. Voor 7 yuan p.p. mochten we de poort door. De eerste 2 gebouwen werden gerestaureerd en stonden in de steigers, erachter was alles al mooi opgeknapt. We kwamen eerst langs enorme bakken waar kaarsen en wierook werden gebrand, enorme rookontwikkeling, de hitte was zo groot dat je er amper langs kon lopen. Het was er vreselijk druk, er werd een dienst gehouden in de tempel en buiten liepen om een vijver honderden vrouwen in zwarte en bruine gewaden rond met een appeltje in de hand, continu mantra’s opzeggend. Toen de dienst was afgelopen kregen ze allemaal een schaal met rijst en groente en gingen ze lekker eten met zijn allen, heel gezellig. Doorgelopen naar het park van gisteren, de zangers waren er niet, er werd alleen gedanst, een soort line-dance. Achter het park is een markt met souvenirkraampjes en eten. Er zat een man die van dunne suikerdraden dierenfiguren maakte als lolly op een stok. Voor 5 yuan maakte hij voor ons een mooie vis. We hebben hem aan een klein meisje gegeven dat ook stond te kijken. Vlakbij het park een restaurant ingelopen, maar de schoonmaakdoek die over de tafel ging toen wij er gingen zitten was zo vies, dat we direct weer zijn opgestapt. Geen zin in voedselvergiftiging! Naast ons hotel zit een Chinees specialiteiten restaurant. De gerechten die wij op de plaatjes aanwezen waren er niet, en van de andere 4 die we hadden uitgezocht kwamen er maar 3 op tafel, we moesten er later wel 4 afrekenen. Een gerecht leek op iets met paddenstoelen, maar bleek later eendenpootjes te zijn, de zwemvliezen zaten er nog tussen. Om 15:30 vertrek naar het vliegveld, het vliegtuig naar Guilin vertrekt om 18 uur. Tijdens het wachten met een paar studenten Engels geoefend. We kregen cake als dank. Na een vlucht van 100 minuten weer netjes geland in Guilin, 4 miljoen inwoners, aan de rivier de Li. We waren om 21:30 op de kamer, Ton is met de meiden nog even de stad in geweest, ik heb geen puf meer. Ik doe mijn ogen lekker dicht.

Maandag 1 augustus, bewolkt en heet, > 35C

Om 7 uur eruit, ontbijten in een erg koud restaurant en naar buiten. Het hotel ligt aan de rivier, op de oevers erlangs in de ochtend allemaal mensen die badminton spelen, Tai-chi met zwaarden beoefenen en dansen. In de bus naar de afvaart van de boottocht over de rivier. 60 kilometer varen van Zhujiang naar Yangshuo. Er liggen heel veel boten klaar die jammer genoeg bijna allemaal tegelijk het ruime sop kiezen. Binnen hebben we gereserveerde plaatsen, met zijn achten rond de tafel, pot thee erop en daar gingen we. Snel naar buiten, het is heet, maar met wel een lekker windje aan dek. Boven geen stoelen, dus 4 uur staan of je benen door de reling steken en op de grond gaan zitten. Prachtige tocht door het Karstgebergte, hoge begroeide bergen met prachtige namen. Waterbuffels, plezierbootjes en mooie vergezichten, weer heel veel fotomomenten. Fruitverkopers op een bamboe vlot kwamen hun fruit aanbieden door de ramen van onze boot. Aan boort gegeten, je kon naast de standaard lunch nog van alles extra bestellen, de vis werd ter plekke vers bezorgd door vissersbootjes op de rivier. Om 13 uur kwamen we in Yangshuo aan. Beetje het idee van Bali, straatjes vol souvenirwinkeltjes en overal verkopers, we werden meteen belaagd met allemaal fotoboeken en waaiers. Na 10 minuten lopen het hotel, deze ligt op de splitsing van de wegen hier. ‘s Middags langs de winkeltjes weer op jacht naar een theepot en ja, eindelijk geslaagd! Ik voelde me met afdingen een al hele Piet. Pot en zes kopjes werden aangeboden voor 380 yuan, na veel gebaren, zogenaamd weglopen en andere bombarie, opnieuw bedragen intikken op zijn rekenmachine kreeg ik de handel voor 180 yuan. Volgens de gids te veel, maar ik ben er blij mee en de verkoper heeft misschien ook een goede dag. We hebben allebei geen trek in weer uitgebreid eten en hebben een hamburger gegeten en wat fruit gehaald. In het hotel lekker rustig aan gedaan en een poosje gelezen. In de avond zijn we naar een lichtshow geweest die was ontworpen door de choreograaf die de openingsceremonie van de Olympische Spelen heeft bedacht. Bij een groot binnenmeer waren allemaal tribunes neergezet, De bergen waren prachtig uitgelicht en op het water een zangeres in een mooi verlichtte boot, zingende kinderen met fakkels, bootjes met vissers met aalscholvers, en rode doeken die als golven werden bewogen. Er waren ook grote decorstukken, een tempel en maan die langzaam door het water bewogen. Als laatste ongeveer 300 mensen die een voor een op een plankier stapten en op dat moment ging in het donker hun kostuum, dat vol zat met lampjes, branden. Prachtig om te zien, maar op den duur wel eentonig. Na exact een uur was het afgelopen. Veel geld voor een uurtje vertier. In de stad op een terrasje met zijn allen geborreld en om 23:30 lagen we in bed.

Dinsdag 2 augustus, erg warm en klam, >35C

Vanmorgen om 6:30 eruit, na het ontbijt gaan we langs de rijstvelden fietsen. Vlak naast het hotel is een fietsenverhuur, hier konden we allemaal een fiets uitzoeken, ATB, met en zonder versnellingen, je moest wel goed kijken wat nog compleet was. Han bofte, hij had een gloednieuwe fiets, de labels zaten er nog aan. Eerst een klein stukje door de stad, bidden met oversteken en lef tonen met het voorrang ”nemen”. Het was een prachtige tocht. Langs de rijstvelden tussen de bergen door, over bruggetjes en langs een badende waterbuffel. Op de rivier heel veel Chinezen die op een bamboevlot een paar stoeltjes hadden gezet, parasol erboven en zo lieten ze zich dan een stuk de rivier afzakken. Zeer relaxt allemaal. Ondanks het vroege vertrek werd het al snel heet en we moesten een tussenstop maken om het vocht weer aan te vullen. Om 11 uur retour hotel en eerst maar douchen en droge spullen aantrekken. De lunch gegeten met zijn allen, erg vet. Alle gerechten dropen van de olie. In de middag met de bus naar de Rieten-Fluit Grot. Mooie grotten met veel stalactieten en -mieten en een enorme zaal met een meertje, alles wordt met lichtsnoeren in neon verlicht. Jammer! Verderop ligt de Olifantenslurfheuvel, het symbool van Guilin. Mooi plekje aan het water. Hierna met de bus retour naar ons hotel in Kunming, de chauffeur verdient een pluim, het verkeer was niet te doen maar hij manoeuvreerde de bus er als een spookrijder een kort stuk netjes tussendoor. Om 18:30 kwamen we aan bij het hotel van gisteren. Met zijn allen daar gegeten. Vanavond zouden we met de nachttrein naar Guangzhou doorreizen, maar door het grote treinongeval 2 weken geleden zijn de treinen ingekort en konden van onze groep slechts 4 personen mee, de rest gaat vliegen. In de avond Aart en zijn kinderen op het station afgezet, zij reizen met een andere groep mee, wij gingen door naar het vliegveld. Het is al donker in Kunming, overal grote neon reclameborden, het lijkt Las Vegas wel. Ons vliegtuig gaat pas om 22:40, dat wordt een latertje vannacht. Ik ben bekaf, het was smoorheet vandaag, je wordt er erg sloom en moe van. Zonder vertraging geland en de bus in naar het hotel in Guangzhou. Het ligt in een buitenwijk van de stad. Opnieuw veel hoogbouw en goed aangelegde wegen. Ons hotel is 28 verdiepingen hoog, wij logeren op de 17e. Uit het raam zie je eerst nog een klein stukje oude laagbouw met erachter alles flats. Het is 2 uur als we het licht uitdoen op de kamer.

Woensdag 3 augustus, helder en heet bijna 40C.

Vanmorgen lekker rustig aan gedaan, uitgebreid ontbeten en gezellig zitten babbelen. Envelop met kaart voor Paula getekend en met geld gevuld, Han gaat hem vanavond namens ons allemaal als dank aanbieden voor haar deskundige begeleiding deze weken. We gaan vandaag nog een stadstour maken maar bij de jongeren is de zin er een beetje af, het is echt heel erg heet en we zitten in een hotel waar voor het eerst deze vakantie een zwembad bij is! De gids vertelde dat Chinezen niet hoeven te werken buiten als de temperatuur boven de 40 graden is. Maar ook al is het waar, dan zeggen ze bij het weerbericht dat het 39,6?c is, anders werkt er niemand meer. Vroeger heette Guangzhou Kanton, de Parelrivier stroomt er dwars doorheen, alleen in het centrum zijn al 20 bruggen. Heel veel markten overal. Met de bus om 11 uur vertrokken naar de Tempel van de Zes Banyanbomen. Mooie grote oude (1098) pagode met wat gebouwen er omheen vol enorme Boeddhabeelden. Hierna de bus weer in om af te koelen (vlg. de gids de heetste dag van het jaar tot nu toe.) De laatste stop van deze vakantie is bij de vooroudertempel van de familie Chen, rond 1890 gebouwd om hun voorouders te eren en alle familie schatten te bewaren. Boven bijna elke deur en langs de dakranden zijn prachtig gestileerde terracotta beeldhouwwerkjes gemaakt in felle kleuren. Heel apart. Binnen allemaal gebruikvoorwerpen en kunst zoals ivoren figuren, porselein, lakwerk, knipwerk, borduurwerk en keramiek. Ik vond het erg interessant en mooi. Om 14 uur terug in het hotel en verderop langs de straat bij een bakkertje broodjes en gebakjes gehaald, dit op de hotelkamer opgegeten. Een uurtje gezwommen en een uiltje geknapt. Om 18:45 verzamelen in de hal voor onze afscheidsmaaltijd, we gaan dinnercruisen op de rivier. Aan boord zijn wij de enige niet Chinezen. Midden in de eetzaal staat een buffet opgesteld. Dan voltrekt er zich een genante vertoning. De boot was nog niet los van de kade of de Chinezen stortten zich als uitgehongerde wolven met zijn allen op het buffet. Overvolle borden werden naar de tafels gebracht en daar werd gekeken wat er gescoord was. Han heeft zich nog met ware doodsverachting ertussen gestort om ook wat te eten te bemachtigen, maar toen alle Chinezen weer op hun plek zaten was er van het buffet niet veel meer over op wat mie, uien en watermeloen na. Wij hebben de rest van de tocht boven aan dek doorgebracht, het was best een leuk tochtje, alle gebouwen, bruggen en bomen langs de rivier zijn verlicht, opnieuw neon in alle denkbare kleuren, en om de paar seconden ook van kleur veranderend. Na een klein uurtje stonden we weer op de kade, 500 yuan en een illusie armer. In het hotel koffie en een borrel gedronken. Happy hour! De meiden van de groep hadden heel schattig een afscheidsborrel op hun kamer georganiseerd, ze hadden drank en nootjes en dergelijke ingeslagen. We hebben heel gezellig met zijn allen de vakantie nog even doorgenomen en om 0 uur lagen wij op bed. Morgen vroeg er uit, we gaan weer naar huis.

Donderdag 4 augustus. Helder 35C.

De wekker ging al vroeg, 5:30 uur. Douchen en ontbijten. Voor het eerst een Engelstalige krant in het hotel gezien. De bus in naar het vliegveld. Na eindeloos veel checks en een tussenstop in Beijing landden we om 18:30 Nederlandse tijd op Schiphol. Ruim 14 uur onderweg geweest. Afscheid genomen van onze gids en alle medereizigers en op huis aan. Het was een vermoeiende maar geweldige vakantie. We gaan al onze indrukken eerst een poosje laten zakken en dan kijken of we een mooi fotoboek kunnen samenstellen van de honderden foto’s die we hebben gemaakt.

Beijing 1 juli

's Zondags morgen kom je dan aan in Beijing (22 miljoen inwoners!) waar we werden opgewacht door onze lokale gids Leo die ons naar het hotel bracht. We waren te vroeg, we konden pas om 10:00 in checken. Dus vroegen we meteen om het natuurhistorisch museum in Chinese karakters op te schrijven, want daar wilden we naartoe. Een taxi was gauw gepakt, je laat het kaartje zien en je krijgt een sightseeingtocht er gratis en voor niks bij ! We waren zeer vroeg, hebben dus nog even in de rij gestaan totdat het luikje van deze neoclassicistische tempel open ging. Mooi museum met schitterende collectie. Dino’s inclusief dino eieren. Ook de fossielen uit de jongere tijdsvakken waren prachtig (joekels van prehistorische olifanten). En schitterende fossielen uit de zee. In de buurt van het hotel ligt de Silkroad store daar zijn we gaan kijken en hebben meteen toegeslagen: 6 verdiepingen kunst, kleding, horloges, cd’s voor elk wat wils. Shop till you die! Dat maakt natuurlijk hongerig :Pekingeend eten bij Dadong (insidertip) gratis wijn bij het wachten op je tafeltje!

Maandag 2 juli

Dag 3 alweer. Vandaag gaan we met de gids naar het Tien an Men plein, dan naar de verboden stad. Het blijft immens, we staan hier nu voor de derde keer alweer, maar met die uitleg erbij over noord en zuid as en precies uitgedokterde Fengshui (het Ying en Yang gebeuren van de architectuur) maakt dit beeld nog completer. Het was heet in de verboden stad en we zijn bij die grootse gebouwen heerlijk in de schaduw gaan staan. Hal na hal waar je over de chinezen lopen kunt. Je bent er niet alleen. Het museum in de verboden stad bezocht met een mooie tuin en dan lunchen in een restaurant waar de lams spiesjes super waren. Ook nog even een thee ceremonie ondergaan en gesterkt en wel naar de tempel van de hemel! Phoe het is warm, die groene thee is een uitkomst. Alles staat weer bol van de symboliek : 9 x 9 x 9 en ga maar door. Even voel je dat je keizer bent (of is het de warmte?) Terug naar het hotel en opfrissen voor het volgende hoogtepunt : Eten in het Geestenstraatje, bij Hua Jai Cai Dongzhimennei dajie 235!!!

Dinsdag 3 juli

De volgende ochtend nog nagepraat over de meervalletjes in soyasaus ,de loempiaatjes de noedeltjes…. Je krijgt al weer honger als je aan al dat lekkere eten denkt! Vandaag staat de muur op het programma. Eerst even naar de jadefabriek, dat hadden we nog niet eerder gezien. De rest is hetzelfde: Kom kijken maar liever nog kom kopen. Op naar de muur!!!! Natuurlijk pak je de gondel naar boven, zeker als het 35 graden is. We zijn bij Badaling en de muur schittert in de zon! We hebben al met de gids afgesproken dat we na de muur twee Ming tombes willen bezoeken, want daar gaan we na het muurhoogtepunt naar toe. Het Fengshui principe komt hier weer naar boven : Water in het zuiden en bergen in het Noorden daar tussen wil ik liggen, daar is mijn graf. Je loopt over de heilige geestenweg geflankeerd door kamelen, paarden, olifanten en wachters van steen. Zachtjes klinkt muziek in je oren. Een hele mooie sfeer! De tweede tombe, dat is die van Di Ling, kun je van binnen bezoeken. Ze is bijna leeg maar je krijgt een goed beeld hoe de graven onder de grond uitzagen. (Wat ze eruit hebben gehaald krijg je te zien in de eerste tombe (van Chong Di). Terug in het hotel even bijkomen van dit culturele gebeuren. De sommelier van gisteren (ja die gast uit het geestenstraatje )adviseerde ons om te gaan eten bij Brickhouse. (slecht 2 keer vallen vanaf het hotel) Nou zeg dit was culinair hoogstandje nummer twee (Neem die rode Henan wijn jaargang 96).

Woensdag 4 Juli

Vandaag verlaten we Beijng om met de trein naar Xian te gaan. We zijn benieuwd naar het leger. Wat zouden ze nu weer hebben ontdekt? Eerst nog even terug naar het inkoopparadijs waar we op etage 6 onze maag hebben gevuld met een heerlijke hotpot(chinees fondue). Nog even nazitten op het terras bij het Carlsberg Bistro (een van de weinige terrasjes in Beijing) en dan op naar de trein.

Donderdag 5 Juli

Een zware nacht achter de rug. Je kunt niet echt pitten. Rammel hier rammel daar; maar een lekker glaasje thee gaat er wel in. Transfers lopen perfect en de gids van Xi’an staat al te popelen. Een heel dun timide jongetje, James genaamd, maakte met ons de stadstour die bij het programma hoorde (een financiële meevaller) Met de electrocar in een uur over de stadsmuur (15 km) dat ga je niet lopen hoor, dus dit was perfect!!!Luisteren naar de Mouedzin in de oude moskee van de Arabische wijk was natuurlijk ook kicken. De grote Wilde gans pagode bezocht en daar genoten van oude geschriften en verhalen over Xuan Zang de boeddhistische monnik die het boeddhisme naar China heeft gebracht. Het avondprogramma was fantastisch: Een optreden van de T’ang opera, inclusief Dimsum diner vooraf, prima geregeld. Mensen, ik heb nog nooit zoveel soorten van die gevulde deegkussentjes verwerkt. Als een echte T’ang keizer geniet je na je copieuze maaltijd van een prachtig optreden! (Tip:koop een cd dan geniet je thuis nog even na, met of zonder dimsum)

Vrijdag 6 Juli

Spannend vandaag, hoe zou het leger er uitzien na 8 jaar. We werden niet teleurgesteld, dus na een leerzame tocht waar we Chinese karakters kregen uitgelegd door onze gids, stonden we voor het leger. Imponerend staren de krijgers in de ruimte. Er was een nieuwe zaal geopend met prachtige bronzen eenden en kraanvogels. De serene blik van de dierenverzorgers vergeet je nooit meer! We lieten ons op de terugweg afzetten bij de Arabische wijk. Rondgedarteld door de straatjes. Je kijkt je ogen uit. De tijd van Marco Polo herleeft! Een schoonheidsslaapje doet goed dus terug naar het hotel. We hadden zin in een biertje en daar krijg je de kans voor in het bierstraatje (Defuxiang), vlak bij de klokkentoren. Gezellig sfeertje zeg, met al die cafeetjes.

Zaterdag 7 juli

Op naar Lijiang! Hier begon voor ons het eigenlijke nieuwe gedeelte van de reis, we waren nog nooit in het zuiden bij de minderheden geweest. Na een goede vlucht en prima transfer (welke gids zou nu op ons wachten?) kennis gemaakt met Cindy, een leuke charmante gids van de Naxi minderheid. Het hotel is het vermelden waard ;een paradijsje heel romantisch met bruggetje, veel houtsnijwerk, een parel! Wij vroegen Cindy of we naar het Naxi optreden konden gaan, ze reserveerde meteen voor ons eerste klas kaartjes: Dus in de avond werden we ondergedompeld in de originele Naxi muziek met prachtige oude markante koppen en instrumenten van meer dan 100 jaar oud. We hadden het voorrecht met de dirigent en conservator te spreken die op de missieschool pianoles had gehad van een Nederlandse lerares: Elisabeth Scholte(Hij moest wel eerst zijn pianokrukje afstoffen).

Zondag 8 juli

Lijiang Vandaag maken we met Cindy een wandeling door het Zwarte Drakenvijverpark, Die Zwarte draken vijver vonden we eigenlijk overbodig. Vervolgens zijn we gaan kijken naar een oud dorpje, waar we een indruk kregen van het huidige Naxi-bestaan. De lunch in het oude dorpje was prima en heel lekker. Uitleg over de cultuur was heel goed. De fresco’s van de grote schat tempel in de buurt waren mooi, er staat een boom voor, van honderden jaren oud. We gaan terug en lopen door de straatjes van Lijiang, We bezoeken het paleis van de familie Mu. Dit paleis is prachtig gerestaureerd. We zijn daarna naar het Naxi cultuurcentrum gegaan na samenspraak met de gids. Hier krijg je een indruk van de Naxicultuur en taal. Mooie displays met kleren van de minderheden en ook nog eens extra uitleg van de gids over sjamanisme! Er zit zelfs nog een oude sjamaan te schrijven in de Dongpa taal. Daar kochten we natuurlijk een echte Dongpa geschreven spreuk! Nog even slenteren door Lijiang, bij de supergezellige markt lekker eten en dan slaapjes.

Maandag 9 Juli naar Dali

Heerlijk geslapen in dit ultieme pittoreske rustige hotel. Na een lekker bamie ontbijt gaan we met dezelfde chauffeur naar Dali. Onze volgende gids pikken we op in Xizhou. Daar bezoeken we de groente en fruitmarkt, waar we gelukkig (het is al erg laat) toch nog een paar traditioneel geklede vrouwen tegenkomen. We bezoeken de drie pagodes. Twee helden als Pisa torens voorover. Mooi museum met spullen die men had gevonden na de aardbevingen. Dan naar Dali waar we heerlijk tafelden in foreignor street. En natuurlijk weer talloze keren met chinezen op de foto, die je in deze contreien nog als levende bezienswaardigheid zien.

Dinsdag 10 juli

We maken vandaag een bustocht naar Kunming. De gids bracht ons bijna tot in de bus ,een nieuwe coach van Volvo makelij! Over driebaanswegen reis je heel comfortabel als enige twee niet chinezen naar Kunming. Daar aangekomen op aanraden van de gids een restaurant bezocht. Yun Hexiang genoemd! Een oude tot restaurant omgebouwde generaalswoning waar het goed en lekker toeven is. De binnenstad van Kunming is schitterend. Een heel relaxte moderne stad met heel gezellig winkelcentrum omringd door prachtige gebouwen. Hier is temperatuur trouwens zéér aangenaam.

Woensdag 11 juli

Heel vroeg vertrekken, dan ben je op tijd in het stenen woud. Dus: 7.30 Vertrek naar Stenen woud: onze gids Ling genoemd (Nederlands: Van de Bos) adviseerde route 3: We waren helemaal alleen!!! Het was stil en onvoorstelbaar mooi, het is magnifiek om te lopen tussen de om je heen omhoog torende rotsformaties. Even een Tip: goed insmeren tegen zonnebrand en genoeg water meenemen, zeker als het warm is. Wandelschoenen aantrekken! Zorg ook voor extra drank en water voor op de boot! Dat is wel echt de zuinige Hollandse mentaliteit maar boatbooze is werkelijk expensive!!! De vlucht naar Chongqing was prima. Chongqing noemt men ook de hete ketel vanwege de hitte maar ook vanwege de Hotpot, daar gaan we weer. De lokale gids liet ons even een stukje binnenstad zien, om toch een indruk te krijgen en ging daarna met ons naar Cygne een hotpot restaurant met veel nieuwe sauzen, dips en hapjes (Chinese cervelaatworst en knakworst in de hete bouillon) In de avond scheepten we in en brachten onze tijd door op het zonnedek want de airco in de hutten was nog defect en we vertrokken pas ‘s morgens want de waterstand was zeer hoog! We werden ook al meteen ingedeeld bij tafel 16. Die was alleen voor het niet Chinese zestallig gezelschap uit Manchester, Canada en Nederland. Dit na de briefing van Obersturmbahnführer entertainer/gids mister mental Leo.

Donderdag 12 juli

Yangtse cruise Tegen zes uur ‘s morgens werd het anker gelicht en voeren we dan echt op de Chang Shán zoals men nu de Yangtse noemt (grote rivier). We kregen door de intercom ook al meteen te horen dat we om half acht aan tafel zestien verwacht werden om te ontbijten! Jawohl! Het is wel gezellig hoor, op de boot maak je snel contact met de 89 andere passagiers allemaal Chinezen! We hebben een kleine hut maar het is wel knus. Je hoort het klotsende water tegen de boeg. Vandaag varen we door de Qutang kloof: magnifieke wanden, toch nog erg hoog, ook al is het waterpeil meer dan 70 meter gestegen door het bouwen van de dam. We gaan vandaag van de boot om een excursie te maken naar de dodentempel; de tempel van de geesten van de onderwereld. De Fengdu Ghost tempel is praktisch helemaal gerestaureerd na de idiote vernietiging tijdens de Culturele revolutie. Door een wonder is alleen het laatste gedeelte van de houten tempel (16e eeuw) bewaard gebleven. Dit maakt deze tempel tot een unicum van geheel China. De lokale gids Mrs. Summer genoemd legde ons in duidelijk Engels uit hoe je kon zien of je ook wel een waardige echtgenoot/genote was of je ook wel eerlijk was. Dit in de met bakken naar beneden komende regen !!! Een paraplu hadden we, maar we sopten tot kniehoogte. Toen de regen opgetrokken was konden we genieten van het rolprentenlandschap van China, mistflarden langs de hellingen: een wonderlijk mysterieus gezicht. We gingen terug om ons te fatsoeneren voor het welkom door de kapitein, net 2 minuten over zes ging de telefoon, waar blijven jullie!!! De kapitein was al aan de praat en het werd fervent vertaald door onze kleine führer. Er werd met champagne getoast en daarna kon iedereen een snack pakken. Roeeffffff en de tafel was leeg! Geen kruimeltje, we namen als troost nog wat champagne. Maar toen begon het echt. We hadden kennis gemaakt met enkele Chinezen uit het gezelschap en kregen te maken met de Chinese gastvrijheid en daarbij de Mautai te proeven. Een alcoholische spirituele versnapering… Ganbei (= tot op de bodem)

Vrijdag 13 juli

Yangtsecruise We wilden eigenlijk uitslapen (vind ik niet gek na een wilde avond) en niet gaan ontbijten, maar dat lukte niet echt! Op de deur van onze hut hadden we het kaartje “do not disturb” gehangen, maar helaas werd hier géén rekening mee gehouden. Eerst wordt aan de deur geklopt (hard geklopt zacht geklopt) en als je dat negeert komt het personeel gewoon naar binnen: Hello O I am sorry. Vervolgens wordt je ook nog gebeld door mental Leo waarom je niet komt eten. Vrijdag de 13e of… Dus een tip: Zeg heeeeel duidelijk van te voren wat je gaat doen! Vandaag gaan we met kleinere bootjes naar een zijarm van de rivier met nog steilere rotswanden, resusapen op de hellingen en twee rotsgraven hoog in de rotsen. Tijdens de excursie worden we getrakteerd op heel veel Chinese uitleg, schreeuwend verteld. Maar dat mocht de pret niet drukken. Hilarische momenten bij het maken van foto’s. Je bent wit dus fotogeniek en iedereen wil met je worden gefotografeerd. Terug op de boot ga je je gereed maken voor het captain’s dinner. Verbaasd keken we hoe de rest van het gezelschap gezellig met flip flops en in t-shirts en shorts plaatsnam. Na het prachtige diner zijn we heerlijk doorgezakt met onze Chinese vrienden. Karaoke, polka dansen, lekkere hapjes, kortom een echt Chinees feestje!!!

Zaterdag 14 juli

Omdat het water te hoog staat (= het duurt gewoon te lang) werden we inclusief bagage met een bus naar de drie kloven dam gereden. Een naar onze mening veel te vroeg geplande excursie waar je met 45 minuten genoeg aan had. Het werd echt in de lengte getrokken!!! Heelhuids kwamen bij de bootterminal aan waar de gids van Yichang ons al opwachtte. Daar op zaterdag heel veel in China wordt getrouwd was het moeilijk om een restaurant te vinden. Ze bracht ons naar : Tu People’s Restaurant in Yichang: Een lokaal minderhedenrestaurant gespecialiseerd in gerechten met paddenstoelen: dat betekende weer smullen geblazen. Met een gevulde maag naar Shanghai. Daar werden we verwelkomd door Catherine een, wat later bleek, uitmuntende gids. Ze bracht ons naar het hotel en gaf ons meteen een tip om de hotpot van Haidilou te proberen. Dat gingen we zeker doen.

Zondag 15 juli Shanghai

Vandaag opgehaald door Catherine onze gids in Shanghai, we waren aan de vroege kant dus het was heel rustig in de Jadetempel, waar we dan ook genoten van de mooie sfeer en de prachtige Boeddhabeelden. De oude Chinese stad was ons volgende doel, zeer drukke maar heel leuke sfeer in deze geheel gerestaureerde wijk in Shanghai. De Bund ligt in de buurt, dus even flaneren over de boulevard. We lieten ons afzetten bij Nanjing Road, de shoppingmile van Shanghai. Helemaal westers geworden: Grote megagrote reclameposters tegen de façades, moderne winkels met hoog Versage en Gucci gehalte. We besloten terug te gaan naar de oude wijk, om daar nog eens rond te kijken. We hadden in de Daily Shanghai gelezen dat er een waaiertentoonstelling was en die hebben we dan ook bezocht. Kunstenaars zitten er waaiers te beschilderen en ze zijn ook te koop in alle kleuren en maten . Kunst maakt hongerig op naar hot met die pot: Haidilao De avond was geslaagd! Ongelooflijke service die geboden werd en een keuze uit 30 dips bij de Hotpot. Je weet niet wat je proeft, st.Jacobsschelpen, lotuswortelschijfjes , bamboescheuten, zeer dun gesneden lamsvlees, vis, kip, ham, rundvlees……en thee en thee en thee en ladingen fris. Ga er maar zelf heen en geniet van de service en het eten!!! We kwamen naar buiten en hoorden saxofoongeluid , mensen oefenen samen op straat en spelen met hun muziekleraar de mooiste deuntjes. Ik speelde even mee. Lol getrapt!

Maandag 16 juli Suzhou

Vandaag met de hoge snelheidstrein (300 km per uur) naar Suzhou. We werden uitgezwaaid door Catherine die ons zelfs nog een aandenken meegaf! Bij aankomst meteen naar de Tuin van de Meester van de visnetten. Mooie tuin ook hier een rustige sfeer. We hadden een niet goed luisterende dwingende gids: politcommissaris Mike Ping. Willen jullie een boottocht maken :Nee!!! na drie keer begreep hij het eindelijk en dat lag niet aan zijn of ons begrijpen van de Engelse taal. De avond brachten we door aan de kade van een heel leuke buurt bij de dubbele tuin de Ou Yuan tuin. Gezellige met lantaarns verlichte straat langs het water met veel winkeltjes boetiekjes en cafeetjes.

Dinsdag 17 juli

De tweede dag In Sushou ,de partijgids liet ons de pagodes zien van de tuin van de nederige bestuurder. Wij keken op ons horloge wanneer we hem kwijt waren. Steeds maar weer vragen, willen jullie niet met de aircomotorboot, ik laat de chauffeur wel wachten. Nee meneer politbureau, wij willen gewoon vrij zijn, geen boot geen chauffeur. Na het borduurinstituut, niet datgene wat wij gevraagd hadden, waren we messieur eindelijk kwijt. Opgelucht togen we naar het Suzhou museum (tip) waar we samen, zonder gids!!! genoten van de prachtige architectuur van Li Pei de Amerikaans/Chinese architect die het museum heeft uitgebreid en opgeknapt. Mooie displays met beelden, Jade, porselein en schilderkunst. We zijn daarna weer teruggegaan naar dat gezellige straatje, hebben er een boottocht gemaakt met een sampan (Chinese punter). En zijn toen nog gaan flaneren. Een prachtige avond in Suzhou.

Woensdag 18 juli

Met de hoge snelheidstrein naar Hangzhou. Opgewacht door Carl een geweldige gids die ons meenam naar de Linying tempel. Deze tempel is beroemd om de sculpturen die uitgehakt zijn in de rotsen tegenover de tempel. Prachtige bodisathva’s (leerlingen van Boeddha) en Boeddhabeelden . Dan naar het tempelcomplex zelf . Eerst even flink wierook offeren bij de wierook pot, daarna de tempel in waar we getrakteerd werden op prachtige grote Boeddhabeelden. Daarna terug naar ons hotel. Ja lekker dim sum eten verderop in de buurt een tip van de gids! Een avond met chips en nootjes en spirit voor de buis als afsluiting. Even wat anders? Nee hoor we gaan naar de nachtmarkt bij het Westlake. Gezellige heel drukke markt. Bijna geen toeristen (ik telde er twee).

Donderdag 19 juli

Onze laatste dag in Hangzhou:Teatime Na het ontbijt van verbrande mihoen naar Het Westlake voor de boottocht over het westelijke meer. Hoe zacht glijdt ons bootje over het spiegelende meer. Lotus bloemen, een dijk met bruggen heel romantisch! Daarna stappen in de botanische tuin . Na dit gezellige uitstapje reden we naar het theemuseum, met theeproeverij lekker nippen aan de soorten en op naar de theewinkel. In de theebergen gegeten bij een lokaal restaurant bestierd door theeboeren. Heerlijk geluncht! Verse vis en garnalen bereid met theeblaadjes! Buikspekpakketjes ! Na de lunch naar de Six Harmony pagode. Het was gloeiend heet. Afzien bij Boeddha! Carl bleef optimistisch en trakteerde ons nog op een schitterend nieuw porselein museum. Met opgravingen uit de Song periode. Die gekke buitenlandse langneuzen zijn niet kapot te krijgen! Wow, ook een aanrader.

Vrijdag: 20 juli Terug naar Shanghai

Carl en zijn geweldige chauffeur brachten ons naar het station. Na een hartelijk afscheid weer met de hoge snelheidstrein terug naar Shanghai. Heerlijk uitgeslapen, bij warm weer houden de Chinezen ook een middagslaap! Daarna lag nog iets moois op ons te wachten: terug naar de hot pot !

Zaterdag 21 juli M50

M50 is een tot kunstenaarswalhalla omgebouwde textielfabriek, overal studio’s met alle kunstvormen die je maar bedenken kunt! Van Pop Art tot Blow Ups: Levensgrote maïskolven in felle kleuren rood, groen en geel. Een aardewerkstudio in een andere hal , vol met design ontwerpen van Chinese jonge kunstenaars. Modern realisme: Prachtige portretten van Miao vrouwen. Videokunst, kleding, juwelen. Zwelgen in kunst ! We lazen over Tianzefang en gingen er naar toe : Een gezellige hele oude wijk met heel smalle steegjes, maar met zwaar overtrokken prijzen !

Zondag 22 juli Shanghai museum

We waren hier al eens eerder geweest. Want het is een mooi ingericht museum. We waren zeer blij verrast met een nieuwe tentoonstelling over pas opgegraven artefacten uit de Zhou dynastie (rond 700 voor onze jaartelling). Bronzen eetpotten, schalen, jade juwelen, prachtige dolken als grafgift. We keken ook hier weer onze ogen uit. Over de andere zalen zal ik niet uitweiden. Ga zelf maar kijken, het is helemaal gratis en er is voor elk wat wils! Die kameel uit de T’ang dynasty wil ik echt mee naar huis nemen! Ja, daar gaan we weer, natuurlijk ga je terug naar die dimsum tent bij de Yue tuin. Waar je weer geniet van die smaakontploffingen in de mond. Carina had gelezen over een renovatieproject van Franse huizen uit de dertiger jaren waar je ook een huis kon bezichtigen dat weer ingericht was met spullen uit de zelfde tijd. Na ettelijke kilometers lopen en 10 liter zweet minder, toch gevonden: Xin Tian Di. Franse huisjes met een pleintje ervoor een fontein incluis. Bij een Afrikaans wijntje goed gekoeld is het er lekker toeven. Terug bij ons hotel een tip voor de kleine beurs: Mr. Lee snelbuffet bij het station bami met spek of soep met groente, zeewier en bier voor nog geen 6 euro voor twee personen!

Maandag 23 juli: Op naar de Bund

Eerst lekker ontbijten met dimsum, je krijgt er gewoon niet genoeg van en dan nog even wat fournituren zaken afkloppen, ja dames, je vindt er echt alles (vlak bij ingangspoort yue garden old city) en prachtige vliegers gekocht met echte kogellagers gevoerde katrollen. De Bund wacht, dus zijn we met een riksja naar de Bund gereden (Kuifje herleeft) Als je doorloopt naar de ambassade van Rusland ligt ernaast meteen de Seagull. Daar is een terras waar je heerlijk kunt genieten van de ondergaande zon. En feestverlichting van de gebouwen van Pudong maakt het plaatje kompleet.

Dinsdag 24 juli Arts en Crafts

Naar het museum for Arts and Crafts , gelegen in de buurt van het conservatorium van Shanghai, met mooie lanen omringd, is dit “museum” gevestigd in een oude villa van een van de communistische partijbonzen uit de jaren dertig. In deze villa zie je veel nijverheid en kunst technieken die nu in China uitgevoerd worden: Dezelfde dingen als bij Yue garden . Alsof we nog niet genoeg hadden: Ja antiekliefhebber, er is ook een antiekstraatje. Daar hebben we dan ook nog even rond gesopt, want het was weer verdraaid warm! Zet je ventilator maar aan of pak je waaier maar uit! s’ Avonds terug naar Haidilao voor ons galgenmaal in Shanghai . We kregen een boot gemaakt van meloen als afscheid met de woorden Welcome to Shanghai. Werkelijk een prachtig afsluitingsdiner. Ook nog afscheid genomen van de Saxofoonclub die nog een wals voor ons speelde!

Woensdag 25 juli: Goodbye Shanghai Goodbye China

Nog nagenietend van het walsen vormt een ontbijt met alweer andere dimsum een mooi begin van de dag. De bagage schokvast ingepakt keken we elkaar aan : Toch nog even naar M50 ? We worden toch pas om vijf uur opgehaald… Heerlijk genieten

Donderdag 26 juli:

01.50 uur We zitten net in het vliegtuig van Beijing naar Brussel tien uur nog te gaan Nu al verlangen we terug naar die geweldige dagen De wielen raken de grond. Suf, moe, dorstig 6:00 uur Zaventhem Een Stella Artois en een Croque Messieur, het Europese eten smaakt weer. 11.00 uur Landgraaf: eindelijk thuis En nu: een dimsum! Morgen naar de Chinees!

Door naar het bergachtige Lijiang in de aardbevinggevoelige provincie Yunnan (vliegtijd vijf kwartier). Een mooie helder blauwe lucht deze keer met 19 graden en lekker zonnig. Lijiang bestaat uit een nieuwe en oude stad. Ons hotel ligt precies aan het grote plein van de oude stad dus is alles prima beloopbaar. De stad is een echte toeristische trekpleister vooral voor de Chinezen zelf. Door hen vaak gekozen als stad om te trouwen en gezien het feit dat het dit jaar het jaar van de Draak is met de meest gunstige vooruitzichten wordt hier druk gebruik van gemaakt. Niets zo bijgelovig als een Chinees! De oude stad met zijn houten bouwstijl is na de aardbeving in 1997 weer geheel gerestaureerd en ziet er geweldig uit. Veel oude straatjes kronkelen langs een drietal kanaaltjes vanuit het centrale marktplein naar het Black Dragon Pool Park, een groot meer met uitzicht op besneeuwde bergtoppen wat tezamen een zeer romantisch beeld vormt. De straatjes worden bevolkt door een keten van winkeltjes, bars en restaurants zodat er altijd wel wat te zien en te beleven valt. De gouden regel dat 80% van de mensen zich bevinden op 20% van de bezienswaardige plaatsen gaat hier in Lijiang zeker op. Vooral grote groepen Chinese toeristen, onder leiding van hun gids met megafoon en vlag, bevolken vanaf ongeveer 10 uur in de morgen de eerdergenoemde straatjes wat een vergelijkbaar beeld met de bekende mierenhoop oproept. Lijiang is hierdoor wel erg commercieël aan het worden en verliest hierdoor wel wat van haar originele identiteit. We bezoeken verder het Mufu paleis en het dorpje Baisha even buiten Lijiang, het centrum van de Naxi bevolking. De Naxi stammen af van de Tibetaanse nomaden en hebben nog hun eigen schrift dat al meer dan 1000 jaar oud is. China telt ongeveer 56 verschillende etnische groepen waarvan de Han ( door ons benoemd als Hang Chinees) met 93% de grootste groep telt. Even voor de weet, China is 293 zo groot als Nederland en telt 1,3 miljard inwoners, dus dat zijn wel erg veel Han(g) Chinezen. Na drie erg koude nachten in Lijiang liggend op 2400 meter hoogte ( van 2 tot 5 graden ) vertrekken we naar de volgende stek te weten Dali. Met de auto na ongeveer 3 uur rijden arriveren we in Dali, mooi gelegen aan een groot meer ( 45 km lang en 9 km breed ). Dit is het land van De Bai bevolking. Dali bestaat eveneens uit een nieuwe en oude stad maar is ten opzichte van Lijiang veel relaxer en wat kleinschaliger. De oude stad is al meer dan 700 jaar oud en is wat lager gelegen (1800 meter) waardoor het aanzienlijk minder koud is. Ook hier weer een mooie Tibetaanse blauwe lucht, dus overdag lekker warm. Ons hotel ligt midden in de oude stad en bestaat uit een groot complex met leuke stekjes waaronder een theetuin om lekker lui te kunnen genieten van de thee met de lokale koekjes en fruit. We blijven hier helaas maar twee nachten maar hebben in Dali een prima eetstek gevonden bij cafe Jack waar lekkere koffie en een originele Baileys de perfecte afsluiting van de avond vormen. Net iets buiten Dali bezochten we verder een mooi groot tempelgebied met haar drie pagoden en een (kleine) kopie van de verboden stad in Peking. Voor een volledige bezichtiging van het totale complex kan je zeker wel een halve dag uittrekken. Morgen vertrekken we naar Kumning, deze keer met de bus voor een ritje van 4,5 uur. Daar verblijven we maar 1 nacht waarna we door zullen vliegen naar Guilin, het gebied met het bijzondere Karst landschap.

Op weg met de snelbus naar onze volgende bestemming te weten Kumning weer een redelijke grote stad van 1 miljoen inwoners. De stad van de eeuwige lente. In de bus genummerde plaatsen met ruime stoelen voor de duur van 4,5 uur met halverwege een sanitaire stop. Hier konden we oude Chinese herinneringen ophalen, lekker collectief poepen en piesen in daarvoor aangewezen gootjes zonder enig privé tegen betaling deze keer. Dit was de eerste keer dat we deze reis hiermee geconfronteerd werden, vroeger was dit een standaardprocedure. China heeft de laatste jaren een flinke inhaalslag gemaakt qua ontwikkeling wat o.a. tot uitdrukking komt in aanzienlijk betere communicatie middels de Engelse taal. Dit maakt het reizen een stuk eenvoudiger. Verder lopen ze ver voor op ons met hun electrische vervoer. Bijna alle brommers/scooters rijden electrisch en ook een groot deel van het autopark wat een flinke reductie geeft op geluidsoverlast en luchtvervuiling. Het blijft echter wel oppassen als wandelaar mede gezien het feit dat de geluidloze brommers en scooters zowel de straat als de stoep als rijbaan gebruiken. De stad Kumning heeft gelijk de andere grote steden wederom een groot autovrij centrum met de eerdergenoemde bekende winkels. Eten in China is uiterst goedkoop. Tussen de 10 en 20 euro voor twee personen kan je in een gemiddeld restaurant je uitleven. Heb je niet veel te besteden dat kan je voor de halve prijs lokaal ook lekker eten. Wel even uitkijken voor je wat bestelt want de Chinezen eten alles wat poten heeft behalve tafels en stoelen.

De volgende middag verlaten we Kumning weer voor de vierdaagse trip naar het Karst landschap van Guilin en Yangshuo. Leuke conversaties met vriendelijke Chinezen doodde de tijd op het vliegveld. Het internet heeft voor hen nog steeds de nodige beperkingen, geen Facebook, Twitter of Google waardoor hun nieuwsgaring beperkt blijft. Wederom een vlucht van 1 uur 30 minuten maar nu naar een kleinere stad met maar honderdduizend inwoners gelegen aan de Li rivier met ons hotel direkt aan een brede en kilometerslange wandelboulevard. Het weer wordt langzamerhand ook steeds beter/warmer zodat de sandalen en driekwartbroek te voorschijn gehaald kunnen worden waardoor het vakantiegevoel steeds meer toeneemt. Na een excursie de volgende dag van twee uur aan een gigantische groot en mooi verlichte grot hadden we de rest van de dag vrij om de stad te bezichtigen en wat te shoppen. De volgende dag vertrokken we met de boot naar Yangshuo over de rivier de Li in een colonne van wel twaalf (soort havenspido) boten met uiteraard een massa toeristen aan boord voor een trip van bijna 5 uur inclusief een lunch. De grote bezienswaardigheid van deze trip bestaat uit het omringende Karst landschap, vreemd gevormde bergketens van limestone die een heel apart gezicht opleveren. Dit gebied heeft, zoals overal te bewonderen valt, al veel kunstenaars geinspireerd. Ter vergelijk, het landschap onderweg is inderdaad bijzonder mooi maar toch iets minder mistiek als de eerdergenoemde Halong Bay. Aangekomen in Yangshuo wordt het pas echt toeristisch. Op onze reis nog niet zoveel buitenlanders bij elkaar gezien. Lopend vanaf de boot na ongeveer 10 minuten lopen door de hoofdstraat (Weststreet) bereiken we ons zéér centraal gelegen hotel. In de avond is de samenloop van Chinezen en buitenlanders zo groot dat je slechts met een geringe slenterpas langs alle winkeltjes en kraampjes vooruit kan komen. Het voordeel van deze zeer commerciele stek is wel weer dat alles op het toerisme gericht is waardoor ook de westerse voordelen voorhanden zijn. Je kunt hier wel een mooie fietstocht maken op het platteland maar wij gaven de voorkeur aan weer een lekkere rustige wandeldag. We blijven hier gelukkig maar 1 dag en vertrekken dan weer met het vliegtuig vanaf Guilin naar de wereldstad Guangzhou, voorheen Canton genaamd.

Aankomst op zondag in Guangzhou na weer een uurtje vliegen. Vanaf de 25e etage van het Canton hotel zien we uit over de skyline. Dit hotel gekozen i.v.m. zijn ligging t.o.v. het winkel/uitgaansgebied aan de Beijing Lu in een levendige wijk van de stad. Guangzhou telt momenteel 14 miljoen inwoners en was in het verleden al een handelspost van onze Verenigde Oostindische Compagnie, de V.O.C. Als Nederlander voel je je er dus al snel thuis. Op zondagavond was het weer schuifelen in de populaire uitgangsstraat. Ook hier raak je op den duur wel aan gewend. Wel veel figuren die je van alles willen verkopen zoals een dure Lolex, lees Rolex. De trip naar de bekende grote markt hebben we gezien onze ervaringen in Azie deze keer maar gelaten voor wat het waard is. Onze gemoedrust wordt bij het zien van al het dierenleed ( in onze ogen ) zodanig verstoord dat het bezoek slechts een sterk negatief gevoel achterlaat. Wel hebben we de Parelrivier bezocht met al haar bruggen en weer een lange ruime wandelboulevard. Deze haalt het echter lang niet bij de Bund in Shanghai.

We vliegen weer een uurtje verder nu naar Hainan, het strandparadijs van China zoals zij het zelf verwoorden. Ons hotel is gelegen aan de Dadonghai nabij Sanya de grootste stad in het zuiden. Het is een klein vissersplaatsje in een mooie baai die uitgegroeid is tot het populairste stukje strand met uiteraard veel hoogbouw. Onze eerste indruk was wel wat tweeslachtig wat mede werd veroorzaakt door de aanwezigheid van de vele Russen. We kregen het gevoel ergens in Bulgarije of vergelijkbaar beland te zijn. Het echte Chinese gevoel was geheel verdwenen. Dit werd nog eens versterkt daar bijna alles ook in het Russisch beschreven is. Ook de verkopers op straat spreken je in deze taal aan. Gelukkig kunnen we met bijna alle talen wel overweg, zodat een " njet" veelal voldoende was. Het is hier wel een lekker temperatuurtje van zo'n 26-30 graden half bewolkt, niet slecht als je aan het strand bivakkeert. Langzamerhand werd ons beeld wat bijgesteld voor wat betreft de Russen. Van de zo gevreesde overlast van deze mensen elders was hier geen sprake. Het strand is 2,3 km lang, mooi fijn zand met deels een wat breder stuk, omzoomd door een gallerij van palmbomen wat wel het tropische gevoel oproept. Langs de baai een aaneenschakeling van restaurantjes en barretjes met in de avond het nodige lawaai van de diverse bandjes die elkaar probeerden te overtreffen qua geluid. Al met al een aardige strandlokatie voor een paar dagen maar als je er niet geweest bent zal je er ons inziens niets aan gemist hebben. Voor de omschrijving zoals de Chinezen het graag willen verkopen, het Hawaii van China, moet er nog wel wat veranderen, zeker qua sfeer. Na drie nachten de batterij weer te hebben opgeladen vertrekken we morgen met het vliegtuig naar de laatste stek, het mondiale Hong Kong om te zien of deze stad onze hoge verwachtingen wel kan waarmaken.

Vanuit het eiland Hainan vliegen we in een goed uur naar Hong Kong, voor het vertrek uit China en de afsluiting van onze reis. Hong Kong is het meest westerse stukje China overgoten met een Engels sausje van 99 jaren dat in 1997 weer onder China is komen te vallen met een status apart. Het aantal inwoners bedraagt ongeveer 7 miljoen en dat geeft tezamen met een gemiddeld aantal bezoekers van 36 miljoen op jaarbasis enige drukte op straat. Ook even oppassen met het verkeer van links want onder een van de vele dubbeldekbussen lopen is niet wat je zou willen. We hebben gekozen voor vier nachten in het lekker comfortabele Eaton Smart hotel gelegen aan de Nathan road (nabij Jordan mtr), de slagader van het oude en gezellige Kowloon met al zijn winkels en markten. Op een uiterst efficiente wijze wordt je bij aankomst door de paspoortcontrole en douane geleid ondanks de zeer grote aanvoer van reizigers. Daar kunnen ze bij ons nog wel wat van leren. Daarna met de shuttlebus van het vliegveld, gelegen op het eiland Lantau, in 25 minuten naar ons hotel. Normaliter geven we weinig info over onze hotels daar dit voor de gemiddelde lezer weinig interessant is, maar deze keer toch de bekende uitzondering. De afsluiting van ons veertigjarig huwelijksfeest zou moeten eindigen in een niet te vergeten ambiance. Het hotel blijkt ondanks haar prijsstelling, vroegboeking brengt gelukkig enig soulaas, wel een voltreffer mede gezien haar ligging en de uitgebreide faciliteiten met o.a. de E-lounge waar je vanaf 7 uur in de morgen tot 11 uur in de avond gratis gebruik kan maken van koffie/thee/softdrinks/taartjes en koekjes. Verder kan je tussen 17.30 en 19.30 uur gratis onbeperkt champagne en/of cocktails nuttigen met, jawel zelfs diverse soorten kaas en kleine bijzondere hapjes. Een echte Chinese (thee)daktuin, zwembad, sauna, fitnesscentrum, een mooie ruime hotelkamer met uitzicht over de skyline voorzien van internet maakte het totaal pakket compleet. Het idee dat je een hotel bijna alleen bezigt als slaapplaats blijkt hier een achterhaalde gedachte. Maar nu wat over de stad zelf, want daar zijn we uiteindelijk voor gekomen. Allereerst hebben we ons op zaterdag via de Nathan road naar de haven geworsteld, ongeveer een half uurtje lopen. Ook in Hong Kong is het in het weekend uitermate druk op straat, net als in China. Langs het water van de Victoria haven loopt een mooie lange autovrije wandelboulevard genaamd de Avenue of Stars met een grandioos uitzicht op Hong Kong Iland met al zijn hoogbouw dat we zondag zullen gaan bezoeken. Elke avond om 20.00 uur als het donker is vindt er een lasershow met muziek plaats Geprojecteerd vanaf een veertigtal hoge gebouwen in een symfonie van licht en geluid wat uiteraard veel publiek trekt. We hebben de grootste markten in Kowloon, te weten de Jademarkt, de templemarkt en Ladiesmarkt, bezocht waarbij we na stevig onderhandelen leuke aankopen hebben gescoord voor niet teveel geld.

Op zondag voeren we met de Starferry, een cruise die je niet mag missen, naar Hong Kong Iland voor een bezoek aan de Peak met de Peak Tower. Zoals de Eifeltoren voor Parijs is de Peak Tower voor Hong Kong, een must! Onze keuze voor zondag bleek achteraf niet erg goed overdacht. De trip naar boven kan je met verschillend vervoer maken, maar authentiek is uiteraard het trammetje die bijna loodrecht omhoog gaat. Na vanaf de ferry met de bus C15 naar het vertrekpunt van de tram te zijn aangekomen bleek er een rij wachtenden te staan van hier tot ginder, wachttijd meer dan 2 uur! Enigszins teleurgesteld begonnen we aan een voettocht naar boven. Na enkele kilometers Cauberg beklommen te hebben kwamen wij aan bij de Botanische tuin waar informatie bij de locals ons leerde dat we aan een onhaalbare missie begonnen waren zodat het laatste en grootste stuk alsnog met de taxi werd afgelegd. Dit bleek boven aangekomen een juiste beslissing geweest te zijn mede gezien mijn persoonlijke Waterloo destijds in Japan. De Peak bestaat uit diverse panoramaterrassen en een groot winkelcentrum waar zelfs een Starbucks en McDonalds niet ontbreekt. Verder is het verbazingwekkend om te zien hoe de Chinezen in de Canton street geduldig staan te wachten in een lange rij om bij de dure zaken zoals Vuitton, Hermes onder begeleiding van een persoonlijke verkoper naar binnen te mogen. Het eten is verder ten opzichte van China wel wat duurder. Hier betalen we ongeveer 25 euro voor ons avondeten en drinken maar dan wel bij onze favoriete keuken uit India. Na nog een dagje lekker rustig geslenterd te hebben in het en het Kowloonpark vertrekken we vanavond om 23.40 uur met onze trouwe partner weer naar ons eigen kleine maar veelzijdige landje waar we om 0.5.30 uur op woensdag hopen aan te komen. Al met al hebben we Hong Kong ervaren als een prettige, drukke maar vooral veilige stad met een prima sfeertje die onze verwachting wel waar gemaakt heeft.

Vrijdag 14 september.

Om 06.30 uur opgestaan, prachtig zonnig weer met heldere luchten en ver zicht. ontbijt om 08.00 uur om 09.00 uur naar het plein van de hemelse vrede. Daar waar een miljoen mensen op kunnen. Vanaf het plein door de zuidpoort de verboden stad in om na twee ander poorten het eigenlijke gedeelte van de verboden stad in gegaan. een complex van 999 kamers en gebouwen. Na een indrukwekkende rondleiding door de stad op naar ons lunchadres , daarna de tempel van de hemel bezocht in een mooi park waar allerlei activiteiten door de bevolking plaatsvonden , zingen , tai –tsi voetshuttle, etc. om 17,30 moe maar voldaan terug in ons hotel vanwaar we 's-avonds ons eigen weg gegaan zijn.

Zaterdag 15 september

Na het ontbijt met de bus naar de grote muur gereden . Heel indrukwekkend . We boften want zelden is het zo helder als vandaag . Ruim 3 uur daar rondgedwaald , ik zelf ben een stijl stuk van de muur opgelopen vanwaar je boven op een van de tussenwachttorens een prachtig uitzicht had op de rest van de muur en de omgeving. Daarna naar een jade factory gereden, waar we de lunch gebruikt hebben , na de lunch door de showroom gelopen met prachtige jade sieraden , beelden en andere snuisterijen , maar tegen prijzen die voor ons arme sloebers niet te betalen waren. !!!!! , na dit kleine commerciële uitstapje doorgereden naar de plaats waar de keizers hun tombe hebben , de Ming graven. Het viel me op dat deze bezienswaardigheid minder onderhouden was dan de rest die we gezien hadden. We konden slechts 1 tombe bezoeken, die van keizer Changling. De andere tombes liggen nog allemaal begraven, totdat men een oplossing heeft gevonden om deze ongeschonden uit het grondwater te halen. Tijdens de rit naar het hotel werd er gevraagd of er interesse was voor Peking eend te eten die avond , maar niemand deed mee, mede omdat we iedere middag al een warme maaltijd hebben. Doordat de gids geen provisie kon vangen bij zowel de jade fabriek als aan het diner , nam deze ons alsnog mee naar een thee ceremonie , ook met de bedoeling dat we daar iets zouden kopen. Maar 15 gram thee voor 25 euro vond iedereen toch wel wat te veel. Daarna door het drukke verkeer van Beijing terug naar het hotel alwaar we om 18.30 uur arriveerden. 's- avonds lekker langs de bakker gegaan , wat broodjes gehaald en die heerlijk op het terras van het hotel verorberd. Morgen , zondag, de laatste dag in Beijing , we gaan dan naar het zomerpaleis van de keizers en in de avond met de nachttrein naar Xian

Zondag 16 september

Eigenlijk een dag vrij te besteden , maar wij kiezen er voor om naar het zomerpaleis van de keizers te gaan. Het busje haalt ons om 09.30 uur op . Als je dacht dat het op zondag ochtend stil zou zijn in Beijing , nou niet dus. Na enkele files arriveerden op de plaats van bestemming. Aan de ingang stond het bezoekers aantal van de dag er voor, 55.000 man !!!! Op deze zondag waren het er waarschijnlijk nog meer, maar het complex is zo uitgestrekt dat het toch best mee viel met de drukte. Overal in deze parkachtige omgeving waren chinezen bezig met o.a muziek maken , spelen varen, tai tsi, en andere vaardigheden. Rond een uur of twaalf met een drakenboot over het met de hand uitgegraven meer naar een andere uitgang gevaren en daar op de bus gestapt op weg naar ons lunchadres . Iedere middag warm eten en toch deze keer toch ook weer geheel andere spijzen. Buiten, na de lunch, overvallen door Chineesjes die allerlei spullen wilden verkopen en ja hoor de een scoorde een Gucci tas , de ander een Rolex. Nadeel was wederom een bezoek aan nu deze keer een parelkwekerij, dit is niet wat in de folder staat en dit is al de 2e keer, zal me benieuwen af we nog meer van deze commerciële uitjes moeten doen !! . De uren daarna heeft een gedeelte van de groep nog een bezoek aan de zoo gebracht en daar de panda's gezien, wij bezochten aan de overkant van de zoo een z.g. Shopping mall. Mijn hemel ! 6 verdiepingen hoog , met allemaal winkeltjes van 10 m² , waar van alles te koop was en er vele tienduizenden chinezen rondliepen . Nou dat was zelf voor mijn echtgenote te veel van het goede. Achter dit pand stond nog een splinternieuwe mall , waar het veel minder druk was en ze eindelijk haar slag kon slaan, maar we hebben nog bijna 2 weken om nog meer te scoren. Ik schrijf dit momenteel in de nachttrein van Beijing naar onze volgende bestemming Xi’an. We hebben een 4 persoons coupe met tv aan boord, die niet werkte . Alleen het enige nadeel , we moesten onze koffers meenemen in de coupe. Na veel heen en weer geschuif lukte het toch om voor de koffers een plaatsje te vinden. We zijn nu 4 dagen onderweg en het lijkt of we al weken weg zijn.

Maandag 17 september

Na een nachttreinreis van bijna 11 uur kwamen we om 08.00 uur vanmorgen aan in Xian. Na een flinke wandeling van ruim 1 km met alle bagage , bij de bus aangekomen. We zijn toenjn we doorgereden naar ons hotel voor ons ontbijt. Door de troubles die toen aan de gang waren tussen China en Japan over een paar minuscule eilandjes , waren er afgelopen zaterdag en zondag in de binnenstad relletjes uitgebroken en Japanse auto's in brand gestoken. Daarom kon de rondrit door de stad en het bezoek van de stadswal vandaag ziet doorgaan. Wel zijn we naar de Grote Wilde gans pagode geweest die is gebouwd in 648 !!! En er is een boeddhistische tempel. Doordat de 2 in de reis zittende excursie door bovengenoemde moeilijkheden niet door konden gaan , hebben we hierna ook nog de kleine pagode in Xian bezocht ter compensatie Waarna we om 17.00 uur weer terug waren in ons hotel en s'avonds ons diner gebruikt hebben. Het was wel jammer , want een van de hoogtepunten is toch ook de ommuurde stad Xi’an met de moslim wijk. Achteraf is het misschien een beetje overdreven geweest om niet te gaan, want we waren toch geen japanners ? Morgen een van de andere hoogtepunten van deze reis Het TerraCotta leger.

Dinsdag 18 september

Het is sinds onze aankomst op donderdag jl. nog steeds stralend weer, we boffen. De dag van de Warriors !! Vanmorgen om 08.00 uur met de bus vertrokken voor een rit van ruim 1 uur naar de opgraafplaats van de tombe van keizer Qin. De warriors zoals ze genoemd worden zijn uit klei gemaakte figuren en ze zijn in 210 voor C samen met de keizer begraven en wordt genoemd als een van de nieuwe wereld wonderen. Vanaf 1974 toen een boer deze vondst deed is er een gigantisch complex omheen gebouwd. Er komen per jaar ca. 8 miljoen bezoekers. We hadden hiernaar uitgekeken en zijn in het geheel niet teleurgesteld geworden. Schitterend om te zien hoe alles toch redelijk opgegraven is en dan te bedenken dat er nog 5 keer zoveel onder de grond begraven ligt. We hebben in alle rust alles kunnen bekijken. Na de lunch ,die we ter plaatse gebruikt hebben , zijn we nog ruim 2 uur over het terrein gedwaald en alles wat er te bezichtigen was hebben we dan ook gezien. Om ongeveer 16.00 uur terug in het hotel waar we vanavond alvast onze koffers pakken , want morgen gaat om 04.30 de wekker voor de rit naar het vliegveld om te vliegen naar Lijiang in de bergen op 2600 mrt hoogte.

Woensdag 19 september

Vanochtend ging om 04.30 uur de wekker, want ons vliegtuig naar Lijiang Vertrok om 07.30 uur en het was nog een klein uurtje rijden naar het vliegveld van Xian. Na een voorspoedige vlucht geland op de plaats van bestemming. De Plaatselijke reisleidster , Allison, stond ons al op te wachten. dit is wel een heel andere omgeving dan waar we de vorige dagen geweest waren. Lijiang ligt in een dal op 2600 mtr. hoogte midden tussen hoge bergen. Helaas laat de zon het af en toe afweten zodat we geen zicht op de hoge bergen met sneeuw hebben, misschien morgen. Deze plaats heeft een oude kern, waar we met ons hotel pal aan zitten. We kijken vanaf de 5e verdieping zo uit over de oude stad. Vanmiddag zijn we als groep onder leiding van de plaatselijke gids de oude stad in gegaan. Als je geen platte grond bij hebt kun je toch wel een eindje lopen voordat je weer bij het beginpunt bent. Mocht je zelf ooit hier komen , let dan op , als je de weg niet meer weet , altijd tegen de stroom van de riviertjes in lopen , dan kom je automatisch bij het beginpunt van het stadje. Alle huisjes zijn van hout met een grijze dakbedekking . De bewoners ervan behoren tot het Naxi volk, een van 54 minderheden in China. Jammer dat het dorp zo gecommercialiseerd is. Toch blijft het aanzicht van de huizen prachtig. Ook een midden in dit dorp gelegen oude villa van de familie Mu, was meer dan schilderachtig. Kortom is dit plaatsje wederom een hoogtepunt van onze reis. Morgen gaan we de omgeving verkennen.

Donderdag 20 september

Deze morgen zijn we met de bus naar een dorpje in de omgeving van Lijiang gereden nl. Baisha, hier bevindt zich de al oude Grote Schat Tempel, waar een groot aantal mystieke muurschilderingen bewaard zijn gebleven. Ook konden we onderweg het leven op het platteland bewonderen, dat toch geheel anders is dan in een grote stad. Jammer dat ook hier weer een bezoek gebracht moest worden aan , nu weer eens een borduurderij , Daarna zijn we terug naar ons uitvalspunt gereden en hebben het Zwarte Draken Vijverpark bezocht , bekend om zijn pagode met ernaast een brug met 5 bogen met , als het mooi weer is, op de achtergrond de Jade Drake show mountain. Een Bergje van 5800 mrt hoog. Vroeg in de middag waren we verder vrij om dit mooie dorp verder te verkennen, hetgeen we dan ook met twee handen hebben aangegrepen. 's-avonds lekker gegeten in de Pizahut. Weer eens even wat anders. Daarna voor het hotel in een prieeltje lekker koffie gedronken met uitzicht op het drukke avondleven van de oudstad. Morgen met de bus een kleine 240 km naar Dali.

Vrijdag 21 september.

Nog een volle week te gaan. Tijdens de busrit naar Dali door dorpen gereden waar het leven van alle dag zijn gang ging. Heel fascinerend om te zien. Tijdens een plaspauze hadden degene die er gebruikt van maakten hele verhalen te vertellen over hoe het er daar uitzag.!!!! Rond 12.00 uur aangekomen bij ons hotel dat geheel in Chinese stijl is gebouwd en aangekleed. Gezamenlijk de lunch gebruikt om daarna naar de bekendste plek in Dali te rijden, de drie pagodes. Een tegen een heuvel aangebouwd complex uit de 9e eeuw , waar een groot aantal tempels tezamen staan met op de voorgrond een drietal pagodes waarin de relikwieën van overleden monniken bewaard worden. Allemaal heel indrukwekkend . Ook moeten we vermelden het groot aantal goudkleurig Bhuda beelden en helpers van hem. Jeannette heeft daarna met een klein gedeelte van de groep nog een bezoek gebracht aan een aantal aalscholver vissers. Hetgeen ze heel boeiend heeft gevonden. Na het avond eten in , ook weer, de oude stad gebruikt te hebben , door de winkelstraatjes gelopen alwaar wederom gescoord werd. Morgen gaan we door naar Kunming , de hoofdstad van de provincie Yunnan op een hoogte van 1900 mtr. en afstand van ruim 300 km.

Zaterdag 22 september.

Om 08.00 uur met de bus vertrokken naar ons volgend hotel in Kunming. De planning was dat de rit een uur of 7 zou duren. Maar we waren er reeds na 5 uurtjes, omdat de chauffeur nogal flink doorreed en dat niet tot tevredenheid van alle medereizigers. Het is geen wonder dat niet chinezen geen auto mogen besturen in China. Na een gezamenlijke lunch is een gedeelte van de groep met de bus naar een heuvel in de omgeving van de stad gegaan , waar ze met een stoeltjeslift naar boven gegaan zijn, alwaar ze op de heuvel een mooi uitzicht hadden over de stad. Via een smal bergpad hebben ze daarna de afdaling gemaakt . Wij hadden ondertussen een ladies market ontdekt en daar wat inkopen gedaan voor o.a thuis. Redelijk op tijd naar bed, want de reis begint te wegen in geest en benen.

Zondag 23 september

Om 09.00 uur met de bus naar het zogenoemde stenen woud gegaan. Een rit van bijna 1.5.uur. Daar aangekomen een wandeling gemaakt langs de maximaal 30 mrt hoge rotsformaties, die allerlei vormen hebben , uitgesleten in miljoenen jaren door regen en wind. Al met al toch niet zo spectaculair als de folder doet geloven . Als je eenmaal in Bryce ( Utah USA ) geweest bent is alles maar kleintje pils., daarbij vergeleken. En we blijven boffen met het weer ook nu weer schijnt de zon en is het zo'n 25 Gr. De namiddag waren we vrij en zijn we de stad in gegaan, waar alleen in de buurt van het hotel een soort ladies market was. Morgen laat in de middag vertrekken we vanuit Kunming met het vliegtuig naar het zuid oosten naar Guillin. Alwaar weer een van de hoogtepunten van onze reis wacht nl. Het karstgebergte.

Maandag 24 september

Vanmiddag vertrekken we naar Guillin met het vliegtuig . Dit gaat pas om 17.10 uur. Aangezien er in de buurt van het hotel niet veel te doen is doen we deze ochtend rustig aan. Bij het vliegveld aangekomen bleek na het inchecken dat onze vlucht 30 minuten vertraging had, waardoor we pas tegen 19.45 uur in Guillin aankwamen Na nog een drie kwartier met de bus naar het hotel waren we daar omstreeks 20.30 uur. We konden nog net een pizza in het restaurant bestellen , daarna nog even rondgekeken buiten het hotel, maar daar was net veel te zien want het was al donker . Morgen om 08.30 uur met de bus naar de boot voor een tocht over de rivier de Li , langs het bekende karstgebergte. We zijn benieuwd.

Dinsdag 25 september

De dag van de riviertocht. Buiten het hotel , wachtend op de bus , konden we voor het eerst de heuvels van het karstgebergte waarnemen, heel apart. Met de bus naar de aanlegsteiger vertrokken waar de boort wacht. Als we dachten dat we op de enige boot zouden stappen , nee dus, er lagen wel zo'n 30 boten te wachten. Maar wat bleek , we hadden boven op dek een ruimte apart voor 14 personen en we zijn met z'n veertienen incl. onze reisleider Yves. Vanuit onze positie hadden we een perfect beeld op het omringende karstgebergte. Ontelbare foto's en video-opnamen zijn er gemaakt, die straks allemaal verwerkt moeten worden. Alleen jammer dat het juist vandaag een beetje miezerig was en dat de heuvels af en toe in de mist zaten, maar dat schijn veel voor te komen in deze streek. Aangekomen op de eindbestemming Yangshuo stapten we zo een straat binnen waar ontelbare kraampjes waren waar van allerlei souvenirs en snuisterijen verkocht werden. Dit is echt een spel, ze vragen 100 en op het laatst neem je het mee voor 20 of 30. We hadden niet veel tijd om te shoppen, want we moesten door naar ons hotel , want het volgend hoogtepunt van de reis wachtte , de fietstocht. Iedereen van de groep ging mee. Eerst dwars door het stadje hetgeen een heksentoer was. Na zo'n 10 minuten waren we op het platteland tussen de karstbergen en velden. Een mooie ervaring, ondertussen gestopt bij waterbuffels en een lotusbloemen plantage. Onze Chinese gids bracht ons nog naar een authentiek huis van zo'n 400 jaar oud ,waar we uitleg kregen over hoe men er toen woonde . Zelf hadden we wat meer verwacht , want in de folder stond fietsen langs dorpjes en rijstvelden !!! , daarna terug naar het dorp om te dineren, Toen met zijn allen naar de fantastische show van Liu Sanjie , de man die de opening van de olympische spelen in Beijing heeft geregisseerd. Werkelijk waar, het was heel mooi. We waren met ruim 3000 man. Daarna nog even door de hoofdstraat gelopen met de talloze kraampjes , maar we waren eigenlijk te moe en zijn daarom maar naar ons hotel gegaan. Morgen is er weer een dag.

Woensdag 26 september

Deze ochtend waren we vrij in Yangshuo , na het ontbijt zijn we het stadje in gegaan en hebben nog een aantal souvenirs gescoord. Rond de middag zijn we terug naar Guilin gegaan, maar we MOESTEN eerst nog naar een fabriek waar van zijde rupsen zijde stoffen gemaakt werden en in het bijzonder bed bedekking. De uitleg over hoe een zijdecocon tot zijde verwerkt wordt was wel interessant , maar het commerciële gedeelte daarna weer niet. Daarna is een gedeelte van de groep, met een stoeltjes lift naar een omringende heuvel gegaan , alwaar ze een uitzicht hadden over de gehele stad en omgeving . Om ongeveer 19.00 uur gezamenlijk het diner gebruikt waarna we naar het station gereden werden waar we om 21.15 uur op de nachttrein naar Guangzhou ( Kanton) ter hoogte van Hong Kong gestapt zijn , in de trein hadden we een 4 persoon slaapcoupé , waar we met zijn allen lekker de nacht hebben doorgebracht op comfortabele bedden een zogenaamde softsleeper. Maar weer wel met alle bagage in de coupe , door diefstal op een eerdere reis uit de koffers , die waren opgeslagen in de bagagewagon.

Vrijdag 28 september

De hele dag vrij in deze grote stad. De ochtend rustig aan gedaan , we moeten om 12.00 uur de kamer vrij geven. De koffers worden opgeslagen in de lobby. We nemen een taxi naar het winkelcentrum en voetgangersgebied van de stad. We zijn door de vele filles een half uur onderweg en moeten 3,50 euro afrekenen. Kom daar bij ons maar eens voor. Waar we eigenlijk naar op zoek waren, nl de souveniersverkopers , hebben we niet gevonden. Wel de ene kledingszaak naast de andere schoenenzaak. Doordat het wederom zo'n 32 Gr was en drukkend, zijn we maar snel een van de weinig terrasjes op gaan zoeken. Daarna terug naar het hotel , gegeten bij de pizzahut naast het hotel en om 20.30 uur met de bus naar het vliegveld. Met een klein half uur vertraging , de motor lag uit elkaar toen we instapten, vertrokken we richting Amsterdam voor een vlucht van 12 uur. Waar we de volgende ochtend om 07.30 uur veilig aankwamen. We zijn weer thuis en hebben veel indrukken opgedaan. Nu wordt het tijd voor de uitwerking van de vele foto's en video's de we gemaakt hebben. Dan nog even dit : 'We hebben deze reis met een groep van 13 personen gemaakt. Je kunt zien dat heel China snel aan het ontwikkelen is. Overal zie je bouwkranen en worden de meest luxueuze appartementen gebouwd , die jaren daarna nog leeg staan, omdat niemand ze kan betalen. China zal de komende jaren zich ontwikkelen als een van de meest welvarende landen . Qua netheid en reinheid hebben ze nog veel in te halen t.o.v. onze westerse normen dan. Iedere chinees streeft naar het aller hoogste en hopen dat bij een b.v. Boeddha te verkrijgen. Tevens viel het ons op hoeveel we zijn gevraagd om op de foto te gaan , met jonge meiden, giechelend, maar ook met meer ontwikkelende personen, waarschijnlijk zijn er ook nog talloze foto’s gemaakt van ons dat we niet gezien hebben. Kortom een fascinerende reis door heel China , waardoor we veel te weten zijn gekomen over het leven in China.

Maandag 29 april 2013

Dagexcursie met Rebecca en Mr Li als uitstekende chauffeur door het drukke Beijing. En het is druk, want het is public holiday van 29 april tot 1 mei, dus honderdduizenden Chinezen bezoeken net als wij ook Beijing en omgeving. Het is prachtig weer, ca. 27 graden. Eerst naar het Plein van de hemelse vrede, het grootste plein (in het centrum van een stad) ter wereld. Mao is nog prominent aanwezig. Aan het plein het “hoge huis van het volk”, het grote museum en natuurlijk de ingang van de Verboden Stad. De Verboden stad is gebouwd door de eerste keizer van de Ming dynastie rond 1400. Er leefden 3000 concubines en veel eunuchs; de concubines mochten het complex nooit af, sommigen hebben de keizer zelfs nooit gezien, maar als de keizer doodging werden de concubines ook vermoord en met hem samen begraven! Na de Verboden Stad gaan we (optioneel) per fietsriksja door de hutongs, een traditionele wijk van Beijing (hutong staat voor smal straatje). Traditioneel is alleen nog maar de bouw, een huisje hier kost meer dan een appartement buiten de hutong. Een huis heeft (ook traditioneel) geen eigen toilet en badkamer, per blok zijn er dus alleen maar openbare gelegenheden. Sinds 2008 zijn er steeds minder geheel open toiletten, waarbij men gezellig keuvelend in dezelfde ruimte zat te poepen!. Daarna naar de Tempel van de Hemel, gelegen in een groot park. De tempel is gebouwd in de Ming dynastie en wordt gezien als de mooiste tempel van Beijing. Hij is inderdaad prachtig, van een hele mooie kleur blauw. Het park is een echte relaxplek, hier komen mensen dansen en gymnastiek oefeningen doen, net zoals we dat trouwens op meerdere plaatsen in de stad zien; iedereen doet eraan mee, zowel jong als oud. ’s Avonds bezoeken we (optioneel) een acrobatiekshow, een geweldig spectakel. Daarna nemen we een taxi naar High Street, een mooi plekje aan het water met veel terrasjes en restaurantjes. De naam van onze bestemming hebben we door Rebecca in Chinese karakters laten opschrijven, want geen enkele taxichaufeur spreekt Engels! Heerlijk gegeten met veel te dure biertjes (ca. € 5 per stuk), maar een geslaagde avond.

Dinsdag 30 april 2013

Vandaag eerst naar de Ming graven. Er liggen in deze omgeving 12 of 13 keizers begraven; we bezoeken de locatie van de 3e keizer, die hier, samen met zijn 2 echtgenotes en 2300 concubines in een enorme grafheuvel ligt. Maar ja, die liggen in die grafheuvel, dus eigenlijk niet zo spectaculair. Meer indruk maakte de sacred way to the tombs. Een laan met aan weerszijden grote beelden van ruwe jade van wachters en dieren. Daarna door naar de Grote Muur, die voor ons een van de hoogtepunten van de reis was. Het is een drukte van jewelste, heel veel Chinese toeristen en slechts een handvol anderen. Wij beklimmen de ongelijke trappen, het is best stijl, vooral het eerste deel waar wij starten. De muur is 6700 km lang, maar wij beklimmen in lengte nog geen kilometer; we klimmen ca. een uur, en bereiken het wachttorentje no. 9, waarvan Rebecca ons gezegd had dat we dan op hetzelfde punt zouden komen als Mao ooit gedaan had. Terwijl wij vooral foto’s van de muur en omgeving willen maken, willen sommige Chinezen het liefst met ons op de foto; we zijn een bezienswaardigheid. Veel Chinezen van het platteland die nu public holiday hebben en in de stad zijn, hebben wellicht nog niet vaak Europese toeristen gezien. Wij vinden het een geweldige ervaring om over de Chinese muur gelopen te hebben! We eindigen de dag met heerlijk eten in het Roasted Duck restaurant in de omgeving van ons hotel.

Woensdag 1 mei 2013

Bij de receptie is men verbaasd als we uitchecken, omdat men dacht dat we 4 nachten zouden blijven en geen 3. Vandaag een optionele excursie naar het Zomerpaleis. Dit paleis was het verblijf van de keizerlijke familie gedurende de zomermaanden. Vanuit de Verboden Stad kwam men via de rivier uit bij het zomerpaleis. Er is een 2 km lange overdekte wandelgalerij met prachtig beschilderde plafonds, waar het altijd waait en die verkoeling brengt. Rondom het meer zitten heel veel Chinese families te picknicken. Hierna gaan we richting het treinstation voor de nachttrein naar Pingyao. Al snel blijkt dat we op het verkeerde treinstation staan. Gelukkig is Rebecca bij ons en zijn we niet aan de goden overgeleverd in een land waar bijna niemand Engels spreekt. Opnieuw in de auto en nu naar treinstation local Beijing. I.v.m. de drukte is er een onverwachte schemawijziging. Op het station wordt ons gewezen waar onze trein aankomt. De rijtuigen zijn genummerd en bij elke wagon staat een steward die je kaartje controleert. Wij belanden in een coupé waar de andere 2 personen al aanwezig zijn, een Chinees stelletje, dat iets zit te eten, wat weggespoeld wordt met halve liters bier. Tijdens het eten en drinken wordt er hevig gesmakt en geboerd en we zijn er al bij voorbaat van overtuigd dat het ook wel snurken zal worden vannacht. En dat was ook zo, alleen begon het eerder dan verwacht en was het luider dan verwacht! Na vertrek van de trein komt een steward naar je kaartjes vragen en deze worden vervangen door een plastic kaartje. Men controleert de bestemming en coupé en komt een half uur voordat je eruit moet de kaartjes weer omwisselen en je vertellen dat je er bij het volgende station uit moet. Een keurig, werkend systeem.

Donderdag 2 mei 2013

Na aankomst in Pingyao staat onze nieuwe gids Jackie (zijn Engelse naam heeft hij ontleend aan Jackie Chan, de acteur, want hij hoopt ook ooit een acteur te zijn of te worden). Samen met “chauffeur” mr. Wang stappen we in een golfkarretje richting hotel. De ommuurde stad zelf is autovrij en ook het golfkarretje mag niet altijd overal komen. Hotel Chang Yi Feng is gebouwd in de stijl van de Ming en Qing dynastie en ziet er erg leuk uit. Jammer dat het bed keihard is, maar we slapen hier toch maar één nacht. Na het ontbijt verkennen we met Jackie het stadje: de stadmuren, Ming-Qing street, de eerste Chinese bank en een oude gevangenis met allerlei martelwerktuigen. De stadsmuur heeft 6 stadspoorten, is nog helemaal intact en is ca. 6 km lang en heeft 72 wachttorens. We bekijken de vele, kleine winkeltjes in het stadje en eten in Sakura, een restaurant uit een keten die in heel Zuid-Oost Azië filialen heeft, bekend om de 70-er jaren muziek. Het eten is er heerlijk en wijn kan er per glas besteld worden, een uitzondering tot nu toe. ’s Avonds gaan we naar een (optionele) voorstelling in het theater buiten de ommuurde stad. Het is speciaal gebouwd om de historie te vertellen van 3 vooraanstaande families uit Pingyao. Het gebouw is vorig jaar pas geopend, staat op een groot plein en doet bijna futuristisch aan. Het stuk is het best te omschrijven als totaaltheater; het speelt zich af rondom en tussen het publiek, dat ook steeds naar andere vertrekken wordt geleid. Jackie vertaalt en vertelt een hoop en doet dat prima, we krijgen een goed beeld van de gebeurtenissen. Een fantastische voorstelling die we niet hadden willen missen!

Vrijdag 3 mei 2013

Met de dagtrein van Pingyao naar Xi’an, een tocht van 10 uur. We hebben weer een (onder)bed per persoon, tegenover elkaar. In de bedden boven ons ligt een gezin met 2 jonge kinderen van ca. 2 en 3 jaar oud. Aanvankelijk slapen ze, maar na een paar uur gaan ze op onze bedden zitten en genieten van een rijstmaaltijd. Daarna kon je van de vloer eten, maar dit wordt door een medewerkster van de trein keurig opgeruimd als we daarom vragen. Als een van de kinderen begint te jengelen, krijgt hij een tik tegen de wang en/of wordt boos toegesproken, waarna het weer stil is. De reis vliegt voorbij. Als de originele kaartjes weer worden terug gegeven, weten we dat we bij het eerstvolgende station eruit moeten. Het blijkt een klein station te zijn en er staat ook geen gids..  . Volgens een jongen, die een beetje Engels praat, ligt Xi’an City nog zo’n 50 km verderop, een uur rijden. Met zijn mobieltje bellen we de laatste gids, Jackie en leggen hem uit wat er aan de hand is. Hij belt met de agency, om te kijken wat er fout is gegaan en hoe we het kunnen oplossen en belooft binnen 5 min. naar de telefoon van onze “redder” terug te bellen. Wij zijn moe, hebben nog niet gegeten en balen. Het lijkt erop dat we op het goede station zijn, maar onze gids op het verkeerde! Als we de jongen vragen of hij een taxichauffeur is, geeft hij als antwoord dat hij een chauffeur is. We gaan akkoord met de prijs die hij noemt om ons naar ons hotel in Xi’an te brengen en worden in een erg klein autootje gepropt, dat ca. 30 – 40 km per uur rijdt. Onderweg belt de chauffeur met zijn moeder om de weg te vragen, wordt hij gebeld door Jackie en door de gids die ons zou ophalen. We komen uiteindelijk pas rond 22.30 uur aan bij het hotel. Als we uitstappen komt de gids naar ons toe met een geschreven blaadje, waarop een half excuus staat, maar waaruit ook afgelezen zou kunnen worden dat het niet zijn fout was; we schieten de kosten van de chauffeur voor en zullen die morgen terugkrijgen. De gids vindt de 150 Yuan eigenlijk teveel en er is natuurlijk ook geen rekening omdat het geen officiële taxi is. We geven aan dat we blij waren met de hulp die hij bood, o.a. met het lenen van de telefoon en het praten met de gidsen in het Chinees. Na inchecken in het Mandarin New Henderson hebben we nog niets gegeten. Het restaurant is gesloten en enkele toeristen in de lobby zeggen dat alles om 22.00 dicht is. Maar… enkele deuren naast het hotel zien we de naam Coco en 24, en dit blijkt een restaurant te zijn dat 24 uur per dag open is. Om 23.30 uur eten we biefstuk met ei en noedels nadat we met handen en voeten, tot in de keuken toe, aangeven wat de bedoeling is. Het lukte, het is heerlijk en het leuke, jonge serveerstertje lacht lief en aandoenlijk en giechelt omdat ze ons niet verstaat of ons vreemd vindt?!

Zaterdag 4 mei 2013

Eerst Banpo Village, met opgravingen van een nederzetting van 6000 jaar geleden. Graven, omtrekken en indeling van huizen, soorten gereedschap en terracotta van 6000 jaar oud, een rijk verleden, een mooi museum. Dan naar het terracotta Leger, ook een van de highlights van de reis. De manshoge terracotta figuren en paarden zijn ondergebracht in 3 hallen. Een heel indrukwekkend gezicht, en te weten dat de keizer als jochie op 14-jarige leeftijd deze beelden al liet maken, om later zijn graf te laten bewaken. Bij ons spelen de kinderen met speelgoedsoldaatjes, maar als je keizer bent mag je natuurlijk groter denken! ’s Avonds naar een (optionele) Tang Dynasty Music and Dance show, voorafgegaan door een dumpling diner. Eten is heerlijk, de zitplaatsen voor de show zijn niet de VIP-plaatsen die Mr Li zou regelen. Wat dat betreft deed Rebecca het in Beijing beter! Hoewel de show goed wordt uitgevoerd, kan deze niet zo boeien als de eerder genoten voorstellingen in Beijing (acrobatiek) en Pingyao (totaaltheater).

Zondag 5 mei 2013

Excursie (optioneel) van een halve dag naar de Wilde Gans Pagode, de stadsmuren, de Bell en Drum Tower en de oriëntaalse wijk met de moskee. Het was overigens onderhandelen over de prijs met Mr Li. Hij is de eerste gids die ons het gevoel geeft dat wij er voor hem zijn en hij niet voor ons. Het is overigens wel de gids die het beste Engels spreekt en verstaat, ook als je iets vraagt buiten de toeristische info om. De pagode is gebouwd om de heilige geschriften, die de monnik Xuan Zang uit India had meegebracht, onder te brengen, en is gebouwd tijdens de Tang dynastie, zo’n 1300 jaar geleden. Naast de centrale toren bestaat het complex uit een groot aantal gebouwen, tempels voor de verering van een aantal goden, en een toren. De toren van de pagode beklimmen we, al was het alleen maar om de voetafdrukken van Boeddha te kunnen aanschouwen. Vervolgens naar de stadsmuren uit de tijd van de Ming dynastie (rond 1400). We maken een wandeling (je kunt er trouwens ook fietsen) van ongeveer een half uur op de muur. De muur is ca. 14 km. lang en 25 m hoog. Op de muur staan 96 wachttorens en inhammen. De skyline van Xi’an is erg veranderd sinds Nel hier in 1999 geweest is. De meeste hoogbouw was er toen niet! Daarna omgeving Bell tower en Drum tower. Mooie gebouwen, ook uit de Ming periode. We lopen door de kleine (overdekte) moslimstraatjes die ons doen denken aan een soek en bezoeken de moskee. Deze lijkt helemaal niet op een moskee, zoals wij die kennen. De bouwsels zijn echt Chinees van origine. Het is even denken, maar ja ze knielen hier ook naar Mekka, dus het westen! ’s Avonds eten in een lokaal, druk bezocht restaurantje, waar we weer een attractie lijken te zijn! Morgen vertrekt onze trein om 10.20 uur en niet, zoals wij en ook Mr Li dachten, vroeg in de middag. Li vertelt dat dit een hogesnelheidslijn is die er maar 1 uur en 3 kwartier over zal doen en niet de 5 uur waar we van uitgingen.

Maandag 6 mei 2013

Treinstation Xi’an Noord is een immense stationshal die eerder aan een luchthaven doet denken dan aan een treinstation. We zien hier ook waarom de kleine kindjes tot een jaar of 3 broekjes dragen met een opening aan de onder- en achterzijde: om te kunnen plassen zonder een natte broek te krijgen. Mama zet gewoon haar benen iets uit elkaar, het kind zit op schoot tussen de benen en plast waar het zit, ook in de stationshal, die er toch echt heel strak en schoon uitzag… Exact op tijd vertrekt de hogesnelheidslijn, met heuse stewardessen aan boord, er wordt rondgegaan met versnaperingen en met een snelheid van ca.300 km/uur razen we door het landschap. In Luoyang staat Lisa, onze volgende gids, ons op te wachten met het busje van chauffeur Chang. Tot onze verrassing gaan we niet naar het hotel, maar wordt ons verteld dat we vandaag de Longmen grotten gaan bezoeken en niet morgen zoals het programma aangaf. De Longmen grotten zijn in prachtig! In de rotswanden zijn ca. 100.000 boeddhabeelden uitgehouwen, het kleinste beeldje is 2 cm, het grootste beeld is ca.17 meter hoog. De beelden stammen uit de tijd van de Noordelijke Wei en de Tang dynastie. We lopen ca. 1,5 uur rond en bekijken al het moois. We gaan met een bootje terug, zodat we vanaf de boot het grote geheel nog eens kunnen bewonderen. Dan naar het Peony hotel (peony = pioen, de bloem van de stad Luoyang), waar het Western Food restaurant alleen geopend is voor het ontbijt… dus lunchen we met wat cakejes en koffie. ’s Avonds gaan we eten in het Chinese restaurant van het hotel; de kaart bekeken en gehuiverd bij de afbeeldingen en teksten op de menukaart: hele schildpadden, vissenkoppen, gekookt varkensbloed met ingewanden, varkensmaag, kikkers, duif, varkenspoten, varkensoren, slangenkoppen, etc. Er stonden ook een paar ‘normale’ gerechten bij, dus besloten we toch maar hier te eten. Overigens vind je op alle menukaarten zeer exotisch gerechten! Op de kamer is het 26 graden; bij de receptie gevraagd hoe de airco werkt, maar: ‘sorry, season just started, airco does not work yet’! Och ja, hoort er allemaal bij.

Dinsdag 7 mei 2013

Vandaag regent het; we gaan naar de Shaolin Tempel. Het bezoek bestaat uit 3 delen: een shaolin kungfu show van ongeveer een half uur, het tempelcomplex zelf en een bezoek aan het pagodebos (begraafplaats van monniken). Dit klooster is de bakermat van het shaolin kungfu en het Zen boeddhisme. In het klooster leven nu ca. 200 monniken. Ook is een school verbonden aan het klooster, waarbij het shaolin boksen het hoofdvak is, maar de gewone schoolvakken ook aan bod komen. In Luoyang en omgeving zijn ongeveer 90 van dit soort scholen met een totaal van zo’n 90000 leerlingen, zo vertelt Lisa. Even verderop staat het zgn. Pagodebos, waar de monniken worden begraven. In principe wordt een pagode voor 1 monnik gebouwd, maar minder belangrijke monniken werden in slechte tijden bij elkaar begraven. De kosten van de pagode worden betaald door de volgelingen (aanhangers) van een monnik. De mate van belangrijkheid kun je ook aflezen aan het aantal etages van de pagode; dit kan er 1 zijn voor de minst belangrijke monniken, via 3 en 5 tot 7 voor de belangrijkste monniken. Het valt ook hier weer op hoeveel mensen soms lekker rochelen en deze uitspugen. In de trein en op andere plaatsen zie je wel dat de rochel in een plastic zak wordt gedeponeerd (trein) of in een vuilnisbakje (hal treinstation). Hoewel er dus streng tegen wordt opgetreden, gebeurt het nog wel.

Woensdag 8 mei 2013

Vrije dag, we gaan naar het vlakbij gelegen park met een dierentuin, een aquarium en een kermis (vanwege het Peony festival dat elk jaar in april plaatsvindt). We kopen kaartjes voor de Zoo maar zijn zelf de grootste attractie in dit dierentuintje in China! Tegen 7 uur staat Lisa klaar om ons naar het vliegveld te brengen. De vlucht met China Eastern verloopt voorspoedig en om 23.30 uur landen we in Shanghai en worden afgehaald door Cloud (zijn Engelse naam is gekozen door zijn leraar Engels, omdat het Chinese karakterteken van zijn naam iets van wolk betekent). We komen erg laat aan in het Holiday Inn Express hotel en zijn blij als Cloud voorstelt ons morgen pas om 9 uur te halen voor de excursie naar Wuzhen.

Donderdag 9 mei 2013

Dagexcursie naar het waterdorp Wuzhen dat het Venetië van het Oosten genoemd wordt. Het is een rijk ‘dorp’ vanwege het toerisme. Het gemiddelde inkomen ligt in China op omgerekend € 500 - € 600 per maand, in Shanghai op ca. € 800, maar in Wuzhen op ca. € 1300 per maand. We maken uiteraard een tochtje per boot door de kanaaltjes en eten weer eens heerlijk in een van de lokale restaurantjes.

Vrijdag 10 mei 2013

Vandaag hebben we een dagexcursie Shanghai. We beginnen bij de Jade Buddha Tempel, vervolgens naar de Yuyuan tuin (stamt uit de tijd van de Ming dynastie), de winkelstraat rondom de tuin en het tea square. De laatste stop is de Bund; Cloud vertelt over de nieuwe kant van de rivier als de koffiekant en de oude kant als de theekant. 23 jaar geleden was alles nog landbouwgrond aan de kant waar nu de wolkenkrabbers in alle soorten en maten uit de grond steken. Het is bijna onvoorstelbaar hoe groot Shanghai is: 27 miljoen inwoners!!!! En deze stad wordt bestuurd door één burgemeester.

Zaterdag 11 mei 2013

Onze laatste vakantiedag in China, morgen helaas weer terug naar Nederland. Het is warm in Shanghai, 26 graden maar tamelijk vochtig. We nemen een taxi naar de Bund; wandelen over de boulevard en maken een boottocht over de Huangpu rivier. Na de boottocht even wandelen naar en over de Nanjing Road, dé winkelstraat van Shanghai en lunchen bij Starbucks. Shanghai is de enige plaats waar ook veel koffietentjes zijn, dus daar maken we dan ook graag gebruik van. Daarna heerlijk een terrasje gepakt middenin Nanjing street en vanaf een verhoging de massa in ons op zitten nemen. Wat een drukte hier, maar wel heerlijk relaxt om dit vanaf een terrasje rustig te bekijken. Daarna nog even winkelen en voor de laatste keer heerlijk Chinees eten. We nemen nog wat foto’s op de Bund van de verlichte gebouwen. Het is werkelijk schitterend en we kijken vooral onze ogen uit naar de drukte: het is nog veel drukker dan overdag en toen was het al druk; ze staan 5 rijen dik langs de balustrade om foto’s te maken en voor de rest staat het ook vol. En hiermee sluiten we ons bezoek aan Shanghai af. We nemen een taxi naar het hotel voor onze laatste nacht in de Holiday Inn Express. Zondag 12 mei 2013 vliegen we met KLM in 11,5 uur (heenreis slechts 9 uur) naar Schiphol en zijn dezelfde dag om 21.00 uur weer terug thuis, een indrukwekkende vakantie-ervaring rijker.

MAANDAG 20 MEI

Geland in Beijing om 20.40u. zes uur later dan in België. Mooie grote luchthaven met weinig passagiers, een vlotte check out. Bij de exit stond de gids, Leo was zijn naam, ons op te wachten. Een echte Chinese kerel, goed voorkomen, weinig geduld. We moesten wel een beetje aan zijn uitspraak wennen, zeker na een vermoeide nacht. Met taxi naar BROWN-hotel in Xinongstreet te Beijing. Heel groot, netjes een beetje rusten en dan de stad in om de nabije omgeving te verkennen. Diner bestond slechts uit groenten en vlees in een deegkleedje gekookt, met wat azijn erover of typisch Chinese pittige sous. Ja dit is China van de Chinezen.

DINSDAG 21 MEI

07.30u westers ontbijt en om 09.00u vetrokken voor een bezoek aan Tien a men-plein  en de verboden stad. We werden direct geconfronteerd met de Chinese Communistische partij en het Chinese toerisme. Wel een enige beleving, de gebouwen spreken wel tot de verbeelding, ’s werelds grootste plein met veel volk, alles gericht op de modelmaatschappij, China: gemotoriseerde zwerfvuil (sigarettenpeukjes) ophaaldienst, werklieden die met de handsnoeischaar haagjes knippen, militairen die overal paraderen op het grote plein. Honderden fototoestellen maken de typisch Chinese foto’s, al dan niet met Gsm, IPod of Tablet. Weinig fototoestellen. Een voorsmaakje van wat China is in de grootsteden. In de verboden stad te veel toeristen om goede foto’s  te maken. Het souper was erg lekker, Westers Chinees, is de juiste omschrijving. Na de middag was een bezoek aan de Hemeltempel gepland, voor ons niets speciaals, overblijfselen van et taoïsme en de Min dynastie. In het park rondom de tempel activiteiten van de lokale bevolking die daar vliegert? Kalligrafeert of tai chi beoefent. Nu begint het commerciële gedeelte van de daguitstap; bezoek aan een theehuis met theeceremonie. Nog nooit heeft mijn vrouw zoveel geld gespendeerd aan het kopen van thee. Maar we weten nu toch hoe wij thee moeten zetten en hoe wij hem moeten drinken. ’s Avonds was een acrobatenvoorstelling voorzien, de belangrijkste van de stad. Een fikse prijs, een goede plaats, de show was verbluffend; zeker die met motors in de ijzeren globe. Tot 8 motors reden rond en door elkaar zonder dat er één mocht vallen. De evenwichtsoefening met de stoeltjes, was spectaculair, maar na afloop van de act van de stokjes met de ronddraaiende borden, was er toch eentje die bij het verlaten van de scène, te vlug haar stokjes naar beneden deed, en…………… de schoteltjes vielen niet op de grond. Terug naar het hotel  met de metro en bus. Voor diner een broodje met gebraden vlees, lekker.

WOENSDAG 22 MEI

Na een chinees-westers ontbijt, met in thee gekookte  bruin eieren, met Leo in de taxi naar een fabriek van Jade-bewerking gereden. Mooie sieraden, maar heel erg duur. Vervolgens over mooie autostrades met weinig verkeer naar de Chinese Muur, de opzet waarom wij China als reisdoel genomen hebben: ons zesde wereldwonder. Na enige uitleg zijn wij begonnen aan de wandeling op de muur, of beter gezegd de beklimming van de muur. Aanvang 10.30u. Een enige ervaring, vermoeiend, veel internationale en intercontinentale aanmoedigingen. Zoiets deden we graag. We vergaten uur en tijd, een ding was zeker, we zouden niet op het afgesproken uur terug zijn. Maar uiteindelijk konden we zeggen :” yes we can”. Tijdens de afdaling belde Leo me 3 maal op om te vragen waar we waren. Ik antwoordde hem “ Safety first, we are 63 and 64”. Na de beklimming naar een internationaal (toerisme) restaurant, wat we niet zo graag hebben, we verkiezen lokale eetgelegenheden, daar reis je echt voor, dit is echt China. Na souper naar de Hemeltempel, een getuige van de Min dynastie. Voor een westerling niet zo overweldigend. Voor een chinees een stukje geschiedenis. De tempel was goed onderhouden. Uiteraard waren wij zeer vermoeid, en van de Muur, en van het bezoek aan de tempel. Een voetmassage? Waarom niet. Het was een staatsinstelling, waar jonge kerels opleiding kregen tot massages. Voetmassages in China zijn zeer in trek. En werkelijk het is fijn, je voelt de vermoeidheid zo verdwijnen. Plots komt een dokter me de hand lezen. Chinese geneeskunde? We zijn toch in een instituut?  Ik was erg ziek, mijn klein buikje verraadde Cholesterol, mijn gezicht was heel wat minder dan vroeger…… Dit alles was te verhelpen bij het volgen van een Thee-kuur van Tibetaanse kruiden. Kostprijs 1200usd. Het contact werd ineens verbroken, toen ik hem zei dat ik wist, en dit is ook zo, niet het minste cholesterol heb. Geneeskunde? Met taxi en gids  terug naar het hotel. Voor diner hebben we een typisch restaurant bezocht, vis die ik uit het aquarium mocht kiezen, een soort kleine ribbetjes met veel, heel veel rijst. We beginnen China een beetje te kennen.

DONDERDAG 23 MEI

Een vrije dag in Beijing. Toch bood Leo zijn diensten aan om (privé, samen met hem) een uitstap te doen. De Hutong, de oude stad en het zomerpaleis wilden we zeker nog zien. We zouden Leo 300yuan betalen voor die dag, bovendien moesten we de prijs van de dagexcursie er bovendien bij betalen waar we niet mee instemden. Na een vluchtig bezoek aan de Hutong, en het zomerpaleis, merkten we dat er iets loos was met Leo. We maakten hem duidelijk dat een land bezoeken in het westen ook betekend de vrijheid van de toerist eerbiedigen en dat we zeker geen kapitalisten zijn. Dit alles maakten wie hem duidelijk bij een bezoek aan zijn plaatselijk restaurant, waar we heel lekker echt chinees gegeten hebben en met veel plezier zijn maal betaald hebben. Terug in het hotel wat rusten en daarna Cappuccino drinken. 17.00 vertrokken naar het station om de trein te nemen naar Pinguyano. In het station, was Leo erg ongerust en zeker niet op zijn gemak, na veel vragen en navragen, en zich te vergewissen van de juistheid van onze reservering, heeft hij dan uiteindelijk afscheid genomen. Leo toffe gids, iets te commercieel, maar toch toffe knul. De nachttrein naar Pinguyao.  Vier persoonscouchette, gedeeld met Chinese moeder en haar dochter. Haar zoontje sliep aan het voeteind van grootmoeder. Ons diner op de trein, instant noedels. Meteen wisten waarom de kan met warm water, die men ronddeelde, diende. Heel goede trein, weinig lawaai, airco, een goede nachtrit, een proper toilet en dit voor een trein.

VRIJDAG 24 MEI

7.35u aankomst in het station van Pinguyao. Afscheid van medepassagiers. De gids stond ons reeds op te wachten aan de uitgang van het station. Klein stationnetje. Met taxifiets naar centrum van de ommuurde stad. De gids, een beetje verwijfd iemand, konden we slecht verstaan, bovendien lachte hij steeds. In het hotel, in het centrum van de binnenstad, hotel Changiyfeng. Een heel duidelijk voorbeeld van woonghetto, van generaties op generaties; Mooie kamer, typisch h hoog en breed bed. Het douchewater, niet altijd warm. Maar ah als je het wil hebben zoals thuis moet je thuis blijven. Na ontbijt, omelet spek, met gids naar oud postkantoor . In Pinguyao zou immers het bankwezen ontstaan zijn. De reden van de omwalling en de muren om de stad. Vier poorten op de vier windstrekken, dermate opgetrokken dat de indringer steeds in een val terecht kwamen het leven er bij inlieten. De gids werkte zijn programma af, de tijd die overbleef bestond erin wachten tot zijn dagtaak er op zat. Een voorbeeld van communistische werklust. Souper in plaatselijk restaurant. Even verpozen in de kamer dan op verkenning door het ommuurde stadje. Veel souvenirwinkeltjes, ambacht werkhuizen. Pinguyao een commerciële bedoening in een typisch kader. Ons wafeltjes kostten ons 4 maal meer dan de prijs die de locals betaalden. Geen contact met plaatselijke bevolking. Reeds bij het begin hadden wij onze paspoorten aan de gids moeten geven, hetgeen ik heel erg gevaarlijk vindt in een land zoals China. Later is gebleken waarom. Plus zestigers krijgen reductie op de toegangsprijs bij voorlegging van identiteit. Diner: Marleen een noedelssoep. Ik heb het aangedurfd stierenpenis te eten. Als je U daarbij vlees voorstelt heb je het mis voor; malse, vette, smaakloze schijven , bereidt in een noedelssoep. Er zijn lekkerder gerechten in China. Bovendien was het mijn duurste maaltijd tot hier toe. Nabeschouwing: Pinguyao, mooi en typisch stadje, enig om slechts een dag te verblijven. Echt China?

ZATERDAG 25 MEI

Een goede nacht. Na ontbijt wandeling door de stad naar het station. Onderweg  getuige van een huwelijk. We hadden nog de tijd en werden verwelkomt in de bruidswoning waar we drinken, sigaretten en snoep kregen zoveel we wilden. Mooie foto’s; dit is echt China! 10.10u vertrek van de trein naar Xian, nog een hoogtepunt van China. Dagrit, er was een slaaphut  voorzien. ’s Avonds aankomst in Xian. Emy, onze nieuwe gids bracht ons naar New Hendersonhotel. Slecht thee en biscuit in de kamer voor avondmaal, eten was te laat op dit uur. We hadden mooie kamer op de tiende verdieping. Éen minpunt, tapijtvloerbedekking. Om 22.30u in bed. Morgen zijn we halfweg de reis. China toch wel de moeite waard.

ZONDAG 26 MEI

Na een mix van  continentaal en Chinees ontbijt klein oponthoud met busje Nederlanders. Met de taxi naar museum van oerdorp, een 6000jaar oud. Interessant. Vervolgens naar een winkel waar ze terracotta beelden  vervaardigden. Het souper was die dag in de daguitstap inbegrepen. Weer internationaal toerisme menu. Na het souper naar de terra cotta worriers. Indrukwekkend, goede voorstelling. 17.00u terug naar hotel, een kleinigheid naar binnen gespeeld want we moesten klaar staan voor de Chinese dans show. Heel mooi, kleurrijk. Voor één uur voorstelling, duur betaald. Minpunt.  Twee Amerikaanse   toeschouwers konden het niet nalaten zich aanstellerig, arrogant te gedragen tijdens de voorstelling: popcorn a volonté. Bier uit het flesje, opvallend flirten. Is dit Amerika? Na de voorstelling terug met taxi naar hotel, nog even wandelen in de omgeving, een glaasje bier bij de locals. Xian zeker de moeite waard.

MAANDAG 27 MEI

Vandaag vrije dag. Na het ontbijt  reden we met de bus, gewone stadslijn nr. 300, naar het centrum van de stad, The Belltower, zo had de gids ons gezegd. Goed in het geheugen geprint hoe de toren er uit zag, waar we ons bevonden in de stad en dan zijn we begonnen  aan de winkelstraat tot aan de Cittywall. Een beetje langsheen de muur gewandeld om het echt stadsleven te kunnen waarnemen; haarkapper op straat, vuile steegjes, mensen die gymbewegingen deden op straat. Hier ondervond je wel de taalbarrière. Terug naar the Belltower om moskee te bezoeken. Wat een meevaller er waren ook soeks, een echte Aziatische zakenwereld van bieden en afbieden. Wanneer men dan uiteindelijk toch niets kocht werden deze kalme Aziaten plots een beetje arrogant. Op het einde van de namiddag terug naar The Belltower waar we een goede koffie met taart namen. Met al onze reiservaringen zijn we er in geslaagd een bus, nr. 300 terug te vinden zodat we veilig en wel en tot grote verbazing van de gids, ons hotel  terug gevonden hebben. Het was erg warm die dag, we hebben een beetje op het bed gelegen en zijn dan gaan wandelen in de omgeving van het hotel. Om 22.00u zijn we gaan slapen. Marleen had last op haar luchtwegen en is onmiddellijk pillen beginnen slikken.

DINSDAG 28 MEI

Ontbijt om 08.00u, we moesten om 08.30u klaar staan voor ons vertrek naar Luoyang Long Men. Het was met een high-speed trein en die vertrekt stipt op tijd. We zijn gestart om 10.20u en om 11.20u reden we het station van Luoya        ng binnen. Niks dan lof over deze trein. Modern, vriendelijk aan boord, buffet aanwezig en super snel. Hoogste snelheid die wij af konden lezen was 302km/u. Het heeft gans de weg geregend en bij aankomst was dit nog zo. Met taxi naar ons  Pyon-hotel. De Naam van een bloem die hier in het voorjaar bloemt. Alles in de stad heeft te maken met deze bloem, verlichtingspalen, versieringen in de vorm van deze bloem, ons hotel droeg zelfs die naam van Pyon-hotel. Mooie inkomhal. Wij lagen op het 12de verdiep met uitzicht over de stad. Voor de eerste maal merkten we op dat hier aan ons budget gesnoeid was. De kamer was uitgeleefd, niet fris. De twee verdiepingen eronder waren reeds g restaureerd en wij zullen waarschijnlijk de goedkopere, verouderde kamer gekregen hebben. Na een avondwandeling zijn we gaan eten. We namen diner in een lokaal restaurant, Marleen noedelsoep, Achiel specialiteiten een soort Tofu die naar vis smaakte. Dit was on goedkoopste maal 18yuan voor 2 personen, dit is 2.5€. We zijn veel te vroeg gaan slapen, dus slechte nacht.

WOENSDAG 29 MEI

08.00U Heel goed ontbijt, vooral westers eten. Het geen zeker geen must is maar  naar het eind van je reis toe begint dit meer en meer te smaken. On 8.30u vertrokken we met Lysa, onze gids naar de White Horse Temple opgedragen aan de god Guan Yu. Vandaar ging de weg naar het pagode bos. Een massa pagodes, heel oud maar ook nieuwe. Op een  ervan was er zelfs een  ware auto  gebeiteld. Souper hebben we die dag bij the lokalen genomen, alhoewel dit niet de echte lokale bevolking was zoals wij die ons in gedachten hadden van onze andere reizen. Het waren inderdaad lokale mensen die het eten klaar maakten, in de decor van eetkamer zoals de chinezen gewoon zijn daar in familieverband te eten. Maar de bediening was typisch Communistisch. Hier heb je alles wat voorgeschreven is, maar vraag niks extra.In de namiddag was een Kung Fu-voorstelling voorzien. De etiketten, daar zorgde Lysa voor, maar als we een goede plaats wilden moesten we op voorhand binnen gaan waarvoor je uiteraard moest betalen. Het was zeer de moeite. 80.000 studenten zijn er in de school. Allen wedijveren en doen hun best om toch maar op te mogen treden voor de toeristen. Niet te verwonderen dat wat je te zien kreeg, af was. Een opmerking, een ballon prikken met een naald doorheen een glas, enkel en alleen door je krachten te bundelen en te concentreren op één enkel punt in het glas en daar de ballon doorheen prikken: dit is bedrog en kan niet. Diner hebben we weer bij de lokalen genomen. Met stokjes eten lukt ons al redelijk goed. Na de voorstelling lieten wij ons afzetten in de oude stad, die hadden we nog niet gezien. Morgens reisden we immers verder  met het vliegtuig naar Shanghai, naar de sprookjesstad wuzhen.

DONDERDAG 30 MEI

Vandaag heel vroeg ontbijt we moeste immers naar de luchthaven voor onze vlucht naar shanghai. Slechts met een 10 minuten vertraging zijn we opgestegen. En het vliegen, het in- en ontschepen verliep heel vlot. Om 12.00u waren we reeds in de luchthaven van Shanghai geland. Een taxi met gids Barbara wachtten ons op. Ook dit was toch wel heel goed georganiseerd? Hier valt niets op aan te merken. De rit naar Wuzhen, onze voorlaatste bestemming, duurde 2 u. Een uiterst verzorgde autostrades waar je ook als niet Chinees je weg op zou vinden. Toen we in Wuzhen aan kwamen wachtte onze eerste ontgoocheling van deze reis. Wuzhen een oud stadje zoals Venetië is enkel te bereiken per boot. De inkomsthal leek op die van een treinstation. Alles was er tot in de puntjes gemoderniseerd. Hoewel ook dit gedeelte van de reis volledig betaald was, werd ons een waarborg van 300yuan gevraagd voor het verblijf in het dorp. Een beetje verwonderd en op voorhand niet wetend wat dit inhoudt een waarborg zei ik dat ik deze niet had alhoewel dit niet het geval was. Dit wekt steeds een vorm van wantrouwen op en dergelijke manieren van handelen, komen steeds in het nadeel van de toerist. Daarbij vroeg ze naar een Kredietkaart. Mastercard, internationaal aanvaard en was voor deze reis naar China bij de bank voor 1 maand open gesteld voor intercontinentaal verkeer. Blijkbaar ging het niet, China aanvaardde geen buitenlands kredietkaarten, wantrouwen? Of kan China niet één maand op zijn gelde wachten? Een beetje verbolgen vroeg ik aan de gids de reisorganisator te informeren. Na telefonisch contact kreeg de gids de opdracht maar haar Chinese kredietkaart borg te staan voor ons. De ingang was voorzien van een ultramodern detectiesysteem waarbij je je vingerafdruk in combinatie met een chipkaart moet gebruik om binnen het stadje te geraken. Van bij het ogenblik dat wij in de boot stapten bemerkten wij reeds dat dít niet onze stijl van reizen is. Goed onderhouden gerestaureerde gebouwen langsheen vele kanaaltjes. Een massa bezoekers, veel eendagstoeristen. In ieder gebouwtje, hoe klein het ook was, was een winkeltje, restaurant of ambachtenatelier ondergebracht. Het merendeel van de bezoekers kwam hier om te shoppen en hadden geen ook voort de schoonheid van de gebouwen. Een massa foto’s nemen en…………ze hadden een mooie dag gehad. Bovendien was alles er heel duur. Eten in het restaurant deed je weer volgens communistische wijze. Om 19.00u was het personeel zijn dagtaak ten einde…..ze begonnen af te ruimen en te kuisen. Maak dat je weg komt! Wuzhen zal ooit wel een fantastisch stadje geweest zijn waar je een heel apart en typisch leven kon bewonderen, maar dit is vervlogen tijd. Nu is het verpest door een internationaal toerisme in dwang gehouden van het communistisch systeem van geld verdienen. Neen Wuzhen is mooi maar zou nog veel mooier zijn zonder dit alles. Voor ons is Wuzhen zeker geen aanrader Een avond zijn we in een restaurant gaan eten, het was immers in de prijs inbegrepen. Het eten was lekker maar we werden letter buiten gekuist. De dagtaak van de werknemers zat er op en dit respecteer je. MAAR VAKANTIE BETEKENT VOOR ONS HEEL WAT ANDERS.

VRIJDAG 31 MEI

08.00 ontbijt in de keuken van onze BB-dame: twee sneetjes voorverpakt westers brood met confituur ofwel een hard gekookt ei waar het zout mee ingekookt is, niet lekker. Het ei was netjes in plastiek verpakt.(daar krijg je toch geen vogelgriep van?) . Slechts één ei voor 2 personenJe had de keuze tussen slappe tijd en iets wat men pleegt koude koffie te noemen. Nu is eten op reis bij ons zeker geen must, je moet je aanpassen. Maar als zij dag toch pretenderen Westers te doen? Die dag hebben we het stadje grondig uitgekamd. De straat van de ambachten was de moeite waard. Aan een gelegenheid om te eten of te drinken geen nood alhoewel er geen terrasjes waren. Bootje varen…………..Hoe sterk men zich ook verzet tegen dit gecommercialiseerd wereldje, toch laat men zich verleiden voor een ijsje, cappuccino of een frisse pint, maar dit is niet echt China. Na wat rusten op bed zijn we buiten het domein gaan eten, echt Chinees. Een met groenten gevulde pannenkoek in een zelfgemaakte oven zo maar op straat. De thee was gratis in een restaurant. De volgende dag zijn we hier gaan dineren. Dit is echt China.

ZATERDAG 1 JUNI

Ontbijt om 08.00u daarna wat wandelen in de omgeving buiten het domein. Valiezen aan het onthaal van BB. Afgeven nog een laatste Cappucino. De gids was daar reeds een uur op voorhand, uitchecken en daarna vertrokken naar Shanghai met de taxi. De gids had vlot haar waarborg terug ontvangen. Uiteindelijk is Wuzhen dan toch min of meer positief afgesloten. De rit naar Shanghai duurde meer dan een uur. Eens wij in de binnenstad kwamen konden we ons het leven in Shanghai namelijk voorstellen. Wegen boven en onder elkaar, massa’s jachtige auto’s en onze chauffeur liet zich zeker niet verpikken in het verkeer. Files werden goed op voorhand aangegeven zodat je een andere weg kon kiezen. Uiteindelijk dan in het hotel beland. Holiday Inn. Bij deze keten hadden we 40 jaar geleden nog eens gelogeerd. Dus het zou goed zijn. Maar tijden veranderen, aan de receptie waren ze beleefd maar niet vriendelijk. Toeristisch of praktische info kon je beter ergens anders vragen. Nu lagen we op het 13de verdiep. De kamer was in orde. De lunch was slechts een vluggertje, we hadden niet veel tijd te verliezen; de wereldstad Shanghai verwachtte ons. De rest van ons verblijf waren wij op ons zelf aangewezen. Wat verwacht een vreemdeling van Shanghai? Voor ons zou het volstaan de langste winkelstraat van de wereld te zien, NANJING ROAD, 6.5km, de skyline van het bankencentrum, de BUND het oude shanghai, misschien de tropische tuin, een geschenk van de Ming-keizers aan de stad en al de rest was lekker meegenomen. De metro nemen in een wereldstad is, alhoewel we reeds het een en het ander gewoon zijn, geen lachertje. Een feit is we worden al een beetje ouder en wanneer we vermoeid zijn gebeurd er soms wel eens wat. We zouden M10 nemen in het station Sippingroad en afstappen aan Nanjingroad. De automatisch ticket verdeling was ietsje anders dan verwacht zodat we twee verschillende tickets hadden. Vermits je in China ook bij het verlaten van de metro, je ticket nodig had, verwachtten wij moeilijkheden bij het verlaten van station Nanjing road. En dit was ook zo, maar voor alles is een oplossing, twee reisratten weten overal wel weg mee. Nanjing Road, een grote naam, grote gebouwen van banken, enorme winkels met alle grote , dure merken, veel volk op straat je had nauwelijks de plaats om te stappen. Geen terrasjes, veel Chinese fastfood ketens en aan het einde van je reis mag dit wel eens, een soort pannini met westerse koffie? Het is gebleken dat je van veel Thee te drinken lui wordt en begint te geeuwen zoals de meeste chinezen, mond heel wijd open een verwonderend blik als jij dat onbeleefd vindt. Bij het vallen van de avond stond de Skyline op het programma, adembenemend, voor veel mensen een nooit gezien schouwspel. De terugweg zou wel vlot verlopen hebben indien je bij het juiste station de metro zou verlaten. Maar dit was niet het geval en het hotel onvermijdelijk. Goede nacht, morgen de laatste dag.

ZONDAG 2 JUNI

Het ontbijt in het hotel was duidelijk afgestemd op Chinezen, voor westerlingen was er weinig bijzonders. Een zakenwereld van I-Phone en tablet bij het ontbijt. Vlug iets naar binnen spelen en de dag kon beginnen. Voor ons begon de dag met een Metrorit naar de oude stad “ de Bund”. Veel typisch Chinese winkeltjes, theehuisjes, een druk leven op straat. Hier kon men de doorsnee Chinees zijn bewegen in zijn dagelijkse leven, een echte Chinatown met hier en daar een toerist die , duidelijk deze drukte niet gewoon i. Een bezoek aan de Yu garden, een moment van stilte een een voorbereiden op je afscheid aan China.. Vermits we nu toch overweg konden met de Metro, terug naar Nanjingroad maar nu begonnen we ons bezoek zowat aan halfweg de winkelstraat om zo naar M10 te gaan. De laatste inkopen. Een gezellige drukte op straat, veel stadsclowns; levende standbeelden; dansen op straat, hoort immers bij het dagelijkse communistische leven; en als afsluiter een optreden van een folklore-dans groep op het plein bij het Peolpe’s park. Kleurrijk en zeer de moeite waard. Voor het eerste in China merkte men in Changhai Nanjingroad vonken van straatprostitutie alhoewel onder een zeer verdoken vorm. Dan maar terug naar Holiday Inn. De terugweg verliep vlekkeloos indien we niet terug het verkeerde eindstation van de metro genomen hadden. Wat koppig over en weer zoeken naar het hotel. Uiteindelijk legden we er het bijltje bij neer en namen een taxi naar Holiday Inn. Morgen de laatste dag, de terugweg naar huis en het zou een lange worden want we kregen 6 uur extra om thuis te geraken.

MAANDAG 3 JUNI

07.30u ontbijt en daarna wandelen in de omgeving van het hotel. De laatste dag steeds een onwennige dag. De dag van het afscheid alhoewel het ons minder zwaar leek dan andere landen die wij ooit bezocht hebben. Om 08.00u zijn we vertrokken met taxi naar de luchthaven waar we na 1.30u aankwamen. De overige yuan moesten er aan geloven. Dan maat een Mövenpick ijsje gekocht, 7€ voor 1 bol; hij was wel lekker. Om 12.30u zijn we opgestegen voor een vlucht van 11.30u. Op het eerste zicht onoverkomelijk maar als je drie films kunt bekijken en de krant ook nog eens van achter naar voor leest, overleef je het wel. Hoe dan ook. We zijn heelhuids geland in Schipohol om 18.30u. Alhoewel het weer in China niet echt mooi geweest was, toch lag de gemiddelde dagtemperatuur heel wat hoger dan in Nederland, we hadden het fris. Sweaters uit de bagage gehaald en zo konden we de treinreis naar België aanvatten. Eerst een Nederlandse koffie op het binnenterras in de luchthaven. Dan met de trein, van Schiphol naar Rotterdam. Vervolgens Rotterdam – A’pen – Sint-Niklaas waar wij om 22.19u aankwamen. Dan met de bus van Sint-Niklaas naar Kemzeke. Het was 22.50u toen we de sleutel in het sleutelgat staken. Het einde van een goede reis. Een uitblinker zouden wij het echter niet noemen. Voor ons is reizen net nog iets anders dan de commerciële hoogtepunten van een land bezien. Maar ja dit is in China niet mogelijk of je moet gans in je eentje er op uit trekken en bij gebrek aan kennis van Chinees, en gedwongen reiswegen van het regime is dit echter niet mogelijk. Tot besluit, we hebben China gezien, van de hoogtepunten genoten, en de reden van de reis naar dit land; “De Chinese Muur”, “The big wall””, zoals Leo onze eerste gids zo mooi kon zeggen en dit met enig patriottistisch gevoel in zijn stem. We hebben ze gezien en meer nog “We Climb the big wall” zoals mijn T-shirt vermeld

Dubai

De eerste dag in dubai stond in de voormiddag een stadstour op het programma. We werden opgehaald in een busje, gelukkig met airco want het was over de 40°C. De stadstour bracht ons langs de belangrijkste bezienswaardigheden : museum over de geschiedenis van dubai, de goudsouk, de jumeirah moskee, de burj al arab (7 sterrenhotel), het palmeiland om dan te eindigen bij de mall of the emirates waar ook de Burj Khalifa staat, het grootste gebouw ter wereld. De gids vertelde ons over een woestijnsafari die we diezelfde avond nog konden doen. We besloten nog even terug te gaan naar het hotel voor we rond 6 uur werden opgehaald voor onze woestijnsafari. Na ongeveer 40 min rijden bereikten we de woestijn, een half uur hebben we ongeveer in de woestijn rondgereden. Onze chauffeur vond het geweldig om de heuvels op en af te scheuren. We stopten op een heuvel om de zonsondergang te zien, echt prachtig! Daarna werden we naar een kamp gebracht waar we nog gingen barbecueën. Verder kon je ook nog een henna tattoo laten zetten, waterpijp roken of op een kameel rijden. Beetje jammer is wel dat het ramadan was toen wij daar waren dit houdt in dat overdag bijna alle restaurants gesloten zijn (behalve in hotels, die zijn vaak wel open) en dat je in het openbaar niet mag eten of drinken. Noodgedwongen moesten we dus meedoen aan de ramadan, niet evident in 43°C! De volgende dag trokken we er zelf op uit met de metro naar de mall of the emirates, een gigantisch winkelcentrum waar ze letterlijk alles hebben, zelfs een enorm groot aquarium en een schaatspiste. Voor s’avonds stond de Burj khalifa op het programma, die tickets kan je best zelf op voorhand bestellen. De Burj khalifa is 828 meter hoog en het observatiedek waar wij op mochten was ‘maar’ ongeveer halverwege maar toch was het al een indrukwekkend uitzicht. Toen we terug beneden kwamen konden we eindelijk gaan eten want de zon was onder gegaan. We hebben ons een restaurant gezocht aan de voet van de burj khalifa. Er is hier ook een grote vijver waar ze om het half uur een fonteinshow geven, heel mooi om te zien. De volgende ochtend vertrokken we vroeg naar de luchthaven voor onze vlucht naar Beijing, waar we rond 11 uur s’avonds aankwamen.

Beijing

We werden s’ morgens opgehaald door onze gids Lim voor onze eerste dag in Beijing. Eerst stond het Tien-anmen plein op het programma, dit is het enorme plein waar de ingang van de Verboden stad ligt en het mausoleum van Mao Zedong. Het was hier echt enorm druk! De chinezen hadden zelf ook vakantie dus veel mensen van buiten Beijing kwamen de stad ook bezoeken. Wij werden echt enorm aangestaard omdat we een van de weinige westerse mensen daar waren, ook werden we vaak gefotografeerd niet altijd met onze toestemming. Na even op dit plein te hebben rondgelopen bezochten we de Verboden stad, waar de keizer met de hoge officieren zaken deed en samen met zijn vrouw en vele concubines woonden. Zeker de moeite waard en de gids gaf echt goed uitleg en wist waar ze het over had. Daarna was het tijd voor de lunch, onze eerste ervaring met eten met stokjes. Ging de eerste keer nogal moeizaam maar na een paar dagen lukt het wel. Gelukkig hebben ze in de meeste restaurants ook een Engelse kaart want echt bijna niemand spreekt Engels, zo kon je tenminste nog aanduiden wat je wou. Daarna vertrokken we naar het zomerpaleis van de keizer (optioneel) net buiten de stad. Dit is een buitenverblijf van de keizer waar hij in de zomer naartoe trok om een beetje aan de warmte en ook wel aan al zijn concubines te ontsnappen. Het is echt een mooie plek met een grote vijver, maar er was alweer heel veel volk dus echt rustgevend was het niet echt. S’ avonds moesten we er zelf op uit om te gaan eten. We hebben dan onze gids gevraagd naar goede restaurants in de buurt, die ze dan in het chinees voor ons opschreef. Wij hebben dit hierna eigenlijk altijd gedaan want anders zijn die restaurants nogal onmogelijk te vinden, je kan het papiertje dan gewoon aan de taxichauffeur of een voorbijganger laten zien en dan geraak je er wel. De volgende dag trokken we naar de Chinese muur net buiten Beijing, maar eerst stopten we nog bij een jadegalerij waar ze zelf de jade bewerken naar beeldjes en juwelen. Er zijn verschillende plaatsen waar je op de muur kunt maar wij hebben gekozen voor de minst drukke. Hier is wel geen lift zoals op andere plaatsen wel het geval is, wat inhoudt dat je de muur gewoon zelf moet beklimmen. De muur gaat hier een berg omhoog en daalt dan langs de andere kant van de berg terug af naar beneden. Wij besloten om de hele afstand te doen. Veel mensen gaan maar halfweg de berg op omdat het wel heel warm was (35°C), de muur in de volle zon ligt en de beklimming vrij steil is. Na iets minder dan 2 uur waren we helemaal boven, het uitzicht is echt geweldig en we waren hier bijna de enigsten nog. De afdaling duurde maar een half uur. Terug in Beijing hebben we nog de Tempel van de Hemel bezocht, dit is wel zonder gids maar ze had ons goed uitgelegd waar we zeker moesten gaan kijken. In deze tempel werden offers gebracht om een goede oogst te vragen. De volgende ochtend vertrokken we vroeg naar het treinstation de hogesnelheidstrein naar Luoyang te nemen. Dit zijn heel comfortabele treinen waarmee we al na een paar uur op onze bestemming waren.

Luoyang

Aan het station werden we opgewacht door onze volgende gids en zij nam ons direct mee naar een plaats waar verschillende families nissen met boeddhabeelden hebben laten uithouwen uit de rotsen. In totaal zijn er wel honderden beelden van Boeddha die tussen de 2 cm en de 8 meter groot zijn. Toen we dit bezocht hadden was het al in de namiddag en werden we naar het hotel gebracht. De volgende dag bezochten we in de voormiddag de Shaolintempel, een tempel waar de monniken Kung Fu beoefenen. Tegenwoordig is er een hele school aangebouwd waar ze kinderen naast gewoon onderwijs ook Kung Fu leren. Een paar van deze studenten geven op bepaalde tijdstippen een show. Daarna werden we naar het station gebracht voor onze trein naar Xi’an waar we s’avonds toekwamen.

Xi’an

Van de stad Xi’an zelf hebben we niet veel gezien, het bekendste hier is het terracottaleger wat buiten de stad ligt. Voor we het leger zelf gingen bekijken zijn we gestopt bij een winkel die zelf op de oude manier de beelden namaakt. Je kan hier zelf ook een beeldje kopen als je wilt. Het leger was anders dan verwacht, ze zijn eigenlijk nog altijd bezig met het leger volledig op te graven dus het is meer een archeologische site. Veel van wat de archeologen gevonden hebben was vernield, dus ze hebben elk beeld stukje voor stukje terug in elkaar gezet en terug op hun oorspronkelijke plaats gezet. Er zijn in totaal 3 gebouwen waarvan de eerste de grootste is. Het leger zou gemaakt zijn voor het graf van de keizer om het te bewaken. Onze gids hier was precies de hele tijd nogal gehaast, hij liep van het ene naar het andere. Dit vonden we een beetje vervelend want we wilden gewoon op ons gemak de beelden bekijken. Hierna werden we naar het station gebracht voor onze nachttrein naar Shanghai.

Shanghai

S’morgens rond een uur of 8 kwamen we aan in Shanghai. We werden opgehaald door onze nieuwe gids en bracht ons naar het hotel waar we de tijd kregen om te douchen en te eten. Daarna bezochten we het oude deel van de stad met een park dat nog in oude chinese stijl is gebouwd, voor de rest is Shanghai heel modern met talloze wolkenkrabbers. De gids is met ons nog mee over de Bund gelopen, een lange laan met koloniale gebouwen. De volgende dag hadden we een dag vrij, cultureel is er niet echt veel te zien in Shanghai, dus besloten we om de winkelstraat eens door te lopen en de rivier over te gaan met een ferry om dat deel van de stad te gaan bezichtigen waar zich vooral veel bedrijven bevinden die zich in de enorme wolkenkrabbers hebben gevestigd. De volgende dag vertrokken we met het vliegtuig naar Guillin

Guillin

Na het landen nam de gids ons direct mee naar de rietfluit grotten. Deze grotten waren vroeg er een ondergronds meer, nu zijn er overal stalagmieten en stalactieten waarin je met wat fantasie verschillende vormen kan zien. Daarna bezochten we een theeplantage waar we konden zien hoe de thee geplukt en verwerkt wordt en we een theeceremonie deden. De volgende dag stond er een cruise op de Li rivier op het programma die ons naar Yangshuo zou brengen. Deze streek wordt gekenmerkt door ‘bergen’ van krijtrotsen, dus het landschap was echt prachtig. Na ongeveer 4 uur kwamen we aan in Yangshuo, een redelijk klein dorp maar wel heel gezellig. De rest van de namiddag hadden we vrij om het dorpje te bezichtigen. Er zijn veel gezellige restaurantjes dus hadden we s’avonds ruim de keuze. We hebben ervoor gekozen de lokale specialiteit te eten beer fish, dit is vis uit de Li rivier die klaargemaakt wordt in bier, zeker een aanrader. De volgende dag was ook een vrije dag. Er zijn veel plaatsen in Yangshuo waar je een fiets of brommers kan huren om de omgeving te verkennen. Wij hebben ervoor gekozen om een elektrische bromfiets te huren (het was echt enorm warm dus de fiets zagen we niet zitten). Als je wat extra betaald gaat er iemand van hen mee als gids om je de omgeving te laten zien, wat we ook gedaan hebben. Dit was zeker de moeite waard, er zijn een aantal leuke bezienswaardigheden (bijvoorbeeld de maanrots) en je krijgt de kans om het platteland van China te zien en het is ook een hele beleving om je in het verkeer te begeven! S avonds werden we weer opgehaald om de trein naar Guangzhou te nemen.

Guangzhou

In het treinstation werden we weer opgewacht door onze gids, we mochten eerst even naar het hotel om ons op te frissen en iets te eten. Daarna bezochten we 2 tempels : een boeddhistische en een familietempel. Onze gids hier was de slechtste die we gehad hebben, hij wist eigenlijk van niks en moest zelf alles opzoeken als we iets vroegen. Ook tips over goede restaurants of andere bezienswaardigheden kon hij ook niet geven. De volgende dag hadden we vrij om zelf de stad te verkennen. We zijn dan naar een park geweest en naar een eilandje in de rivier dat in Europese stijl gebouwd is. Maar voor de rest is er in Guangzhou niet echt iets te zien, een beetje een teleurstelling. Deze extra dag had voor ons niet echt gemoeten. S’avonds werden we opgehaald voor ons vliegtuig terug naar huis. Het einde van een mooie reis!